Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Είχε όμως ακόμα ένα χάρισμα αυτό το παλικάρι. Την ώρα που γεννιόταν, όπως φαίνεται οι Μοίρες δε σχολάγανε, μάλλον δουλειά πιάνανε και ξεκούραστες όπως ήταν και έκλωθαν με όρεξη το νήμα της ζωής του, θέλησαν να τον κάνουν έξυπνο, ευγενικό, όμορφο, πολύ όμορφο, τόσο που δεν ξέρεις καμιά φορά αν είναι ευλογία ή κατάρα. Να του 'δωσαν άραγε και το δώρο της καλοτυχίας; Ήταν τόσο γενναιόδωρες μ' αυτό το παλικάρι; Όλα τα καλά του κόσμου πάνω του; Η ζωή του αυτό έδειχνε από την αρχή. Όλα τα καλά του κόσμου... πάνω του. Εκτός ίσως από ένα. Το μάτι, "το μάτι το κακό" που έλεγε η γιαγι...

Να μπορούσε από κάπου να πιαστεί, από κάποιον, μα τώρα της φαίνονταν όλα τόσο μακριά. Ένιωθε ότι έχανε τους ανθρώπους της μέσα από τα χέρια της, τον έναν μετά τον άλλον. Δεν θα μπορούσε να της σταθεί ο Τέρι με το παιδί, έπρεπε να το πάρει απόφαση. Αλλού πατάει και αλλού βρίσκεται, και εκείνη τη στιγμή την τρόμαζε που ανακάλυπτε κρυμμένη μέσα της τόση εμπάθεια απέναντί του. Είχε κάνει πολύ υπομονή, μόνο αυτή ήξερε πόσο. Το νέρωσε όμως τόσο το κρασί της, που είχε γίνει πλέον άγευστο. Δεν το έκανε ωστόσο πιο εύκολο. Καθόλου πιο εύκολο. Στο μυαλό της είχε ήδη σκαλιστεί σε...

Στον τόμο που κρατάτε στα χέρια σας θα βρείτε τα διηγήματα που διακρίθηκαν στον 2ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Διηγήματος του Φανταστικού των εκδόσεων Ανάτυπο και της Άλλης Πύλης. 20 συγγραφείς, 20 απειλητικά... διηγήματα που μας ταξιδεύουν στον κόσμο του Φανταστικού. Γράφουν οι: Ισίδωρος Μαυρογεώργης, Κωστής Ανετάκης, Γιάννης Καϊδετζής, Γαβριήλ Βρυώνης, Νίκος Σκιαδάς, Γιώργος Γιαλούρης, Θεόδωρος Πάλλας, Μαρία Δαλαμήτρου, Γιώργος Αλυφαντής, Ειρήνη Δερμιτζάκη, Βασίλειος Ζήνας, Ευάγγελος Γιατρούτσικος Πράττος, Ελένη Αναστασιάδου, Αργυρώ Γιάνναρη, Τζωρτζίνα Κουριαντάκη, Βασιλ...

Ένας αντι-ήρωας κινείται σε ένα δυστοπικό μέλλον και παίρνει την κατάσταση στα χέρια του.

Γιατί όταν μάλωσαν ο ασβός και η νυφίτσα αντί να δώσει τη λύση στο πρόβλημά τους η σοφή κουκουβάγια τα ζώα μας αποφάσισαν να ταξιδέψουν στη μακρινή ζούγκλα για να βρουν τον ελέφαντα που φυσούσε ουράνια τόξα; Και ποια περίεργη λέξη χρησιμοποίησε η χελώνα για να τους πείσει να κάνουν το ταξίδι αυτό; Μήπως το ουράνιο τόξο που περίμεναν τα ζώα μας να δουν δεν ήταν τελικά εκεί που το έψαχναν; Αυτές και άλλες πολλές απαντήσεις θα βρούμε στην ιστορία μας ανακαλύπτοντας, καθώς αυτή ξεδιπλώνεται, τον μαγικό τρόπο να βρίσκουμε τη λύση όταν μαλώνουμε, ο οποίος ακούει στο όνομα: Διαμεσ...

Εκεί ψηλά στον ουρανό ζει ένα αστεράκι και κάπου βαθιά στη θάλασσα ζει το μαργαριτάρι. Κάποια στιγμή γνωρίζονται και είναι ευτυχισμένα. Τι γίνεται, όμως, όταν πρέπει να ζήσουν χωριστά; Πώς εξακολουθεί να ζει η αγάπη τους; Ένας όμορφα εικονογραφημένος ύμνος της αγάπης που ζει διαχρονικά.

