Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το μοντέλο της αυτοδιεύθυνσης δεν είναι πραγματοποιήσιμο μέσα στα στενά και ταξικά πλαίσια του κοινοβουλευτισμού. Το αστικο κομματικό σύστημα σηματοδοτεί μια μεγάλη πρόοδο εν συγκρίσει με το φεουδαρχικό δεσποτισμό, το φασισμό και τον ολοκληρωτισμό εν γένει, δεν είναι όμως το σύστημα που μπορεί να εγγυηθεί την έλευση και τη δημιουργία της αυτοδιεύθυυνσης. Να είσαι ελεύθερος δε σημαίνει να καταθέτεις κάθε τέσσερα χρόνια ένα ψηφοδέλτιο στις κάλπες ούτε να ακούς παθητικά κατά τη διάρκεια αυτής της μακράς περιόδου τους λόγους των πολιτικών που βρίσκονται εκ περιτροπής μέσα ή...

"Στη σημερινή εποχή κηρύσσεται πανηγυρικά ο θρίαμβος του καπιταλισμού, όμως πιστεύω ότι όταν κατακάτσει ο κουρνιαχτός από τα συμβάντα, τότε θα παρατηρήσουμε ότι τα βαθύτερα ζητήματα εξακολουθούν να είναι άλυτα, ότι η φιλελεύθερη καπιταλιστική κοινωνία βυθίζεται, και μαζί μ αυτήν ολόκληρη η ανθρωπότητα, που διατρέχει τον κίνδυνο να υποστεί μια μη αναστρέψιμη καταστροφή. Δεν μπορεί να υπάρξει άλλη διέξοδος από το να αφυπνιστούν οι άντρες και οι γυναίκες της Γης και να αποφασίσουν να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους. Να οικειοποιηθούν δηλαδή ένα πρόταγμα κοινωνικής και ατομ...

Η Κάρεν Τζόι Φάουλερ μας εισάγει στο ομώνυμο διήγημά της σε μια παραγνωρισμένη γυναίκα της ιστορίας. Συνδυάζοντας την Τζέην Ώστεν, τις ηρωίδες της και την εποχή της, μας παρουσιάζει την αληθινή ιστορία της Μαίρη Άνινγκ, για χρόνια αγνοημένης συνιδρύτριας της επιστήμης της παλαιοντολογίας. Ζώντας μες στη φτώχεια, σε ένα μικρό χωριό, δεν έμαθε ποτέ πως τα ευρήματά της αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για τα βιβλία του Ιουλίου Βερν, ενώ το επιστημονικό της ένστικτο ταρακούνησε τον ανδροκρατούμενο κόσμο της παλαιοντολογίας που θεμελιωνόταν εκείνη την εποχή. Το βιβλίο περιέχει δυο α...

"Το κράτος δεν είναι η τελευταία λέξη του πολιτικού, η εκπλήρωσή του. Απεναντίας, δεν είναι παρά η συστηματική του μορφή, εκείνη που καταστρέφει το όλοι έκαστοι εν ονόματι του Ενός". Ξεκινώντας από τη θέση αυτή, ο Μιγκέλ Αμπενσούρ επιδιώκει να δείξει ότι η δημοκρατία ορθώνεται ενάντια στο κράτος, ως μορφή που γεννά μια ιδιότυπη σχέση κυριαρχίας και τείνει καταστατικά να υποκαταστήσει το πράττειν του λαού. Απορρίπτοντας την εναλλακτική επιλογή ανάμεσα στην υπεράσπιση της δημοκρατίας ως αξεπέραστου πλαισίου μετριοπαθούς διακυβέρνησης και στην απόρριψή της ως επιφαινομένου τ...

