Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Η εύθυμη ζωή" είναι μια συλλογή διηγημάτων, όπου με χιουμοριστική διάθεση καταγράφεται η ζωή της Αθήνας στις αρχές του 20ού αιώνα.

Ο "Κίμων Ανδρεάδης" περιγράφει την Αθηναϊκή ατμόσφαιρα των τελευταίων δεκαετιών του 19ου αιώνα, ενώ "Οι Νεμρώδ της Λαυρεωτικής" είναι ένα διήγημα, όπου περιγράφεται σε εύθυμο τόνο το κυνήγι ορτυκιών στο Λαύριο.

"Ο Πατούχας" αποτελεί μία θαυμάσια τοιχογραφία της Κρήτης πριν την επανάσταση του 1866, όπως την απαθανάτισε η πένα του Ι. Κονδυλάκη.

Οι "Φυλλάδες του Γεροδήμου" -την τραγική χρονιά του 1897- θέτουν το αίτημα της ελληνικότητας του Έθνους προκρίνοντας τη στράτευση στις ανάγκες της ιστορικής στιγμής.

Εις τινα κωμόπολιν της Ηπείρου, πλησίων των Ιωαννίνων, έζη προ της ελληνικής επαναστάσεως ο Γεροστάθης, γέρων εβδομηκοντούτης περίπου, αλλ' εύρωστος και υγιής. Αι παρειαί του ήσαν πάντοτε ροδοκόκκινοι, οι οφθαλμοί του ζωηροί και εκφραστικώτατοι, γλυκύτατον το μειδίαμά του, και ως χιών κατάλευκος η περικοσμούσα την κεφαλήν του κόμη. Αλλ' η φρόνησις και καλοκαγαθία ήσαν τα ουσιωδέστερα χαρακτηριστικά του ανδρός. Πάντες δε καθ' όλην την Ήπειρον ως πατέρα ηγάπων και εσέβοντο αυτόν. Την παιδικήν του ηλικίαν διήλθε σπουδάζων εις τα σχολεία των Ιωαννίνων· διεκρίθη δε πάντοτε μετ...

[...] Πεπεισμένοι ότι η Ευρώπη, επανενωμένη πλέον μετά από οδυνηρές εμπειρίες, προτίθεται να ακολουθήσει την οδό του πολιτισμού, της προόδου και της ευημερίας, για το καλό όλων των κατοίκων της, ακόμη και των πλέον ευάλωτων και των πλέον αδυνάτων· ότι επιθυμεί να παραμείνει ήπειρος ανοικτή στον πολιτισμό, στη γνώση και στην κοινωνική πρόοδο, καθώς και να εμβαθύνει τον δημοκρατικό χαρακτήρα και τη διαφάνεια του δημόσιου βίου της και να εργασθεί για την ειρήνη, τη δικαιοσύνη και την αλληλεγγύη ανά την υφήλιο. Πεπεισμένοι ότι οι λαοί της Ευρώπης, παραμένοντας υπερήφανοι για τ...

"Στο άλμπουρο" ο συγγραφέας εκφράζει την αγάπη του για τον άνθρωπο, που υφίσταται εκμετάλλευση και αδικία, καθώς αγωνίζεται για μία καλύτερη ζωή.

Στο "Συμβολαιογράφο" ο Ραγκαβής -μιμούμενος το κεφαλλονίτικο ιδίωμα με τις πολλές ιταλικές λέξεις- δημιουργεί ένα εκτενές μελοδραματικό και περιπετειώδες πεζογράφημα με απιθανότητες και ρομαντικούς ρητορισμούς.

Ο "Πύργος του Ακροποτάμου" (1915) περιγράφει τον αγώνα μιας οικογένειας να ανακτήσει τη χαμένη κοινωνική της θέση.

Το διήγημα "Αι συνέπειαι της παλαιάς ιστορίας", γεμάτο δυνατές ποιητικές εικόνες, λαμβάνει χώρα σ' ένα φρενοκομείο.

Οι "Ποριώτικες ιστορίες", ένα σύνολο αυτοτελών διηγημάτων, περιγράφουν με γλαφυρότητα γεγονότα της ζωής των κατοίκων του Πόρου εστιάζοντας στον τρόπο σκέψης και δράσης μιας "κλειστής" κοινωνίας.

Δέκα χρόνια μετά την ψήφιση του Συντάγματος του 1944 ο Κανέλλος Δεληγιάννης συγγράφει τα "Απομνημονεύματα", υπερασπίζοντας την τάξη και την οικογένειά του και λοιδορώντας τα νέα στρώματα που αναδύθηκαν από τα ερείπια του "εσωτερικού αγώνα" -του εμφύλιου δηλαδή σπαραγμού κατά την Επανάσταση.

Στη "Φόνισσα" διαφαίνεται η συντηρητική κοινωνία της εποχής μέσα από τη ζωή, τις σκέψεις και τις ψυχολογικές μεταπτώσεις μιας γυναίκας, οδηγώντας τη σε αλλεπάλληλα εγκλήματα σε βάρος νεαρών κοριτσιών.

Το μυθιστόρημα "Το γυρί" σκιαγραφεί τη ζωή στην ομώνυμη συνοικία της Πάτρας. Ρεαλιστική απεικόνιση της καθημερινότητας των λαϊκών συνοικιών μέσα από μία σειρά παραλλήλων ιστοριών.

Η ποιητική συλλογή "Σπασμένα μάρμαρα" (1917) γνώρισε μεγάλη απήχηση στο κοινό. Η περίφημη "Εξομολόγηση" της συλλογής έγινε τραγούδι και αγαπήθηκε πολύ. Τα ποιήματα στη συλλογή αυτή χαρακτηρίζονται από άριστη χρήση της γλώσσας, ενώ ευδιάκριτη είναι η ειδυλλιακή γνησιότητα του στίχου.

Η συλλογή διηγημάτων "Κορομηλιά" κυκλοφόρησε το 1955 στην Αθήνα.