Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μια ευφάνταστη κόρη συμβιώνει με την υπερήλικη και πολύ πιο γήινη μητέρα της. Η μυθιστορία ανατρέχει συχνά στο παρελθόν τους, το οποίο συμπίπτει με το πρόσφατο ιστορικό παρελθόν της ρημαγμένης χώρας μας. Φτώχεια, αγροτική και βουκολική παραμεθόρια Ελλάδα, οικογενειακή μετανάστευση στην Αθήνα προς αναζήτηση καλύτερης ζωής. Αλλά και νεραϊδοϊστορίες, ξωτικά και παραδόσεις τραγουδισμένες, που φτάνουν μέχρις εμάς ως απόηχος μιας απώτατης εποχής, καθώς οι ηρωίδες του σύγχρονου μυθιστορήματος μετατρέπονται σε γήινα αποτυπώματα των αρχαίων θεαινών. Ζωή και θάνατος διαπλέκονται σε...

Υποδούλωση, ματαίωση, άγχος υπό το κράτος του ανελέητου "νόμου της προσφοράς και της ζήτησης" ή της "δημιουργικής καταστροφής" οδύνη στα παγωμένα νερά του εγωιστικού υπολογισμού και της επέκτασης του πεδίου της πάλης που θα οδηγήσει στον αφανισμό του είδους ... Αυτό είναι το σύμπαν των ουελμπεκιανών ηρώων. Όπως ο Μπαλζάκ υπήρξε ο κλασικός μυθιστοριογράφος της κατακτητικής αστικής τάξης και του θριάμβου του καπιταλισμού, ο Μισέλ Ουελμπέκ είναι ο μεγάλος μυθιστοριογράφος της σιδηράς χείρας της αγοράς και του ψυχορραγήματος του καπιταλισμού. Σε αυτό το πρωτότυπο λογοτεχνικό...

Σε θορύβους και σιωπές κυλάει η ζωή των ανθρώπων. Συχνά τα λόγια που επιθυμήσαμε μένουν απρόφερτα, καθώς οι διάφοροι θόρυβοι που ξεσπούν καταλαμβάνουν τον χώρο μας εκκωφαντικά. Από τις χαραμάδες του νου ωστόσο ξεπροβάλλουν πού και πού κάποιες αποσιωπήσεις: λόγια που δεν βρήκαν το δρόμο τους στον καιρό τους, μνήμες βαθιά θαμμένες στην κινούμενη άμμο της καθημερινής μας παράστασης. Μαζί με τις σκιές των χρόνων, των ανθρώπων και των πραγμάτων μπορούν καμιά φορά να οδηγήσουν σε μια τελική -κι όχι οπωσδήποτε λυτρωτική- κραυγή. Τριάντα μικρές "ιστορίες" και μια "φωνή" συνθέτου...

- Ήρθα να σε πάρω μαζί μου ως τη θάλασσα! Θέλεις; Η Λουίζα ανεσήκωσε μετά δειλίας το βλέμμα από του χώματος. Ο νέος ίστατο τώρα όρθιος όπισθεν της θύρας του κήπου, επανέλαβε δε μετά σοβαρότητος: - Θέλεις; - Θέλω! απήντησεν. Κατείχε δε αυτήν έρως και έκστασις. Ο βραχίων ος υψώθη και η χειρ η ακυρώσασα ακαριαίως την θύραν ήσαν τοσούτον λευκά, ώστε η νέα δεν είδε παρά μίαν ριπήν φωτός να εκτινάσσει μακράν το φοβερόν κιγκλίδωμα. Ήτο δε βεβαία ότι εάν έστρεφε την κεφαλήν προς τα οπίσω, μηδέ ο οίκος του πατρός της ήθελεν υπάρχει πλέον, μηδέ η μέχρι τούδε νεκρώσιμος ακολουθί...

