Χατζηνικολή

Χατζηνικολή

Εκδόσεις Βασδέκη Ζωοδόχου Πηγής 6-10 106 78 Αθήνα

210 3815473

Το ουράνιο τόξο της βαρύτητας

Χατζηνικολή (2012)

Είναι το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και οι πύραυλοι V-2 που πέφτουν στο Λονδίνο σπάζοντας το φράγμα του ήχου, δίνουν στον Τόμας Πύνσον την αφορμή για να παρασύρει τον αναγνώστη σε ένα επικίνδυνα συναρπαστικό ταξίδι: οι συνωμοσίες της εξουσίας, οι διαπλοκές των συμφερόντων, η πληθώρα μεταφυσικών συμβολισμών και η παράνοια που κυριεύει τους "απλούς" ανθρώπους -τον ίδιο τον αναγνώστη- οδηγώντας τους σε δαιδαλώδη μονοπάτια γεμάτα σκοτεινές παγίδες, συνθέτουν ένα μυθιστόρημα που αγγίζει όλες τις πλευρές της ανθρώπινης εμπειρίας και που έχει δίκαια χαρακτηριστεί "το σημαντικ...

Το νησί των ανέμων

Χατζηνικολή (1998)

Το νησί της ελαφρόπετρας

Χατζηνικολή (1988)

Το νερό και τα όνειρα

Χατζηνικολή (2002)

Περισσότερο από τις ξεκάθαρες σκέψεις και τις συνειδητές εικόνες, τα όνειρα βρίσκονται κάτω από την εξάρτηση των τεσσάρων βασικών στοιχείων. Πολυάριθμα υπήρξαν τα δοκίμια που συνδύασαν τη θεωρία των τεσσάρων υλικών στοιχείων με τις τέσσερις οργανικές ιδιοσυγκρασίες. Έτσι, ένας παλαιότερος συγγραφέας, ο Λέσσιους, γράφει στο: Η τέχνη της μακροζωΐας (Lessius, L'art de vivre longtemps, σελίς 54): "Τα όνειρα των χολερικών συνίστανται από φωτιά, πυρκαγιές, πολέμους, δολοφονίες· αυτά των μελαγχολικών, από ενταφιασμούς, κενοτάφια, φαντάσματα, λάκκους από κάθε θλιβερό πράγμα· των φ...

Το μυστικό μιας γυναίκας

Χατζηνικολή (2000)

Το μπαρ του Οττεντότου

Χατζηνικολή (1992)

Το μαύρο σάλι

Χατζηνικολή (1989)

"Οι γνώμες των περισσότερων μελετητών του πιραντελλικού έργου συγκλίνουν στην άποψη ότι το πιο άξιο μέρος της πεζογραφίας του το αποτελούν τα διηγήματα του", λέει στην εισαγωγή του ο Κώστας Ασημακόπουλος. "Το διήγημα, σε παγκόσμια κλίμακα, τιμάται από τον Πιραντέλλο". Τα 21 διηγήματα που απαρτίζουν τούτον τον τόμο έχουν συγκλονιστικά θέματα, αίσθημα, δροσιά και συναρπαστικούς, γερούς χαρακτήρες παρμένους άμεσα από τη ζωή, όχι κατασκευασμένους μέσα σ' ένα γραφείο. Οι αδερφοί Ταβιάνι μας έχουν γνώρισα τρία από αυτά: το ξεκαρδιστικό Πυθάρι, τον σπαραξικάρδιο Άλλο γιο, τον αξιο...

Το Λεκαντώ

Χατζηνικολή (1986)

Το καπρίτσιο

Χατζηνικολή (1996)

Το θέατρο του Σάμπαθ

Χατζηνικολή (1998)

Είναι ο Μίκι Σάμπαθ, το φαινόμενο της μανιασμένης δραστηριότητας που το πήραν τα χρόνια και του οποίου η άγρια ξετσιπωσιά και το σαρκαστικό θράσος βρίσκονται στο επίκεντρο του νέου τολμηρού και ξεκαρδιστικού μυθιστορήματος του Φίλιπ Ροθ. Ο Σάμπαθ, που στα νιάτα του υπήρξε ένας σκανδαλωδώς προικισμένος κουκλοπαίκτης, παρέμενε στα εξήντα τέσσερα χρόνια του προκλητικά ανταγωνιστικός και αχαλίνωτα λάγνος, αλλά όταν πέθανε η ερωμένη του -ένα πνεύμα ερωτικό και ελεύθερο που τον ξεπερνούσε σε ερωτική μανία στη μοιχεία- ξεκίνησε για ένα θυελλώδες ταξίδι μέσα στο παρελθόν του, πολι...

Το ελληνικό καλοκαίρι

Χατζηνικολή (2002)

Έκανα το πρώτο μου ταξίδι στην Ελλάδα στα 1947 και το τελευταίο το φθινόπωρο του 1966. Η τελευταία εικόνα μου: ένα νησί του Αιγαίου, άδεντρο, μ' ένα μοναδικό χωριό· τοπίο απογυμνωμένο με τη μιζέρια και την ομορφιά συναρμοσμένες σαν δυό πλαγιές του ίδιου λόφου. Μιζέρια και ομορφιά. Σύζευξη των αντιθέτων, όπως η φράση του Ηράκλειτου που τα κυκλαδίτικα τοπία δεν παύουν να τη συλλαβίζουν μέσα στο φως τους: "Αρμονίη κόσμου παλίντροπος". Αν η εικόνα αυτού του χαμένου νησιού παραμένει μέσα μου τόσο έντονη, είναι ίσως επειδή στάθηκε η τελευταία. Ωστόσο, κοιτώντας απ' την απόσταση τ...

Το δίλημμα του Τζάκσον

Χατζηνικολή (1997)

Το δικαίωμα του πόθου

Χατζηνικολή (2001)

Το γράμμα

Χατζηνικολή (1992)

Το αγκάλιασμα

Χατζηνικολή (2001)

Τίποτα στην Κάζα. Ηρωίνη

Χατζηνικολή (1985)

Τι; Η αιωνιότητα

Χατζηνικολή (1997)

Τι κυνηγάει τον Σάμι;

Χατζηνικολή (1992)

Τι γυρεύω εδώ

Χατζηνικολή (1995)
Συνολικά Βιβλία 319
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου