Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συγκινητική ιστορία. Στα πρόθυρα κατάρρευσης. Όλο αυτό το μίζερο, το καταθλιπτικό, το προκλητικό τους οικοδόμημα καταρρέει. Η αυτοκρατορία τους καταρρέει. Οι εργολαβίες τους, οι μίζες τους, οι επιδοτήσεις τους οι ευρωπαϊκές, το χρήμα που ροκάνιζαν στηρίζοντας τα θαλερά τηλεοπτικά κανάλια τους -αυτή τη φοβερή τερατογένεση, το δάσος με τις χίμαιρες-, οι ευγενικές τους τράπεζες -κυρίως αυτές, αυτά τα αθώα καταστήματα, οι αγνές ψυχές-, ο οδικός τους χάρτης, που στηρίχτηκε στο ψέμα, στην απάτη, στην ατιμωρησία, στο έγκλημα, τώρα καταρρέει. Και καταρρέει τώρα μαζί με το προσωπικό...

Η ιστορία μιας μαμάς και της κόρης της. Ένας εσωτερικός μονόλογος μιας αγωνιώδους διαδρομής. Η προσπάθεια επαφής με ένα παιδί που χάθηκε για πάντα. Η μαμά της Στέλλας κάνει ένα μακρύ εσωτερικό ταξίδι, αναλύοντας την ίδια και τη στάση της απέναντι στη ζωή της και στον μητρικό της ρόλο. Μέσα από ενοχές, θλίψη, σκληρό πόνο και απόγνωση, βρίσκει επιτέλους τις απαντήσεις που ζητά. Η θλίψη δεν θα σβηστεί ποτέ και το ξέρει, μα μιλώντας στο νεκρό παιδί της, βρίσκει εσωτερική γαλήνη και ουσιαστικά μας δείχνει τον δρόμο, επενδύοντας στην απλότητα των σχέσεων. Στην απλότητα της ίδιας...

Απ’ την Ερεσό του ’50 στην Αθήνα και το Παρίσι της δεκαετίας του ’60 και του ’70, η Σοφία ανακαλεί την πορεία της Σ. με φανταστική συνοδοιπόρο την Κάτια. Μια μάνα κατατονική, ένα κοριτσίστικο τρίγωνο, μια εμπαθής τροφός και ένας κηδεμόνας σε θέση αξιολύπητου θύτη, ένα παντρεμένο ζευγάρι που δεν επικοινωνεί και μία γυναίκα γαντζωμένη στο πάλαι ποτέ θρυλικό παρελθόν της, ένας Γάλλος ψυχαναλυτής και ένας Έλληνας πολιτικός πρόσφυγας, ένα δίδυμο πατέρα-γιου σε μόνιμη ρήξη. Η τραυματισμένη παιδική ηλικία, η παρουσία-απουσία της μητέρας και τα προαιώνια αρχέτυπα, το τραγικό και το...

Τον Μάρτιο του 1998 οι Έλληνες Εβραίοι Καρολίνα Ναχμούλη-Γαβριηλίδου (1919-2008) και ο σύζυγός της, Γαβριήλ (Μπίλλης) Γαβριηλίδης (1917-2008), κάτοικοι Αθηνών, δίνουν μπροστά στον φακό της βιντεοκάμερας δύο ξεχωριστές μεταξύ τους συνεντεύξεις, απαντώντας σε συγκεκριμένες ερωτήσεις που τους απευθύνει η εντεταλμένη για τη διεξαγωγή της συνέντευξης, Ελληνίδα ομόθρησκή τους, Παυλίνα Ματαθία. Ο συνολικός χρόνος της μαγνητοσκοπημένης συνομιλίας εκτείνεται στις τρεις περίπου ώρες για την Καρολίνα Γαβριηλίδου, από τις ελάχιστες γυναίκες ομήρους που επέζησαν των στρατοπέδων Άουσβιτς...

"Ο έρωτας ανεκπλήρωτος ε και; Καλύτερα για να 'χεις κάτι να κυνηγάς έναν στόχο να παλεύεις να επιμένεις, να υπάρχεις να κρατιέσαι ζωντανός."

Παρουσιάζοντας έναν χρόνο πριν στους φίλους του μικρού διηγήματος τον τόμο "Ιστορίες μπονζάι '14", τονίσαμε τον ανθολογικό χαρακτήρα του εγχειρήματός μας. Συγκεντρώναμε τότε 83 μικρά διηγήματα ανθολογημένα από έναν πολύ μεγαλύτερο αριθμό πεζών, που, με ανθολογικό κριτήριο πάλι, είχαν παρουσιαστεί κατά τα προηγούμενα τεσσεράμιση χρόνια από τις στήλες του ιστολογίου μας Πλανόδιον- Ιστορίες Μπονζάι. Ανθολογικό χαρακτήρα και πάλι έχει και η τωρινή μας συναγωγή. Μόνο που η ανθολογική της δεξαμενή έχει περιοριστεί στα μικρά διηγήματα που έχουν παρουσιαστεί από την ιστοσελίδα μας...