Γυρίσαμε το καρνάγιο μέχρι πέρα, σχολιάζοντας τα σκάφη, είχε όμορφα σκαριά και άχρωμα πλαστικά, κουρασμένα μοτόρια και λίγα καΐκια. Φτάσαμε και στον ταρσανά κι εκεί κόλλησε. Στο έδαφος ήταν χαραγμένες καμπύλες, πυκνές, η μία πάνω στην άλλη, σαν ο ζωγράφος να μην πετύχαινε το αποτέλεσμα και να προσπαθούσε ξανά και ξανά, δίχως να σβύνει τις παλιές. -Είναι χνάρια. Η περιουσία του καραβομαραγκού. Κάθε χνάρι οδηγεί τον μαραγκό να φτιάξει την ακτίνα ή τον άξονα για διαφορετικό τύπο και μέγεθος καϊκιού. Δεν ήξερα να τα ξεχωρίσω, κάποια ήταν χνάρια της μάνας, κάποια των στρώσεω...

"Θυμάμαι, θα ήμουνα τεσσάρων χρονών, άκουγα τη μάνα μου να μου λέει όλη την ώρα "θα φύγεις από δω". Δεν καταλάβαινα τι μου 'λεγε και δεν μ' άρεσε να το ακούω, ήταν ο καημός της μάνας μου μη μείνω αγρότης στην Αλωνίσταινα. Αυτό μου το 'δινε να το καταλάβω όταν τα απογεύματα μ' έβαζε κάτω και μου 'δειχνε γράμματα και αριθμούς. Ένα βιβλίο, κάποιο αναγνωσματάριο θα ήταν, έμενε πολλές ώρες ανοιχτό μπροστά μου. Μου είχε πάρει και πλάκα με κοντύλι, ήταν το λάπτοπ της εποχής, για να γράφω και να μετράω.» Με την καθαρή ματιά που προσφέρει η διαχρονική απόσταση, αποφορτισμένος από...

"Από τα ξεκινήματά μου στη φωτογραφία ήταν φυσικό να καταγράφω τη Θεσσαλονίκη, όπως εξάλλου και τα περίχωρα. Τα πρώτα χρόνια μάλιστα πολύ περισσότερο απ' ό,τι πρόσφατα. Η "άσκηση" της φωτογραφίας είχε τότε αρκετά διαφορετικό προορισμό από τη σημερινή της χρήση, τουλάχιστον εκ μέρους μου. Αυτό βέβαια συναρτάται και με τη μερική κάλυψη ή εξάντληση του φωτογραφικού ορίζοντα αλλά και με τη βαίνουσα ηλικία. Κοιτώ ενίοτε προς τα πίσω, ανάμεσα σε εκατοντάδες εικόνες. Τώρα πια, πέρα από την όποια φωτογραφική ή αισθητική τους αξία, μερικές από αυτές συνεργάζονται και με την έννοια...

Μου είχε δείξει το σπίτι της "εκείνο το διώροφο στη γωνία". Ώστε να την αφήνω σε απόσταση ασφαλείας. "Φύγε τώρα, να μη σε δουν" έλεγε κάθε φορά, κι έβαζε στην παλάμη μου έναν διπλωμένο φάκελο - το γράμμα της ημέρας. Διάβαζα τις επιστολές της στην επιστροφή, σταματώντας κάτω απο τα φώτα του δήμου. Έγραφε μεγάλα συνειρμικά κομμάτια που με υπέβαλλαν. Αν τύχαινε μάλιστα να περάσουν παρέες αγοριών που συζητούσαν για ποδόσφαιρα και τέτοια, είχα τη γεύση μιας αιφνίδιας ευτυχίας: το προνόμιο της σχέσης. Τα μελαγχολικά της γράμματα, όπως και τα φιλιά της, μου θύμιζαν προπολεμικά τρα...

