Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο δεύτερος τόμος ενός μεγάλου κυκλικού έργου που εντάσσεται στη χορεία ανάλογων μυθιστορηματικών τοιχογραφιών του Μπαλζάκ και του Ζολά. Η τριλογία του Καραγάτση -που περιλαμβάνει τον "Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου", το "Αίμα χαμένο και κερδισμένο" και "Τα στερνά του Μίχαλου"- είχε περιγραφεί από τον ίδιο ως "βιολογική και κοινωνική ιστορία μιας αστικής ελληνικής οικογένειας από το 1821 ώς τα σήμερα". Στον πρώτο τόμο της τριλογίας, ο Καραγάτσης έστηνε έναν ολοζώντανο κεντρικό ήρωα, τον Μίχαλο Ρούση, τον περίφημο Κοτζάμπαση, που γινόταν εξωμότης γιατί τον κυβερνούσε το αίσθημα...

Ο συγγραφέας του βιβλίου ανήκει στην ομάδα των ανθρώπων οι οποίοι διαμορφώθηκαν μέσα στο κομμουνιστικό κίνημα που αναπτύχθηκε κατά τη δεκαετία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Νίκος Οικονομάκος έλαβε μέρος, και πολλές φορές ηγήθηκε, στη μεγάλη προσπάθεια της εφαρμογής των πρωτοβουλιών και των κατευθύνσεων της κομματικής ηγεσίας. Ο "αέρας" του συγγραφέα αποτελεί ένα από τα ατού του βιβλίου και είναι παρών σε όλο το αφήγημα: η αμεσότητα που το διακρίνει είναι χαρακτηριστική, είτε παρουσιάζει τις παιδικές συμμορίες στις περιοχές γύρω από το Μεταξουργείο, είτε στην ατμόσφαιρα στα...

Στο δοκίμιο αυτό επισημαίνονται τα γεγονότα και οι παράγοντες που προσδιόρισαν τη γένεση της ιστορίας του Νέου Ελληνισμού, στη συστηματική επιστημονική της θεώρηση, από τα μέσα κυρίως του 19ου αιώνα. Συγκεκριμένα, διερευνάται η μετάβαση από τη χρονογραφία ή την αποσπασματική αναφορά σε περιστάσεις ειδικού ενδιαφέροντος στον έγκυρο επιστημονικό λόγο. Η εξέλιξη αυτή θα ανταποκριθεί στο αίτημα για εθνική αυτογνωσία στους κόλπους του Ελληνισμού και θα συναφθεί με τα ευρύτερα διεθνή ιστοριογραφικά ρεύματα της εποχής. Έως τα τέλη του 19ου αιώνα, η διαδικασία αυτή θα έχει ολοκληρ...

Η Αλεξάνδρα Δέλτα - Παπαδοπούλου, τρίτη κόρη της Πηνελόπης και του Στεφάνου Δέλτα, έγραψε -σε νεαρή ακόμη ηλικία και σε ωραία δημοτική γλώσσα- το πρώτο μέρος των "Μύθων και θρύλων", το οποίο εκδόθηκε το 1919. Το δεύτερο μέρος το έγραψε όταν είχε πλέον δικά της παιδιά, εκδόθηκε δε για πρώτη φορά το 1955. Ο Αλέξανδρος Δελμούζος, πρωτοπόρος δημοτικιστής και δάσκαλος της Αλεξάνδρας, έγραψε με αφορμή την κυκλοφορία της δεύτερης αυτής σειράς: "Όπως στο πρώτο βιβλίο της, έτσι και στο δεύτερο έχει διαλέξει από την πλούσια μυθολογική παράδοσή μας όσες ιστορίες θα μπορούσαν κατά τη...

"Τέσσερις στρουθοκάμηλοι, που κανείς δεν γνωρίζει από που δραπέτευσαν, τρέχουν από το ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας προς την Ομόνοια, κυνηγημένες από τα σκυλιά. Ένας απολιθωμένος άντρας είναι πεσμένος στο έδαφος στη στάση του εμβρύου, δίπλα σε ένα ειδώλιο από οψιδιανό που αναπαριστά μια ανδρική μορφή. Γιατί; Πώς;" Στην Ελλάδα του 2031 ένας νέος, ειδικός στις νανοτεχνολογίες -την επερχόμενη τεχνολογική επανάσταση που στηρίζεται σε μηχανές μεγέθους χιλιοστών του χιλιοστού- αναλαμβάνει να υποστηρίξει μια προανασκαφική ανάλυση στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης, με σκοπό να την ολ...