Δύο καθηγητές, ο Κώστας και η Ισμήνη, βλέποντας μια μικρή ομάδα μαθητών του σχολείου τους να περιθωριοποιούνται όχι μόνο από τους συμμαθητές τους αλλά και από μια μερίδα καθηγητών, δίνουν μια υπόσχεση. Να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά να ξεφύγουν από τη θέση του αουτσάιντερ που άλλοι τους έχουν καταδικάσει και να γίνουν τα φαβορί για μια μελλοντική σπουδαία ζωή. Με ποιο τρόπο όμως θα τα καταφέρουν; Πώς θα μπορέσουν να ξεπεράσουν τα εμπόδια που σπέρνει στο δρόμο τους η κυρία Αναγνώστου και τα τσιράκια της; Έχουν μπροστά τους έναν δύσκολο και άνισο αγώνα. Ποιος θα είναι ο τελικός...

Κατά τα εγκυκλοπαιδικά λεξικά ""κοινωνία" αποτελεί πλήθος ανθρώπων συγκροτημένων σε ένα οργανικό σύνολο, μέσα σε ορισμένα τοπικά όρια". Δηλαδή, η οργανωμένη συμβίωση ανθρώπων. Φαινόμενα δε κοινωνικά, τα γεγονότα που προκύπτουν από τις συμπεριφορές αυτού του πλήθους ανθρώπων. Σήμερα την ελληνική κοινωνία την αποτελούμε εμείς. Και είναι ενδιαφέρον, από περιέργεια (και όχι μόνο), να ρίξουμε μια ματιά στις συμπεριφορές της, μέσα στα, λίγα σχετικά, χρόνια που πέρασαν, του νέου κράτους. Η γνώση των πραγματικών, ακριβών, ιστορικών γεγονότων του πολιτικού μας βίου, ίσως έχει κάτι ν...

Πρόθεση του ανθολόγου ήταν και είναι να συγκροτείται μία Ανθολογία Ποιημάτων και όχι ποιητών. Αναντιρρήτως δεν ανταποκρίνεται καθόλου στη λογική της γραμματολογίας. Θα λέγαμε με παρρησία ότι δεν είναι καν ανθολογία, αλλά μία τεράστια ανθοδέσμη φτιαγμένη από εκατοντάδες ξεχωριστά άνθη που μάζεψε με ευαισθησία ο ανθολόγος για να στολίζει καθημερινά το βλέμμα του και το βλέμμα διαδικτυακών του "φίλων".

Σε αυτό το βιβλίο μελετάται η λειτουργία του χώρου, κλειστού και ανοιχτού, στην "Ιλιάδα" και την "Οδύσσεια", όπως: θάλασσες, χώροι και χώρες, νήσοι, τόποι, τοπία, ποταμοί, όρη, σπηλιές, νοητοί χώροι του Ολύμπου, ως κατοικία των θεών, και του Άδη, ανάκτορα, πεδία μαχών, χώροι αναγνωρισμών και φιλοξενιών, χώροι συνελεύσεων και αγώνων, χώροι ικεσιών, μονομαχιών και θρήνων, με τα ήθη, τα έθιμα και τις συνακόλουθες ανθρωπιστικές αξίες. Ακόμα, αναδεικνύονται τα πριν, τα κατά και τα μετά τη μνηστηροφονία ως δράση σε χώρους για την κατανόηση της ύβρης και της τιμωρίας των μνηστήρων...

Με το παρόν κείμενο ενισχύω τις φωνές εκείνων που πιστεύουν ότι η κρατούσα γνώμη για τον Κοραή είναι άδικη και το έργο του, σε κάποιο βαθμό, παρεξηγημένο. Μεταξύ εκείνων που τον παρεξηγούν είναι, πιστεύω, και οι φιλόλογοι, οι οποίοι, αν μελετήσουν τα κείμενά του, θα διαπιστώσουν ότι: πολλές από τις πρόδρομες θέσεις του για την αρχαία και νέα ελληνική γλώσσα είναι έγκυρες, μολονότι διατυπώθηκαν πριν από δυο αιώνες· θα αναθεωρήσουν στρεβλές μεθοδεύσεις στο διδακτικό έργο τους, αν υιοθετήσουν τις προτάσεις και υποδείξεις του για τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών· θα συμφωνή...

