Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Γουστάβος είναι ένας νεαρός δεκαέξι χρονών, που μεγαλώνει προσπαθώντας να καταλάβει τον κόσμο γύρω του, να γνωρίσει τον έρωτα και να προσαρμοστεί στις νέες καταστάσεις και συνθήκες που αντιμετωπίζει. Το θέμα είναι ότι τα γεγονότα και οι καταστάσεις με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπος, πέρα από το αντικειμενικό στοιχείο των δυσκολιών της εφηβείας, λαμβάνουν χώρα μ' έναν αντισυμβατικό τρόπο, με αποτέλεσμα να εμπλέκεται σε απρόσμενες καταστάσεις. Υπό αυτό το χιουμοριστικό πρίσμα παρακολουθούμε την πορεία του, όπως και εκείνη των φίλων του, μέσα από τις σχέσεις τους με το άλ...

Η "Δωδέκατη νύχτα" γράφτηκε μάλλον το 1601, και η πρώτη γνωστή παρουσίαση της έγινε στις 2 Φεβρουαρίου του 1602. Το έργο αποτελείται από 2.579 στίχους, το 62% του κειμένου είναι πρόζα και το 38% είναι έμμετρο. Αφηγείται την ιστορία της νεαρής Βιόλα που φτάνει στις ακτές της Ιλλυρίας μετά από ένα ναυάγιο, πιστεύοντας ότι ο δίδυμος αδελφός της Σεμπάστιαν έχει πνιγεί, και μπαίνει στην υπηρεσία του δούκα Ορσίνο ντυμένη αγόρι. Ο μελαγχολικός δούκας είναι ερωτευμένος με την όμορφη και βαρυ-πενθούσα κόμισσα Ολίβια, η οποία με τη σειρά της ερωτεύεται τη Βιόλα πιστεύοντας ότι είν...

Ποια είναι η Μάρθα; Ποιο ρόλο έπαιξε στη ζωή; Προσπαθώντας να δώσει πνοή στο δικό της όραμα -να ζήσει ως ηθοποιός τη μαγεία του θεάτρου- περιχαρακώθηκε από τα παραδοσιακά "μη" και "πρέπει" των άλλων. Μέσα στη συλλογικότητα παλεύει για μια αχτίδα φωτός, ενώ στο δικό της σύμπαν σιγοκαίει ο πόθος για έναν ήλιο που δεν βασιλεύει ποτέ. Θα ξεκινήσει απροετοίμαστη να βρει τις απαντήσεις εκείνες που θα καλύψουν τα κενά. Ποιες πηγές θ' αναβλύσουν μέσα της, που ίσως να έμεναν στερεμένες για πάντα; Δέσμια της γοητείας ενός ονείρου, θα ξυπνήσει ποτέ απ" αυτό; Θα διαψευστεί όταν βρεθ...

Η "Κωμωδία των παρεξηγήσεων" έχει δημοσιευτεί πρώτη φορά στο Folio του 1623. Εικάζεται όμως ότι έχει γραφτεί κάπου ανάμεσα στο 1592 και το 1594 άρα είναι ένα από τα πρώτα έργα που έκαναν τον Σαίξπηρ γνωστό. Είναι το μικρότερο σε διάρκεια έργο του και αποτελείται από 1918 στίχους. Το 87 % του κειμένου είναι έμμετρο ενώ μόνο το 13% είναι πρόζα. Μαζί με την επίσης μικρής διάρκειας αλλά πολύ μεταγενέστερη "Τρικυμία", είναι τα μοναδικά του έργα στα οποία ολόκληρη η πλοκή διαδραματίζεται σε ένα μόνο μέρος και σε διάρκεια λίγων ωρών. Ο Σαίξπηρ άντλησε την ιδέα για αυτή την κωμω...

Οι σκηνές που ακολουθούν τιτλοφορούνται "Μυστήριο" σύμφωνα με τον παλαιό τίτλο που προσδιδόταν σε δράματα αντιστοίχων θεμάτων, τα οποία χαρακτηρίζονταν ως "Μυστήρια ή θρησκευτικά Δράματα". Ο συγγραφέας σε καμία περίπτωση δεν τόλμησε να προσεγγίσει το θέμα του με την συνήθη προγενέστερη αναίδεια, όπως μπορεί να διακρίνει οποιοσδήποτε αναγνώστης αρκετά περίεργος για να προστρέξει σε αυτά τα βέβηλα έργα, Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά ή Ισπανικά. Ο συγγραφέας έχει κοπιάσει να διατηρήσει τη γλώσσα η οποία είναι κατάλληλη για τους χαρακτήρες του έργου του, και όπου παρατίθεται (αν κα...

[...] Ο εύπορος έμπορος Αντόνιο μη έχοντας τη συγκεκριμένη στιγμή ρευστό για να εξυπηρετήσει τον προστατευόμενό του Μπασάνιο ο οποίος θέλει να πάει στο Μπελμόντο να δοκιμάσει την τύχη του στον γρίφο που άφησε ο πατέρας της ωραίας κληρονόμου Πόρσια και να κερδίσει την αγάπη της, αναγκάζεται να δανειστεί χρήματα από τον Εβραίο τοκογλύφο Σάυλοκ. Στην παράλληλη ιστορία, η κόρη του Σάυλοκ Τζέσικα ερωτεύεται έναν χριστιανό, φίλο του Μπασάνιο, και φεύγει παίρνοντας όσα κοσμήματα και χρήματα υπάρχουν στο σπίτι του πατέρα της. Ο Αντόνιο δεν μπορεί να πληρώσει όταν φτάνει η ώρα, και...