"Ο Πιέρ στάθηκε κι ανάσανε βαθιά, ήταν σαν γιγάντια αναπνοή αυτός ο ήχος, των κυμάτων και του ανέμου. Ανασαίνοντας, ήταν σαν να 'κλεινε αυτήν τη γιγάντια αναπνοή μέσα του, κι ύστερα τα πλευρά του ήταν τα βράχια που επάνω τους έσκαζαν τα κύματα, κι ο άνεμος δεν φυσούσε μονάχα γύρω του, αλλά και μέσα του. Ο Πιερ είχε σταθεί όπως στέκεται ο δύτης ανεβαίνοντας προς την επιφάνεια, κι όταν ξεκίνησε ξανά, μια καινούργια ισορροπία υπήρχε ανάμεσα στο νησί και τον άνθρωπο, ανάμεσα στις ανεμόδαρτες γυμνές βουνοπλαγιές και τις θαλασσοδαρμένες ακτές, και σ' ό,τι σήμαινε αυτή η λέξη, άνθ...

Στο "Εσπερινό Τεχνικό Εκπαιδευτήριο" του δυτικού τομέα -ανάμεσα στις γραμμές του τρένου και το ποτάμι- παρουσιάζεται μια μέρα ένας παράξενος καθηγητής. Έρχεται, βέβαια, για να διδάξει. Κυρίως όμως έρχεται για να συναντήσει την αγάπη που τον στοιχειώνει χρόνια και που έρχεται κι εκείνη στο σχολείο, έχοντας κατά νου άλλα σχέδια. Δικά της. Κανείς από τους δύο δεν θα εφαρμόσει τα σχέδιά του. Ο καινούργιος κόσμος τους εντάσσει, με την πρώτη, στους νόμους του: το ποτάμι πλημμυρίζει κάθε χρόνο, οι νεκροί μένουν αδικαίωτοι και οι μαθητές -και καλύτεροι γνώστες αυτών των νόμων- κρα...

Σε αυτό το μυθιστόρημα-ποταμό, το πρώτο του που δημοσιεύεται στην Ελλάδα, ο πολυβραβευμένος συγγραφέας Ρίτσαρντ Πάουερς, συνθέτει ένα πολυφωνικό έργο, το οποίο παρακολουθεί τη ζωή μιας αμερικανικής οικογένειας μεταξύ 1939 και 1979. Επιλέγοντας μια μη γραμμική δομή, όπου παρελθόν, παρόν και μέλλον συνυπάρχουν και αλληλοεπηρεάζονται, ο Πάουερς αφηγείται την ιστορία του "απαγορευμένου" έρωτα ενός Γερμανοεβραίου φυσικού, πρόσφυγα στις Ηνωμένες Πολιτείες, και μιας μαύρης σοπράνο, στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και μετά. Μέσα από τη σχέση αυτή σκηνοθετεί και την ισ...

Ο Γάλλος συγγραφέας Τεοντόρ Μπλανκάρ έζησε στα τέλη του 19ου με αρχές του 20ού αιώνα. Υπήρξε διακεκριμένος ελληνιστής και φιλέλληνας. Το έργο του "Ο οίκος των Μαυρογένη" εκδόθηκε το 1896. Αποτέλεσμα πολύχρονης και κοπιώδους έρευνας, το βιβλίο έχει σκοπό να φωτίσει την ιστορική πορεία μιας σημαντικότατης φαναριώτικης οικογένειας, ιδιαίτερα αφοσιωμένης στον ελληνισμό και την ορθοδοξία. Με το πόνημά του αυτό ο Μπλανκάρ προσπάθησε να αφυπνίσει από τη λήθη της την ελληνική πολιτεία, παρουσιάζοντας την πολύπλευρη δράση και προσφορά του ένδοξου αλλά λησμονημένου οίκου των Μαυρογέ...

Τι είναι άραγε αυτό που μεταμορφώνει, μέσα σε λίγες μέρες ή ώρες, ανθρώπους απλούς, καθημερινούς, σε ήρωες; Είναι κάποιο μαγικό βοτάνι ή κάποιο όπλο μυστικό; Τίποτε από αυτά. Στην ιστορία του Αντώνη, του Μανούσου, της Ανθής, του καπετάν-Κωνσταντή και των άλλων Κρητικών θα βρούμε την απάντηση. Μια ιστορία που άρχισε το 1866, κορυφώθηκε με το ολοκαύτωμα της Μονής Αρκαδίου και ολοκληρώθηκε χρόνια αργότερα, με την απελευθέρωση της Κρήτης από την οθωμανική κυριαρχία. Μέσα από τέτοιες πράξεις, μέσα από την καρτερία και τη γενναιοψυχία του κρητικού λαού, παίρνουμε την απάντηση πω...