Ένας θεατρικός μονόλογος που μας συντροφεύει σε ένα βιωματικό ταξίδι με επίκεντρο τους στροβιλισμούς της ψυχής μας. Με την πρωταγωνίστρια του να ακροβατεί στο σχοινί του πεπρωμένου της, μας καλεί να αναρωτηθούμε για θεμελιώδη ζητήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.

Είμαστε τελικά, τόσο σκάρτοι, τόσο κακοπροαίρετοι εμείς οι άνθρωποι; Η ζωή πάει απ' το κακό στο χειρότερο ή μήπως όχι; Μπορούμε στ' αλήθεια να ελπίζουμε; Σ' αυτό το τελευταίο ερώτημα προσπαθεί να δώσει καταφατική απάντηση το Εργαστήρι Λογοπλεκτικής με το τρίτο του συλλογικό έργο. Κείμενα που επιλέχθηκαν με στόχο να κάνουν τον αναγνώστη να χαμογελάσει, είτε υπογραμμίζοντας την έμφυτη καλοσύνη του ανθρώπου είτε διακωμωδώντας το κακό, που τελικά δεν είναι παρά μία γελοία πλάνη.

Το παραμύθι μέσα από την πλούσια εικονογράφηση του και την όμορφη ιστορία του διδάσκει τα παιδιά να είναι υπεύθυνα στην καθημερινή ζωή τους. Σε πρώτο επίπεδο αναφέρεται σε κάτι απλό όπως την τακτοποίηση των παιχνιδιών τους, αφού τελειώσουν την ενασχόληση μαζί τους. Σε δεύτερο όμως επίπεδο με την χρησιμοποίηση συμπαντικών συμβόλων όπως τα αστέρια και το φεγγάρι ως μέσα του διδακτικού μηνύματος υποδεικνύει ότι η υπευθυνότητα είναι αρωγός και σε πολύ ευρύτερα θέματα της ζωής του ανθρώπου.

Ένα δελφινάκι, ο Ευθύμης μέσα από την αγάπη των γύρω του και παρά τα σωματικά του προβλήματα θα αποκτήσει το αίσθημα που θα τον κάνει νικητή! Το αίσθημα της αυτοεκτίμησης! Ένα διδακτικό παραμύθι που θα βοηθήσει τους μικρούς αλλά και τους μεγάλους να μιλήσουν και να κατανοήσουν θέματα όπως η διαφορετικότητα, οι σωματικές αναπηρίες αλλά και η κυριαρχία πάνω σε αυτά μέσω της αγάπης και της στήριξης!

Στα βουνά της Μακεδονίας πλέκεται περίτεχνα ένα μυστήριο! Με ένα μαγικό τρόπο χάνονται άνθρωποι... Ο Όλυμπος, αγέρωχος μέσα στους αιώνες, γίνεται αυτόπτης μάρτυρας αυτών των εξαφανίσεων που έχουν αναστατώσει τις ζωές των κατοίκων, την αστυνομία αλλά και τον ελληνικό στρατό. Ο Γιάννης, έπειτα από ένα καθοριστικό ατύχημα που του αλλάζει τη ζωή, επιλέγεται από το υπερσύμπαν ως ο εκλεκτός της ανθρώπινης φυλής και καλείται να εξουδετερώσει το κακό! Οι μάχες που δίνονται είναι πολλές και αιματηρές, αλλά τον πόλεμο θα τον κερδίσει μόνο ένας!

Η ποιητική διασταύρωση δυο ποιητριών, δυο γυναικών που μοιράζονται το όμορφο φωτισμένο ταξίδι της ποίησης!

Ο πίνακας ήταν σχεδόν αρχαίος και παρουσίαζε μια παράξενη εικόνα. Στην πλαγιά ενός ψηλού, γκρίζου βουνού σκαρφάλωνε ένα φιδογυριστό μονοπάτι. Στο πλάι του μια βαθιά χαράδρα απλωνόταν, χωρίς να μπορείς να διακρίνεις το τέλος της. Σ' ένα ξέφωτο του μονοπατιού, μπροστά στη σκοτεινή είσοδο μιας σπηλιάς, ένας σιδερόφραχτος ιππότης πολεμούσε με έναν δράκο. Η ασημένια πανοπλία του άστραφτε στις αχτίδες του ήλιου. Το μακρύ σπαθί του έσκιζε τον αέρα, προσπαθώντας να καρφωθεί στην καρδιά του δράκου, ενώ αυτός έστρεφε τα μακριά σαν μαχαίρια νύχια του προς το μέρος του. Ήταν θεόρατος κ...

