Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Διαβάζοντας και μελετώντας με προσοχή κι ενδιαφέρον την εργασία των συναδέλφων και φίλων λογοτεχνών κι επιθυμώντας, προς διδαχήν μου, να σημειώσω και διατηρήσω στη μνήμη εντυπώσεις κι αισθήματα που μου γέννησαν τα πονήματά τους, προσπάθησα να προσεγγίσω και να εισχωρήσω, εργασία δυσκολότατη ομολογουμένως, στο βαθύτερο νόημα της γραφής τους και να φτάσω, με το μίτο της φιλίας, της αγάπης και της εκτίμησης για τον πνευματικό μόχθο, στα βαθύτερα αίτια, που υπήρξαν το έναυσμα για να ριχτούν στο χαρτί όλες αυτές οι ωραίες ιδέες τους. Μ' αυτό τον τρόπο συγκεντρώθηκε το υλικό γ...

Απόψε λοιπόν ξανατρέξαμε μες στο δικό μας όνειρο, κι οι δυο με μεγάλη λαχτάρα να βρεθούμε στο αχυρένιο σπίτι. Φτάσαμε την ίδια στιγμή, μ' αλίμονο δεν το καταφέραμε να μπούμε μέσα. Απλώναμε τα χέρια μας μα δεν πλησίαζαν τα δικά μου τα δικά του. Όλο κι απομακρύνονταν τα χέρια του Αλέξανδρου μέχρι που χάθηκε κι ο ίδιος μέσα σ' ένα σύννεφο και σ' έναν αγέρα δυνατό. Σαν άψυχο χτυπιόταν τα κορμί του μέχρι που χάθηκε μέσα στη γη. Ο ίδιος ο αγέρας έγινε ακόμη πιο σφοδρός και καταστροφικός. Διέλυσε το σπίτι που 'χαμε χτίσει με τις αχυρένιες μπάλες και σκόρπισε τ' άχυρα μέχρι τον ουρ...

Σπείρε Θεέ γαλάζιες χαρές. Έχεις στα μπαούλα σου πολλές. Ακριβό ν' αγαπάς ακριβά. Σπαταλάς τ' ακριβά σου.

Φίλε αναγνώστη, το βιβλιαράκι που κρατάς, γράφτηκε το 1965 μέσα σε μια νύχτα.

Έξι νουβέλες, έξι ιστορίες, άνθρωποι άγνωστοι μεταξύ τους κουβαλάνε τα δικά τους προβλήματα, τα εκθέτουν και προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τον αναγνώστη.

Το φρέσκο ψάρι και το αλίπαστο, ψαρεύτηκαν αλόγιστα στο νόμισμα της Ζωής. Αν η θάλασσα - χώρα αδειάσει όλη, οι άνυδρες ευχές θα μεταλλαχθούν...

Ο Φίλιππος είναι δηλωμένος άνθρωπος της τάξης. Συνακόλουθο, ο τίτλος του πρώτου μέρους του μυθιστορήματος "Τακτικά και μη ανατρέψιμα". Εγώ η Κλειώ, παραλαμβάνοντας τη σκυτάλη ως συγγραφέας-διάδοχος, δεν ισχυρίζομαι ευταξία ή επικαλούμαι μεθοδικότητα, ούτε ενθουσιάζομαι με τους κανόνες. Αντίθετα, πιστεύω ότι στη λογοτεχνία δυνατόν να ανασυντάσσονται τα πάντα. Με στυλ. Προεικάζονται παλινδρομήσεις και ανασκευές, ώστε το δεύτερο μέρος να υπαχθεί αναπόφευκτα στα "Ανατρέψιμα και μη τακτικά". Τα ξηλώνω όλα; Όχι βέβαια. Δεν αγγίζω το νήμα όπως ξετυλίχθηκε μέχρι τώρα, ούτε ανακό...

