Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Κάτω κάτω είναι η ζωή του κυρ Οδυσσέα, πάνω η δική μου, η μια τελειωμένη, η άλλη σ' εκκρεμότητα" τέλειωσε με μια ανάσα όσα είχε να πει το Μαρικάκι. "Αυτό δεν είναι ζωή. Αυτό είναι δυο Οδύσσειες χωρίς Ιθάκη..." Απ' τον Οδυσσέα στον Δυσσάκο. Ένα πέρασμα από τη μια γενιά στην άλλη με τα όρια του προσωπικού βιώματος να διαχέονται στο συλλογικό. Η προσωπική μυθολογία των ηρώων συνυφαίνεται με το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο των τελευταίων 50 χρόνων στην Ελλάδα. Και οι ήρωες αυτοί είναι, μεταξύ άλλων, ο Δυσσέας, ο Οδυσσέας, ο Δυσσάκος (ή Δισάκος), το Μαρικάκι, η δασκάλα,...

Δώδεκα ιστορίες που διαδραματίζονται σ’ ένα χωριό της ελληνικής επαρχίας στη δεκαετία 1960-70. Οι ήρωές τους άνθρωποι σκληροί και σκληραγωγημένοι, παθιασμένοι και ευάλωτοι, θύτες και θύματα των συνθηκών μιας δύσκολης ζωής και των καταπιεστικών ηθών ενός μικρού τόπου.

2013/Σταθόπουλος: Θα μπορούσα να ισχυριστώ ότι υπήρξε κάποια εποχή, μια περίοδος, έστω μια στιγμή, κατά την οποία, μπορούσα να προβλέψω τι θα επακολουθούσε; 2003/Λάγιος: Περί τα συμβεβηκότα τυρβάζει, επωφελώς. Το ταβλαρισμένο μυαλό του εργάζεται σαν μικροσκόπιο, εμπειρικώς διακριβώνει. 1993/Αρανίτσης: Απ' αυτών των γιασεμιών το άρωμα αντλούσε τη σιγουριά ότι ο θάνατος δεν είναι παρά ένας ελιγμός της ζωής για ν' αντέξει την Ομορφιά όταν γίνεται εξουθενωτική. 1983/Τζώρτζης: Σκέφτηκα πως θα 'ταν οι ίδιοι πάλι χθεσινοί - αρχαία ψάρια του Πιτ. Τούτη τη φορά όμως είχαν προχωρή...

ΒΡΟΧΗ Ξύπνησα σήμερα το πρωί με μια τρομερή επιθυμία να μείνω στο κρεβάτι όλη τη μέρα και να διαβάζω. Πολέμησα για ένα λεπτό εναντίον της. Ύστερα κοίταξα έξω από το παράθυρο μου τη βροχή. Και παραδόθηκα. Αφοσιώθηκα ολοκληρωτικά στην έγνοια τούτου του βροχερού πρωινού. Θα ζούσα άραγε τη ζωή μου με τον ίδιο τρόπο ξανά; Θα 'εκανα τα ίδια ασυγχώρητα λάθη; Ναι, και μισή μόνο ευκαιρία να είχα. Ναι.

ΩΔΗ ΣΤΟ ΚΕΝΟ Ανάπηροι στην κεντρική πλατεία πάνω σε καροτσάκια ηλεκτρικά. Ένα φλιτζάνι κούφια ελευθερία αχνίζει στον αέρα ειρωνικά. Περνούν οι μέρες σαν τις νύχτες. Κλειστά βαγόνια αφήνουν μιαν οσμή. Πάνω στα τραπέζια δόντια από Χειμώνες μασούν σαν τα μαχαίρια την ορμή.

[...] Με αυτές τις περιγραφές της αγάπης, η Έλζε Λάσκερ-Σούλερ προτείνει ισόνομη και ισότιμη επικοινωνία μεταξύ άνισων, στη θέση των κυρίαρχων επικοινωνιακών εμποδίων που δημιούργησαν ο εθνικισμός, ο αντισημιτισμός και ο μισογυνισμός. Υπαινίσσεται ότι αν υπάρχει έστω κι ένας εξόριστος Ιωσήφ που θα φυλάξει την καρδιά του γηγενούς φαραώ στο αίμα του, τότε θα μπορέσουν να επιβιώσουν και η Αίγυπτος (ή η Γερμανία) και οι Εβραίοι. Μια Εσθήρ μπορεί να εμποδίσει με το θάρρος της την εξόντωση των Εβραίων, μιλώντας με τον βασιλιά, χάρη στην αγάπη που νιώθει ο βασιλιάς -και ο Θεός- γι...

