Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το Παζάρι της Τεχεράνης λογίζεται ως το μεγαλύτερο του Ισλάμ. Είναι πραγματικά μια πόλη μες στην πόλη, περιφραγμένη από σπίτια που αποτελούν, σαν να πούμε, τα τείχη της, και σκεπασμένη ολόκληρη. Φυλάγεται έτσι από τον ήλιο και τη βροχή και μπορεί να συνεχίζει ανενόχλητη την ιδιόρρυθμη ζωή της, σ' όλες τις ώρες της ημέρας κι όλες τις εποχές της χρονιάς. Μπαίνει κανείς στο Παζάρι από λίγες ειδικές πύλες, κάτω από στοές, και χάνεται εύκολα στο λαβύρινθο των στενών του, όπου συνωστίζονται όλη μέρα οι διαβάτες, οι βαστάζοι με τα φορτία τους και συχνά τα ζώα. Δεξιά κι αριστερά στ...

Οι πόλεις, έλεγε ο Ίταλο Καλβίνο, είναι τόποι ανταλλαγών όχι μόνον εμπρευμάτων, αλλά και λέξεων, αναμνήσεων, επιθυμιών, διαδρομών. Ο Σοφιανός Χρυσοστομίδης, πολύπειρος δημοσιογράφος και αναλυτής, συγκεντρώνει στο βιβλίο αυτό τις δικές του λέξεις από τα πολλαπλά ταξίδια του στο εξωτερικό: Βρυξέλλες, Κάιρο, Πόλη του Μεξικού, Ουάσινγκτον, Πεκίνο, Τόκιο, Μελβούρνη, Λευκωσία, Κωνσταντινούπολη, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας: Μονεμβασιά, Άγιο Όρος, Πύλος, Έβρος -το μεγάλο ποτάμι. Ο συγγραφέας διατείνεται ότι δεν κατέχει τη μεταφυσική των ταξιδιών. Από τα κείμενά του όμως προκύ...

Η "Ταραντούλα" συνδέει τον παλαιό κόσμο με τον δικό μας κατά τρόπο αβίαστο, σαν ριπές από αέρα που εισχωρούν στους ιδιωτικούς μας χώρους και στους τόπους της ζωής μας. Ο ανώνυμος αφηγητής του νέου μυθιστορήματος της πολυβραβευμένης Ελένης Λαδιά μας παρουσιάζει αρχικά έναν συγγραφέα, τον Ευμένη, ο οποίος, απογοητευμένος από τη ζωή της πρωτεύουσας και την πορεία της τέχνης, αποφασίζει να μην ξαναγράψει μυθιστόρημα. Στο εξής ο Ευμένης θα ασχολείται με τη συγγραφή μελετών επειδή τις θεωρεί πιο ωφέλιμο είδος. Εγκαθίσταται λοιπόν σε ένα ορεινό χωριό με αλλόκοτα πρόσωπα, όπου σ...

"Mayor Arcana" ("Μεγάλο μυστικό") είναι η ονομασία της τράπουλας με τα είκοσι δύο τραπουλόχαρτα χαρτομαντείας. Αυτά τα χαρτιά είναι σημαδεμένα με αριθμούς από το 0 έως το 21, και μαζί με την άλλη, τη μεγαλύτερη τράπουλα ("Minor Arcana") με τα πενήντα έξι τραπουλόχαρτα, αποτελούν το Ταρό (Tarok, Tarocchi). Η αρχή του Ταρό συνδέεται με τους ιερείς (ιεροφάντες) των Ελευσινίων μυστηρίων στην Ελλάδα, και σύμφωνα με ορισμένες απόψεις, οι ρίζες του Ταρό συνδέονται με τη λατρεία του Ερμή. Αυτά τα χαρτιά τα χρησιμοποιούν συχνά για να μαντεύουν οι Τσιγγάνοι που μετέφεραν -αυτή είναι...

