Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι "Ανθρωποφύλακες", το ιστορικό βιβλίο του Περικλή Κοροβέση, κυκλοφορεί ξανά! Μια συγκλονιστική μαρτυρία, ενός ανθρώπου που υπέφερε από τα βασανιστήρια της χούντας - μια αδυσώπητη καταγγελία ενάντια στην καταπίεση, τον φασισμό, τη βία της εξουσίας. Ένα ντοκουμέντο επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. "Έχουμε μπει πια σε μια σκοτεινή εποχή και ίσως τα χειρότερα να μην τα έχουμε δει ακόμα. Η τάξη του κόσμου έχει διασαλευτεί. Οι προτάσεις σωτηρίας που εμφανίζονται, με τη μορφή του Εθνικισμού και του Φυλετισμού, είναι ακόμα ένα βήμα προς το βάραθρο. Και δεν είναι μόνο η οικολογι...

"...γιατί δεν υπάρχουν δύο δρόμοι αυτός είναι ο μόνος τρόπος πάντα ήταν έτσι αυτό έχω μάθει από την εμπειρία μου σε όλους τους αγώνες που έχω δώσει στη ζωή μου όλα αυτά τα χρόνια διότι δύσκολα θα προθυμοποιηθούν να δώσουν πίσω όλα όσα έκλεβαν από εμάς καθημερινά τόσο καιρό γιατί έχουμε ωραία χαμόγελα και δεν υπάρχει τρόπος να διανοηθείς να κάνεις κάποια συμφωνία που φτάνει στα άκρα που χρησιμοποιεί ό,τι μέσα έχει χάσαμε σε πολλούς αγώνες και θα χάσουμε και σε άλλους αλλά σε κάποιους βγήκαμε νικητές και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε επειδή είμαστε εμείς που στο τέλος πρέπει...

Το 2001, μετά το θάνατο του πατέρα μου και αδερφού του Κώστα, Θύμιου Στοφόρου, ήρθαν στα χέρια μου τα γράμματά του, μαζί με άλλα ντοκουμέντα: Ταυτότητα, στρατιωτικό βιβλιάριο, στρατιωτικά έγγραφα, δελτία τροφίμων, σημειώματα, λίγες φωτογραφίες... 41 γράμματα, σταλμένα στους αδερφούς του Γιώργο και Θύμιο, που καλύπτουν σχεδόν όλη τη διάρκεια της σύντομης θητείας του. Το τελευταίο γράφτηκε δυο μέρες πριν το θάνατό του. Αντέγραψα αυτά τα γράμματα, πρόσθεσα μια εισαγωγή, ζήτησα ένα κείμενο από τον αγαπημένο του εξάδελφο Χαράλαμπο Στοφόρο, έφτιαξα ένα χρονολόγιο και μετά από...

"[...] Η αυτο-απελευθέρωση των εργαζομένων μαζών απαιτεί την ταυτόχρονη εκπλήρωση των παρακάτω προϋποθέσεων: σκέψη από εσένα τον ίδιο, γνώση που αποκτήθηκε από εσένα τον ίδιο, εκμάθηση από εσένα τον ίδιο της μεθόδου με την οποία θα διακρίνεις τι είναι σωστό, αληθινό και καλό. Το να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει είναι πιο δύσκολο από το να βάλουμε να δουλεύουν οι μύες. Πρέπει, όμως, να το καταφέρουμε, γιατί το μυαλό προστάζει τους μυς: και όσο δεν το κάνουμε εμείς, πάντα θα βρίσκονται άλλα μυαλά που θα προστάζουν τους δικούς μας μυς [...]". (Άντον Πάννεκουκ, 1873-1960...

Νοιώθετε ποτέ να πνίγεστε; Την επομένη ξύπνησα με κάπως καλή διάθεση. Σηκώθηκα, ήπια τον καφέ μου, έβαλα κάτι πρόχειρο -ευτυχώς, όχι γραβάτες εκείνη την ημέρα- κι έφυγα για το μετρό. Ο ήλιος έλαμπε, και τίποτα δεν μαρτυρούσε πως η μέρα θα τέλειωνε τόσο άσχημα. Καθώς κατηφόριζα την Υμηττού, πρόσεξα ένα παράξενο σύνθημα γραμμένο στον μαντρότοιχο μιας μονοκατοικίας: "Να ετοιμάζεστε για πόλεμο". Τι σήμαινε αυτό; Ήταν κάποιο σχόλιο πάνω στην παρούσα κατάσταση; Ο πόλεμος που σχεδιάζουν εναντίον μας η κυβέρνηση και τα μίντια; Ή ο πόλεμος που πρέπει να κηρύξουμε εμείς εναντίον τ...

