Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

[...] Το έργο του Λίμα Μπαρέτο ποτέ δεν αναγνωρίστηκε από τους συγχρόνους του. Ζούσε κι έγραφε σ' έναν κόσμο διαφορετικό από τον κόσμο των άλλων λογοτεχνών. Περιγράφει την άγνωστη πραγματικότητα, η οποία έχει φανταστικές διαστάσεις. Λέει αυτό που όλοι ξέρουν αλλά δεν θέλουν να δουν. Και η γλώσσα του είναι αλλιώτικη, είναι η γλώσσα των περιθωριακών συνοικιών και των μπαρ όπου σύχναζε. Το ύφος του είναι απαλλαγμένο από κάθε προσπάθεια να επιδείξει στιλ, καλαισθησία, ανωτερότητα· είναι ξερό και αιχμηρό -ο καθημερινός λόγος των Βραζιλιάνων, τον οποίο αργότερα υιοθέτησαν οι μοντ...

Το ποδήλατο είναι ένα όχημα διαφορετικό από τα υπόλοιπα γιατί απαιτεί από τον αναβάτη του να έχει παιδική καρδιά, κι ας μην είναι ο ίδιος τόσο παιδί. Σίγουρα ξέρετε πως είναι αυτά!... Η παιδική καρδιά ονειρεύεται, δημιουργεί κόσμους και ζει μέσα τους. Κόσμους με δέντρα που βλέπουν τη φύση να αλλάζει, ρομπότ που αγαπούν την ελευθερία, παιδικές σκέψεις για το ποδήλατο και τα κορίτσια, ένα ταξίδι που δεν ξεχνιέται, μια ληστεία, ένα κομπολόι που χάθηκε... Κι ακόμα, οι ξεκαρδιστικές επιπτώσεις των φρένων που λάσκαραν, ένας ελεύθερος σκοπευτής, ο διάκος που ακολούθησε το τσίρκο γ...

Ποια είναι η διαφορά μεταξύ "δημόσιας ιδιοκτησίας" και "κοινοκτημοσύνης" των μέσων παραγωγής; Η γενικευμένη δημόσια ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής είναι άραγε ταυτόσημη με τον σοσιαλισμό; Στην περίπτωση της κοινοκτημοσύνης των μέσων παραγωγής, πώς θα οργανώνεται η παραγωγή; Ποιος και πώς θα αποφασίζει για το τι θα παραχθεί, πώς θα παραχθεί και πώς θα διανεμηθεί το προϊόν; Οι εργαζόμενοι, ως σύνολο, είναι άραγε ικανοί από μόνοι τους, χωρίς τα αφεντικά, τους πολιτικούς και τους τεχνοκράτες μάνατζερ, να κυβερνήσουν την οικονομία και την κοινωνία; Σε αυτά, καθώς και...

Η άμεση δημοκρατία δεν είναι μόνο μια μορφή πολιτειακής οργάνωσης, αλλά επίσης ένα αξιακό σύστημα, μια αντίληψη για τον άνθρωπο, μια πρόταση πολιτισμού η οποία έχει βαθιές ρίζες στην ανθρώπινη ιστορία. Η άμεση δημοκρατία θέτει στο κέντρο τον άνθρωπο ως πρόσωπο, ως μοναδικό άτομο, ατομική κοινοτική ύπαρξη. Δεν πρόκειται για ένα αμιγώς πολιτικό αίτημα συνάδει με την κατάργηση της μισθωτής εργασίας, την αυτοδιαχείριση, τη δραστική μείωση του εργάσιμου χρόνου, την ανατροπή της καταναλωτικής κοινωνίας. Η άμεση δημοκρατία, όπως κάθε προσπάθεια ανταγωνιστικής θέσμισης, ξεκινάει...

Ο γάλλος διανοητής Σερζ Λατούς προσπαθεί σε αυτό το μικρό κείμενο να ταξινομήσει ένα σύνολο θεματικών που εντάσσονται στο σχέδιο για μια κοινωνία της αποανάτυξης και συνηχούν με τη σκέψη του Καστοριάδη. Η ταξινόμηση αυτή γίνεται γύρω από δύο κύριους άξονες: την οικολογική δημοκρατία, αφενός, και την αποαποικιοποίηση του φαντασιακού, αφετέρου.