Ένα έρημο νησί καταμεσής στον Ειρηνικό ωκεανό. Πέντε Αμερικανοί και ένας σκύλος, ο Τοπ, ναυαγούν. Θα επιστρατεύσουν αναγκαστικά τη φαντασία και όλες τις δυνάμεις τους, θα μηχανευτούν τρόπους επιβίωσης, θα οργανωθούν για να αντέξουν. Σαν άλλοι Ροβινσώνες δεν θα επιβιώσουν απλώς, αλλά θα ανακαλύψουν τους απίστευτους πόρους του νησιού κατορθώνοντας να ζήσουν σχεδόν "φυσιολογικά". Όμως, πλήθος ανεξήγητων γεγονότων και ανησυχητικών συμπτώσεων έρχονται κι επανέρχονται, λες και κάποιος ή κάτι, μια μυστηριώδης άγνωστη δύναμη, τους κατασκοπεύει ασταμάτητα και καθοδηγεί τις κινήσεις...

Ιστορίες για αντικείμενα κι ανθρώπους που χάθηκαν. Ξεχάστηκαν σ' ένα λεωφορείο, σ' ένα πλοίο, σ' ένα σπίτι, σ' ένα κορμί. Χορεύοντας σε άδειους δρόμους, με δυνατή μουσική, λιώνοντας σαν το χιόνι, περιμένοντας σ' ένα αυτοκίνητο ή χαϊδεύοντας φανταστικές εικόνες, η ζωή αθροίζεται αφαιρετικά. Ό,τι χάνεται θυμίζει λίγο από θάνατο. Από γεύση παιδική, από προσμονή. Έτσι κι αλλιώς είμαστε οι απώλειές μας. Ζούμε μέσα από αυτές και γι' αυτές, προσδοκώντας να βιώσουμε καινούργιες, για να έχουμε κάτι να διηγούμαστε. "Θυμάσαι, τότε, που..." Και τα απολεσθέντα αντικείμενα; Ποια μοίρα...

Ποτέ άλλοτε δεν γινόταν τόσος λόγος για ανθρώπινες σχέσεις, ή, απλώς, για "σχέση" (εννοώντας, στην περίπτωση αυτή, τη σχέση άντρα και γυναίκας), και ποτέ άλλοτε όσο σήμερα οι σχέσεις αυτές δεν ήταν τόσο ασταθείς και εύθραυστες. Ο άνθρωπος της ρευστής νεωτερικότητας (Liquid Modernity) -όπως αποκαλεί ο Ζ. Μπάουμαν τη μετανεωτερικότητα, την κοινωνία δηλαδή των τελευταίων δεκαετιών, με τους ραγδαίους ρυθμούς αλλαγής, διακρίνοντάς την από την καθαυτό νεωτερικότητα (Solid Modernity)- δημιουργεί δεσμούς εξαρχής χαλαρούς, ώστε να μπορούν να λύνονται εύκολα, γρήγορα και δίχως πόνο,...

Όταν το 1953 ο Σεφέρης διαπίστωνε ότι η Κύπρος είναι ένας τόπος όπου "το θαύμα λειτουργεί ακόμα", δεν θα φανταζόταν ποτέ πως πενήντα χρόνια αργότερα τόσο πολύ θα λειτουργούσε ακόμα, ώστε μέχρι και τ' αυτιά τους μερικοί θα κατόρθωναν να τα δουν έξω από τον καθρέφτη. Κάτω από ποιαν εκδικητική, αλλά και πανικοβλημένη μανία, δρούσαν οι Αμερικανοί ώστε να φλομώσουν την οικία του Προέδρου της Δημοκρατίας στους κοριούς; Ποιο ήταν το πρόβλημα των πατριωτικών, προοδευτικών δυνάμεων του τόπου ώστε πάθαιναν (και μέχρι σήμερα παθαίνουν) αμόκ μόλις αντίκριζαν ελληνική σημαία; Γιατί ο...