Ορισμένοι ορκίζονται στο όνομά της τη στιγμή που κάποιοι προσβάλλονται και μόνο στο άκουσμά της. Ποιο είναι άραγε το ακριβές περιεχόμενο της αποανάπτυξης, μια και δεν φαίνεται να είναι το ίδιο και για τους μεν και για τους δε; Το σημαντικότερο όμως είναι ότι γύρω από αυτή την έννοια έχουν προκύψει πολλές διαμάχες και παρανοήσεις. Μάλιστα, πολλοί είναι οι αντίπαλοι αυτής της ιδέας οι οποίοι χρησιμοποιούν -λιγότερο ή περισσότερο- κακόπιστα επιχειρήματα. Οι επικρίσεις κάνουν την εμφάνισή τους τόσο από τα δεξιά, όσο και από τα αριστερά: Χωρίς την οικονομική μεγέθυνση, πώς ε...

Σε εποχές ζόφου και φόβου, σαν και αυτήν που ζούμε τώρα στην Ελλάδα, έχουμε δύο τρόπους αντίδρασης: ο πρώτος είναι να αφήσουμε το σκοτάδι να μπει στην ψυχή μας και να τη μαυρίσει· ο άλλος είναι να αξιοποιήσουμε το φως που έχουν συσσωρεύσει τα φωτοβολταϊκά της καρδιάς μας. Το φως είναι ζωοδότρα δύναμη. Ένα μικρό λυχναράκι νικάει και το πιο αδιαπέραστο σκοτάδι. Ξαναφτιάχνουμε τη ζωή μας στο φως και την οργανώνουμε όσο πιο απλά γίνεται σε έναν κόσμο που είναι περίπλοκος και χωρίς νόημα. Τα μικρά αυτά κειμενάκια που έχουν συγκεντρωθεί σε αυτό τον τόμο είναι μια προσπάθεια ν...

Μπροστά στα μάτια αθώων παιδιών εκτυλίσσονται οι ακρότητες της ισραηλινής κατοχής. Αν και αποτελούν περισσότερο από το μισό της παλαιστινιακής κοινωνίας, τα παιδιά στερούνται τα περισσότερα από τα δικαιώματά τους: αξιοπρεπή διαβίωση, καλή υγεία, ασφαλές περιβάλλον, εκπαίδευση, στέγη και σωστή διατροφή. Επιπλέον, οι ισραηλινές επιθέσεις διαλύουν τις οικογένειές τους, σκοτώνουν τους φίλους τους, καταστρέφουν τα σπίτια και τα σχολεία τους. Συχνά, τα ίδια τα παιδιά αποτελούν στόχο: σκοτώνονται, τραυματίζονται, φυλακίζονται - και όλα αυτά συμβαίνουν τώρα, ενόσω εμείς πιστεύουμε...

Ο καπιταλισμός, πριν φανερώσει τα αδιέξοδά του, κατέστρεψε τον ψυχισμό των ανθρώπων, διαμόρφωσε έναν ανθρωπολογικό τύπο μοναχικό, νευρωτικό, αγχώδη, φοβικό και φοβισμένο, ανταγωνιστικό, επιθετικό, ενεργοβόρο, καριερίστα και αμοραλιστή, κάτοικο του "εγώ" και όχι του "εμείς". Ακόμα και σήμερα ο άνθρωπος αυτός διατηρεί την ψευδαίσθηση της ατομικής διαφυγής. Ο ανθρωπολογικός τύπος της ιδιώτευσης, της απάθειας, της συναλλαγής και της αλλοτρίωσης είναι μέρος του προβλήματος που έχουμε να επιλύσουμε. Είναι ανάγκη να υιοθετήσουμε άλλα νοήματα, άλλες σημασίες και άλλα προτάγματα στη...

