Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Πολλοί πιστεύουν ότι η ζωή της ελληνικής ομογένειας στην Πόλη ήταν πάντα χιονισμένη. Με μια πολύ ενδιαφέρουσα μείξη νοσταλγίας και χιούμορ, ο Γιώργος Βαλασιάδης περιγράφει αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν, μια κοινωνία ήπια και ανεκτική, οπλισμένη μ' έναν πολυεθνισμό γεμάτο αυτοπεποίθηση, που είχε τη δύναμη να απορροφά και να επουλώνει τους μεγάλους κλυδωνισμούς και τις καταστροφές που γνώριζε κατά καιρούς η ιστορική μειονότητα της Πόλης.

Η άνοιξη στη Στοκχόλμη, όταν αρχίζουν να ξεπαγώνουν τα νερά, φέρνει στην επιφάνεια του ποταμού έναν μαύρο πλαστικό σάκο που κρύβει μια νεκρή γυναίκα. Η ντετέκτιβ Κριστίνα Βέντελ αναλαμβάνει να εξιχνιάσει το έγκλημα. Άνθρωποι με προσωπικά προβλήματα, καλλιτέχνες που οι καριέρες τους δεν τους δικαίωσαν, όμορφες γυναίκες που εμπορεύονται το κορμί τους αποτελούν τους πρωταγωνιστές και τους κομπάρσους σε μια ιστορία που εκτυλίσσεται στην ειδυλλιακή πρωτεύουσα του Βορά. Ο Θοδωρής Καλλιφατίδης περιγράφει, με τη γνωστή στοχαστική ματιά του, τη σημερινή κοινωνία όπου τίποτα δεν ε...

Το σώμα ως μυθολογικός πυρήνας και φυσικός αυτουργός της γραφής· η απουσία ως προϋπόθεση εγρήγορσης της ύπαρξης. Επιγραμματικής διάθεσης κείμενα που αποπειρώνται να ανιχνεύσουν με τρόπο ποιητικό, τη γλώσσα, την ποίηση, τα όρια, καθώς επίσης και το ζώο, καταλυτικό δήγμα δημιουργίας.

Η σπουδή αυτού του δοκιμίου αφορμάται από την ανακοίνωση ενός λανθάνοντος βαρναλικού κειμένου που τιτλοφορείται Επιστολή Μαϊμούς (1923-1924) και που μία πρόχειρη, αποκαθαρμένη από τις διαγραφές (και εν μέρει οικονομικότερη) μορφή είχε δημοσιευτεί στη Διανόηση (Φεβρ. 1925). Πρόκειται για μια σπουδή που μελετά τη σημασία του συμβολισμού της "μαϊμούς", όπως προεκτείνεται και ολοκληρώνεται στη δεύτερη ανακοίνωση: εννοώ του "Τρίτου Μέρους" της "διοθρωμένης" (1927-1930), και μετά "ξαναπλασμένης", έκδοσης της συλλογής Το φως που καίει (1932/1933). Ο αναγνώστης συνεπώς καλείται να...