Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Εκεί ψηλά στον ουρανό ζει ένα αστεράκι και κάπου βαθιά στη θάλασσα ζει το μαργαριτάρι. Κάποια στιγμή γνωρίζονται και είναι ευτυχισμένα. Τι γίνεται, όμως, όταν πρέπει να ζήσουν χωριστά; Πώς εξακολουθεί να ζει η αγάπη τους; Ένας όμορφα εικονογραφημένος ύμνος της αγάπης που ζει διαχρονικά.

Ένα δελφινάκι, ο Ευθύμης μέσα από την αγάπη των γύρω του και παρά τα σωματικά του προβλήματα θα αποκτήσει το αίσθημα που θα τον κάνει νικητή! Το αίσθημα της αυτοεκτίμησης! Ένα διδακτικό παραμύθι που θα βοηθήσει τους μικρούς αλλά και τους μεγάλους να μιλήσουν και να κατανοήσουν θέματα όπως η διαφορετικότητα, οι σωματικές αναπηρίες αλλά και η κυριαρχία πάνω σε αυτά μέσω της αγάπης και της στήριξης!

Να μπορούσε από κάπου να πιαστεί, από κάποιον, μα τώρα της φαίνονταν όλα τόσο μακριά. Ένιωθε ότι έχανε τους ανθρώπους της μέσα από τα χέρια της, τον έναν μετά τον άλλον. Δεν θα μπορούσε να της σταθεί ο Τέρι με το παιδί, έπρεπε να το πάρει απόφαση. Αλλού πατάει και αλλού βρίσκεται, και εκείνη τη στιγμή την τρόμαζε που ανακάλυπτε κρυμμένη μέσα της τόση εμπάθεια απέναντί του. Είχε κάνει πολύ υπομονή, μόνο αυτή ήξερε πόσο. Το νέρωσε όμως τόσο το κρασί της, που είχε γίνει πλέον άγευστο. Δεν το έκανε ωστόσο πιο εύκολο. Καθόλου πιο εύκολο. Στο μυαλό της είχε ήδη σκαλιστεί σε...

Ο Μάκης, ένας πολυσπουδαγμένος, άνεργος και ασυμβίβαστος τύπος μαθαίνει πως έτσι όπως δείχνουν τα πράγματα σύντομα, θρησκευτικώς Αποδημεί εις Κύριον. Αλλά ναι μεν λαϊκώς τινάζει τα πέταλα, αλλά πώς τα τινάζει; Όχι σαν ένας φτωχός κι ασήμαντος άνθρωπος αλλά σαν πλούσιος μιας και έχει κερδίσει το λαχείο. Έτσι ετοιμάζει την διαθήκη του, σε ποιον όμως να αφήσει τόσα λεφτά καλεί όλους όσους έχει κοντά του, μια βουλευτή, έναν χρηματιστή, μια ψευτοκαλόγρια και την πρώην αγαπημένη του. Όλα θα ήταν εύκολα αν οι παρενέργειες της σπάνιας ασθένειας του, την οποία εμείς θα την λέμε Ιζίν...

Το βιβλίο βασίστηκε σε τρεις ανέκδοτες ποιητικές συλλογές με τίτλους: "Κλεψίτυπον" (2002-5), "Αναρρίχηση στο ποτέ" (2007-10) και "Καιροσκόπιο". (2011-2016) Οι πίνακες προέρχονται από την πρώτη ατομική έκθεση στο κτήριο της Αυστροελληνικής στο Κιλκίς με τίτλο Ουτοπία, 4 εποχές, τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο 2016.

Το βιβλίο κυκλοφορεί με δύο τίτλους "Το μπλουζ της Κυριακής" & "Ωτακουστής" και δύο εξώφυλλα, υπό την αιγίδα του Ομίλου για την UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος. "Το μπλουζ της Κυριακής" (Α' βραβείο θεατρικού μονόλογου, στον 4ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ομίλου για την UNESCO Τεχνών Λόγου και Επιστημών Ελλάδος.) Ο πόνος είναι ίσως το πιο ανθρώπινο, άλλα και το πιο επώδυνο συναίσθημα. Και σαν τέτοιο αντιμετωπίζεται από την ηρωίδα. Η αργία της Κυριακής αφυπνίζει μέσα της όλες τις επώδυνες καταστάσεις της ζωής της. Υποφέρει από αγκυλοποιητική σπονδυλοαρθρίτιδ...