"Η νεοφιλελεύθερη στιβάδα, αυτοπαρουσιάζεται ως το αναμφίλεκτο πλαίσιο της δυτικής δημοκρατίας μετά το τέλος των ολοκληρωτισμών. Όταν ανακινεί κανείς το κοινωνικό ζήτημα, όταν σκέφτεται ότι η επανάσταση δεν είναι απλώς ένα ιστορικό γεγονός, αλλά μια αναγκαία στιγμή στο δρόμο για έναν εις βάθος μετασχηματισμό της ιεραρχικής κοινωνίας, γίνεται αμέσως θιασώτης των Γκούλαγκ που δελεάζεται απ' τον ολοκληρωτισμό, οπαδός του αστυνομικού κράτους του 20ού αιώνα, έως καθυστερημένος ιακωβινο-μαρξιστής που δεν καταλαβαίνει τι είναι". (Eduardo Colombo) Αυτό είναι το σύγχρονο κοιν...

Γραμμένο τρία χρόνια μετά την έκδοση του "Μεγάλου μετασχηματισμού", το παρόν άρθρο του Karl Polanyi συμπυκνώνει σε μεγάλο βαθμό τα επιχειρήματα του κλασικού opus magnum του. Η δημιουργία της οικονομίας της αγοράς συνιστά μια βίαιη ρήξη με καθετί ιστορικά και ανθρωπολογικά γνωστό. Η αλλαγή στη δομή των ανθρώπινων κινήτρων, η επικράτηση μιας πρωτοφανούς δυϊστικής λογικής στον τρόπο κατανόησης της κοινωνίας και του ανθρώπου, ο οικονομικός ντετερμινισμός και κυρίως η εμπορευματοποίηση της εργασίας, της γης και του χρήματος αποτελούν βασικά σημεία της κριτικής του Polanyi ενάντι...

Οι ληστές παίρνουν θέση: αντιτάσσονται στην παρακμή και την ασημαντότητα που εξελίσσονται σε βάρος τους και προτάσσουν μια στάση-ήθος που έγκειται στην επανεπινόηση του εαυτού και του κόσμου, κι έτσι μόνο νιώθουν ξανά ζωντανοί και πλήρεις. Υπερβαίνουν διαλεκτικά το έτσι-είναι (ο έως τότε εαυτός τους και κόσμος τους) με το γίγνεσθαι του μη-είναι-ακόμα (ο εαυτός και ο κόσμος ως δυνατότητα), κι έτσι βιώνουν μέχρι την τελευταία ικμάδα τους το ανολοκλήρωτο παρελθόν και το παρεμποδιζόμενο μέλλον στο παρόν. Ο εξεγερμένος θάνατός τους γίνεται η συνέχιση της ζωής με άλλα μέσα. Δεν...

Τι είναι η αναρχία και τι θέλουν οι αναρχικοί; Ένας ανθρωπιστής, φιλοπερίεργος και με διάθεση κατανόησης, απευθύνει ερωτήσεις στον γιο του, στρατευμένο αναρχικό που έχει εντρυφήσει στο θέμα. Κατά τη συζήτησή τους, οι δύο συνομιλητές φτάνουν μέχρι τις ρίζες των εννοιών της αναρχίας και της δημοκρατίας. Επικαλούνται ορισμένες φυσιογνωμίες του αναρχισμού και τα ποικίλα ρεύματα του επαναστατικού αυτού κινήματος, φέρνοντας επίσης παραδείγματα από τον κόσμο του σήμερα. Από κοινού, αναλύουν την αναρχική κριτική των μεγάλων συστημάτων κυριαρχίας -του κράτους, της θρησκείας, της...

"Ένας ισχυρός λόγος για τον οποίο οι αναρχικοί απαξιώνουν, κατά κάποιον τρόπο, την πανάκεια που απορρέει από τον μαρξισμό είναι ότι η ελευθερία κι η δικαιοσύνη δεν θα είναι επακόλουθα της πολιτικής κυριάρχησης των εργαζομένων. Το κακό δεν βρίσκεται μόνο στην αστική τάξη, στον καπιταλισμό, στο κράτος. Το κακό βρίσκεται κατά κύριο λόγο στην εθελοδουλία. Την τυραννία πρέπει να την πολεμήσουμε και στους σκλάβους, ίσως περισσότερο ακόμα απ' ό, τι στους τυράννους. Ο σκλάβος και ο τύραννος είναι φτιαγμένοι από την ίδια πάστα. Αν εξαλείψουμε τον τύραννο αφήνοντας ανέπαφη τη σκλαβιά...

