Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

8. ΚΑΒΟΥΡΑΣ Μπατάρισε η ψυχή σαν κάβουρας λοξοδρομεί ψηλαφιστά εναντιοδρομεί γυρίστηκε τα έξω μέσα απ'των αισθήτων τη γοητεία στων νοητών την πολιτεία απ'το εφήμερο γίγνεσθαι στο καθαρό είναι Έρχομαι εκ καθαρών καθαρά στην ενατένιση του όντως όντος του αναλλοίωτου κι αιώνιου φωτός στη γνώση της πρώτης αρχής του Παντός. Έλαμψε ο ήλιος κι επέστρεψε η ψυχή στον εαυτό της.

Ο Ιεζεκιήλ Ρώτας είναι ψυχαναλυτής-ντετέκτιβ, μοναδικός στο είδος του. Μακρινός απόγονος του Φρόιντ και του Λακάν, και εραστής του αινιγματικού μυστηρίου. Στο άνοιγμα της πόρτας του γραφείου του ελλοχεύει ο τρόμος. Ένα χέρι τρεμάμενο και αγχωμένο και μια ενήλικη τίγρη κρυμμένη στη φοβισμένη κόρη ενός παιδικού βλέμματος τον οδηγούν στη δολοφονία μιας κοπέλας με έναν κόμπο στον λαιμό. Το έγκλημα είναι παράδοξο και το σκηνικό του έχει στηθεί με φωτογραφικό τρόπο. Τα ίχνη του διαστροφικού εγκλήματος κρύβονται σε μια σειρά ψυχαναλυτικών συνεδριών, σ'ένα ερωτικό τρίγωνο, σ'ένα σχ...

Σύναιση "Σε τι να συναινέσω;" εδώ βαλλόμαστε από παντού στα χαρακώματα του κόσμου πανικός αρχιτεκτονικές δομές πληγές τεράτων μεταφυσικές γραμμές -είναι όλα λάθος- στόματα χάσκουν στο κενό πλανητικές σκιές άστρα βουλιάζουν στον βυθό και εκρήγνυνται και σβήνουν κόσμοι φουσκώνουν σαν νερό Κ' εμείς φυτρώσαμε κάτι ψελλίσαμε και τραγουδήσαμε δεν ηρεμήσαμε τη σκόνη την τινάξαμε τα κόκκαλα πετάξαμε στον ουρανό σαν δορυφόροι γύριζαν ωσότου... αφού είσαι ηλίθιος θα εναρμονιστείς το τέλος μάλιστα θα εκτοξευθείς γύρνα και πάλι στο...

Η ιστορία βασίζεται σε ένα αληθινό περιστατικό του 1980 στη Ρουμανία του Τσαουσέσκου. Η πρώτη εξέγερση κατά του δικτατορικού καθεστώτος στην ίδια πόλη 10 χρόνια πριν, το '89 έγινε από ξένους φοιτητές. Οι τέσσερις φίλοι της ιστορίας πρωτοστάτησαν σ' αυτήν μην μπορώντας να αντέξουν μια καταφανώς άδικη συμπεριφορά εκ μέρους των αρχών. Με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία ο συγγραφέας προσπαθεί να δημιουργήσει χαρακτήρες, συμπεριφορές και καταστάσεις παίζοντας σε πολλά σημεία με τον υπερρεαλισμό και την ποίηση.

ULTRAMAR El mas alla en la tierra, un sueno dulce que impidiό explotar el cuerpo en la baldosa frίa de aquella manana. Ultramar es nostalgia mezclada con esperanza. Hasta que el οbjetivo se alcanza, y se toca, como el alma enestepoema, y se deseavolver al ultramarprimario (al original, al otroultramar) y ya no hay retorno de aquelpendular. ΥΠΕΡΠΟΝΤΙΟ Το πιο απόμακρο στη γη, ένα όνειρο γλυκό που εμπόδισε να θρυμματιστεί το κορμί στο κρύο πλακάκι εκείνο το πρωί. Υπερπόντιο είναι η νοσταλγία ανακατωμένη με ελπίδα. Ώσπου να πετ...

Πλευρικά Η Εύα είχε κάποτε μια μάνα. Ποτέ δεν τη γνώρισε μα ούτε και ποτέ ζήτησε να τη δει. Λογαριασμός δικός της. Παρ' όλα αυτά και για να συνεχίσω, έχω μιαν απορία: τι όνομα συζύγου δηλώνει στην ταυτότητα και ποιος ειν' ο πατέρας; Λέει μάνα μόνο μάνα λέει και δείχνει πλευρό. [κλίμακα αττική] Υπάρχουν μέρες που δεν αντέχω τίποτα· κανέναν. Διαδρομές με το μετρό και τον ηλεκτρικό: στάση Αττική, στάση Ομόνοια, άνθρωποι που τα χέρια τους δεν ξέρουν τι να κάνουν, εγώ πο...