"Τα δευτερόλεπτα περνούνε τόσο γρήγορα, που ακόμη και τα λεπτά μόνο 60 προλαβαίνουν να μαζέψουν. Και τα λεπτά περνούνε τόσο γρήγορα, που γίνονται ώρες πριν προλάβεις να νομίσεις πως αγάπησες. Και οι μέρες συλλέκτριες ωρών, κομμάτια συλλογής του μήνα, που θεωρεί τον εαυτό του μάγκα, αλλά κι αυτός στην απομέσα τσέπη του έτους καταλήγει. Έτσι μας μένουνε τα χρόνια στρογγυλά και καθαρά για να τα ζήσουμε..." Στις μέρες μας η συγγραφή μυθιστορημάτων έχει αναγορευτεί σε κάτι σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ όπου ο πρότερος "ανέντιμος" βίος του συγγραφέα αποενοχοποιείται μ' ένα δήθεν μ...

Είναι χαρακτηριστικό των μύθων να είναι ανεξάντλητοι και επομένως να παρέχουν μια ποικιλία από ερμηνείες που συνεχώς ανανεώνονται. Στην προσπάθειά του να δώσει τη δική του ερμηνεία, ο Ζαν-Κλωντ Βιλλαίν κινείται ελεύθερα μέσα στο μεσογειακό σύμπαν και αν ενδιαφέρεται για τον χιλιετή μύθο του ταύρου, για τη θυσία στη Μεσόγειο, για την παρουσία του Βαν Γκονγκ στην Αρλ ή γι' αυτόν τον δυνατό μύθο που συνθέτει την προσωπικότητα του Δον Ζουάν, είναι για να μπορεί κάθε φορά ν' ανοίγει έναν καινούριο δρόμο από μια νέα οπτική, η οποία, υποβοηθούμενη από τη διαίσθηση του ποιητή, παρα...

Πώς βγαίνεις ξανά στην αγορά, όταν την έχεις αποφύγει για εικοσιτρία χρόνια; Πώς πείθεσαι να εγκαταλείψεις τη νωχέλεια του κρεβατιού σου, να φτάσεις μέχρι το στίβο της ζωής και να ξαναρχίσεις τις προπονήσεις; Η ιδέα και μόνο ενός τέτοιου εγχειρήματος ανεβάζει τους σφυγμούς σου στα ύψη και λούζεσαι στον ιδρώτα. Και ξαφνικά κάποιος σου απλώνει το χέρι. Η επιλογή είναι μόνο δική σου: ή το αρπάζεις και πηδάς το φράχτη ή μένεις για πάντα πίσω απ' αυτόν. Έλα όμως που το απλωμένο χέρι ανήκει σ' ένα πρόσωπο, στο οποίο καθρεφτίζεται η πεποίθηση ότι δεν θα το διαψεύσεις και θα τολμή...

[...] Το "Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας" περισσότερο ίσως από οποιαδήποτε άλλη κωμωδία του Σαίξπηρ είναι μια σάτιρα. Σατιρίζει το θέατρο και τους ηθοποιούς, τον έρωτα και τους ερωτευμένους, το παιχνίδι της εξουσίας που παίζεται σε όλα τα επίπεδα και με όλα τα μέσα τόσο στον πραγματικό όσο και στον εξωπραγματικό κόσμο. Ο Σαίξπηρ χρησιμοποίησε καταρχήν ως πηγή για τις ιστορίες του Θησέα και της Ιππολύτης, και των ερωτευμένων νεαρών, τον Τσώσερ, ενώ η ιστορία του Πύραμου και τη Θίσβης υπάρχει στον Οβίδιο. Μετέφερε όμως τους ήρωές του καθώς και μια συντροφιά ελισαβετιανών μάλλον...

Τα "Σονέτα" εκδόθηκαν για πρώτη φορά το 1609, ένας λεπτός χαρτόδετος τόμος με τίτλο "Τα Σονέτα του Σαίξπηρ"- δεν έχουν ξαναεκδοθεί ποτέ. Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ ήταν τότε σαράντα πέντε ετών, ήδη φημισμένος συγγραφέας και πολύ δημοφιλής από τα θεατρικά του έργα. Έγραψε τα 154 σονέτα του κάπου ανάμεσα στο 1593 και το 1599, και μάλλον οι φίλοι του τα είχαν διαβάσει πολύ πριν εκδοθούν. Γραμμένα είτε για προσωπική ευχαρίστηση και χρήση είτε ως παραγγελίες -καθώς τα ερωτικά σονέτα ήταν πολύ της μόδας στην Αγγλία της Αναγέννησης και στην αυλή της Ελισάβετ και πολλοί θα πλήρωναν αδρά...

Ήταν ένα μαγευτικό απόγευμα του Μαρτίου, με τον ήλιο να εμφανίζεται κατά διαστήματα, και μια στρατιά από γκριζόμαυρα σύννεφα κρυμμένα πίσω από τους φαιόχρωμους λόφους. Για μια ώρα περίπου ο Γουάιαντ χασομερούσε στο ξενοδοχείο, παρατηρώντας τις σκιές να τρέχουν πέρα στο γυμνό τοπίο και τις βροντές να πυκνώνουν προς τη δύση. Έπειτα αποφάσισε να τραβήξει για το "Σπίτι τον νεκρού χεριού". Ο χάρτης στον τουριστικό του οδηγό έδειχνε πως η οδός Πάπα Ιουλίου ήταν ένας από τους δρόμους που ξεκινούσε από την Πλατεία, οπότε τράβηξε προς τα εκεί κάνοντας διαρκούς στάσεις για να πλουτίσ...