Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Ιωάννης Τσιμισκής, ο αρμενικής καταγωγής αριστοκράτης, αν και ανέβηκε ανορθόδοξα στο θρόνο του Βυζαντίου, υπήρξε κατά το χαρακτηρισμό του μεγάλου Γάλλου βυζαντινολόγου Σλουμπερζέ, που είναι πάντα αμερόληπτος και φειδωλός στους επαίνους του, μια φυσιογνωμία μοναδικής ακτινοβολίας. Στην κριτική του μετά το τραγικό τέλος του αυτοκράτορα σημειώνει: "Έτσι πέθανε στην ακμή της ηλικίας του ο λαμπρότερος, ο ανδρειότερος, ο άριστος ίσως των Βυζαντινών αυτοκρατόρων". Και πιο κάτω σημειώνει πάλι: "Το ανδρείο χέρι του απέδωσε στην αυτοκρατορία της πιο ένδοξες ημέρες της Βυζαντινής ισ...

[...] Όσοι μελετάει κανείς την ιστορία της Βοιωτίας τόσο ο ενθουσιασμός του αυξάνει, ξεχειλίζει, νιώθει έντονη την ανάγκη να τη φωνάξει, να τη μεταδώσει, να την κάνει γνωστή σε όλους, και περισσότερο στους σύγχρονους Βοιωτούς. Για το σκοπό αυτό αναζήτησα ένα τρόπο εύκολης προσέγγισης και ανάγνωσης. Έτσι επέλεξα τη μέθοδο της εγκυκλοπαίδειας. Μέσα από τα 550 λήμματα, τους χάρτες και τις 140 έγχρωμες φωτογραφίες, ο κάθε Βοιωτός, ακόμα και ο κάτοικος του πιο μικρού χωριού, θα μπορεί να ανοίγει το βιβλίο στο γράμμα που αρχίζει η ονομασία του τόπου του, και μέσα από λίγες αράδε...

Ο Γιώργος Ζωγράφος επιμένει να στοχάζεται, να οδύρεται για το υπάρχειν, να προσεύχεται στο παν, να συνδυάζει το μηδέν με το άπειρο, να ανακαλύπτει Θεό εκεί που δεν το υποπτεύονται οι ανίδεοι και οι χορτάτοι. Ο Γιώργος Ζωγράφος τραγουδάει σαν το τριζόνι και προειδοποιεί σαν την κουκουβάγια, πως κάτι δυσοίωνο έρχεται... (για ορισμένους). Βλέπει εκεί που δεν βλέπουμε, όσοι φοράμε μαύρα γυαλιά, ακούει εκείνα που δεν ακούμε, όσοι φοράμε μαύρα γυαλιά, ακούει εκείνα που δεν ακούμε, όσοι φοράμε ωτοασπίδες, και ψάχνει με τρυφερότητα τα απλά, τα ταπεινά, τα ανθουλάκια και μυριστηκά....

Η γιαγιά στόλιζε το χριστόψωμο με κομματάκια σύκου ή καρύδια. Όταν ερχόταν η στιγμή να τη φάμε, εγώ μ' ένα μαχαιράκι σκάλιζα και έτρωγα, όλα τα ψημένα συκαλάκια. Η πίτα έμενε γυμνή με τρυπίτσες σ' όλη την "καλή πλευρά". "Πάλι τα 'φαγες τα σύκα Βαγγέλω..." γκρίνιαζε ο Νίκος και με τη σειρά του έτρωγε όλα τα καρύδια. "Βαγγέλω" μ' έλεγε όταν μου είχε θυμώσει κι ήταν στις κακές του. Η γιαγιά τον μάλωνε. "Κλείσ' το στόμα σου μη μου μαλώνεις το κορίτσι γιατί θα πάρω τον πλάστη και θα σου μετρήσω τα παΐδια κακομοίρη μου...".