ΗΛΕΚΤΡΑ Σας φαίνεται λοιπόν περίλυπη και συντριμμένη επειδή τάχα έκλαψε πικρά και θρήνησε η ελεεινή, που μ'αυτήν την τύχη ο γιος της 'χάθη; Αλλά να, γλιστράει κρυφογελώντας. Ω δύστυχη εγώ. Ο θάνατος σου, Ορέστη, πέθανε, πολυαγαπημένε μου, και μένα. Γιατί έφυγες ξεριζώνοντας απ'την καρδιά μου τις μόνες που μ' απόμειναν ελπίδες, πως κάποτε θα γύριζες ζωντανός, τιμωρός για τον πατέρα και τη δύστυχη εμένα. Και τώρα πού πρέπει να στραφώ; Γιατί 'μαι μόνη δίχως εσένα και δίχως τον πατέρα. Πρέπει πια να'μαι πάλι δούλα στους πιο μισητούς εχθρούς μου,...

Το Μεταπτυχιακό Τμήμα Δημιουργικής Γραφής του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με τον Α' Πανελλήνιο Μαθητικό Διαγωνισμό Δημιουργικής Γραφής δεν αποσκοπεί τόσο στην εξεύρεση ή την ανάδειξη ταλέντων μεταξύ των μαθητών της ελληνικής επικράτειας, όσο σε μία πρώτη γνώση και επαφή της εκπαιδευτικής κοινότητας με την ακαδημαϊκή φροντίδα της καλλιτεχνικής έκφρασης και της Δημιουργικής Γραφής. Η Δημιουργική Γραφή, βεβαίως, έχει ενταχθεί άτυπα στα μαθήματα της γλώσσας και της λογοτεχνίας της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια είτε με τη μορφή εναλλακτικών...

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ Στη βία και το θράσος και την αυθαιρεσία του! Μα θα συμμαζευτεί, θα λουφάξει σαν δαρμένο σκυλί, όταν τον στείλει κι αυτόν και την αδίστακτη εξουσία του στη λήθη ο γάμος που ετοιμάζεται να κάνει. Έτσι θα εκπληρωθεί η κατάρα που του έδωσε ο πατέρας του, ο Κρόνος, όταν του πήρε τον αρχαίο του θρόνο. Θα πνίγεται στο αίσχος του και μόνο εγώ θα ξέρω τον τρόπο να επιπλεύσει. Ας καμαρώνει τώρα. Ας παίζει με τον τρόμο των βροντών και τη φωτιά των κεραυνών του- δεν θα του χρησιμεύσουν όταν ξεσπάσει η θύελλα του εξευτελισμού του. Γιατί εγκυμονεί,...

Η νύχτα δε μ'αφήνει να κοιμηθώ Στριφογυρίζει μες στο δωμάτιο Έγινε κουνούπι Ζωγραφίζω με τα μάτια πεταλούδες Τις ακουμπώ προσεκτικά στους τοίχους Κοιτώ το φως που βγαίνει απ'τη σπασμένη λάμπα Το βιβλίο δίπλα μου

ΟΣΤΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ Δεν είχε σάρκα. Είχε οστά. Κρίνα φυτεμένα στον εγκέφαλο. Ένα ερωτικό σημείωμα σφηνωμένο στην κλείδα. Στη θέση της καρδιάς είχε καρδιά. Στους πνεύμονες άγρια βλάστηση. Τα πλευρά λιτά.Δίχως περιττές πολυτέλειες. Τα μηριαία της οστά απέβαιναν μοιραία για πολλούς εραστές. Την ερωτεύθηκα. Έναν αιώνα αργότερα ανακαλύφθηκε ο έρωτας.

"Αχ, Παρθενώνα μου, το όνειρό μου μάγεψες! Δεν με αντάμωσε ακόμα, στην προ-προμητέρα να επιστρέψω. Να ακούσω, να γευτώ την ζωοδότρα της πνοή. Δάση να την θροΐζουν, βράχια να την τραγουδούν, χώμα να την ανασαίνει. Το νερό να την εξιστορεί στους ψίθυρους της κάθε ζωντανής ψυχής, που η φύση στην αγκάλη της βυζαίνει. Το όνειρο, ακόμη υπάρχει!"

