Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Οι "Στιγμές Ι" είχαν ευτυχή πορεία. Η πρώτη έκδοση εξαντλήθηκε σχετικά γρήγορα και είχα από πολλούς/πολλές, γνωστούς και άγνωστους, φιλικές κρίσεις, συγκινητικές εκδηλώσεις, που μου πρόσφεραν μεγάλη χαρά. Όλους όσους βρήκαν κάποιο ενδιαφέρον και αφιέρωσαν λίγο από το χρόνο τους για να διαβάσουν το ταπεινό πόνημά μου και να στοχαστούν, τους ευχαριστώ βαθιά. Οι "Στιγμές" στάθηκαν το μέσο για να στηθούν γέφυρες ανάμεσα σε λησμονημένες φιλίες, να ζεσταθούν παλιοί δεσμοί και να ζωντανέψουν μνήμες από ανταμώματα, κοινές εμπειρίες, όνειρα και ελπίδες, όλα αυτά που ύφαναν έναν ανε...

Τα μαθήματα ελευθερίας, αξιοπρέπειας, και αλληλεγγύης που διαπερνούν (και) τις σελίδες των "Στιγμών ΙΙΙ", δημιουργούν στον αναγνώστη τους την αίσθηση ότι ο Λεωνίδας Κύρκος θέλει να μας υπενθυμίσει με τον δικό του τρόπο ότι πολιτική χωρίς ανθρωπιά είναι αδιανόητη.

"Κι εσείς τι ιό μπορεί να ψωνίσατε κλεισμένος εδώ μέσα στους τέσσερις τοίχους. Αστειεύομαι, αλλά νομίζω ότι υπερβάλλετε λιγάκι, καλέ μου Φώτιε. Πρέπει να κοιμάστε. Θυμάστε τι έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι; Νους υγιής εν σώματι υγιεί. Είστε ακόμα νέος κι όμορφος. Μη στεναχωριέστε, θα 'ρθει η στιγμή που το σώμα σας θα σας επιβάλει τις δικές του τιμωρίες, όταν θ' αρχίσει να φθείρεται. Μην το βιάζετε το σώμα σας. Αφήστε το γυμνό στη φύση και θα δείτε πόση δύναμη θα δώσει στην ψυχή σας. Να εγώ, για παράδειγμα, που έχω πια ένα σώμα γερασμένο και με ταλαιπωρεί, ξέρετε πόση χαρά θ...

"Το βιβλίο διηγείται την ιστορία μιας οικογένειας και ενός ραββινικού δικαστηρίου (Μπετ Ντιν)· τα δύο αυτά ήταν τόσο συνδεδεμένα μεταξύ τους, που ήταν δύσκολο να πεις που τελείωνε το ένα και που άρχιζε το άλλο [...] "Το Μπετ Ντιν ήταν ταυτόχρονα δικαστήριο, συναγωγή, αναγνωστήριο, και, αν θέλετε, το γραφείο του ψυχαναλυτή όπου έρχονταν οι άνθρωποι με το πνεύμα τους μέσα στην ταραχή και την αγωνία και ημέρευαν". Ο Ισαάκ Μπάσεβις Σίνγκερ αναθυμάται τη ζεστασιά και τη σιγουριά του πατρικού σπιτιού του, τη γοητεία των υποθέσεων του δικαστηρίου, την κλειστή και πιστή στην παρά...

Η ιστορία του ευρωπαϊκού εστιατορίου αρχίζει την εποχή που κάποιοι παύουν να πεινούν· ή προσποιούνται πως έχουν πάψει να πεινούν. Στο υποσιτισμένο Παρίσι του 1760 δεν συνάδει με το αριστοκρατικό πνεύμα της εποχής να περιδρομιάζει κανείς σε ταβέρνα ή πανδοχείο. [...] Οι επιφανείς πελάτες προσελκύονται από τα πολυτελώς επιπλωμένα μαγαζιά νέου τύπου. Στους τοίχους κρέμονται μεγάλοι καθρέφτες, μέσα στους οποίους μπορεί κανείς να θαυμάσει τον εαυτό του και τους άλλους. Σε διακοσμητικές πορσελάνινες λεκάνες αχνίζει το "αναστηλωτικό" κονσομέ, που χαρίζει στα καινούργια μαγαζιά το...

Η Σάρα βρίσκεται στη φυλακή. Εκεί την επισκέπτεται τακτικά ο Τζορτζ, ιδιωτικός ντετέκτιβ, τον οποίο είχε προσλάβει για να παρακολουθεί τον σύζυγό της. Στο διάστημα ανάμεσα στις επισκέψεις, ο Τζορτζ αναθυμάται τα γεγονότα των ημερών πριν από το μοιραίο συμβάν. Το μυστήριο το οποίο προσεγγίζει, στην αρχή στοχαστικά και στη συνέχεια με τρόμο, δεν είναι ποιος διέπραξε το έγκλημα -αυτό είναι ξεκάθαρο από την αρχή- αλλά γιατί. Ποιες υπόγειες δυνάμεις, ποια ανομολόγητα πάθη υπονομεύουν την τακτοποιημένη ζωή μας, την ήρεμη καθημερινότητά μας; Ο Τζόρτζ, καθώς ανασυνθέτει το παρελθόν...

Εν Αθήναις, 29.8.1962 Αγαπητή κυρία Μίνα, Ήρθα στην Αθήνα από δέκα ετών. Δούλευα και πήγαινα στο σχολείο να τελειώσω το δημοτικό. Τότε έμενα σε μια θεία του πατέρα μου και με έδερνε, δεν πέρασα καλά. Ύστερα εργάστηκα ως μαθητευόμενη γαζώτρια. Έκανα και άλλες δουλειές. Τώρα εργάζομαι σε έναν γιατρό και το βράδυ μένω μέσα, ως εσωτερική, κάνοντας και τις δουλειές του σπιτιού. Ο μισθός μου είναι πιο ικανοποιητικός, εκτός ότι όλα είναι ξένα. Ο γιατρός είναι εργένης. Έχει έναν δεσμό με μια κυρία της ηλικίας του. Είναι πολύ ευγενής και καλοσυνάτος ενώ θα μπορούσε να έχει εκμεταλ...

"Γιατί το ζωηρό αυτό παιδί στο τελευταίο θρανίο δικαιούται την προσοχή και την αγάπη μας. Γιατί η διδασκαλία δεν αρνείται την ατομικότητα, αλλά αξιοποιεί την ανθρωπολογική πολυπλοκότητα που συνεπάγεται η παρουσία του κάθε μαθητή. Γιατί ο δάσκαλος έχει ηθικό χρέος να ωθήσει όλους τους μαθητές στην περιέργεια, στη φαντασία, στην κριτική, στην περιπέτεια δηλαδή της γνώσης." Η επιστολή αυτή απευθύνεται στον ανήσυχο μαθητή, αλλά και στον δάσκαλο, στον γονιό, στον κάθε πολίτη που θεωρεί την εκπαίδευση αναγκαία συνθήκη για την ευτυχία του ανθρώπου. Παρακάμπτοντας παιδαγωγικές...