Δυο φίλες η Χαρά και η Λύπη είναι κολλητές και δεν μπορούν να υπάρξουν η μία χωρίς την άλλη. Το παραμύθι της Μαρίας Ποπκιώση μας διδάσκει την αποδοχή των συναισθημάτων αλλά και της διαφορετικότητας!

Οι Ψυχές δε θυμούνται μα ποτέ δε ξεχνάνε Δύο σταγόνες που έσμιξαν στου Ονείρου τους κήπους Να ποτίσουν το Τώρα Όπου Αύριο να 'ναι Δύο σταγόνες που σμίξανε Δύο Ψυχές που Αγαπάνε

Το prequel της συγκλονιστικής περιπέτειας "XIONATH MOTHERSTAR" σε ένα εντυπωσιακό Comic Book.

Η Χίλαρυ Έλενα Κέην, μια δεκαεξάχρονη ορφανή κοπέλα μετακομίζει στη Νέα Ελλάδα για να φοιτήσει στο εκπαιδευτικό ινστιτούτο της θείας της σε μια προσπάθεια να ξαναφτιάξει τη ζωή της μετά από μια εφιαλτική εμπειρία η οποία κόστισε τη ζωή των γονιών της. Εκεί γνωρίζεται με τις δίδυμες Ο'Mπράιαν, την αθυρόστομη και εκρηκτική Πατρίτσια και τη γλυκιά Ιζαμπέλ, και τον αφελή ξάδελφό τους, Χικς. Οι τέσσερίς τους γίνονται καλοί φίλοι. Την ίδια ώρα, ένα νεαρό αγόρι, ντυμένο στα χρώματα της φωτιάς, ο Σινγκ Χίκιους εμφανίζεται στους δρόμους της Νέας Αθήνας και κηρύσσει τον πόλεμο κατά τ...

Στίγματα είναι όλα εκείνα τα σημάδια που κουβαλάμε πάνω μας και μέσα μας, και μας θυμίζουν τα μαρτύρια μας, μα ταυτόχρονα μας δυναμώνουν· γιατί επιβιώσαμε, είμαστε εδώ, μπροστά σε μια νέα αρχή. Jan, σου αφιερώνω αυτό το βιβλίο γιατί με δίδαξες πως ποτέ δεν πρέπει να σταματάμε να παλεύουμε, ακόμα και όταν το ένα κακό μαντάτο υποδέχεται το άλλο. Ακόμα και όταν οι δυσκολίες μας γονατίζουν, μας ξαπλώνουν και μας φέρνουν ένα βήμα πριν το τέλος. Γιατί, αν μη τι άλλο, το να μάχεσαι είναι το νόημα της ζωής. [...Οι τελευταίες σελίδες που διάβασε στο βιβλίο που του εμπιστεύτηκε ο Πατ...

Η ποίηση της Ολυμπίας Κανιώτη λειτουργεί με εικόνες που είναι φορείς συναισθημάτων και ταυτόχρονα συνιστούν αφετηρία σύγχρονου προβληματισμού. Ο κόσμος από όπου αντλεί αυτές τις εικόνες είναι τόσο ο περιβάλλων χώρος (φύση και κοινωνικός, αστικός περίγυρος), όσο και ο πλούσιος κόσμος της ψυχής, πάνω στον οποίον ασκεί την εικονοπλαστική της δεινότητα. (Σταύρος Κ. Σταυρίδης, από τον Πρόλογο)

Τα ματόκλαδά μου φορεσιές του ανέμου ανεξίτηλη σφραγίδα του αργαλειού θα υφαίνει η αγκαλιά σου τα όνειρα με ένα φιλί Παλλόμενη ρωγμή, υγρή της θάλασσας ανάσα πόρτα ανοικτή οι σκέψεις μου να δραπετεύουν να έρχονται να σε συναντούν Καλό ταξίδι αγαπημένη [Του Αποχαιρετισμού] Αγαμέμνων με ύφος παγερό και αγέρωχο καθώς των Αχαιών Αρχηγέτης ήταν, τους ξάφνιασε όλους Ενομίσατε πως Ενικήσαμεν Επειδή των Τρωών τα τείχη έπεσαν Τα δόρια, τα σπαθιά και οι μνήμες Αυτοί ανδρείοι ήσαν και εμείς επίσης. Λαβώθηκαν με αίμα και οι Θεοί μας έσπρωξαν στην Τροία και όρθωσαν...