Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Με φόντο τον αμερικανικό εμφύλιο που μαίνεται και τις Πολιτείες του Νότου που σπαράσσονται και αιμορραγούν, ο πλοίαρχος Πλάυφερ ετοιμάζεται να γίνει ζάμπλουτος. Θα ανταλλάξει το φορτίο του από όπλα με το βαμβάκι που χρειάζονται οι αγγλικές νηματουργίες. Το μεγαλόπρεπο ατμόπλοιο "Δελφίν" αποπλέει. Λίγο αργότερα, μια μυστηριώδης νεαρή ύπαρξη εμφανίζεται στο πλοίο, μεταμφιεσμένη σε ναύτη... Ποια είναι; Τι ζητάει; Η γοητευτική επιβάτιδα θα παρασύρει τον πλοίαρχο σε περιπέτειες πολύ πιο επικίνδυνες απ' ό,τι θα μπορούσε ποτέ ο ίδιος να φανταστεί... Ένα από τα λιγότερο γνωστά μυ...

Το τέταρτο μυθιστόρημα της Μαρίας Γαβαλά "Στη δροσιά των κήπων μου" είναι μια ιστορία που περικλείει πολλές ιστορίες πάνω στις σχέσεις -κυρίως ερωτικές- οκτώ προσώπων που ζουν στη σύγχρονη Αθήνα. Ιστορίες μέσα σε ιστορίες, βίοι που περιπλέκονται μεταξύ τους, ξετυλίγοντας τις δυσκολίες αυτής της συνύπαρξης κι αποκαλύπτοντας την εύθραυστη φύση τους. Το μυθιστόρημα επικεντρώνεται σ' εκείνο που μένει και σ' εκείνο που εξακολουθεί να γίνεται στη ζωή των ηρώων μετά τη θραύση, μετά το κομμάτιασμα των σχέσεων αλλά και των προσωπικών ισορροπιών.

Δύο πτώσεις, δύο κατεδαφίσεις φαίνεται να καθορίζουν διεθνοπολιτικά τον νέο αιώνα, η πτώση του Τείχους του Βερολίνου (τέλος του κομμουνισμού και του Ψυχρού Πολέμου) και η πτώση των Δίδυμων Πύργων (απαρχή του πλανητικού πολέμου κατά της τρομοκρατίας). Εξίσου καθοριστικό όμως αναδεικνύεται και το γεγονός του πολέμου εναντίον του Ιράκ και η πλήρης πολιτική αποτυχία της Αμερικής εκεί, μετά τη στρατιωτική νίκη της. Η απόλυτη αδυναμία της υπερδύναμης να επιβάλει τη βούλησή της, σε συνδυασμό με την ανάδυση νέων δυνάμεων, φανερώνει ότι την αυταπάτη της μονοπολικής παγκόσμιας αμερικ...

Με τα διηγήματα "Στη συκαμιά από κάτω" (1935) η Κατίνα Γ. Παπά αποτυπώνει, με κατανόηση και αγάπη, λιτότητα και διαύγεια, την καθημερινή ζωή των ανθρώπων του χωριού, κυρίως, η οποία ξεδιπλώνεται σε στενή σχέση με μια παρθενική φύση. Την ιδιαίτερη προτίμησή της κερδίζουν τα παιδιά και οι γέροντες. Η συγγραφέας καταφάσκει στη ζωή, χωρίς να αποκρύπτει τη σκοτεινή όψη της, και πιστεύει στην αξία του ανθρώπου, αλλά χωρίς αφέλεια. Μέσα σε ένα τέτοιο πνευματικό κλίμα, τα βάσανα και ο μόχθος του ανθρώπου χάνουν την τραχύτητά τους και αποκτούν μια γεύση σχεδόν γλυκιά, και μόνο ο θάν...

Η ανθολογία αυτή συγκεντρώνει για πρώτη φορά εντυπώσεις Βρετανίδων περιηγητριών από την Ελλάδα, αρχίζοντας από τις επιστολές της λαίδης Μόνταγκιου, της πιο διάσημης περιηγήτριας και θαυμάστριας της Ανατολής του 18ου αιώνα, και τελειώνοντας με τα ημερολόγια της Βιρτζίνια Γουλφ, που επισκέφτηκε δύο φορές τη χώρα μας. Οι περιηγητικές πραγματείες, οι επιστολές και τα ημερολόγια που επιλέγονται αποκαλύπτουν όχι μόνο τον σημαντικό ρόλο που έπαιξε η Ελλάδα στον βρετανικό πολιτισμό αλλά και τη σημασία του φύλου, τόσο στον περιηγητισμό όσο και στην αναπαράσταση ενός "άλλου" πολιτισ...

Στον ανά χείρας τόμο δημοσιεύονται 12 διηγήματα [...] από τα τέσσερα χρωματιστά βιβλία του Μυριβήλη: το "Πράσινο" (1936), το "Γαλάζιο" (1939), το "Κόκκινο" (1952), το "Βυσσινί" (1959). Δύσκολα θα μπορούσε να υποστηρίξει κανείς την ύπαρξη απολύτως αντικειμενικών κριτηρίων στην κατάρτιση ανθολογιών, είτε ποιητική ύλη αφορούν είτε πεζογραφική. Ο στόχος εδώ, πάντως, ήταν να δοθούν συγκεντρωμένες χαρακτηριστικές ψηφίδες από την όλη διηγηματική σύνθεση που κατόρθωσε ο συγγραφέας. Και φυσικά να μη λείψει κανένα από τα διηγήματά του που τιμήθηκαν από τον ομόθυμο έπαινο της κριτικής...

Τα έντεκα γραμματόσημα αυτής της συλλογής υποβλήθηκαν για παραγωγή στις φιλοτελικές υπηρεσίες των κεντρικών ταχυδρομείων στην Ελλάδα, τις Η.Π.Α., την Αγγλία, την Γερμανία, την Αυστρία και το Λουξεμβούργο. Οι όροι για να εγκριθεί η παραγωγή ενός προσωπικού γραμματοσήμου στις χώρες αυτές είναι παρεμφερείς. Απαγορεύεται οτιδήποτε θα μπορούσε να θίγει οποιονδήποτε, δηλαδή, μπορεί να απαγορεύονται τα πάντα. Όλα τα γραμματόσημα απορρίφθηκαν στις Η.Π.Α. και όλα εγκρίθηκαν στην Αυστρία. Εκτός του ενδέκατου, που τελικά εκδόθηκε στο Λουξεμβούργο.

"Δεν μ' αρέσουν οι αυτοβιογραφίες. Γι' αυτές, όπως και για τα ημερολόγια, ισχύει εκείνο που έγραψε ο ποιητής Γιάννης Δάλλας στο έξοχο βιβλιαράκι του "Χρονοδείκτες": "Τα περισσότερα απολογίες αζήτητες και άλλα νάρκισσοι: φριχτά επιμύθια, πληχτική διανόηση - τα γνωστά και τα δηλωμένα". Έτσι, διάλεξα μερικά επεισόδια από την μακρά πολιτική μου ζωή μέσα από τα οποία παρουσιάζονται συνθήκες και άνθρωποι, σ' ένα τοπίο που δεν ήταν πάντα το χειρότερο δυνατό, που διαβάζοντάς τα χαμογελώ. όπως ελπίζω να χαμογελάσεις και συ, αναγνώστη", γράφει ο Λεωνίδας Κύρκος στην πρώτη σελίδα των...