Δύο κείμενα του μεγάλου μαρξιστή Άντον Πάννεκουκ (1873-1960). Το πρώτο κείμενο, "Θέσεις για τον αγώνα της εργατικής τάξης εναντίον του καπιταλισμού" γράφτηκε το 1947. Το δεύτερο, μια επιστολή που έστειλε το 1952 στο γερμανικό περιοδικό Funken, επεξηγεί πολλά σημεία του προηγούμενου κειμένου. Και τα δύο, παρά το μεγάλο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, μοιάζουν σαν να γράφτηκαν σήμερα.

Η ιστορία του βιβλίου από την άποψη της υλικής παραγωγής και διακίνησής του αποτελεί μια παράλληλη προσέγγιση της πνευματικής δημιουργίας και του αναγνωστικού φαινομένου, συμπληρωματική εκείνης της ιστορίας των ιδεών, των πνευματικών κινημάτων και των λογοτεχνικών ρευμάτων με την οποία είμαστε ίσως περισσότερο εξοικειωμένοι. Η πορεία των εκδοτικών επιχειρήσεων στον χρόνο, το όραμα της δημιουργίας τους και οι προκλήσεις της λειτουργίας και επιβίωσής τους, η εξέλιξη της επιχειρηματικότητας των εκδοτών, αναγκαίων συνδέσμων μεταξύ του πεδίου της διανόησης και εκείνου της αγοράς...

Ποια είναι τα όρια της επιστήμης και της τεχνικής; Είναι η επιστήμη ηθικά ουδέτερη; Ως πού μπορεί να φτάσει η "ανάπτυξη"; Πού σταματούν οι "ανθρώπινες ανάγκες"; Πόσες "συμφωνίες με τον διάβολο" πρέπει να κάνουμε για να ξεπεράσουμε τα όρια στο όνομα της δόξας ή του κέρδους; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που ξεπηδούν από την ανάγνωση αυτού του εξαίρετου διηγήματος -παραλλαγή του φαουστικού μύθου- του Ιουλίου Βερν. Ο Βερν μας δίνει ήδη από αυτό το έργο της νεότητάς του δείγματα της δυνατής γραφίδας του, η οποία στην συνέχεια μας έδωσε αριστουργήματα όπως τη "Μυ...

Γεννημένος το 1934 στην Ενσενάδα, ο Οράσιο Καστίγιο ζει στην όμορφη Λα Πλάτα της Αργεντινής. Έμαθε ελληνικά από έναν ορθόδοξο παπά της ελληνικής κοινότητας. Γράφει ποίηση, μεταφράζει και μελετά Έλληνες ποιητές, από τον Καλλίμαχο ως τον Σαχτούρη. Έλαβε βραβεία και διακρίσεις, και ο ίδιος θεωρεί τον εαυτό του Έλληνα και "αθλητή της μελέτης και της διάδοσης των Ελλήνων ποιητών". Στα ποιήματά του βλέπουμε να ζει η Ελλάδα μέσα από τη μυθολογία, την ιστορία και τη σύγχρονη πραγματικότητά της, φιλτραρισμένη από το βλέμμα ενός Αργεντινού ποιητή που δεν έχει κανένα άλλο κίνητρο πέρα...

Η ιστορία που θα σας διηγηθώ, δεν αρχίζει με το "μια φορά κι έναν καιρό", δεν έχει νεράιδες, βασιλόπουλα. Ωστόσο περιέχει πολλή δράση και περιπέτεια, αλλά και μπόλικη φαντασία, δηλαδή τα απαραίτητα υλικά ενός παραμυθιού. Η "κόκκινη κλωστή δεμένη, στην ανέμη τυλιγμένη" ξετυλίγεται ως τις μέρες μας, σε μια από τις ομορφότερες περιοχές της Αττικής, το Χαλάνδρι, και συγκεκριμένα σε μια ξεχωριστή γειτονιά εδώ πιο κάτω, τη Ρεματιά Χαλανδρίου. Αργά το απόγευμα, λίγο πριν κοιμηθούν πουλιά και δέντρα, σ' ένα σημείο, μετά από λίγο ακούγονται ψίθυροι. Δεν είναι ψίθυροι ανθρώπων,...