Η ζωή, ως μεγάλη ζωγράφος, ακόμα και σε δίσεκτα χρόνια, φτιάχνει έργα δυνατά, πότε με αδρές πινελιές και πότε με λεπτές αποχρώσεις... όπως τα χρώματα της Ίριδας. Με φόντο την Καλαμπάκα και τα Μετέωρα, η μοίρα επιφυλάσσει ξεχωριστή τύχη για τα μέλη μιας πολυάριθμης οικογένειας που, παρά τις δραματικές καταστάσεις, θα βρουν το κουράγιο ν' αντέξουν τις δοκιμασίες, χάρη στην αγάπη που τους ενώνει, δίνοντας μήνυμα πως τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα και ενότητα. Έρωτες, πάθη, ανατροπές... μέσα στη λαίλαπα του '40, της Κατοχής και του Εμφυλίου. Ένα μυθιστόρημα που όλοι...

Ένα βιβλίο παιχνίδι με πολλές δραστηριότητες Παιχνίδι μνήμης - memory και άλλα ομαδικά παιχνίδια. Τα παιδιά πολύ εύκολα, με όμορφα ποιηματάκια (στην ελληνική και αγγλική γλώσσα) και εντυπωσιακή εικονογράφηση (κολλάζ), μαθαίνουν πώς ζουν τ' αγαπημένα τους ζωάκια στους πάγους και σχηματίζουν μια ιδέα για τη ζωή εκεί. Παράλληλα τους δίνεταιι η δυνατότητα να χρωματίσουν και να παίξουν με τις καρτούλες ομαδικά παιχνίδια στο νηπιαγωγείο, στο σχολείο, στο σπίτι.

Σ' αυτή τη σκοτεινή περίοδο που όλοι βιώνουμε, η " ερωτική" ποίηση της Κικής Σεγδίτσα μας δίνει κουράγιο για ν' αντιπαλέψουμε την εισβολή της μιζέριας. Ο έρωτας ανθίζει και μέσα από τις πιο τραγικές καταστάσεις. Είναι πηγή δύναμης και ελευθεριας, Άλλωστε η τέχνη σε οποιαδήποτε μορφή της και ειδικότερα η ποίηση, ο ποιτης, ένα σκοπό έχει, να μας "κάνει ένα" με την πραγματικότητα που βιώνουμε. Ο έρωτας, 'όπως και η ζωή, είναι ένας αναπόφευκτος κύκλος διεκδίκησης, μεγαλείου και πτώσης.

H ποιητική συλλογή "Στο πέλαγος του ωραίου" της Παναγιώτας Χριστοπούλου -Ζαλώνη έχει μεταφραστεί εκτός από τα ιταλικά, στα αλβανικά και στα κινέζικα, επειδή πολλά μέλη και φίλοι του λογοτεχνικού περιοδικού "Κελαινώ" από τις χώρες αυτές ήθελαν να απολαύσουν στη γλώσσα τους στίχους της Παναγιώτας Ζαλώνη. Δεν Δεν σου μιλώ. Αισθάνομαι Δε σε ρωτώ. Νιώθω. Δε σε ακούω Χιλιάδες μελωδίες συνωστίζονται στ' αυτιά μου. Δε σε θωρώ. Γιατί να σχίσω την καρδιά μου; Αν πέσεις και χτυπήσεις; Non Non ti chiedo Provo sentimenti. Non ti chiedo Mi sento. Non ti as...

Σίγουρα τα φαντάζομαι όλα. Όλα στην τρέλα δεν οδηγούν; Έρχονται όλοι τους να με βρουν. Αυτοί θα με κλάψουν! Να με... θάψουν; Φέρνουν όλοι λουλούδια... εκείνα τα γαλάζια τα αγαπημένα... βαμμένα λουλούδια... ανοιχτά μπουμπουκάκια...! Μέσα στον τάφο... το μαντήλι εκείνο... να μην κρυώνω πια... Οι τοίχοι... για δες... σαν να άλλαξαν από μόνοι τους ξαφνικά χρώμα! Δυνατή που είναι η απελπισία! "Εγώ στο τέλος, έστω και στο τέλος ΞΕΧΩΡΙΣΑ." Κουρέλια που παρασέρνει ο άνεμος οι αντίπαλοι. Και λίγο πριν γίνω και εγώ κάδρο... Μια στιγμή! Δυο λεπτά μόνο να ξεβ...

Ύμνος στην ελληνική, την αρχαιότερη, σε χρήση, και μεγαλύτερη, σε έκταση, γλώσσα τού κόσμου κι εργαλείο γνώσης - μάθησης.