Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"... Ο Καβάφης", γράφει η Γιουρσενάρ, "θυμίζει στον ταξιδιώτη του ότι δεν θα βγει από τον τόπο της καταγωγής του, ότι όπου κι αν πάει, η πόλη του θα τον ακολουθεί. Ο άνθρωπος του Μπωντλέρ, όπου και αν πηγαίνει, απλώς λικνίζει το άπειρό του στις πεπερασμένες θάλασσες ...όμως ο ίδιος αυτός Μπωντλέρ που τόσο συχνά περιφρονεί το ταξίδι, αναγνώρισε τη σχεδόν άλογη επιθυμία που υπολανθάνει σε όλους μας... μια ανάγκη αποδημίας, μια ζωτική ανάγκη να νιώσει ότι βρίσκεται αλλού, αλλά πραγματικοί ταξιδευτές είναι μονάχα εκείνοι που φεύγουν Για να φύγουν- ανάλαφρες καρδιές που μοιάζ...

Πώς μπορούσα να αγαπάω έτσι κάποια που ποτέ δεν θα μπορούσα να δω ή να γνωρίσω, εκείνο ακριβώς το πρόσωπο που πάνω απ' όλα τα άλλα ήταν για μένα το πιο μακρινό, το περισσότερο μοιραία διαχωρισμένο; Ποιοι φοβεροί καημοί, που ακόμα δεν είχα νιώσει, δεν μου είχαν ακόμα αποκαλυφθεί, μου επιφυλάσσονταν με όλα τούτα;

Η ιστορία μιας δολοφονικής απόπειρας στη Ρώμη του Μουσολίνι, κατά το έτος ΧΙ του φασισμού, αποτελεί το συμβολικό πυρήνα αυτού του μυθιστορήματος. Γύρω από τους τρεις ή τέσσερις ήρωες του κεντρικού επεισοδίου κινούνται κάποια πρόσωπα που μοιάζουν να έχουν δραπετεύσει από μια Κομέντια ή καλύτερα Τρατζέντια ντελ Άρτε. Ο οβολός, για τον οποίο γίνεται λόγος στον τίτλο, είναι ένα νόμισμα, ένα απλό νόμισμα των δέκα λιρετών που περνώντας από χέρι σε χέρι είναι το σύμβολο της επαφής ανάμεσα σε ανθρώπινα όντα βυθισμένα στα προσωπικά τους πάθη και στη μοναξιά τους. Η φασιστική Ρώμη τ...