Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Έργο και αποστολή των Αρχών είναι η επιβολή και διαχείριση κρίσεων." Ο επικεφαλής Ανώτατος Νομάρχης, οι Μεγάλοι Μετεωρολόγοι, ο Συντονιστής Δίαυλος, ο Κανονιστής Ιατρός, ο Εθνικός Ξενόφοβος, ο Μεγάλος Γεωργός και άλλοι πολλοί άρχοντες της πολιτείας και της έξω χώρας προβλέπουν πράγματα έως και απίθανα ή αδύνατα, τα οποία όμως συμβαίνουν ή ο πληθυσμός πιστεύει ότι θα συμβούν ή ότι έχουν συμβεί. Η ζωή κυλά ομαλά, ακόμα και οι δευτερεύουσες εκφάνσεις της κανονίζονται από τις Αρχές. Μέχρι που μια εντοπισμένη πάνω από ένα σχολείο χιονόπτωση, που εξελίσσεται σε θερινό παγε...

Τελικά, τι είναι η "κοινωνική οικονομία" για την οποία γίνεται τόσος λόγος τελευταία; Γιατί μιλάμε παράλληλα και για "αλληλέγγυα και συνεργατική οικονομία"; Τα εγχειρήματα αυτοδιαχείρισης και συνεργατισμού είναι απλώς μια "εναλλακτική οικονομία" στο πλαίσιο της οικονομίας της αγοράς ή μπορεί να αποτελέσουν ένα εφαλτήριο, μια αναγκαία συνθήκη για την υπέρβαση και την ανατροπή του καπιταλισμού; Το ανά χείρας βιβλίο αναζητεί στην κοινωνική οικονομία, σ’ έναν χώρο που βρίσκεται στα όρια της οικονομίας της αγοράς, δυναμικές υπέρβασης του καπιταλισμού και της οικονομίας της αγ...

Δεν είναι μόνο η αυτονόητη πολιτική πλευρά της υποθέσεως. Η αναφορά σε ζητήματα όπως η διατροφική αυτάρκεια ή η καπιταλιστική διαχείριση της τροφής. Δεν είναι μόνο οι χρήσιμες συμβουλές για την εποχή της κάθε τροφής, τον τρόπο συντήρησής της και τα μικρά μυστικά που πρέπει να ξέρει ο καθένας που θα αποφασίσει να μαγειρέψει. Δεν είναι μόνο οι πεντανόστιμες συνταγές, που μπορεί να μη βγήκαν από την ενασχόληση των "συγγραφέων" με την υψηλή γαστρονομία, αλλά μπορούν να "απογειώσουν" μια συλλογική κουζίνα και να την κάνουν να μη μοιάζει με συσσίτιο. Δεν είναι μόνο ένα...

Μπροστά στα μάτια αθώων παιδιών εκτυλίσσονται οι ακρότητες της ισραηλινής κατοχής. Αν και αποτελούν περισσότερο από το μισό της παλαιστινιακής κοινωνίας, τα παιδιά στερούνται τα περισσότερα από τα δικαιώματά τους: αξιοπρεπή διαβίωση, καλή υγεία, ασφαλές περιβάλλον, εκπαίδευση, στέγη και σωστή διατροφή. Επιπλέον, οι ισραηλινές επιθέσεις διαλύουν τις οικογένειές τους, σκοτώνουν τους φίλους τους, καταστρέφουν τα σπίτια και τα σχολεία τους. Συχνά, τα ίδια τα παιδιά αποτελούν στόχο: σκοτώνονται, τραυματίζονται, φυλακίζονται - και όλα αυτά συμβαίνουν τώρα, ενόσω εμείς πιστεύουμε...

Ο καπιταλισμός, πριν φανερώσει τα αδιέξοδά του, κατέστρεψε τον ψυχισμό των ανθρώπων, διαμόρφωσε έναν ανθρωπολογικό τύπο μοναχικό, νευρωτικό, αγχώδη, φοβικό και φοβισμένο, ανταγωνιστικό, επιθετικό, ενεργοβόρο, καριερίστα και αμοραλιστή, κάτοικο του "εγώ" και όχι του "εμείς". Ακόμα και σήμερα ο άνθρωπος αυτός διατηρεί την ψευδαίσθηση της ατομικής διαφυγής. Ο ανθρωπολογικός τύπος της ιδιώτευσης, της απάθειας, της συναλλαγής και της αλλοτρίωσης είναι μέρος του προβλήματος που έχουμε να επιλύσουμε. Είναι ανάγκη να υιοθετήσουμε άλλα νοήματα, άλλες σημασίες και άλλα προτάγματα στη...

