Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κατά το βραδάκι ήρθε το πρώτο σημάδι. Ένα βουβό φουσκοθάλασσο τελείως αδικαιολόγητο άρχισε να λικνίζει το βαπόρι. Ο καπετάνιος είχε στυλωθεί στη βαρδιόλα και κοιτούσε τον ορίζοντα χωρίς να ξέρει τι ψάχνει. Στον ουρανό είχαν μείνει μόνο τα πολύ φωτεινά αστέρια. Τα άλλα τα είχε σκεπάσει ένα πολύ αδύνατο σεντόνι από σύννεφα που στα βιβλία της μετεωρολογίας τα είχαν βαφτίσει με την υπέροχη ελληνική λέξη "θύσανοι". Μόνο ο Δίας και ο Σείριος διακρίνονταν ακόμη. Σε λίγο σκεπάστηκαν κι αυτά. Πριν σκοτεινιάσει, έφερε ο Μάρκελλος φρέσκο ραπόρτο. Η "Νόρμα" -έτσι είχε βαφτίσει τον τ...

Έξι μυστηριώδη χτυπήματα, διάσπαρτα στην Ευρώπη, ασύνδετα μεταξύ τους, χωρίς προφανή στόχο, προβληματίζουν τις μυστικές υπηρεσίες. Πρόκειται άραγε για τρομοκρατικές επιθέσεις; Για πολιτικοθρησκευτικά μανιφέστα; Ή μήπως για επίδειξη επιχειρησιακής ισχύος που προειδοποιεί κυνικά για μια πολύ θεαματικότερη ενέργεια; Και κυρίως: κρύβεται ή όχι μια οργανωμένη σπείρα πίσω απ' αυτά; Η διαλεύκανση της υπόθεσης ανατίθεται, εξωυπηρεσιακά, στον ικανό αλλά ιδιόρρυθμο πράκτορα Αρνώ Αμορί. Ο Αμορί εγκαθίσταται στη Βαρκελώνη απ' όπου συχνά ταξιδεύει στη Νότια Γαλλία, την ιστορική Χώρα...

"Ο Μάο Τσε-τουνγκ, ο άνθρωπος που για δεκαετίες ολόκληρες άσκησε απόλυτη εξουσία στο ένα τέταρτο του παγκόσμιου πληθυσμού, είναι υπεύθυνος για το θάνατο, και μάλιστα σε περίοδο ειρήνης, 70 εκατομμυρίων ανθρώπων, υπεύθυνος δηλαδή για περισσότερους θανάτους από οποιονδήποτε άλλον ηγέτη του 20ου αιώνα". Η άποψη της Γιούνγκ Τσανγκ και του Τζον Χάλλιντεϋ διαφαίνεται ήδη από την εναρκτήρια πρόταση αυτού του βιβλίου. Δεν πρόκειται δηλαδή για κάποια νέα προσωπογραφία, λίγο ως πολύ αγιογραφική, του Μεγάλου Τιμονιέρη, του οποίου η θεωρητική συνεισφορά -όπως συνοψίζεται στο Κόκκινο...

Όταν ζούμε υπό ανελεύθερες σχέσεις, δημιουργούνται νοήματα για τη γνώση και την πράξη, τα οποία είναι στρεβλά. H αναζήτηση της ορθής νοηματικής συγκρότησης είναι λοιπόν από μόνη της μια προσπάθεια ανόρθωσης της ανθρώπινης κατάστασης, μια κριτική των σχέσεων κυριαρχίας. Aυτό είναι το σκεπτικό του Γιώργου Φαράκλα σ’ αυτό το βιβλίο διαλεκτικής φιλοσοφίας. Συνδιαλέγεται σχετικά με παλαιούς και σύγχρονους στοχαστές, από τον Θουκυδίδη, τον Πλάτωνα και τον Aριστοτέλη, μέχρι τον Mονταίνιο, τον Pουσσώ, τον Kαντ, τον Φίχτε, τον Έγελο και τον Σαρτρ, από τον Mπασελάρ και τον Σερ ώς...

Ο Δημοσθένης Κεραμάρης πλήρωσε τους εργάτες, γύρισε στο σπίτι του, έσφαξε έναν κόκορα για το τραπέζι της επομένης, λούστηκε και, περί την αμφιλύκη, βγήκε στην αγορά του χωριού. Όσο έλειπε, η γυναίκα του ζεμάτισε νερό για να μαδήσει τον σφαγμένο κόκορα και καθώς τον βούταγε μέσα θυμήθηκε ότι εκείνη την ημέρα ήταν η επέτειος των γάμων τους. Συμπλήρωναν δεκαοχτώ χρόνια παντρεμένοι. Ήσαν μεσήλικες πια. Εκείνη σαραντατριών ετών και ο άντρας πενηντατεσσάρων. Το βράδυ στο κρεβάτι ο Δημοσθένης Κεραμάρης άπλωσε το χέρι του για να τη χαϊδέψει, αλλά αυτή, κι όχι μόνο επειδή ξημέρωνε...