Η ποίηση της Χρύσας Παπαδάκη έχει τη σφραγίδα της έμπνευσης. Τη χαρακτηρίζει ο λεκτικός πλούτος κα η πλατιά φραστική ανάπτυξη. Γνωρίζει να ξεχωρίζει τις λέξεις και μ' αυτές να χτίζει τους όμορφους ποιητικούς της πύργους. Ο στίχος της είναι δείγμα ευαισθησίας και δύναμης. Τα ποιήματά της αποτελούν μια διαμαρτυρία προς το άδικο που συντελείται στον κόσμο. Είναι βαθειά συνειδητοποιημένο και μαχητικό άτομο, που προσπαθεί ν' αφυπνίσει την κοινωνία από την αδιαφορία και την παθητικότητα που δείχνει και προβάλλει την αξία της αγωνιστικότητας. Μέσα από την αδυναμία και το φόβο ξεπ...

"... Πήρα τον ανήφορο προς το βουνό, μακριά από τον πολιτισμό. "Εκεί θα 'ναι πιο δύσκολο να ζήσω, όμως δεν θα νιώθω πια απειλή", είπα. Ίδρωσα, πλάνταξα από τη ζέστη, όμως ήμουν ασφαλής πάνω στο έρημο βουνό. Ξάπλωσα σ' ένα απόσκιο να χαλαρώσω και να ονειρευτώ. Ξάφνου στο κορμί μου ένοιωσα "επισκέψεις". "Για να ζεις εδώ", που είπαν τα παράσιτα, "θα μας θρέψεις με το αίμα σου. Ποιος νομίζεις ότι είσαι για να ζείς ελεύθερος;". Τινάχτηκα δυνατά και ξανατινάχτηκα, αλλά εκείνα δεν έφευγαν. Έξυσα τότε με μανία το δέρμα μου μέχρι που μάτωσε. Δεν μπορούσα ποια να ξαποστάσω πουθενά...

Στο Δίστομο συνήθως, μου ξεφεύγει το παρόν, γιατί ζω στο παρελθόν. Εκεί μόνον ζωντανεύουν οι παιδικές αναμνήσεις μου, σαν να μην τις έζησα κι αλλού για να κρατήσω σκηνές και γεγονότα. Νιώθω σαν να πλανιέμααι μέσα σ' ένα κλίμα παρελθόντος και παρόντος, που πάντα προτιμώ το πρώτο και κατά συνέπεια κάνω παρέα μ' αυτούς που με μεταφέρουν στα παλιά, έστω κι αν είναι πιο νέοι από μένα, γιατί αισθάνομαι κάποια συγγένεια μαζί τους. Θυμάμαι συχνά τη ρήση τπυ Τάκη Λάππα: "Η Λιβαδειά είναι η αγαπημένη μάνα, το Δίστομο η ψυχομάνα μου, η Αθήνα η κακιά μητριά μου η παραμάνα".[...] (Απ...

Ήταν 8 Μάρτη. Ημέρα της γυναίκας λένε. Οι άλλες τριακόσιες εξήντα τέσσερις τι μέρες είναι δηλαδή; Αυτή η απορία μας γεννήθηκε, όταν δεχθήκαμε πολλές προσκλήσεις από διάφορες "ελεύθερες πολιορκημένες" φίλες μας, που λόγω της ημέρας, θέλησαν να ξεσελώσουμε σε ειδών - ειδών διασκεδάδικα. Κοιταχτήκαμε και νιώθωντας ότι η μέρα αυτή μάλλον δε μας αφορά, αποφασίσαμε να τη γιορτάσουμε με πρωτότυπο τρόπο. Ανοίγοντας τους ασκούς του δικού μας "Αιόλου". Κάθε άλλο παρά ειδήμονες δηλώνουμε. Απλά προσπαθήσαμε να χορέψουμε με άμεσο και ανθρώπινο λόγο το γαϊτανάκι της ζωής δύο γυναικών...

[...] Ειδικότερα ο αναγνώστης διαβάζοντας το "Σουλιώτες και Ρουμελιώτες καπεταναίοι του 1821", θα συνειδητοποιήσει ότι η συμβολή των καπεταναίων αυτών στην ανάσταση του γένους και στην τελική νίκη, ήταν μέγιστη. Τα κατορθώματα και οι ηρωικές θυσίες του Αθ, Διάκου, του Ανδρούτσου, του Δυοβουνιώτου, του Πανουριά και άλλων φωτίζονται με τόση λεπτομέρεια και παραστατικότητα από τον Ανασ. Γούδα, ώστε ο αναγνώστης θα μπορέσει να μάθει όλη την αλήθεια για τις επιπτώσεις που είχαν τα κατορθώματα αυτά στην τελική έκβαση του αγώνα. (από το σημείωμα του εκδότη)