Ο παρών τόμος περιέχει λογοτεχνικές κριτικές και δοκίμια του Δημοσθένη Κούρτοβικ που καλύπτουν την περίοδο 2002 - 2013. Τα δοκίμια είναι συγκεντρωμένα σε ξεχωριστή ενότητα: θέλησε ο συγγραφέας να διευκολύνει όσους αναγνώστες ενδιαφέρονται για τη λειτουργία της λογοτεχνίας και τον διάλογό της με τον κόσμο ή με άλλα πολιτισμικά φαινόμενα, αλλά όχι απαραίτητα για καθένα από τα βιβλία. Από τις κριτικές επέλεξε όσες αναφέρονται στην ελληνική πεζογραφία και από τα δοκίμια όσα συζητούν λογοτεχνικά φαινόμενα και επιδίωξε, γενικά, μιαν ισορροπία ανάμεσα στη λογοτεχνική αξία των βιβλ...

Το βιβλίο αυτό ασχολείται με ψυχοκοινωνικές προκλήσεις και αντιξοότητες που όλο και συχνότερα αντιμετωπίζουν πια τα παιδιά και οι έφηβοι. Άλλες συνδέονται άμεσα με τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η παγκοσμιοποίηση (οικονομική ένδεια, μετανάστευση, χρήση του Διαδικτύου) και άλλες έμμεσα (κακοποίηση του παιδιού στο πλαίσιο της οικογένειας, ενδοοικογενειακή βία, διαζύγιο των γονέων, υιοθεσία και αναδοχή, παραδοσιακός και ηλεκτρονικός εκφοβισμός στον χώρο του σχολείου). Βάζουν αυτά τα ψυχοκοινωνικά θέματα σε κίνδυνο την προσαρμογή, ψυχική υγεία και αναπτυξιακή πορεία π...

Δεν ευδοκίμησε τελικά ως νεκροθάφτης στη θέση του Ευταξία ο Στέφανος ο Λαδικός. Μοναχά μία κηδεία πρόλαβε να διεκπεραιώσει και αυτή ήταν της μητέρας του. Διότι η Πάτρα, εκ του Κλεοπάτρα, Λαδικού, το γένος Κουμά, η επονομαζόμενη και Ξυλαγγούρω κάποτε, όταν ήταν ακμαία, υπό των ζηλοφθόνων γυναικών της μικράς νήσου, απεβίωσε αιφνιδίως σε ηλικία 66 ετών, πιθανότατα από ανακοπή καρδιάς σύμφωνα με τη γνωμάτευση του αγροτικού γιατρού, τρεις μόλις μέρες αφότου ανέλαβε καθήκοντα εντός νεκροταφείου ο μοναχογιός της. Έγειρε το κεφάλι της αριστερά σαν λαβωμένο πουλάκι, όπως καθόταν στο...

Το μυθιστόρημα εκτυλίσσεται από το Μάη του 2013 μέχρι τον Απρίλη του 2014. Αφηγητής είναι ο Στέλιος Μέσκουλας, μεσήλικος πρώην καθηγητής φροντιστηρίου και τώρα νυχτοφύλακας και οδηγός ημιφορτηγού - κουβαλητής κιβωτίων σε κάβα. Προσπαθεί να γράψει ένα μυθιστόρημα με επίκεντρο τη Μακρόνησο, μήπως και ξεπεράσει την προσωπική του έκπτωση. Πηγαίνοντας στο νησί αυτό για επιτόπια έρευνα, ο Μέσκουλας γνωρίζει τη νεαρή Νιλουφέρ Αταλάρ, ευκατάστατη Τουρκάλα δημοσιογράφο στην Αθήνα, που επίσης προσπαθεί να γράψει για το ίδιο νησί, επειδή ο προπάππος της ήταν αιχμάλωτος εκεί το 1912...

- Ποιοι ήταν οι Νέοι Έλληνες; - Πως εμφανίστηκαν και πως σχηματίστηκε ιστορικά το φαινόμενο το οποίο ορίζουμε ως Νέο Ελληνισμό; - Μέσα από ποιες ιστορικές διαδικασίες διαφοροποιήθηκαν οι Νέοι Έλληνες από το οθωμανικό σύστημα κυριαρχίας και ταυτοχρόνως ξεχώρισαν από τις υπόλοιπες βαλκανικές εθνοπολιτισμικές ομάδες; Το βιβλίο πραγματεύεται την πορεία γέννησης και διαμόρφωσης ποικίλων κοινωνικών ομάδων και πληθυσμών, οι οποίοι -με διαφορετικές ιστορικές διαδικασίες- διαμόρφωσαν το φαινόμενο του Νέου Ελληνισμού. Το γενικό πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται κάθε επιμέρους ανάλυση...