ΚΡΙΣΤΙΑΝ,καλώντας τον Συρανό που βρίσκεται στη σκηνή του. Συρανό; ΣΥΡΑΝΟ,εμφανίζεται, πάνοπλος για τη μάχη. Τι είναι; Έχεις ασπρίσει! ΚΡΙΣΤΙΑΝ Δεν μ'αγαπάει πια! ΣΥΡΑΝΟ Τι λες; ΚΡΙΣΤΙΑΝ Εσένα έχει αγαπήσει! ΣΥΡΑΝΟ Ανοησίες! ΚΡΙΣΤΙΑΝ Μ'αγαπά για την ψυχή μου μόνο! ΣΥΡΑΝΟ Τι λες; ΚΡΙΣΤΙΑΝ Εσένα αγαπά -αυτό σ'το βεβαιώνω- Την αγαπάς κι εσύ! ΣΥΡΑΝΟ Εγώ; ΚΡΙΣΤΙΑΝ Το ξέρω. ΣΥΡΑΝΟ Ναι. ΚΡΙΣΤΙΑΝ Με πάθος. ΣΥΡΑΝΟ Και πιο πολύ.

Αδέσποτα στους ωκεανούς Μέσα στο μάτι μου έχω ένα ψάρι κάθε πρωί γλιστρά απ'τα βλέφαρα και τρέχει αδέσποτο στις θάλασσες οι ανάσες του χορεύουν την επιφάνεια του νερού και τα παιδιά γελούν πως κάποιος δύτης τρελός κυνηγά θησαυρούς σε ρηχές καλντέρες τη νύχτα γυρνά στην καλύβη του πάνω στην ίριδα απλώνει τα στρωσίδια κι έτσι τα χρώματα κολυμπούν σε σκοτεινούς υφάλους αν βλέπω δάκρυ πια σε πρόσωπο τραβώ κατά το κύμα: κάποιο ψαράκι σκέφτομαι σκαρώνει ζαβολιά στο μάτι που το γέννησε γι'αυτό και του αλυχτώ και σαν χοή του κράζω πως είχε...

Στασιωτικό Εξηκοστό "Αν η ζωή του καθενός δεν είναι του καθενός ζωή, προς τι επάνω ο ουρανός και κάτω η γη; Τουλάχιστον τα ζώα δεν προσποιούνται πως διαβάζουν την ιστορία των λαθών τους στη βουλιμία του ζώου. Κανένα στερέωμα δεν διεκδικεί την πείνα της πείνας.Το σκοτάδι είναι όντως σκοτάδι και η νύχτα κοιμάται πάντα τη νύχτα". Σαν παράπονο ακούστηκαν τα λόγια του. Ήταν κι εκείνα τα μάτια -Ω, τι μάτια: ένας κρυστάλλινος βυθός που φώτιζε σαν μεσημέρι αμμουδερό στα όνειρα δειλού αγοριού και δειλινό αναμμένο στα πόδια ανάμεσα γενναίου κοριτ...

NATURAL MUSIC The old voice of the ocean, the bird-chatter of little rivers, (Winter has given them gold for silver To stain their water and bladed green for brown to line their banks) From different throats intone one language. So I believe if we were strong enough to listen without Divisions of desire and terror To the storm of the sick nations, the rage of the hunger-smitten cities, Those voices also would be found Clean as a chid's; or like some girl's breathing who dances alone By the ocean-shore, dreaming of lovers. ΦΥΣΙΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ Η αρχέγονη φωνή...

Η συνέχεια του ελληνισμού είναι αναμφισβήτητη, όχι βέβαια από το σχήμα του κρανίου του Έλληνα ή την αυτοψιακή του εικόνα. Δεν είναι αιχμαλωτισμένη σε μια γραμμική πορεία μιας φανταστικής "εθνικής υπόστασης". Υφίσταται ως μπόλιασμα μέσα από αντίξοες καταστάσεις και διαδρομές, σωρό από τομές, μεταλλαγές, μετατοπίσεις, ρήξεις, ανατροπές. Όπως και η ελληνική επανάσταση ήτανε μία και μοναδική στον κόσμο, έτσι κι η ελληνική ιστορία έχει τη μοναδικότητα στην οικουμένη. Είναι μια ιστορία συνεχών και δίχως σταματημό αγώνων για επιβίωση. Ο ελληνισμός τρέχει από δω κι από κει, αμύνετα...

Θα έγραφε το πιο δυνατό, το πιο συγκλονιστικό ρεπορτάζ στην καριέρα της! Την είχε κυριέψει η επιθυμία για επιστροφή. Ένιωθε ότι μια μεγάλη δύναμη την εξακόντιζε στα ύψη, την ωθούσε να παλέψει, να αντισταθεί, να νικήσει! Ήταν μια δύναμη που την έσπρωχνε όλο και πιο κοντά στην έξοδό τη;. Το μυαλό της έτρεχε μακριά και βιαζόταν. Βιαζόταν να καταγράψει τα γεγονότα, ενόσω ήταν ακόμα ζωντανά τα βιώματα, για να είναι όσο γίνεται περισσότερο πειστική κι αληθινή, να αγγίξει τον κόσμο, να συγκινήσει, να προβληματίσει, ακόμα και να ενοχλήσει!