Η Νίκη Ράπτη με το έργο "Ωδή στο Νικηφόρο Βρεττάκο" αποδεικνύει, για άλλη μια φορά, το πάθος της για την ποίηση. Ο θαυμασμός, και σεβασμός συνάμα, που τρέφει για το έργο του Νικηφόρου Βρεττάκου, την ενέπνευσε στη συγγραφή αυτής της ωδής, η οποία με κομψοέπεια αναδεικνύει τόσο τον εσωτερικό της κόσμο, επηρεασμένο από τους υπέροχους στίχους του Νικηφόρου Βρεττάκου, όσο και την τόλμη γης για κάτι όχι τόσο εύκολο, την εικονογράφηση της ποίησης. Το έργο εμπλουτίζεται με εικόνες που κατορθώνουν με ευαισθησία να αποδώσουν τις σκέψεις και τα συναισθήματα τα οποία θέλει να μοι...

[...] Ο Φραντζής μετά από πολλά ταξίδια και περιπέτειες κατέληξε στην Κέρκυρα στη μονή Ταρχανιωτών, όπου το 1648 εκάρη μοναχός και το 1472 έγινε μεγαλόσχημος με το όνομα Γρηγόριος. Σαν μοναχός κατέγραψε και εξιστόρησε τα γεγονότα από τη γέννηση του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου μέχρι και το έτος 1478. Το έργο του αποτελείται από το "Μικρό Χρονικό", που είναι γραμμένο συντομογραφικά και το "Μεγάλο Χρονικό", που είναι πολύ πιο εκτεταμένο και λεπτομερειακό. Από το δεύτερο, που είναι και το πιο περιγραφικό, παίρνουμε τα γεγονότα της Άλωσης, όπως τα έζησε και τα κατέγραψε ο ίδιος.

Για τον Οδυσσέα Ανδρούτσο γράφει ο άτυπος υπασπιστής του και μετέπειτα λοχαγός του τακτικού στρατού του '21 Κάρπος Παπαδόπουλος. Τα κείμενα έχουν τεράστια ιστορική αξία διότι αντικρούει με αδιάσειστα στοιχεία και επιχειρήματα τις συκοφαντίες εναντίον του Οδυσσέα Ανδρούτσου και φωτίζει την ηρωική προσωπικότητα του μεγάλου αγωνιστή.

Ο Νικόλαος Κασομούλης (1795-1872), ο αθάνατος ήρωας του 1821, με τα "Ενθυμήματά του" προσφέρει σε όλους τους Έλληνες ένα ανεκτίμητο ιστορικό θησαυρό, που θα συγκινήσει και θα διδάξει τις επερχόμενες γενεές. Υπήρξε ένας από τους κύριους οργανωτές της επανάστασης του Ολύμπου και μετά την αποτυχία της, κατέφυγε στην περιοχή του Ασπροπόταμου και έγινε γραμματικός του καπετάνιου Στορνάρη, τον οποίο και ακολούθησε σε όλες τις μάχες. Στο έργο του οι σκηνές που περιγράφει από την πολιορκία του Μεσολογγίου, όπου πολέμησε και ο ίδιος, χάνοντας μάλιστα και τον αδελφό του Μήτρο, είνα...

Ο Νικόλαος Κασομούλης (1795-1872), ο αθάνατος ήρωας του 1821, με τα "Ενθυμήματά του" προσφέρει σε όλους τους Έλληνες ένα ανεκτίμητο ιστορικό θησαυρό, που θα συγκινήσει και θα διδάξει τις επερχόμενες γενεές. Υπήρξε ένας από τους κύριους οργανωτές της επανάστασης του Ολύμπου και μετά την αποτυχία της, κατέφυγε στην περιοχή του Ασπροπόταμου και έγινε γραμματικός του καπετάνιου Στορνάρη, τον οποίο και ακολούθησε σε όλες τις μάχες. Στο έργο του οι σκηνές που περιγράφει από την πολιορκία του Μεσολογγίου, όπου πολέμησε και ο ίδιος, χάνοντας μάλιστα και τον αδελφό του Μήτρο, είνα...