Ο πίνακας ήταν σχεδόν αρχαίος και παρουσίαζε μια παράξενη εικόνα. Στην πλαγιά ενός ψηλού, γκρίζου βουνού σκαρφάλωνε ένα φιδογυριστό μονοπάτι. Στο πλάι του μια βαθιά χαράδρα απλωνόταν, χωρίς να μπορείς να διακρίνεις το τέλος της. Σ' ένα ξέφωτο του μονοπατιού, μπροστά στη σκοτεινή είσοδο μιας σπηλιάς, ένας σιδερόφραχτος ιππότης πολεμούσε με έναν δράκο. Η ασημένια πανοπλία του άστραφτε στις αχτίδες του ήλιου. Το μακρύ σπαθί του έσκιζε τον αέρα, προσπαθώντας να καρφωθεί στην καρδιά του δράκου, ενώ αυτός έστρεφε τα μακριά σαν μαχαίρια νύχια του προς το μέρος του. Ήταν θεόρατος κ...

Ήταν τότε που η νιότη μας, η ρώμη μας, ίδια με μπουρίνι έμοιαζε και που μερικές φορές το ξεπέρναγε στο ξαφνικό του, στη δύναμη του, παράβγαινε μαζί του σαν ίσος προς ίσο, δεν σκιαζόταν, δεν δείλιαζε και για τον έρωτα τον πραγματικό μπορούσε να φτάσει στην άλλη άκρη της γης γιατί εκεί ένοιωθε πως ήταν το γραφτό του κι εκεί θα ‘φτανε. Πόσο μακριά άραγε να πέφτει η άκρη της γης; Όσο μακριά και να πέφτει, στο μυαλό σου μέσα δεν μπορεί παρά να είναι, εδώ δα δίπλα σου μακριά στη αγάπη δεν υπάρχει, τον γοργοπόδαρο Ερμή θα τον κέρδαγες αν έπρεπε να παραβγείς μαζί του. Ήταν λίγο...

Οι Ουγούρι πίστευαν ότι "όλα τα πλάσματα του σύμπαντος ξέρουν ότι η αγάπη είναι ο σωστός τρόπος διαχείρισης και διατήρησης των σχέσεων και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε. Ακόμα και μετά τον θάνατό μας". Έλεγαν επίσης, "οι πράξεις μας μετράνε πολύ περισσότερο απ’ όσο μετρούσαν όταν ήμασταν εν ζωή". Έλεγαν ακόμα ότι "η σχέση μεταξύ Αγάπης και Χρόνου, είναι σαν μια οριζόντια και μία κάθετη γραμμή που συναντιούνται στις άκρες τους. Αν μπορούσαμε να προσθέσουμε την Αγάπη με τον Χρόνο, τότε ο χρόνος μας δε θα μετριόταν πλέον. Με την αγάπη στο πλευρό μας, όλα...

Τι κάνει ο μικρός σκίουρος όταν η μαμά του αρρωσταίνει; Είναι βαθιά στενοχωρημένος, αρνείται να πάει σχολείο, να παίξει με τους φίλους του, ντρέπεται. Ποιός θα τον βοηθήσει να καταλάβει και στο τέλος να βγει νικητής; Μια ιστορία που με τρυφερό τρόπο οδηγεί το παιδικό μυαλό στο δρόμο της γνώσης και το βοηθά να κατανοήσει ότι όχι μόνο το σώμα αλλά και το μυαλό μπορεί να αρρωστήσει.

Οκτώ παράταιροι φίλοι: ένα φεγγαράκι, μια μικρή λεμονιά, ένα κοριτσάκι που φορούσε ξυλοπάπουτσα, ένα τελώνιο, ένας γάιδαρος με ναυτικό καπέλο, μια γυναίκα που αλλάζει συνεχώς ηλικία, δυο γυαλιστερές ελιές και μια ακατάδεχτη βασίλισσα μαζεύονται μια ηλιόλουστη μέρα και ξεκινούν ένα ταξίδι με σκοπό να λύσουν την απορία που τους βασανίζει εδώ και πολύ καιρό: για ποιο λόγο υπάρχουν τα παραμύθια. Μπαίνουν λοιπόν σ΄ένα σαπιοκάραβο που το βρίσκουν εγκαταλειμμένο σ΄ένα ναυπηγείο, παίρνουν μαζί τους χάρτη και πυξίδα και σηκώνουν πανιά. Πέφτουν όμως σε μια μεγάλη τρικυμία και αποφασί...

Ένα μαγικό ταξίδι έρωτα, συντροφικότητας και αγάπης, που μας δείχνει ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι τυχαίο.

Μια ανθολογία Τρόμου με μερικούς από τους πιο ταλαντούχους έλληνες συγγραφείς του Φανταστικού.

Η ποίηση της Ολυμπίας Κανιώτη λειτουργεί με εικόνες που είναι φορείς συναισθημάτων και ταυτόχρονα συνιστούν αφετηρία σύγχρονου προβληματισμού. Ο κόσμος από όπου αντλεί αυτές τις εικόνες είναι τόσο ο περιβάλλων χώρος (φύση και κοινωνικός, αστικός περίγυρος), όσο και ο πλούσιος κόσμος της ψυχής, πάνω στον οποίον ασκεί την εικονοπλαστική της δεινότητα. (Σταύρος Κ. Σταυρίδης, από τον Πρόλογο)