Η πρόταση για κοινωνικοποίηση της παραγωγής και της παροχής υπηρεσιών προς εξυπηρέτηση βασικών ανθρώπινων και κοινωνικών αναγκών (άρρηκτα συνδεδεμένη με εκείνη για τοπικοποίηση) προβάλλει: α) ως αδήριτη ανάγκη για να συμβάλει στην αντιμετώπιση και την υπέρβαση των ασύλληπτων αδιεξόδων, τα οποία έχει δημιουργήσει και εξακολουθεί να επισωρεύει στο υπερώριμό του στάδιο-στη φάση της χρnματιστnριακής ασυδοσίαs του- το οικονομικό σύστημα (καπιταλισμόs) σε οικονομικό / εργασιακό / κοινωνικό / πολιτικό και οικολογικό επίπεδο, έχοντας αναγάγει τη μεγιστοποίηση του ιδιωτικού οικονομι...

Τα τρία κείμενα που παρουσιάζονται σε αυτό τον τόμο μετέχουν στις δημόσιες συζητήσεις για ένα διάστημα δώδεκα χρόνων, 1991-2003, που είχε ιδιαίτερη σημασία για τα κοινωνικά κινήματα στην Ελλάδα. Το τέταρτο κείμενο συνδέει τα τρία προηγούμενα με τη σημερινή δημόσια συζήτηση. Το κείμενο "Για τη δημόσια παιδεία" μετέχει το 1991 στη συζήτηση για τη νέα εποχή της "παγκοσμιοποίησης" που οριοθετεί η κατάρρευση των σοβιετικών καθεστώτων το 1989. Αναφέρεται στον νέο τρόπο παραγωγής και τη σχέση του με το κράτος και την παιδεία, συζητώντας τη μορφωτική διάσταση της δημοκρατικής α...

"Η θλίψη δεν είναι δυστυχία όταν δεν έχεις κάνει συνειδητά κακό σε κανέναν." Δύο μοιραίες γυναίκες (ή μήπως τρεις;), ένα φλερτ, ένας παθιασμένος έρωτας, ένας αποτυχημένος γάμος και ένα φρικιαστικό εύρημα, που περιλαμβάνει ένα καρφί κι ένα ανθρώπινο κρανίο, αποτελούν τον καμβά πάνω στον οποίο ξεδιπλώνει αυτή τη σύντομη -αλλά αρκούντως παράξενη- δικαστική υπόθεση ο Πέδρο Αντόνιο δε Αλαρκόν. Μια ιστορία για την ανθρώπινη μοίρα και τα ανθρώπινα πάθη που θα μπορούσαν να την είχαν διηγηθεί και οι αρχαίοι τραγικοί.

Ένα πιάνο μετακινείται δύσκολα. Kι όμως, το πιάνο της ιστορίας αυτής ταξιδεύει από την Αγία Πετρούπολη προς διάφορες κατευθύνσεις, κι από τα χρόνια της προεπαναστατικής Ρωσίας προς άλλες εποχές, μέσα από επαναστάσεις και μεταναστεύσεις, μέσα σε μια συνεχή κίνηση ανθρώπων και ροή γεγονότων. Μια μυθιστορία μέσα στην ιστορία, πλεγμένη με ζωές ανθρώπων και γεγονότα, με άγνωστες ζωές, αλλά και "σπουδαίες", με γεγονότα κοσμοϊστορικά, αλλά και γεγονότα μικρά, καθημερινά, στους πολύμορφους χώρους των ανθρώπων, σε αυτοκρατορικές πόλεις της Ρωσίας και χωριά μουζίκων, σε ρομαντικά...

Το ανά χείρας δοκίμιο αναδεικνύει, από τη μία, όλη τη συμπαράσταση του φιλοσόφου στον ελληνικό λαό, κι από την άλλη την ξεχωριστή προσωπικότητα του διανοητή ανθρωπιστή. Παρουσιάζει τις παρεμβάσεις του Ράσσελ για τα αδικήματα που υφίστατο ο ελληνικός λαός από τον βρετανικό και αμερικανικό εθνικισμό, αλλά ιδιαίτερα από τη συμβολή του στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, οι οποίοι βρίσκονταν σ' έναν "ατελείωτο διωγμό". Το έργο αυτό αποτελεί, απ' αυτή την πλευρά, και μια υπόδειξη καταγραφής. Κάποτε, επιτέλους, πρέπει να αναδειχθεί όλη εκείνη η συνεισφορά όλων των αγραυλου...