Ο Νικόλαος Κασομούλης (1795-1872), ο αθάνατος ήρωας του 1821, με τα "Ενθυμήματά του" προσφέρει σε όλους τους Έλληνες ένα ανεκτίμητο ιστορικό θησαυρό, που θα συγκινήσει και θα διδάξει τις επερχόμενες γενεές. Υπήρξε ένας από τους κύριους οργανωτές της επανάστασης του Ολύμπου και μετά την αποτυχία της, κατέφυγε στην περιοχή του Ασπροπόταμου και έγινε γραμματικός του καπετάνιου Στορνάρη, τον οποίο και ακολούθησε σε όλες τις μάχες. Στο έργο του οι σκηνές που περιγράφει από την πολιορκία του Μεσολογγίου, όπου πολέμησε και ο ίδιος, χάνοντας μάλιστα και τον αδελφό του Μήτρο, είνα...

Ο Νικόλαος Κασομούλης (1795-1872), ο αθάνατος ήρωας του 1821, με τα "Εθνυμήματά του" προσφέρει σε όλους τους Έλληνες ένα ανεκτίμητο ιστορικό θησαυρό, που θα συγκινήσει και θα διδάξει τις επερχόμενες γενεές. Υπήρξε ένας από τους κύριους οργανωτές της επανάστασης του Ολύμπου και μετά την αποτυχία της, κατέφυγε στην περιοχή του Ασπροπόταμου και έγινε γραμματικός του καπετάνιου Στορνάρη, τον οποίο και ακολούθησε σε όλες τις μάχες. Στο έργο του οι σκηνές που περιγράφει από την πολιορκία του Μεσολογγίου, όπου πολέμησε και ο ίδιος, χάνοντας μάλιστα καιτον αδελφό του Μήτρο, είναι...

Ο Νικόλαος Κασομούλης (1795-1872), ο αθάνατος ήρωας του 1821, με τα "Ενθυμήματά του" προσφέρει σε όλους τους Έλληνες ένα ανεκτίμητο ιστορικό θησαυρό, που θα συγκινήσει και θα διδάξει τις επερχόμενες γενεές. Υπήρξε ένας από τους κύριους οργανωτές της επανάστασης του Ολύμπου και μετά την αποτυχία της, κατέφυγε στην περιοχή του Ασπροπόταμου και έγινε γραμματικός του καπετάνιου Στορνάρη, τον οποίο και ακολούθησε σε όλες τις μάχες. Στο έργο του οι σκηνές που περιγράφει από την πολιορκία του Μεσολογγίου, όπου πολέμησε και ο ίδιος, χάνοντας μάλιστα και τον αδελφό του Μήτρο, είνα...

Φορτωμένη με το σάκο του ταξιδιώτη αναζητώντας τον παράδεισο της ελευθερίας, έτοιμη να σπάσει όλα της τα δεσμά ακολουθώντας τον αγέρα που σκορπίζει άπληστα την ευωδιά ενός έρωτα που τη συντρίβει, κρύβεται στα δωμάτια της διάφανης αγνότητας και ύστερα βυθίζεται στου έρεβους το βάραθρο σε βαλτώδη νερά, έτοιμη για να παίξει το παιχνίδι της ήττας, σίγουρη πως θα βρει το δρόμο που θα την κρατήσει -κι έτσι ξαναγεννιέται μέσα απ' τις στάχτες της, θάβοντας μες' την έρημο τις αλυσίδες που δένουν.

Ο Αρτέμιος Μίχος (1803 - 1873) γεννήθηκε στα Γιάννενα. Το 1825 κλείστηκε στο Μεσολόγγι όπου αγωνίστηκε ηρωικά μέχρι την έξοδο αλλά και μετά σε άλλες μάχες μέχρι την έλευση του Καποδίστρια. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης πολιορκίας του Μεσολογγίου κρατούσε σημειώσεις με τα καθημερινά συμβάντα και μετά την απελευθέρωση ολοκλήρωσε τη συγγραφή των από- μνημονευμάτων του. Ο Διονύσιος Ευμορφόπουλος υπήρξε δραστήριο μέλος της Φιλικής Εταιρίας και συνετέλεσε πολύ στην εξάπλωσή της, κυρίως στην Πελοπόννησο. Κατάλογος φιλελλήνων αποθανόντων κατά τον υπέρ της ελληνικής...