"Έργο και αποστολή των Αρχών είναι η επιβολή και διαχείριση κρίσεων." Ο επικεφαλής Ανώτατος Νομάρχης, οι Μεγάλοι Μετεωρολόγοι, ο Συντονιστής Δίαυλος, ο Κανονιστής Ιατρός, ο Εθνικός Ξενόφοβος, ο Μεγάλος Γεωργός και άλλοι πολλοί άρχοντες της πολιτείας και της έξω χώρας προβλέπουν πράγματα έως και απίθανα ή αδύνατα, τα οποία όμως συμβαίνουν ή ο πληθυσμός πιστεύει ότι θα συμβούν ή ότι έχουν συμβεί. Η ζωή κυλά ομαλά, ακόμα και οι δευτερεύουσες εκφάνσεις της κανονίζονται από τις Αρχές. Μέχρι που μια εντοπισμένη πάνω από ένα σχολείο χιονόπτωση, που εξελίσσεται σε θερινό παγε...

Τελικά, τι είναι η "κοινωνική οικονομία" για την οποία γίνεται τόσος λόγος τελευταία; Γιατί μιλάμε παράλληλα και για "αλληλέγγυα και συνεργατική οικονομία"; Τα εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης και συνεργατισμού είναι απλώς μια "εναλλακτική οικονομία" στο πλαίσιο της οικονομίας της αγοράς ή μπορεί να αποτελέσουν ένα εφαλτήριο, μια αναγκαία συνθήκη για την υπέρβαση και την ανατροπή του καπιταλισμού; Το ανά χείρας βιβλίο αναζητεί στην κοινωνική οικονομία, σ’ έναν χώρο που βρίσκεται στα όρια της οικονομίας της αγοράς, δυναμικές υπέρβασης του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγ...

Δεν είναι μόνο η αυτονόητη πολιτική πλευρά της υποθέσεως. Η αναφορά σε ζητήματα όπως η διατροφική αυτάρκεια ή η καπιταλιστική διαχείριση της τροφής. Δεν είναι μόνο οι χρήσιμες συμβουλές για την εποχή της κάθε τροφής, τον τρόπο συντήρησής της και τα μικρά μυστικά που πρέπει να ξέρει ο καθένας που θα αποφασίσει να μαγειρέψει. Δεν είναι μόνο οι πεντανόστιμες συνταγές, που μπορεί να μη βγήκαν από την ενασχόληση των "συγγραφέων" με την υψηλή γαστρονομία, αλλά μπορούν να "απογειώσουν" μια συλλογική κουζίνα και να την κάνουν να μη μοιάζει με συσσίτιο. Δεν είναι μόνο ένα...

Οι εμπορευματικές σχέσεις παράγουν έναν κόσμο απατηλών αναπαραστάσεων, όπου το θέαμα παίρνει τη θέση της πραγματικότητας. Οι καταπιεστικές κοινωνικές σχέσεις αποκρύπτονται, όπως και η προοπτική μιας ριζικά διαφορετικής κοινωνίας, βασισμένης στη συλλογική αυτοδιαχείριση και αυτοδιεύθυνση. Στον αντίποδα, οι δημιουργικές αντιστάσεις αποτελούν συλλογικές καταστάσεις επανοικειοποίησης της ζωής στο σήμερα με όρους αλληλεγγύης. Δημιουργικές Αντιστάσεις, Αλληλέγγυα Οικονομία, Αυτοδιαχείριση, Αντεξουσία... Το παρόν βιβλίο προσεγγίζει τη θεωρητική διάσταση αυτών των εννοιών, ενώ τ...

Η βασική πρόταση της αποανάπτυξης δεν φιλοδοξεί να εγκαθιδρύσει ένα αντισύστημα ή μια αντιιδεολογία στη θέση της ιδεολογίας της ανάπτυξης, αλλά να ξαναεμφυσήσει στην κοινωνία το κριτικό πνεύμα απέναντι στη δογματική σκέψη και τον προπαγανδιστικό λόγο... Η αποανάπτυξη που προτάσσουμε δεν είναι επ' ουδενί μια τραγωδία, ακόμα περισσότερο αν δεχτούμε τον ορισμό της ευημερίας που δίνει ο Μάνφρεντ Λιντς, "ως συνένωση τριών στοιχείων: πλούτος αγαθών, πλούτος χρόνου και πλούτος σχέσεων". Η αποανάπτυξη, βασισμένη στην αυτοεπάρκεια και την εκούσια απλότητα, φαίνεται να απορρέει απ...