Το ανεξήγητο έγκλημα που διαπράχθηκε λίγες μέρες πριν από το Πάσχα του 1634 στη Σέκτα των Αναχωρητών μπορεί να οδηγήσει στη διάλυση της. Θα μπορούσε όμως να έχει σοβαρές επιπτώσεις και στη μονή των Ιησουιτών του Σαν Ματέο ντε Γκαγιέγο, από την οποία είχαν αποσχιστεί οι Αναχωρητές. Ο μαθηματικός Χόρχε Αραγκόν από τη Σαραγόσα βοηθά τον παλιό του φίλο Φεντερίκο της Ναβάρα, ηγούμενο της Μονής, στην εξιχνίαση της μυστηριώους δολοφονίας του αξιωματικού Ντομένικο Καράφα. Ο δράστης πρέπει να βρεθεί μέσα σε λίγες μέρες, ωστόσο τα στοιχεία που έχουν στη διάθεση τους είναι ελάχιστα κα...

Με σημείο τομής την αυτοχειρία, τρεις Αμερικανοί ποιητές -που, με τον τρόπο τους καθένας, αποτέλεσαν σταθμό στον 20ό αιώνα-, ο Χαρτ Κρέιν, η Σύλβια Πλαθ και η Ανν Σέξτον, ανθολογούνται στον παρόντα τόμο από τον Γιάννη Αντιόχου με αντιπροσωπευτικές επιλογές από τα ποιήματα και τις διασωθείσες επιστολές τους. Πυρήνα του βιβλίου αποτελούν τα δοκίμια του μεταφραστή, όπου εξετάζονται το πώς και το γιατί της αυτοχειρίας καθενός από τους τρεις ποιητές, τα πρόσημα της πραγματικότητας που τους περιέβαλλε, οι βασικοί άξονες του έργου τους, καθώς και οι επιδράσεις που δέχτηκε η μετέπε...

ΜΕ ΕΝΑ ΣΠΙΡΤΟ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ Τις νύχτες δε μιλώ πολύ. Γδέρνομαι στη σιωπή με τιτάνια γόνατα. Ήταν κι αυτή η προσευχή που δεν εισακούστηκε - άλλη ελπίδα δεν είχα· βυθίστηκα στη δακρύπλουτη αγάπη φιλώντας τη στα χείλη πριν τη θέωση. Χθες κάπου με συνέστησαν ως ποιητή - ήθελα να γδυθώ το δέρμα μου να τους δείξω: Εγώ, παιδιά, ερωτευμένος είμαι.

Δεκαετία του '60. Τα καράβια σαλπάρουν γεμάτα εσωτερικούς μετανάστες, που αφήνουν τη φτώχεια των νησιών για μια μίζερη ζωή στις πόλεις. Μαζί τους και η ηρωίδα -παιδί ακόμα- θα βρεθεί από τα βράχια του νησιού παραδουλεύτρα στην Αθήνα. θα γυρίσει πίσω, για να συνεχίσει να ζει όπως άλλοι αποφάσισαν γι' αυτήν. Δεκαετία του '80. Τα καράβια καταφτάνουν στα νησιά γεμάτα τουρίστες. Όλα έχουν αλλάξει, μαζί τους κι αυτή. Ψελλίζει αγγλικές λέξεις, σερβίρει πρωινά κι ανακαλύπτει τα κρυφά μυστικά της ζωής της. Μιας ζωής για την οποία τίποτα δεν αποφάσισε η ίδια. Τίποτα; Λάθος! Η απ...

Το αν, φίλε μου, είναι λέξη επικίνδυνη. Μια ανόητη γλωσσική εφεύρεση του ανθρώπου είναι αυτός ο διάολος το αν, για να μπορεί να ξεγελά τον εαυτό του. Να μιλάς για τη ζωή από εδώ και πέρα με να, και ποτέ το ανάποδο. Μην αμφιβάλεις, μόνο να επιθυμείς. Κι ό,τι επιθυμείς πραγματικά θα δεις πως με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στο τέλος θα γίνεται δικό σου.