Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Δε μπορεί να λέγεσαι Δημοκράτης: Αν το ψωμί που τρώς, δεν είσαι βέβαιος ότι δεν το στερείς από κάποιον άλλον! Αν τα γράμματα που μαθαίνεις, τα μετατρέπεις σε κοφτερά μαχαίρια κατά του αγράμματου! Αν δε σε νοιάζει αν υπάρχουν αγράμματοι, και φυσικά τους χρησιμοποιείς για σκαλοπάτι σου! Αν προτού σκεφτείς να εξοντώσεις τον οποιονδήποτε «εξωτερικό εχθρό σου», δεν προσπαθείς να εξοντώσεις πρώτα τον εχθρικό εαυτό σου! Αν η αγάπη σου δεν αποθωρακίζει το μίσος σου! Αν το φιλότιμό σου και η ευσπλαχνία σου δεν ερεθίζουν τους δακρυγόνους αδένες σου! Αν η ελεημοσύνη σου δεν εξοντώνει...

Τι σημαίνει ανάπτυξη για τον νησιωτικό χώρο, όπου το "νησί" είναι ένα σχετικά απομονωμένο υποσύστημα με χαρακτηριστικά απομονωτισμού και χωρικής ασυνέχειας; Μπορεί η ενδογενής τοπική ανάπτυξη να είναι η συνέχεια της περιφερειακής πολιτικής; Ποια μοντέλα βιώσιμης ανάπτυξης μπορούν να αναπτυχθούν και ποια είναι η σημερινή δομή του περιφερειακού διακυβερνητικού μοντέλου και της τοπικής αυτοδιοίκησης που ευνοεί την εφαρμογή αυτών των μοντέλων; Το "παλαιό" πλεονέκτημα των νησιών, ως κόμβων ενός παγκόσμιου δικτύου μεταφορών, μπορεί σήμερα να αξιοποιηθεί πάνω σε ένα διαφορετικό αν...

- Χριστέ μου.... πόσο όμορφος είσαι; Έχεις μια άγρια επαναστατική ομορφιά. Η σκιά σου πιάνει όλο το βουνό, του φώναξε με θαυμασμό. Έλα και πάρε με πάνω στις φτερούγες σου να πετάξω κι εγώ μαζί σου, να γνωρίσουμε τον κόσμο και πάλι μαζί, να περάσωμε πάνω απ' τα φαράγγια, τα σπηλιαράκια, τα οροπέδια, τα εξωκλήσια, τους κάμπους. Να αλητέψωμε στις ακρογιαλιές, να κουρσέψουμε αγκαλιά τα βαπόρια στις θάλασσες, να χαθούμε στις πολιτείες και στα χωριά. Μα προπαντός να τραγουδούμε... να τραγουδούμε... Και άρχισε:... Δώσε μου λιγάκι ουρανό Πάρε με μαζί στο πέταγμά σου Μάθε με κα...