Ένα χρονικό της ζωής και της αντιεξουσιαστικής δράσης του Στέλιου Βασιλειάδη (1947-1974), που γεννήθηκε στην Κοκκινιά, σπουδασε στη Σιβιτανίδειο Σχολή και στην Ανωτάτη Σχολή Υπομηχανικών, έλαβε ενεργό μέρος ως φοιτητής στον αντιδικτατορικό αγώνα, συνελήφθη και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, δημιούργησε μαζί με συντρόφους του τον αντιεξουσιαστικό χώρο ΚΡΑΚ στα Εξάρχεια και την Αυτόνομη Αντιεξουσιαστική Πολιτική Ομάδα (ΑΑΠΟ), στη μεταπολίτευση, και σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στην Καλλιθέα, στις 9 Δεκεμβρίου 1974, την επομένη του δημοψηφίσματος για τη μοναρχία στην Ελλάδα, στο...

"Η θλίψη δεν είναι δυστυχία όταν δεν έχεις κάνει συνειδητά κακό σε κανέναν." Δύο μοιραίες γυναίκες (ή μήπως τρεις;), ένα φλερτ, ένας παθιασμένος έρωτας, ένας αποτυχημένος γάμος και ένα φρικιαστικό εύρημα, που περιλαμβάνει ένα καρφί κι ένα ανθρώπινο κρανίο, αποτελούν τον καμβά πάνω στον οποίο ξεδιπλώνει αυτή τη σύντομη -αλλά αρκούντως παράξενη- δικαστική υπόθεση ο Πέδρο Αντόνιο δε Αλαρκόν. Μια ιστορία για την ανθρώπινη μοίρα και τα ανθρώπινα πάθη που θα μπορούσαν να την είχαν διηγηθεί και οι αρχαίοι τραγικοί.

Ένα πιάνο μετακινείται δύσκολα. Kι όμως, το πιάνο της ιστορίας αυτής ταξιδεύει από την Αγία Πετρούπολη προς διάφορες κατευθύνσεις, κι από τα χρόνια της προεπαναστατικής Ρωσίας προς άλλες εποχές, μέσα από επαναστάσεις και μεταναστεύσεις, μέσα σε μια συνεχή κίνηση ανθρώπων και ροή γεγονότων. Μια μυθιστορία μέσα στην ιστορία, πλεγμένη με ζωές ανθρώπων και γεγονότα, με άγνωστες ζωές, αλλά και "σπουδαίες", με γεγονότα κοσμοϊστορικά, αλλά και γεγονότα μικρά, καθημερινά, στους πολύμορφους χώρους των ανθρώπων, σε αυτοκρατορικές πόλεις της Ρωσίας και χωριά μουζίκων, σε ρομαντικά...

Το ανά χείρας δοκίμιο αναδεικνύει, από τη μία, όλη τη συμπαράσταση του φιλοσόφου στον ελληνικό λαό, κι από την άλλη την ξεχωριστή προσωπικότητα του διανοητή ανθρωπιστή. Παρουσιάζει τις παρεμβάσεις του Ράσσελ για τα αδικήματα που υφίστατο ο ελληνικός λαός από τον βρετανικό και αμερικανικό εθνικισμό, αλλά ιδιαίτερα από τη συμβολή του στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, οι οποίοι βρίσκονταν σ' έναν "ατελείωτο διωγμό". Το έργο αυτό αποτελεί, απ' αυτή την πλευρά, και μια υπόδειξη καταγραφής. Κάποτε, επιτέλους, πρέπει να αναδειχθεί όλη εκείνη η συνεισφορά όλων των αγραυλου...

Οι μεγάλες συγκρούσεις βρίσκονται μπροστά μας. Το κοινωνικό συμβόλαιο έχει ακυρωθεί. Πρόκειται κατά κάποιον τρόπο, για την επιστροφή στη "φυσική κατάσταση". Ο κοινωνικός δεσμός έχει σπάσει, η εξουσία των αποπάνω, η ευημερία ενός 20% του πληθυσμού που μπορεί να επωφεληθεί από τη νέα κατάσταση στηρίζεται πλέον μόνο πάνω στη βία, μια βία που στερείται νομιμοποίησης. Η κοινωνία (το έθνος, ο λαός) διαρρηγνύεται, ο κοινωνικός της πλούτος λεηλατείται, οι άνθρωποι αχρηστεύονται, σκορπίζονται και χάνονται, ο κοινωνικός χώρος αποσυντίθεται και μεγάλες περιοχές του κινδυνεύουν να περά...