"Δεν πήγαμε στην Κυβέρνηση για να κάνουμε την επανάσταση από εκεί, ούτε με την ελπίδα να μπορούμε να της είμαστε πιο χρήσιμοι από τις κυβερνητικές θέσεις ελέγχου. Η επανάσταση γίνεται στο εσωτερικό των μεγάλων μαζών του λαού, στις οικονομικές οργανώσεις των εργατών, στις νέες ηθικές και υλικές δημιουργίες τους. Πήγαμε στην Κυβέρνηση γιατί είχαμε μια κυρίαρχη ανησυχία: να θέσουμε όλους τους πόρους, όλη μας την ενέργεια, όλες τις δυνατότητες της χώρας, στην υπηρεσία του πολέμου, τον οποίο θεωρούσαμε ιερό. Διότι ήταν ένας πόλεμος του λαού ενάντια σε αυτούς που είχαν εξεγερθεί...

Το πεδίο όπου η ελευθερία ήταν ανέκαθεν γνωστή, όχι ως ένα πρόβλημα μα ως ένα γεγονός της καθημερινής ζωής, είναι η πολιτική σφαίρα. Ακόμη και σήμερα, είτε το ξέρουμε είτε όχι, το ζήτημα της πολιτικής και το γεγονός ότι ο άνθρωπος είναι μία ύπαρξη προικισμένη με το χάρισμα της πράξης, θα ανακαλούνται πάντοτε στον νου όταν εξετάζουμε το πρόβλημα της ελευθερίας· γιατί η πράξη και η πολιτική, ανάμεσα σ' όλες τις ικανότητες και τις δυνατότητες της ανθρώπινης ζωής, είναι τα μόνα πράγματα τα οποία δεν μπορούμε καν να τα συλλάβουμε νοερώς εάν δεν υποθέσουμε, τουλάχιστον, ότι υπάρχ...

Ο μετα-αναρχισμός ή μεταδομιστικός αναρχισμός αποτελεί ένα -όχι απαραίτητα ενιαίο-σχετικά νέο ρεύμα της ριζοσπαστικής θεωρίας το οποίο προ(σ)καλεί (σ)την εκ νέου ανάγνωση των κλασσικών της αναρχικής θεωρίας μέσα από την κριτική ματιά των θεωρητικών της μεταδομιστικής κριτικής σκέψης με στόχο την, κατά τους θιασώτες του, ανανέωση της ριζοσπαστικότητας του αναρχισμού στη σύγχρονη πραγματικότητα. Ξεκίνησε να εκτίθεται στη δημόσια σφαίρα το 1989, με τη σποραδική δημοσίευση κειμένων σε ακαδημαϊκά κυρίως έντυπα για να προσλάβει μια πολύ μεγαλύτερη αποδοχή την τελευταία δεκαετία...

Ο δημοκρατικός συνομοσπονδισμός βασίζεται στην ιστορική εμπειρία της κοινωνίας και στη συλλογική της κληρονομιά. Δεν πρόκειται για ένα αυθαίρετο νεωτερικό πολιτικό σύστημα, αλλά συσσωρεύει ιστορία και εμπειρία. Είναι γέννημα της ζωής της κοινωνίας. Το κράτος διαρκώς προσανατολίζεται στον συγκεντρωτισμό, ώστε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των μονοπωλίων της εξουσίας. Στον δημοκρατικό συνομοσπονδισμό ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Είναι η κοινωνία που βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής και όχι τα μονοπώλια. Η ετερογενής δομή της κοινωνίας αντιτίθεται σε κάθε μορφή συγκεντρωτ...

Τον Δεκέμβρη του 1994, ο Κορνήλιος Καστοριάδης συναντά και συζητά με συντάκτες της επιθεώρησης MAUSS, του Αντιωφελιμιστικού Κινήματος στις Κοινωνικές Επιστήμες, όπως ο Alain Caille, ο Jaques Dewitte, ο Serge Latouche, και η Chantal Mouffe." Η συζήτηση επικεντρώνεται στην άμεση και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία, στην ευθραυστότητά τους, στον πολιτιστικό σχετικισμό, στη Δύση και τις αξίες της, και άλλα ζητήματα που συνεχίζουν να διατηρούν την επικαιρότητά τους σήμερα, στην εποχή του "πολέμου κατά της τρομοκρατίας".