Τον φέραν κυλώντας, με τις κλοτσιές, μέχρι τον Άγνωστο. Εκεί του έδωσαν μια και τον έριξαν από κάτω στης Μάρκαινας. Και τον γάζωσαν με μια ριπή. Και τον πέταξαν στο περιβόλι της Ομορφούλας. Τρεις μέρες είπαν, όποιος πάει να τον θάψει θα τον σκοτώσουν. Σηκωθήκαμε, κοιτάξαμε γύρω, δεν πήγαινε κανένας. Πήγα εγώ με τη Στέλλα, παιδευτήκαμε, τον βάλαμε σε μια σκάλα. Οι δυο μας. Και τον ανεβάσαμε στο σχολείο. Εκεί περίμεναν οι αδερφές του. Δεν θυμάμαι ποιοι άλλοι. Τον πήγαμε στο νεκροταφείο. Τους λέω, κάντε ό,τι θέλετε, εγώ δεν μπορώ να σας βοηθήσω άλλο. Ό,τι θέλετε κάνετε. Και ση...

Το ανά χείρας βιβλίο ανατέμνει τις πολλαπλές όψεις της ανθρώπινης πράξης. Η διαλεκτική ελευθερίας και εντολής, Λόγου και κράτους, νόμου και τυραννίας, η ευθραυστότητα της βούλησης, η συνάρθρωση της ευθύνης με την αρετή, η έννοια του προσώπου, της θρησκείας και του Θεού, τίθενται στον ανοιχτό ορίζοντα της φιλοσοφικής διερώτησης. Ο Εμμανουήλ Λεβινάς προσέρχεται με σεβασμό στο σχολείο των Ελλήνων κλασικών, τους μελετά και τους σχολιάζει εμβριθώς, αναδεικνύει την ένταση, αλλά και τον βαθύ και ακατάλυτο δεσμό Αθήνας και Ιερουσαλήμ, Φιλοσοφίας και Πίστης, Λόγου και Ηθικής. Η η...

Στην ερώτηση "Ποια θα ήταν η μεγαλύτερη δυστυχία για σας;" ο Μαρσέλ Προυστ είχε απαντήσει: "Να αποχωριστώ τη μαμά..." Η Ζαν Προυστ. το γένος Βέιλ, η μητέρα του διασημότερου συγγραφέα του 20ού αιώνα, γεννήθηκε το 1849 σε μια εβραϊκή οικογένεια με αλσατικές και γερμανικές καταβολές. Κτητική, τρυφερή, πανταχού παρούσα -ακόμα και μετά το θάνατο της- στο έργο του γιου της, τον προστάτεψε, τον μόρφωσε, τον επηρέασε πολύ περισσότερο απ' ό,τι αφήνει ίσως να εννοηθεί το πασίγνωστο βραδινό φιλί της στον αφηγητή του "Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο". Από πολλές απόψεις η Ζαν παραμ...

Αν ο φίλος σας δολοφονήθηκε με γεια και χαρά του δολοφόνου! Έκανε δουλειά αριστοτεχνική. Τόσο αριστοτεχνική που, παρ' όλες τις δικαιολογημένες αμφιβολίες μας, είμαστε υποχρεωμένοι να παραδεχτούμε την άποψη της αυτοκτονίας. Να, ο λόγος που δεν τόλμησα να εκμυστηρευθώ στον εισαγγελέα τις υποψίες μου, για να διαταχθεί τακτική ανάκριση. Κίνδυνος ήταν να γελοιοποιηθώ, να χαντακώσω τη σταδιοδρομία μου, έτσι γυμνός που ήμουν από στοιχεία... Η αρμοδιότητά μου σαν αστυνομικού σταματάει εδώ, κι αρχίζει η δική σας, σαν μυθιστοριογράφου. Γιατί δεν γράφετε ένα μυθιστόρημα;

Αν ο φίλος σας δολοφονήθηκε, με γεια και χαρά του δολοφόνου! Έκανε δουλειά αριστοτεχνική. Τόσο αριστοτεχνική που, παρ' όλες τις δικαιολογημένες αμφιβολίες μας, είμαστε υποχρεωμένοι να παραδεχτούμε την άποψη της αυτοκτονίας. Να, ο λόγος που δεν τόλμησα να εκμυστηρευθώ στον εισαγγελέα τις υποψίες μου, για να διαταχθεί τακτική ανάκριση. Κίνδυνος ήταν να γελοιοποιηθώ, να χαντακώσω τη σταδιοδρομία μου, έτσι γυμνός που ήμουν από στοιχεία... Η αρμοδιότητά μου σαν αστυνομικού σταματάει εδώ, κι αρχίζει η δική σας, σαν μυθιστοριογράφου... Γιατί δεν γράφετε ένα μυθιστόρημα;

