Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δημοσιογραφικά κείμενα δημοσιευμένα στο Βήμα της Κυριακής την περίοδο 1991-1992.

Δημοσιογραφικά κείμενα δημοσιευμένα στο Βήμα της Κυριακής την περίοδο 1991-1992.

...Είναι φανερό ότι η λατρεία προς τους Θεούς έγινε λατρεία προς τα ιερατεία, τα οποία χώρισαν την πίστη προς το Θεό σε εθνικούς χώρους. Οι ερμηνείες των θεϊκών εντολών γίνονται όπλα για την επικράτησή τους. ...Τα χριστιανικά, ιουδαϊκά και ισλαμικά θρησκευτικά καθεστώτα, παρέχουν στα ιερατεία αυξημένη ισχύ που οδηγεί σε ανεξέλεγκτο φανατισμό. ...Κάθε πίστη είναι εκτεθειμένη όχι μόνο στην εξουσία της ερμηνείας αλλά και στη διαβολή της ως αποστασία από τις αντίπαλες ερμηνείες. Ο Γιάννης Πανεθυμιτάκης, πιστεύοντας στη σκόπιμη δράση μιας ανώτερης δύναμης που συγκροτεί τη μοί...

Τίποτα δεν έχω να δηλώσω περιττό και μάταιο. Δεν έχει "περί" η ουσία. Τα ιμάτιά μου από καιρό δοσμένα. Ένα τριμμένο κράτησα για το χειμώνα. Θα μπαλώνω τα αιχμηρά περάσματα του χρόνου. Πίσω από μια παλιά φωτογραφία θα το κρεμώ και θα συνδαυλίζω τη χόβολη στο τζάκι να ζωντανεύουν οι σπίθες να βλέπω να γράφω και να διαβάζω Παπαδιαμάντη χαμηλόφωνα.

Το παρόν βιβλίο είναι τα τροφεία στην πόλη που με φιλοξένησε σχεδόν μισό αιώνα. Τη δεκαετία του 1950 τα Γιάννινα δεν ήταν ούτε τα Γιάννινα που φύλαξαν στη μνήμη τους οι φίλοι μάστοροι και καλφάδες, ούτε αυτά που διέσωσε με τη γραφή η λογιοσύνη της πόλης, ούτε τα Γιάννινα του σήμερα. Ήταν μια πόλη που προσπαθούσε να ξαναχτίσει τα ερείπια που άφησε πίσω του ο πόλεμος του 1940, να ξεχάσει τα δεινά του εμφυλίου του 1947-1949, να σχεδιάσει την προοπτική του μέλλοντός της. Δεν ξέρω αν τα σημερινά Γιάννινα ανταποκρίθηκαν απόλυτα σε αυτή την προοπτική. Σίγουρα όμως κατοπτρίζουν τη...

Il Dolore D' Essere Il dolore d'essere uomo e piangere come una donna Sulle rovine del tempo gia posseduto; Piangere come una donna, senza ragione Quasi con dolcezza E non volere vivere pia la propia vita Non volerla guadagnare la vita Come fa l'uomo Ο Πόνος της Ύπαρξης Ο πόνος να είσαι άνδρας και να κλαις όπως μιά γυναίκα Πάνω στα χαλάσματα του χρόνου Που έχεις ήδη κατακτήσει Να κλαις όπως η γυναίκα χωρίς αιτία Σχεδόν γλυκά Και να μη θέλεις να ζήσεις άλλο τη ζωή σου Να μη θέλεις να κερδίσεις τη ζωή Όπως θέλει ο άνδρας

Πρώτα απ' όλα φαινόταν για άνθρωπος που δεν είχε ποτέ ευχάριστες δοσοληψίες με τον εαυτό του. Τι ευχάριστο να μιλάω για κάποιον άλλο! Κατόπιν έμοιαζε σαν να είναι αυτός που οι άλλοι νομίζουν ότι δεν είναι. Πάει, ξέφυγα τώρα. Πιο απλά. Στα μούτρα του ήταν πέρα για πέρα χαραγμένη η τάση για εσωτερική εγκατάλειψη, και το γεγονός αυτό είχε εμφανές αποτέλεσμα να βρίσκεται σε μόνιμο αναβρασμό αποπροσανατολισμού. Κι αυτόν τον αναβρασμό μού φαίνεται ότι τον κατέπνιγε τελικά ακινητώντας. Τα χαρακτηριστικά αυτά με χαροποιούσαν ιδιαίτερα, καθώς, αν μη τι άλλο, πρόσφεραν μια σαφή εικόν...