Η Μαρία Πολυδούρη προτού αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στην ποίηση, είχε ασχοληθεί με τον πεζό λόγο και μάλιστα με την απαιτητική φόρμα του μυθιστορήματος. Το "Ρομάντσο" της, που έγραψε το 1926 και πρότεινε για έκδοση στον Χ. Γανιάρη, συνιστά ένα πρώιμο δείγμα νεωτερικής στροφής του ελληνικού μυθιστορήματος, τόσο για την πρωτότυπη αφηγηματική τεχνική που εγκαινιάζει, όσο και για τις μοντέρνες ιδέες που διατυπώνονται στις σελίδες του. Εκτός από το "Ρομάντσο" της Πολυδούρη, στην παρούσα έκδοση συγκεντρώνονται όλα τα ευρισκόμενα πεζά της: σελίδες ημερολογίου, μια αυτοβιογραφία, δυ...

"Είναι σίγουρο πως δεν θα εμφανιστώ λοιπόν την επόμενη άνοιξη στην Αθήνα· παρ' όλο που αυτό το ταξίδι θέριεψε στον νου μου και που τώρα, καθώς εργάζομαι επάνω στον "Διόνυσό" μου και γράφω το "Κρητικό προοίμιο", είμαι επιπροσθέτως λυπημένος επειδή δεν μπορώ να συζητήσω μαζί σου το δικό μου όραμα σχετικά με την Κρήτη. Είναι ένα όραμα μιας Κρήτης των οραμάτων, μιας Κρήτης που δεν θα μπορούσε να έχει τη μινωική θρησκεία της εάν δεν ήταν -κατά μίαν έννοια απολύτως συγκεκριμένη- ένα νησί των οραμάτων". Καρλ Κερένυϊ προς Παντελή Πρεβελάκη, 7/4/1965 (απόσπασμα ανέκδοτης επιστολής)...

Μια πλήρως ανανεωμένη, και διευρυμένη για 70 χρόνια, έκδοση του κλασικού βιβλίου του καθηγητή Κωνσταντίνου Σβολόπουλου, για την Ελληνική εξωτερική πολιτική. Ένα έργο απαραίτητο για όποιον επιθυμεί να παρακολουθήσει τη διαμόρφωση των εξωτερικών σχέσεων του Νέου Ελληνικού Κράτους, τους διεθνείς συσχετισμούς που τις καθόρισαν και τη θέση τους στον σημερινό κόσμο. Το ανά χείρας βιβλίο στηρίζεται σε αυστηρή αρχειακή τεκμηρίωση και σε στέρεη ιστορική μέθοδο. Νίκος Καραπιδάκης Η προσέγγιση, εξάλλου, του όλου αντικειμένου της συγγραφής αυτής τείνει να συνδυάσει τη σύγχρον...

Πώς μια ευημερούσα, φαινομενικά προηγμένη οικονομία στον πυρήνα της Ευρώπης κατέρρευσε τόσο ραγδαία; Και γιατί έχει δυσκολευτεί τόσο πολύ να σταθεί ξανά στα πόδια της; Μέσα από μια σειρά συναρπαστικών αφηγήσεων από τις μέρες πριν και κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Κρίσης, "Ο 13ος άθλος του Ηρακλή" αναδεικνύει τα κοινωνικά, πολιτιστικά και πολιτικά ρεύματα που άφησαν την Ελλάδα ανυπεράσπιστη, όταν έφτασε στις ακτές της ο παγκόσμιος οικονομικός τυφώνας, και σκιαγραφεί την ολέθρια αλληλεπίδραση μεταξύ ύφεσης, θεσμικής παρακμής και κοινωνικής διάλυσης από το 2010 και μετά....