Ο τρίτος τόμος ενός μεγάλου κυκλικού έργου που εντάσσεται στη χορεία ανάλογων μυθιστορηματικών τοιχογραφιών του Μπαλζάκ και του Ζολά. Η τριλογία του Καραγάτση -που περιλαμβάνει τον "Κοτζάμπαση του Καστρόπυργου", το "Αίμα χαμένο και κερδισμένο" και "Τα στερνά του Μίχαλου"- είχε περιγραφεί από τον ίδιο ως "βιολογική και κοινωνική ιστορία μιας αστικής ελληνικής οικογένειας από το 1821 ως τα σήμερα". Στον πρώτο τόμο, ο Καραγάτσης έστηνε έναν ολοζώντανο κεντρικό ήρωα, τον Μίχαλο Ρούση, που γινόταν εξωμότης γιατί τον κυβερνούσε το αίσθημα του ευδαιμονισμού· στο "Αίμα χαμένο και κ...

Το "Σέργιος και Βάκχος" (1959), ιστορικό μυθιστόρημα ή καλύτερα μυθιστορηματική χρονογραφία, αντλεί την υπόθεσή του από το Βυζάντιο, εξιστορεί όμως συνολικά, άλλοτε σοβαρά και άλλοτε με ευτράπελο τρόπο, δεκατέσσερις αιώνες ζωής του Ελληνισμού, από το 250 μ.Χ. έως το 1948. Οι άγιοι Σέργιος και Βάκχος δεν ζουν αποσυρμένοι στην μακαριότητα του Παραδείσου αλλά αντίθετα, από τον περικαλλή ναό που έχτισε προς τιμήν τους ο Ιουστινιανός, παρακολουθούν με άγρυπνο μάτι την πορεία της Ρωμιοσύνης αλλά και ολόκληρης της Οικουμένης, τη συζητούν, τη σχολιάζουν, την κρίνουν. Εν τω μεταξύ ο...

Λευκές οπτασίες περιφέρονται αεροπατώντας στον κήπο του ζάπλουτου γερο-Καραπάνου στην Κέρκυρα, τα κοσμήματα της κομψής γυναίκας του εξαφανίζονται, αντικείμενα βαριά μετακινούνται χωρίς να τ' αγγίξει χέρι ανθρώπου, πετροβολούν μέσα στη νύχτα τα παράθυρα της ξερακιανής συμπεθέρας του που λατρεύει τη γάτα της και δυναστεύει τον μικρό εγγονό του, ο παράσιτος κύριος Νένης περιφέρει παντού την αυθάδειά του, ουρλιαχτά ακούγονται αιφνιδίως, ψόφια βατράχια ανακαλύπτονται στα κρεβάτια, φώτα αναβοσβήνουν μέσα στη νύχτα... Τα φαντάσματα έχουν στήσει χορό και καλείται από την Αγγλία...

Οι "Παίκτες" στο μυθιστόρημα του Βασίλη Κωνσταντίνου πρωταγωνίστησαν στο πολιτικό και οικονομικό προσκήνιο, αλλά και στο παρασκήνιο των μεγάλων γεγονότων του 20ου αιώνα. Σημάδεψαν την έκβαση του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου ευαισθητοποιώντας από νωρίς τον νικητή στις δυνατότητες εφαρμογών της ατομικής έρευνας. Στις ίντριγκες που προηγήθηκαν του πολέμου, κορυφαίοι ιστορικοί παίκτες υπήρξαν ο Αμερικανοβρετανός Σάμιουελ Ινσούλ, βασιλιάς της ενέργειας των ΗΠΑ, και ο Έλληνας βιομήχανος, έμπορος όπλων αλλά και εθνικός ευεργέτης Βασίλης Ζαχάρωφ. Ο Σερ Μπέιζιλ, παρασημοφορημένος ομο...

Το ανά χείρας βιβλίο, στηριζόμενο στην πολιτική διαδρομή του συγγραφέα αλλά και στην επιστημονική και ακαδημαϊκή ιδιότητά του. αποτελεί μια προσπάθεια διττής καταγραφής: αφενός, της προσωπικής πορείας του στις διάφορες κρατικές διευθυντικές θέσεις και, αφετέρου, της οργάνωσης και του τρόπου λειτουργίας των υπηρεσιών του κράτους και του ευρύτερου δημόσιου τομέα· φωτίζει δε ιδιαίτερα την περίοδο 1981-2004. Η μαρτυρία του Δημήτρη Παπούλια δεν αποσκοπεί στη συνολική και άνευ όρων υπεράσπιση του κράτους, των δημοσίων υπηρεσιών και των στελεχών τους· αποτελεί, αντίθετα, μια αν...