Απ' όλα τα θαύματα του κόσμου περισσότερο μ' αφήνει έκθμβο η ατρόμητη επέλαση του φωτός. Απ' όλα τα θαύματα επιλέγω τη νίκη επί της νύχτας, που τώρα, κουρελιασμένη σε σκιές υποχωρεί άτακτα από το οροπέδιο. Ο μαβής βαρύς όγκος του βουνού στα δυτικά, τονισμένος από γενναιόδωρες πινελιές ροδαλού χιονιού, λιώνει μες στην πρωινή αχλύ. Η αιμάτινη γραμμή του ορίζοντα στην ανατολή προσπαθεί να ανασηκώσει την παγερή μολυβένια νέφωση πάνω από τον Σαρωνικό. Πίσω μου, η θαλάσσια λωρίδα του Κορινθιακού ανακτά το χρώμα της. Οι γενειοφόροι άντρες με τις στολές παραλλαγής και τις κυνηγετι...

Πάντα πιωμένος, ποτέ στην ώρα του. Βγήκα μπροστά και σκέφτηκα, Δεν έχεις πάει μακριά, πουλάκι μου, κι ούτε θα πας. Δεν συ σύρανε μεσ' από τη Λιβύη, τη Σικελία, την Ιταλία του ήλιου και του μπαρουτιού. Δεν σ' αξίζει τίποτα, ενώ σ' εμένα τα πάντα. Ένας άντρας πρέπει να βάζει στο χέρι λίγη δόξα, λίγη περηφάνια, πριν σωθεί το φιτίλι του. Δεν πιάνεται για τίποτα αν αφιερώσεις τη ζωή σου υπέρ λαχανικών και ζαρζαβατικών. Ξαναβγήκα μπροστά για το οριστικό ξεκαθάρισμα κι είδα τη φάτσα του, ψύχραιμη, γωνιώδης και σταθερή σαν μηχανή. Σκέφτηκα, Έξι χρόνια μας χωρίζουν, παλικάρι μου, μ...

"Φανταζόμαστε όλοι μαζί, θέλω να πω από κοινού, κι ο καθένας χωριστά, τα ποτάμια της Αθήνας να βουίζουν στις σκοτεινές τους σήραγγες. Φανταζόμαστε υπόγειες όχθες με χλωμή πρασινάδα, λουλούδια που ανθίζουν χωρίς φωτοσύνθεση. Σκεφτόμαστε πως ήταν θαύμα που δεν ξεθάφτηκαν τα αρχαία ποτάμια με τους πρόσφατους σεισμούς να πλημμυρίσουν την πόλη. Κι αμέσως μετά σκεφτόμαστε -όλοι το σκεφτήκαμε αυτό, είμαι σίγουρη- πως ίσως δεν θα ήταν το χειρότερο, γιατί η Αθήνα θα έμοιαζε έτσι με τη Βενετία, όπου δεν είχε πάει ποτέ κανείς μας, εκτός απ' τη Ραχήλ, που μας είχε τονίσει επανειλημμένα...

Τα επόμενα χρόνια ο Θεοτοκάς μετακινήθηκε προς τα αριστερά, πιστεύοντας πως οι δημοκράτες οφείλουν να δεχτούν ένα είδος σοσιαλισμού με σοβαρό οικονομικό σχεδιασμό. Χωρίς να είναι μπολσεβίκος, ούτε αντικομμουνιστής, την παραμονή των Δεκεμβριανών προσπάθησε να εξηγήσει στον Παπανδρέου πόσο σημαντικό ήταν να κατανοήσει και να αποδεχτεί το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου υπήρξε μεταστροφή της λαϊκής κοινής γνώμης στην Ελλάδα προς τα αριστερά. Ήταν δείγμα της ικανότητας του Θεοτοκά να λειτουργεί ως βαρόμετρο της περιρρέουσας ατμόσφαιρας. Το καλοκαίρι του 1941, καταρρακω...