"[...] Η αυτο-απελευθέρωση των εργαζομένων μαζών απαιτεί την ταυτόχρονη εκπλήρωση των παρακάτω προϋποθέσεων: σκέψη από εσένα τον ίδιο, γνώση που αποκτήθηκε από εσένα τον ίδιο, εκμάθηση από εσένα τον ίδιο της μεθόδου με την οποία θα διακρίνεις τι είναι σωστό, αληθινό και καλό. Το να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει είναι πιο δύσκολο από το να βάλουμε να δουλεύουν οι μύες. Πρέπει, όμως, να το καταφέρουμε, γιατί το μυαλό προστάζει τους μυς: και όσο δεν το κάνουμε εμείς, πάντα θα βρίσκονται άλλα μυαλά που θα προστάζουν τους δικούς μας μυς [...]". (Άντον Πάννεκουκ, 1873-1960...

Νοιώθετε ποτέ να πνίγεστε; Την επομένη ξύπνησα με κάπως καλή διάθεση. Σηκώθηκα, ήπια τον καφέ μου, έβαλα κάτι πρόχειρο -ευτυχώς, όχι γραβάτες εκείνη την ημέρα- κι έφυγα για το μετρό. Ο ήλιος έλαμπε, και τίποτα δεν μαρτυρούσε πως η μέρα θα τέλειωνε τόσο άσχημα. Καθώς κατηφόριζα την Υμηττού, πρόσεξα ένα παράξενο σύνθημα γραμμένο στον μαντρότοιχο μιας μονοκατοικίας: "Να ετοιμάζεστε για πόλεμο". Τι σήμαινε αυτό; Ήταν κάποιο σχόλιο πάνω στην παρούσα κατάσταση; Ο πόλεμος που σχεδιάζουν εναντίον μας η κυβέρνηση και τα μίντια; Ή ο πόλεμος που πρέπει να κηρύξουμε εμείς εναντίον τ...

Ορισμένοι ορκίζονται στο όνομά της τη στιγμή που κάποιοι προσβάλλονται και μόνο στο άκουσμά της. Ποιο είναι άραγε το ακριβές περιεχόμενο της αποανάπτυξης, μια και δεν φαίνεται να είναι το ίδιο και για τους μεν και για τους δε; Το σημαντικότερο όμως είναι ότι γύρω από αυτή την έννοια έχουν προκύψει πολλές διαμάχες και παρανοήσεις. Μάλιστα, πολλοί είναι οι αντίπαλοι αυτής της ιδέας οι οποίοι χρησιμοποιούν -λιγότερο ή περισσότερο- κακόπιστα επιχειρήματα. Οι επικρίσεις κάνουν την εμφάνισή τους τόσο από τα δεξιά, όσο και από τα αριστερά: Χωρίς την οικονομική μεγέθυνση, πώς ε...

Σε εποχές ζόφου και φόβου, σαν και αυτήν που ζούμε τώρα στην Ελλάδα, έχουμε δύο τρόπους αντίδρασης: ο πρώτος είναι να αφήσουμε το σκοτάδι να μπει στην ψυχή μας και να τη μαυρίσει· ο άλλος είναι να αξιοποιήσουμε το φως που έχουν συσσωρεύσει τα φωτοβολταϊκά της καρδιάς μας. Το φως είναι ζωοδότρα δύναμη. Ένα μικρό λυχναράκι νικάει και το πιο αδιαπέραστο σκοτάδι. Ξαναφτιάχνουμε τη ζωή μας στο φως και την οργανώνουμε όσο πιο απλά γίνεται σε έναν κόσμο που είναι περίπλοκος και χωρίς νόημα. Τα μικρά αυτά κειμενάκια που έχουν συγκεντρωθεί σε αυτό τον τόμο είναι μια προσπάθεια ν...