Στα χέρια σας κρατάτε ένα ταξίδι όπου ήχησαν όλες οι ανησυχίες, όλα τα όνειρα και οι επιθυμίες. Έναν διάλογο ποιητικό που εφορμά στις καθημερινότητες, σαν μαξιλάρι συνείδησης, και μας ισορροπεί.

Η μη-ταυτότητα επιτίθεται στην ταυτότητα και τη διαρρηγνύει, επιδιώκοντας την ίδια της την κίνηση, την οποία η ταυτότητα και περιλαμβάνει και δεν περιλαμβάνει. Επιτίθεται στις κατηγορίες της πολιτικής οικονομίας για να ανακαλύψει τον ανταγωνισμό ανάμεσα στην αφηρημένη εργασία και στο επωφελές και δημιουργικό πράττειν, τον οποίο οι κατηγορίες αυτές περιλαμβάνουν και παρόλα αυτά δεν περιλαμβάνουν. Επιτίθεται σε όλες τις κατηγορίες της αστικής σκέψης σε μια κατά πρόσωπο κριτική, μια κριτική η οποία αναζητά σταθερά στο ανθρώπινο πράττειν και στην αντιφατική του ύπαρξη την πηγή...

Ο ανθρωπολόγος David Graeber, το Μάη του 2005 κρίνεται ανεπιθύμητος από το πανεπιστήμιο του Γέιλ όπου δίδασκε, εξαιτίας της συμμετοχής του στο κίνημα "ενάντια στην παγκοσμιοποίηση", όπως ατυχώς αποδόθηκε από τους καπηλευτές και επικριτές του, το αντισυστημικό κίνημα της Β. Αμερικής. Επίσημη αφορμή ήταν η δημόσια υπεράσπιση φοιτήτρια που είχε μόλις αποβληθεί από το πανεπιστήμιο. Αιτία; Η σύμπραξή της στην οργάνωση σωματείου φοιτητών, πράγμα που απαγορεύεται στα εκπαιδευτικά ιδρύματα των Η.Π.Α. Το ανά χείρας κείμενο είναι διττά σημαντικό. Αποτελεί αφενός μια εκτεταμένη γενε...

Καθώς ο αγώνας για την ελευθερία των γυναικών κατευθύνεται προς την πολιτική σφαίρα, πρέπει αυτές να γνωρίζουν ότι αυτή η πτυχή της πάλης είναι και η πιο δύσκολη. Αν δεν υπάρξει πολιτική νίκη, κανένα άλλο επίτευγμα δεν θα είναι μόνιμο. Και, όταν μιλώ για πολιτική επιτυχία, δεν αναφέρομαι στην οργάνωση κάποιου κινήματος για τη θέση της γυναίκας μέσα στο κράτος. Αντιθέτως, μιλώ για πάλη ενάντια στις κρατικές και ιεραρχικές δομές, για τη δημιουργία πολιτικών σχημάτων με στόχο μια κοινωνία δημοκρατική, οικολογική, που να σέβεται την ισότητα των φύλων και να μην περιστρέφεται γύ...

Αυτή είναι η ουσία και ο στόχος του μεγάλου έργου του ταπεινού αυτού υπαρξιστή ελευθεριακού στοχαστή, γόνου ισπανών αναρχικών επαναστατών, που βίωσε τις πιο συγκλονιστικές στιγμές της σύγχρονης Ισπανίας. Από την επαναστατική θεσμιστική δημιουργικότητα και το μεγάλο αυτομορφωτικό καζάνι του 1936, τον πόλεμο και τις διώξεις του Φρανκικού καθεστώτος, την αυτοεξορία στην καπιταλιστική υπερδύναμη Γερμανία, το Τέταρτο Ράιχ όπως την αποκαλεί. Με συμμάχους στη σκέψη τον Αλμπέρ Καμύ και την Σιμόν Βέιλ, στο ανά χείρας βιβλίο προσπαθεί με την πένα του να καταδείξει τα κακώς κείμενα τη...