Οι μεγάλες συγκρούσεις βρίσκονται μπροστά μας. Το κοινωνικό συμβόλαιο έχει ακυρωθεί. Πρόκειται κατά κάποιον τρόπο, για την επιστροφή στη "φυσική κατάσταση". Ο κοινωνικός δεσμός έχει σπάσει, η εξουσία των αποπάνω, η ευημερία ενός 20% του πληθυσμού που μπορεί να επωφεληθεί από τη νέα κατάσταση στηρίζεται πλέον μόνο πάνω στη βία, μια βία που στερείται νομιμοποίησης. Η κοινωνία (το έθνος, ο λαός) διαρρηγνύεται, ο κοινωνικός της πλούτος λεηλατείται, οι άνθρωποι αχρηστεύονται, σκορπίζονται και χάνονται, ο κοινωνικός χώρος αποσυντίθεται και μεγάλες περιοχές του κινδυνεύουν να περά...

Οι εμπορευματικές σχέσεις παράγουν έναν κόσμο απατηλών αναπαραστάσεων, όπου το θέαμα παίρνει τη θέση της πραγματικότητας. Οι καταπιεστικές κοινωνικές σχέσεις αποκρύπτονται, όπως και η προοπτική μιας ριζικά διαφορετικής κοινωνίας, βασισμένης στη συλλογική αυτοδιαχείριση και αυτοδιεύθυνση. Στον αντίποδα, οι δημιουργικές αντιστάσεις αποτελούν συλλογικές καταστάσεις επανοικειοποίησης της ζωής στο σήμερα με όρους αλληλεγγύης. Δημιουργικές Αντιστάσεις, Αλληλέγγυα Οικονομία, Αυτοδιαχείριση, Αντεξουσία... Το παρόν βιβλίο προσεγγίζει τη θεωρητική διάσταση αυτών των εννοιών, ενώ τ...

Η βασική πρόταση της αποανάπτυξης δεν φιλοδοξεί να εγκαθιδρύσει ένα αντισύστημα ή μια αντιιδεολογία στη θέση της ιδεολογίας της ανάπτυξης, αλλά να ξαναεμφυσήσει στην κοινωνία το κριτικό πνεύμα απέναντι στη δογματική σκέψη και τον προπαγανδιστικό λόγο... Η αποανάπτυξη που προτάσσουμε δεν είναι επ' ουδενί μια τραγωδία, ακόμα περισσότερο αν δεχτούμε τον ορισμό της ευημερίας που δίνει ο Μάνφρεντ Λιντς, "ως συνένωση τριών στοιχείων: πλούτος αγαθών, πλούτος χρόνου και πλούτος σχέσεων". Η αποανάπτυξη, βασισμένη στην αυτοεπάρκεια και την εκούσια απλότητα, φαίνεται να απορρέει απ...

Ένα χρονικό της ζωής και της αντιεξουσιαστικής δράσης του Στέλιου Βασιλειάδη (1947-1974), που γεννήθηκε στην Κοκκινιά, σπουδασε στη Σιβιτανίδειο Σχολή και στην Ανωτάτη Σχολή Υπομηχανικών, έλαβε ενεργό μέρος ως φοιτητής στον αντιδικτατορικό αγώνα, συνελήφθη και βασανίστηκε στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, δημιούργησε μαζί με συντρόφους του τον αντιεξουσιαστικό χώρο ΚΡΑΚ στα Εξάρχεια και την Αυτόνομη Αντιεξουσιαστική Πολιτική Ομάδα (ΑΑΠΟ), στη μεταπολίτευση, και σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, στην Καλλιθέα, στις 9 Δεκεμβρίου 1974, την επομένη του δημοψηφίσματος για τη μοναρχία στην Ελλάδα, στο...