Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η παρούσα ποιητική συλλογή συγκαταλέγεται μεταξύ των βραβευμένων στον 15ο Ετήσιο Διαγωνισμό Ποιητικών Συλλογών Κιλκίς που διοργανώθηκε από το Α.Σ. της Μ.Κ.Ε. "ΤΕΧΝΗ" Κιλκίς υπό την προεδρία της κ. Ευαγγελίας Παπαδοπούλου-Πάγκου, σε συνεργασία με το Υπουργείο Πολιτισμού, τον Ιούνιο του 2010.

Από τις αρχές της δεκαετίας του '90, και πριν ακόμα εκδώσω τα δικά μου ποιήματα συγκέντρωνα υλικό από ποιητικές συλλογές συνομήλικων ή και νεότερων μου που εξέδιδαν βιβλία ή δημοσίευαν ποιήματά τους σε λογοτεχνικά περιοδικά. Με τον καιρό το υλικό που συγκέντρωσα ήταν αρκετό για να δημοσιευτεί σε ένα βιβλίο ως δείγμα της ποίησης που γράφεται στην Κύπρο μετά το 1990. Την ιδέα για την έκδοση μιας ανθολογίας των νεότερων ποιητών από την Κύπρο μοιράστηκα με το φίλο ποιητή και εκδότη Κώστα Κρεμμύδα. Μέσα από συλλογική εργασία φτάσαμε στο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μα...

"Ποιος θα μας βοηθήσει να εξηγήσουμε -και πάλι- το μύθο του Θησέα, της Αριάδνης και του Διόνυσου; Ποιος θα κρατήσει το νήμα της εξιστόρησης για να αναγνωσθούν όλα -εκ νέου- από την αρχή;" Με τούτη τη συγγραφική δοκιμή επιχειρείται να δοθεί μια απάντηση, σε αυτά τα ερωτήματα, καθώς αναπλάθεται η συγκεκριμένη ιστορία μέσα από τη διαπλοκή της σκέψης με την ποίηση. Μέσα από μια ασυνήθιστη συναρμολόγηση του λόγου που φέρνει στο προσκήνιο αναπάντεχες σημάνσεις αλλά και νέα ερεθίσματα, τα οποία προκαλούν, αναπόφευκτα, το στοχασμό μας. Μέσα από ένα δικό του ποιητικό/δοκιμια...

Με την πρώτη ποιητική συλλογή "Νεκρές θάλασσες" η Άρτεμις Βαζιργιαντζίκη επιχειρεί αξιοποιώντας τη ζωοποιό και συνάμα εξαγνιστική διάσταση του νερού, μέσα από την ελευθερία αλλά και τις πολλαπλές αναγνώσεις που μας παρέχει η θάλασσα, να μιλήσει μεταφορικά και ν’ ανιχνεύσει τις αλήθειες, τα όνειρα/αιτήματα και τους ανθρώπινους καημούς. Η σιωπή που πάλλεται ακόμα μέσα σ' ένα κοχύλι, τα μάτια-απέραντες θάλασσες, ο δισταγμός του έρωτα, η συστοιχία των συντριμμιών ζωής και καραβιού, μετεωρίτες τ' ουρανού και ανεμώνες της θάλασσας, ο πυρήνας μια θάλασσας συνεκδοχικά με το μαύ...

Και το κλικ που ακούστηκε άνοιξε η ιστορία ... Μια ουτοπία συζητώ ένα αμπέλι τ' ουρανού [...] μπροστά απ' τον ορίζοντα. Βαρελάκια ταπεινά που γεμίζουν απ' τ' ανέλπιστο. Ένα λόγο της Πυθίας να φωτίσει σκοτεινά λιθόστρωτα. Μια περιπλάνηση αστέγων σε λησμονημένες πολιτείες. Κι ένα δισάκι με ελαφρά εφόδια για αιθεροβάμονα ταξιδευτή. (Α. Π. "Πρόταση απεξάρτησης")

... Κάποτε θεέ μου θα σου μιλήσω για την κιβωτό της επανάστασης το μήκος κύματος της μοναξιάς της κι όσο ακόμα το μέτωπο ρολόι χτυπά στο στήθος μου θα σου πω πως θέλω να 'μαι η πρώτη ερωτευμένη σφαίρα που θα πυροβολήσει το κενό "Η επανάσταση της ουτοπίας"

Μη ποίηση/ Να μην καταλαβαίνεις ποίηση Οι επιταγές της φρόνησης Ενάντια στον πυρετό Οι διαβουλεύσεις της συνόδου κορυφής Δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα Το κλείσιμο των εργασιών Είναι θέμα χρόνου Η θαλάσσια αύρα Καλωσορίζει τις ανησυχίες μου Τεντώνω το σκοινί των προσδοκιών Ώσπου να σπάσει Ιππεύω καθαρόαιμο άλογο Που με οδηγεί στο χείλος του γκρεμού Σφυρηλατώ τις λέξεις Μέχρι τελικής πτώσεως... ("Η κλεψύδρα")

Οι "Εποχές της Κριτικής" περιέχουν κεφάλαια από την ιστορία της κριτικής και προβάλλουν τα στάδια που ακολούθησε ο ελληνικός στοχασμός για να ορίσει τη λογοτεχνία. Εστιάζουν σε κριτικούς διαλόγους και πραγματεύσεις θεμάτων που βρέθηκαν στο κέντρο του ενδιαφέροντος της εποχής τους, στο χρονικό διάστημα μιας εκατονταετίας περίπου, από το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα μέχρι την περίοδο του μεσοπολέμου. [...] Μια πρώτη περίοδος "συζήτησης" που απασχολεί την παρούσα έκδοση, στο πρώτο μέρος, τοποθετείται στην εποχή που αρχίζει να αρθρώνει τον κριτικό της λόγο η νέα γενιά λογοτε...

Οι πεντακάθαρες δοξαστικές μυστικές ηδονικές εκστατικές λέξεις του Τόλη Νικηφόρου και στην τελευταία του πολύχρωμη συλλογή διακρίνονται για το στιλπνό και ταυτοχρόνως αισθαντικό, βελούδινο χρώμα τους. Από κοινού με τα εύηχα, κυρίαρχα στη γραφή του φωνήεντα, λέξεις και ήχοι, συνθέτουν ένα αδιάσπαστο ποιητικό όλον. Να σημειωθεί πως χρώμα, ήχος και φως, ακόμα και "το μη προσδιορισμένο φως", ταυτίζονται ("τα χρώματα είναι φως") νοηματικά, με τον ανεξιχνίαστο (και γι' αυτό μαγικό) κόσμο της ζωής. Έτσι αιτιολογείται και ο προσδιορισμός των χρωμάτων ως ανερμήνευτων "στην φαντασμαγ...

Τα κείμενα κι οι στίχοι του Σπύρου Γεωργίου συντίθενται με σκέψεις, φράσεις και στίχους των Δ. Παπαδίτσα, Οκτάβιο Παζ, Διονύση Καρατζά, Φερνάντο Πεσόα, Ανρί Μπερξόν, Νίτσε, Ζορζ Μπατάιγ, Σοπενάουερ και πολλών άλλων διανοητών ελλήνων και ξένων ώστε το τελικό κείμενο να αποτυπώνει τις αγωνίες του συγγραφέα για την ανθρώπινη ύπαρξη και τα αινίγματα της ζωής σε σχέση με τη δημιουργία και την τέχνη του λόγου.