Το 2001, μετά το θάνατο του πατέρα μου και αδερφού του Κώστα, Θύμιου Στοφόρου, ήρθαν στα χέρια μου τα γράμματά του, μαζί με άλλα ντοκουμέντα: Ταυτότητα, στρατιωτικό βιβλιάριο, στρατιωτικά έγγραφα, δελτία τροφίμων, σημειώματα, λίγες φωτογραφίες... 41 γράμματα, σταλμένα στους αδερφούς του Γιώργο και Θύμιο, που καλύπτουν σχεδόν όλη τη διάρκεια της σύντομης θητείας του. Το τελευταίο γράφτηκε δυο μέρες πριν το θάνατό του. Αντέγραψα αυτά τα γράμματα, πρόσθεσα μια εισαγωγή, ζήτησα ένα κείμενο από τον αγαπημένο του εξάδελφο Χαράλαμπο Στοφόρο, έφτιαξα ένα χρονολόγιο και μετά από...

Η συνεχιζόμενη γενικευμένη και καθολική κρίση του παγκοσμιοποιημένου και νεοφιλελεύθερου χρηματιστικού καπιταλισμού, που προσλαμβάνει ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά, οδηγεί σε ολική αμφισβήτηση της κρατούσας τάξης πραγμάτων. Στο πλαίσιο αυτό η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία συνιστά, ή τουλάχιστον επιδιώκει, μια εναλλακτική (τρίτη) οικονομία, εφόσον τα μορφικά και αξιακά χαρακτηριστικά που τη διέπουν είναι διαφορετικά από εκείνα της δημόσιας/κρατικής όσο και της ιδιωτικής/κερδοσκοπικής οικονομίας. Στην εναλλακτική ("απλή" ή υποκαταστατική του συστήματος) αυτή οικονομία, θεω...

Μια αναφορά στον Φραντς Ζάιμπερτ και τους "Προοδευτικούς της Κολωνίας", μια ομάδα ή έναν κύκλο καλλιτεχνών που ακολούθησαν και συμμετείχαν στα ριζοσπαστικά ρεύματα γύρω από τις γερμανικές οργανώσεις των συμβουλιακών κομμουνιστών AAU και ειδικότερα την AAU-E. Οι "Προοδευτικοί της Κολωνίας" είναι πιθανόν η πιο ριζοσπαστική ομάδα καλλιτεχνών που υπήρξε ποτέ. Σήμερα, που ο ολοκληρωτισμός σηκώνει κεφάλι στη Γηραιά Ήπειρο (αλλά και στην Ελλάδα), είτε με το κοινοβουλευτικό-ψευτοδημοκρατικό προσωπείο του είτε με το φρικτό, πραγματικό πρόσωπό του - αυτό της ακροδεξιάς και του νεο...

Οι "Ανθρωποφύλακες", το ιστορικό βιβλίο του Περικλή Κοροβέση, κυκλοφορεί ξανά! Μια συγκλονιστική μαρτυρία, ενός ανθρώπου που υπέφερε από τα βασανιστήρια της χούντας - μια αδυσώπητη καταγγελία ενάντια στην καταπίεση, τον φασισμό, τη βία της εξουσίας. Ένα ντοκουμέντο επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. "Έχουμε μπει πια σε μια σκοτεινή εποχή και ίσως τα χειρότερα να μην τα έχουμε δει ακόμα. Η τάξη του κόσμου έχει διασαλευτεί. Οι προτάσεις σωτηρίας που εμφανίζονται, με τη μορφή του Εθνικισμού και του Φυλετισμού, είναι ακόμα ένα βήμα προς το βάραθρο. Και δεν είναι μόνο η οικολογι...

"...γιατί δεν υπάρχουν δύο δρόμοι αυτός είναι ο μόνος τρόπος πάντα ήταν έτσι αυτό έχω μάθει από την εμπειρία μου σε όλους τους αγώνες που έχω δώσει στη ζωή μου όλα αυτά τα χρόνια διότι δύσκολα θα προθυμοποιηθούν να δώσουν πίσω όλα όσα έκλεβαν από εμάς καθημερινά τόσο καιρό γιατί έχουμε ωραία χαμόγελα και δεν υπάρχει τρόπος να διανοηθείς να κάνεις κάποια συμφωνία που φτάνει στα άκρα που χρησιμοποιεί ό,τι μέσα έχει χάσαμε σε πολλούς αγώνες και θα χάσουμε και σε άλλους αλλά σε κάποιους βγήκαμε νικητές και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε επειδή είμαστε εμείς που στο τέλος πρέπει...