Το "Υποφωτισμένο" είναι το δεύτερο βιβλίο της Νίκης Χατζηδημητρίου, μετά τα μικρά πεζά της στο "Απόντος του παραλήπτου". Έντεκα μικρά απορητικά κείμενα συνθέτουν το πρώτο μέρος ("Τα εσωτερικά τοπία") κείμενα εκμυστήρευσης προς αόρατο κάτοπτρο ή προς τον αναγνώστη: "Μέρη ατελή και ασύνδετα", "Δωμάτια", "Περί πλάνης", "Η ερώτηση και η απάντηση", "Το πρόβλημα της στάθμευσης", "Τάξη και σύνταξη", "Οι σάλες της μουσικής", "Μικρή ιστορία με μικρούς αριθμούς", "Όπου κι αν βρίσκομαι", "Ερμητικό", "Η παράξενη συνεδρία". Το δεύτερο μέρος ("Διηγήσεις σε παρακείμενο χρόνο") αποτε...

Αυτήν τη σύγχρονη και αλματωδώς εξελισσόμενη ακόμη Αθήνα ζωντανεύει, πολύ παραστατικά, ο Μάικλ Λιουέλιν Σμιθ σε αυτό το βιβλίο. Κανένας, κατά τη γνώμη μου, δεν θα μπορούσε να είναι πιο κατάλληλος από αυτόν για να το γράψει. Ως ιστορικός, ο Μάικλ Λιουέλιν Σμιθ έχει ζήσει στην Ελλάδα, έχει ταξιδέψει στις παραμικρές γωνιές της, και έχει εκδώσει πολλά άλλα βιβλία πάντα με θέμα την Ελλάδα. Γνωρίζει πολύ καλά την ελληνική γλώσσα καθώς και τη σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Πέρα από όλα αυτά όμως διαθέτει αυτή την "ειδική γνώση", εκ των έσω, που απέκτησε κατά τη διάρκεια της τρίχρον...

"Δεν μ' αρέσουν οι αυτοβιογραφίες. Γι' αυτές, όπως και για τα ημερολόγια, ισχύει εκείνο που έγραψε ο ποιητής Γιάννης Δάλλας στο έξοχο βιβλιαράκι του "Χρονοδείκτες": "Τα περισσότερα απολογίες αζήτητες και άλλα νάρκισσοι: φριχτά επιμύθια, πληχτική διανόηση - τα γνωστά και τα δηλωμένα". Έτσι, διάλεξα μερικά επεισόδια από την μακρά πολιτική μου ζωή μέσα από τα οποία παρουσιάζονται συνθήκες και άνθρωποι, σ' ένα τοπίο που δεν ήταν πάντα το χειρότερο δυνατό, που διαβάζοντάς τα χαμογελώ. όπως ελπίζω να χαμογελάσεις και συ, αναγνώστη", γράφει ο Λεωνίδας Κύρκος στην πρώτη σελίδα των...

Οκτώ χιλιάδες χρόνια πριν από τις μέρες μας, τα κοσμήματα που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι της Νοτιοανατολικής Ευρώπης ήταν συχνά φτιαγμένα από κοχύλια. Στο βιβλίο αυτό εξιστορείται η διαδρομή ενός τέτοιου κοσμήματος, με όλα τα ταξίδια που η μοίρα τού επιφύλαξε κι όλους τους ανθρώπους που ευεργετήθηκαν από την αγάπη που έκρυβε. Άνθρωποι συνηθισμένοι και άνθρωποι ξεχωριστοί σμίγουν και χωρίζουν στην προϊστορική Μακεδονία. Γνωρίζουν την απληστία και το φθόνο στη νεολιθική Θεσσαλία. Δημιουργούν και καταστρέφουν στην προομηρική Τροία. Διακινδυνεύουν στις πανάρχαιες θάλασσες....

Η "Αχτίνα Θ΄", με συγγραφέα έναν χαρισματικό αφηγητή, τον Βασίλη Νεφελούδη, ήταν -και παραμένει- ένα συγκλονιστικό βιβλίο. Πρωτοκυκλοφόρησε το 1974, με την κατάρρευση της δικτατορίας της 21ης Απριλίου, αλλά ανιστορεί πρόσωπα και πράγματα της δεκαετίας 1930-40 και, ειδικότερα, της Δικτατορίας της 4ης Αυγούστου. [...] Παρά την απόσταση αυτή, το βιβλίο διαβάζεται απνευστί, λες και οι εμπειρίες, τα γεγονότα είναι χθεσινά. Έρχονται στιγμές, μάλιστα, που υποθέτεις ότι η άλφα ή η βήτα σκηνή δεν εκτυλίσσεται στα κρατητήρια της Κέρκυρας, αλλά στις σημερινές φυλακές του Γκουαντανά...