Η ηδονή είναι το επιχείρημα που εξισώνει κάθε προσπάθεια. Η ηδονή είναι η αυταπάτη ότι η πράξη σου είναι ορθή. Η ηδονή είναι ένα νόμισμα με μία μόνον όψη. Είναι ο ήχος της σωρευμένης μάρκας που ο κρουπιέρης σπρώχνει στο μέρος σου. Η ηδονή είναι ένα γκρουπούσκουλο που ανεμίζει μοναχό τις μπαντιέρες του μέσα στην πόλη. Η ηδονή είναι η εξαργύρωση ενός στίχου. Η ηδονή είναι η επιτυχία μιας ατυχίας. Η ηδονή δεν προγραμματίζεται. Δεν έχει σάρκα, δεν έχει νεύρα, δεν έχει γλώσσα, δεν έχει εχθρό. Δεν έχει όριο. Η ηδονή είναι ταπεινή, είναι ακλόνητη. Φτωχή, μεγάλη. Ακραιφνής, παντοδ...

Η φιλοσοφία δημιουργεί πάντοτε μόνη της την έννοιά της. Συνεπώς δεν υπάρχει άλλο κριτήριο ανώτερό της για να κριθή και να ορισθή τι είναι φιλοσοφία. Μόνον τότε καταλαβαίνω τι είναι φιλοσοφία, όταν ζω ο ίδιος μέσα της, όταν δηλαδή φιλοσοφώ" σημειώνει προοιμιακά ο Ιωάννης Ν. Θεοδωρακόπουλος και αυτό ακριβώς ορίζει την ουσιαστική επιδίωξη της τετράτομης "Εισαγωγής στη φιλοσοφία:" να οδηγήσει τον αναγνώστη της στο φιλοσοφείν. Φιλοσοφώ σημαίνει μετατρέπω σε ερώτημα αυτό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται αυτονόητο και προφανές, και, με αυτή την έννοια, η φιλοσοφία δεν είναι μια δυσνό...

Η προσπάθεια του παρόντος βιβλίου είναι να δει την "άλλη όχθη του ποταμού", ένα ομόλογο με τους αριστερούς καπεταναίους φαινόμενο, τους εθνικιστές αντικομουνιστές οπλαρχηγούς, ώστε να κατανοηθούν τα βασικά χαρακτηριστικά του φαινομένου, οι συνθήκες και οι διεργασίες που το δημιούργησαν. Αντίθετα από ό,τι συχνά πιστεύεται, αυτοί οι ένοπλοι κάθε άλλο παρά περιθωριακό φαινόμενο υπήρξαν. Και δεν γίνεται λόγος μόνο για τον ΕΔΕΣ και τους οπλαρχηγούς του στην Ήπειρο αλλά και για τους άλλους ένοπλους αντι-εαμικούς πληθυσμούς, οι οποίοι ανέρχονται σε αρκετές χιλιάδες, διάσπαρτοι...

Πολιτική, συμφέροντα, μέσα ενημέρωσης, όλα μαζί, εξηγούν μια κατάσταση προβληματική και άκρως δεσμευτική. Στην Ελλάδα βρίσκει σχεδόν απόλυτη εφαρμογή η ρήση του Κορνήλιου Καστοριάδη για την 5η Γαλλική Δημοκρατία, ότι αποτελεί προνομιακό πεδίο για 3000 οικογένειες. Ίσως μάλιστα εδώ, στην Ελλάδα, να αποδίδει καλύτερα η διατύπωση "1000 μεγαλοπαρέες", οι οποίες άλλοτε συναργάζονται και άλλοτε συγκρούονται διεκδικώντας μερίδια που δεν τους ανήκουν, από τον πλούτο μιας χώρας που πάει πότε πότε να ανοίξει τα φτερά της για να πετάξει και την κρατάνε καθηλωμένη στο έδαφος, δεν την α...

Στα όσα πράξατε, ο λαός αυτός, πολύ σοφώτερός σας, πολύ ανθρωπινώτερός σας, δε σας αντέτασσε τα όπλα, που όλοι του βάζατε στα χέρια, παρά ένα τραγούδι, ένα πόνο του ανθρώπου! Δεν σας έλεγε να πάτε να πεθάνετε -καθώς τον στέλνατε σεις. Σας θύμιζε μόνο τη μάνα σας, τη δικιά σας τη μάνα, που όμοια και για σας θα πονούσε, όσο ένοχοι κι αν είσαστε! Πάνω στα υψώματα, απ' τα μεγάφωνα των μονάδων, που ήταν στημένα για την προπαγάνδα, κι απ' τα χωνιά τ' αντάρτικα, που ήταν για τη "διαφώτιση", τρία ολάκερα χρόνια, σαν τελείωναν τα διαταγμένα λόγια τους οι "επίτροποι" κ' οι "Α2", τραγ...