Η ανάγκη να βρεθείς κάποτε στους χρόνους και τους τόπους της παιδικής και εφηβικής ηλικίας φαντάζει σχεδόν επιτακτική. Ηδύαλγο άγγιγμα οι μνήμες σκαρώνουν στον νου ιδανικές μεταμφιέσεις του τότε σε σύγκριση με το τώρα, έστω και αν το τοπίο καταγραφόταν άνυδρο και ξερό... Δεκαετία του ’50. Η ζωή κυλά πένθιμη. Η ανθρωπότητα έχει μόλις βγει από έναν καταστροφικό δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και η Ελλάδα από μια δύσκολη Κατοχή κι έναν επίπονο Εμφύλιο. Οι Έλληνες, όμως, τόσο μπροστά στην οικονομική όσο και μπροστά στην πολιτική κρίση επιδεικνύουν αξιοζήλευτη παλικαριά. Η φτώχεια...

Χαίρε Χαίρε ω καμπυλόγραμμη Υψιπετώ μαζί σου Και φλέγομαι Επειδή δεν αφήνεις να σβήσει καμία πνοή SALUT Salut o femme aux belles courbes Je vole avec toi tres haut Et je brule Parce que tu ne me laisses eteindre aucun souffle

Και μετά να κατηφορίζει παρέα με τους μαύρους καβαλάρηδες, που έμοιαζαν με σύννεφα, να κατεβαίνουν στο σώμα της, μέχρι την πόρτα μπροστά στην κληματαριά και τη ροδιά με τα σαπισμένα ρόδια, με τη νύχτα εκείνης της δεύτερης μέρας να φτάνει μαύρη σαν κατράμι, και τον χρυσοκάνθηρα να χτυπάει τα φτερά του, και ο Ίνωπας να της πιάνει πάλι τρυφερά το χέρι, πριν προλάβει να φοβηθεί, σαν να ήταν η μικρή κόρη με τα κοντά ξανθωπά μαλλιά, μικρή σαν λεπτός μίσχος που μύριζε κυκλάμινο και που όταν φοβόταν γινόταν βαριά σαν όνειρο, για να μην την σπρώχνει ο άνεμος, με τον χρυσογέρακα από...

Με καθημερινή εξάσκηση μπορούμε α αλλάξουμε τις συνήθειές μας και να τις μετατρέψουμε σιγά σιγά σε ορμονική μνήμη, ώστε να γίνει δεύτερη φύση μας. Αν θέλουμε κάτι πραγματικά και είμαστε αποφασισμένοι, το σίγουρο είναι ότι θα αξιοποιήσουμε στον μέγιστο βαθμό τις δυνάμεις μας. Φέρσου στον εαυτό σου όπως η μάνα στο παιδί της! Δείξε του την αγάπη σου, προστάτεψέ τον και χειροκρότησέ τον στην παράσταση που θα δώσει για τη ζωή, αφού ξέρεις ότι θα βγει στη σκηνή χωρίς να έχει τη δυνατότητα να κάνει πρόβα. Το έργο της ζωής γράφεται, σκηνοθετείται και παίζεται στη σκηνή ταυτόχρονα....

Πέλαγος των πυγολαμπίδων Βαδίζοντας ανάμεσα στις δρυς και τις καστανιές η Σάγιοκο αντίκριζε τα γυμνά της πόδια να πλέουν μέσα στο πέλαγος των πυγολαμπίδων και η σκέψη της ξαναγύριζε στα χρονικά και τα μονόπρακτα. Μετά τη δύση του ήλιου οι λάτρεις της εσπερινής ιερουργίας συνάζονταν στους πυργίσκους και στα υψώματα και ξεκινούσαν να δοξολογούν τον γαλαξία, άρχιζαν με τις κλωστές και την ανέμη να απαριθμούν τις σκοτεινές ευλογίες της νύχτας.

Ποια ταινία συγκέντρωσε τους περισσότερους θεατές; Γιατί οι βεδουίνοι έκαναν "εικόνισμα" τον Πίτερ Ο'Τουλ; Ποια ήταν τα...γήινα πάθη του Ιησού; Ποιος Έλληνας έκανε καριέρα στο Χόλιγουντ με μοναδικό εφόδιο την τερατόμορφη όψη του; Σε ποια ταινία ακούγεται μόνο μία λέξη; Ο Άρης Μαλανδράκης αποκαλύπτει σε αυτό το βιβλίο 65 ενδιαφέροντα μυστικά, που κρύβονται σε περισσότερες από 160 ελληνικές και ξένες ταινίες. Στις σελίδες του ξεδιπλώνεται η αθέατη ιστορία του κινηματογράφου, παρελαύνουν δεκάδες παραγωγοί, σκηνοθέτες, τεχνικοί και διάσημοι σταρ και φωτίζονται άγνωστες πτυχ...