Το αίνιγμα των θρησκευτικών αναβιώσεων, που είχε προβάλει στον ορίζοντα ήδη από τη δεκαετία του 1980, έχει μια διάσταση τύποις θρησκειολογική, αλλά και μια διάσταση εμφανώς πολιτική, σε αναποσαφήνιστη σχέση μεταξύ τους. Ποια η φύση αυτού του δεσμού; Και ποια η σχέση των νέων θρησκευτικών κινημάτων με τις ιστορικές μορφές των μεγάλων θρησκειών στις οποίες αυτά ομολογούσαν; Ένα δεύτερο ερώτημα αφορά τη σχέση ανάμεσα στους θρησκευτικούς φονταμενταλισμούς μονοθεϊστικής προελεύσεως και τα εντελώς διαφορετικού τύπου φαινόμενα των λεγόμενων New Age ιδεολογιών. Η παράλληλη ιστορ...

Η "Γυναίκα του Αριθμού 4237" είναι μια απλή μελοδραματική ιστορία με αρκετά στοιχεία "ελευθεριακού ρεαλισμού", που εν πολλοίς ακολουθεί τη θεματολογική, ιδεολογική και αισθητική πεπατημένη του ύστερου ρομαντισμού, στηριγμένη σε αλγεινές προσωπικές αναμνήσεις και εντυπώσεις της Σοφίας Κροπότκινα -συντρόφου του μεγάλου Ρώσου αναρχικού- από τους αθέατους κόσμους των μεταλλωρύχων και των φυλακών.

12 διηγήματα από την πένα του Εξεγερμένου Υποδιοικητή Μάρκος, αυτής της εμβληματικής μορφής του ζαπατίστικου αγώνα για την αυτονομία και τη χειραφέτηση των ιθαγενών πληθυσμών στην επαρχία Τσιάπας του Μεξικού. Γραμμένα με το γνωστό και αγαπητό σε όλους μας ύφος των Λατινοαμερικάνων παραμυθάδων, ιστορούν τις περιπέτειες, τις αγωνίες, τους αγώνες, τα όνειρα και τις κατακτήσεις ενός ολόκληρου λαού, μέσα από παραβολές και μύθους που μας παρασύρουν στο πιο όμορφο ταξίδι: αυτό του αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ένα ταξίδι που δεν μπορεί παρά να έχει έν...

Έξι διηγήματα που αναβλύζουν ανθρωπιά, βαθιά αγάπη και το άρωμα που έχουν οι πιο γλυκές αναμνήσεις. Χρόνια στοίχειωσε μέσα μου αυτή η κουβέντα. Ώρες ώρες ανακαλύπτω πως έχω μήνες να τη φέρω στ' αυτιά μου, στη μνήμη μου. Άλλες φορές, πάλι, τη βλέπω στον ύπνο μου να 'ρχεται κεφάτη, με τα μαλλιά της φρεσκοβαμμένα να γυαλίζουν στο φως, να μ' ακουμπάει με τη σοφία της και να με γλιτώνει από υπερβολές και γραφικότητες και μετά να ξαναγυρίζει στη χώρα της, τη χώρα του Andante grazioso. Έγινε κομμάτι της ζωής μου, έγινε κάτι άλλο, αλλά πάντα υπάρχει. Στα παιδικά χεράκια που...

Τα χρόνια της παρακμής και του φασισμού που ακολούθησε, έκαναν τον πόλεμο αναπόφευκτο και τη ζωή παντού ακόμα πιο δύσκολη. Έξω από τα τείχη του κέντρου μιας πόλης, οι άνθρωποι που ζουν υπόγεια πολεμούν το μεταφασιστικό καθεστώς και το στρατό του που, μαζί με τους βοηθητικούς, βρίσκονται εντός των τειχών. Σε ένα χωριό, παλιότεροι κάτοικοι, που είχαν υποστεί εκτενή τρομοκράτηση, και νέοι, που βρέθηκαν εκεί για να γλιτώσουν από την καταστροφή στις πόλεις, προσπαθούν να φτιάξουν τη ζωή τους, ατομική και συλλογική, πάνω στη νέα κατάσταση..