Το βιβλίο "Το κατορθωμένο σώμα - Ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός" με εισαγωγή και ανθολόγηση του σικελιανικού έργου από τον ποιητή Γιώργο Βαρθαλίτη, είναι το δεύτερο της σειράς "Δύο αιώνες ελληνικής ποίησης" που εκδίδει το Ίδρυμα Τάκης Σινόπουλος - Σπουδαστήριο Νεοελληνικής Ποίησης, σε συνεργασία με τις εκδόσεις Γαβριηλίδης, στο πλαίσιο τριετούς κύκλου εκδηλώσεων που πραγματοποιούνται στην έδρα του Ιδρύματος.

Το δοκίμιο αυτό ανοίγεται από την Αισθητική της πρόσληψης σε μια Ποιητική της συγγραφής που η καταγωγική ρίζα της εντοπίζεται στην "Ποιητική" του Αριστοτέλη, στο "Περί Ύψους" του Λογγίνου και στις στοχαστικές μεταστοιχειώσεις τους μέσα στη σύγχρονη σκέψη. Αντιμέτωπη με βασικά θέματα που αφορούν τη λογοτεχνία, όπως ελευθερία, λόγος, δομή, μορφή, νόημα, αισθητικά κριτήρια-αξίες, αισθητική αγωγή, η συγγραφέας συζητά τη σχέση του έντεχνου πεζού λόγου με την ιστορία και τη φιλοσοφία, του πραγματικού με το κείμενο, της τέχνης με την τεχνική, της γραφής με τη συγγραφή. Ανοίγει έτσ...

Εμπνεύστηκα τα ποιήματα αυτής της συλλογής περνώντας χρόνο με μια σειρά ακουαρέλες του Walton Ford. Διάλεξα 100 από αυτές κι έγραψα ένα ποίημα - περιγραφή για την καθεμιά. Έτσι προέκυψαν 100 ποιήματα, σύντομες ελεγείες μιας οργιάζουσας φύσης. Ως επιπρόσθετη απόπειρα εξύμνησης, έδωσα στο καθένα τον τίτλο ενός από τα 100 διαφορετικά ονόματα με τα οποία περιγράφεται ο Θεός στο Κοράνι. Μια τέτοια χειρονομία μού φάνηκε ταιριαστή στην επίπονη προσπάθειά μου να περιγράψω το θαύμα. Με σχέδια των: Ηλία Καφούρου, Ντόρας Οικονόμου, Μαρίας Λάλου, Βασίλη Νούλα, Σοφίας Σιμάκη, Πέτρ...

Ατλαντίδα ψηλά πετά της μνήμης αετός τι περιούσια στη στέρηση η μακ ορινή του οργή -κορμός- να επιμένει στη φωνή σου της επιφάνειας ναυάγια να λυπάσαι θραύσματα του βυθού να κλαις φύλλο με φύλλο να δοξάζεις στη σπορά τις πιο δικές μου ρίζες

Βάρκα που δεν υπήρξες στη θάλασσα που σ' αναμένει ο φλοίσβος της γέμισε την απόσπερη ελπίδα μου για το στεριανό προορισμό σου

"Όταν ο Αλκιβιάδης ξύπνησε εκείνο το πρωινό, είχε ήδη πεθάνει". "Μια μηχανή αυτοκινήτου, ένα σκυλί που γάβγιζε στο απένατι μπαλκόνι, οι αχνές ομιλίες των ανθρώπων που περπατούσαν στο δρομάκι από κάτω, όλοι αυτοί ήταν ήχοι που έφταναν στα αυτιά του τόσο απόκοσμα, σαν να ήταν ο ίδιος ζωντανός και όλοι οι άλλοι φαντάσματα".

Ο κίνδυνος εμφανίζεται με την πιο πρώιμη σκέψη στην πιο απλή πρόταση, από την πρώτη λέξη Κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει το κακό Να ξέρουμε για τι μιλάμε και σε ποιον να το αποδώσουμε Δυστυχώς, ούτε αυτή η στιγμή είναι κατάλληλη Ό,τι εμπεριέχεται ανάμεσα σ'αυτό και στο πρώτο χαρτόνι είναι προπαγάνδα· και μόνο

Μου λείπεις, μην περιττολογείς και χάσει την ουσία της η λέξη, μην απολέσει την έννοια, την αξία της. Δεν σβήνεται με φράσεις το κενό, πώς να γεμίσεις τις αφύλαχτες νύχτες, η υπομονή δεν φτάνει, η δύναμη της έλλειψης προδίδει και συλλαβίζεις απόγνωση.