Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Μύριες είναι οι διηγήσεις, από τα παιδικά μου κείνα χρόνια, που άκουγα από χείλια διωγμένων απ' τις πατρίδες τους, τα σπιτικά τους. Ιστορίες που φαρμάκωσαν τις ψυχές τους και τις καρδιές μολέψαν. Μανάδες χάσαν τα παιδιά και τα παιδιά τις μάνες, στα χρόνια κείνα της μαύρης προσφυγιάς, που μέστωσαν την περιέργειά μου και την κρατήσανε βαθιά μεσ' στην ψυχή μου ριζωμένη και να με ξεσηκώσει πολύ πιο έπειτα, να περπατήσω τα μέρη εκείνα, να δω με τα ίδια μου τα μάτια και ν' αφουγκραστώ κι άλλες περίσσιες, από απλούς ανθρώπους ιστορίες, που πολύ ταιριάζαν σα με μυθιστορίες... ......

ΒΙΚΤΩΡ: Μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να πιστεύουμε ο ένας στον άλλον. Ζεις μ’ αυτή την ανάγκη και προσπαθείς να συνεχίσεις... δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά. Αυτό είναι όλο. Νόμιζα πως αν δενόμουνα μαζί του, αν έβλεπε πως κάποιος ακόμα... πίστευε σε εκείνον... (Σταματά απότομα, σαν να μην μπορεί πια να σκεφτεί. Κάθεται.) Δεν μπορώ να το εξηγήσω. Ήθελα να... να τον εμποδίσω να διαλυθεί, να γκρεμιστεί ολότελα. ΟΥΩΛΤΕΡ, σαν να τον σπρώχνει η ανάγκη να μιλήσει: Πραγματικά διαλύθηκε, γκρεμίστηκε, και πραγματικά μεγαλώσαμε μαθαίνοντας να πιστεύουμε ο ένας στον άλλον; Ανατραφήκαμε μ...

Η Ισμήνη είναι καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο που ερευνά το άγνωστο έργο του Κάλβου. Ζει μαζί με τον αδελφό της τον Άγγελο που είχε πάει για σπουδές στην Ιταλία αλλά μετά από είκοσι χρόνια επέστρεψε χωρίς να έχει σπουδάσει. Η επίσκεψη του καθηγητή Αυγερινού στο σπίτι της Ισμήνης και του Άγγελου λειτουργεί ως καταλύτης για να αποδειχτεί πως το έργο του Κάλβου βρίσκεται μέσα στη διχασμένη προσωπικότητα του Άγγελου. "Η παρόρμηση είναι η μυστική έξοδος του νου, που μας βγάζει έξω, στον κόσμο. Είναι μια πόρτα που ανοίγει ξαφνικά, και τότε, μπορεί να βρεθούμε μπροστά σ' έναν παρά...

"Στην Ελλάδα όλα είναι γλυκά, όλα είναι απαλά, όλα είναι γαλήνια στη φύση, καθώς και στα κείμενα των αρχαίων. Όταν δει κανείς τα χαριτωμένα τοπία της Αττικής, της Κορίνθου και την Ιωνίας, καταλαβαίνει γιατί η αρχιτεκτονική του Παρθενώνα έχει τόσο ευτυχισμένες αναλογίες, γιατί η αρχαία γλυπτική είναι αδιατάρακτη και τόσο ειρηνική. Στην πατρίδα των Μουσών η φύση καθόλου δε συμβουλεύει παρεκκλίσεις· αντίθετα, η ροπή της είναι να ξαναφέρνει το πνεύμα στον έρωτα των ομοιόμορφων κι αρμονικών πραγμάτων".

[...] Ο Φιλελληνισμός παρουσιάστηκε με διάφορες μορφές. [...] Η κυριότερη όμως έκφραση του Φιλελληνισμού ήταν η συρροή εθελοντών για τον αγώνα, από τις πρώτες ακόμη μέρες της Ελληνικής Επανάστασης. Παλαίμαχοι στρατιώτες των Ναπολεόντειων πολέμων από διάφορες χώρες, αντίθετοι μάλιστα μεταξύ τους Γάλλοι και Γερμανοί κυρίως αλλά και Ιταλοί, Πολωνοί, Ολλανδοί και άλλοι, καθώς και ενθουσιώδεις νέοι φοιτητές ιδεολόγοι κατέβηκαν στην Ελλάδα να πολεμήσουν στους Οθωμανούς για την ελευθερία των Ελλήνων. Ένας από αυτούς ήταν ο Johann Daniel Elster, εθελοντής από τους πρώτους που έτρ...

Η χρονική περίοδος της τελευταίας δεκαετίας του 19ου αιώνα, η πρώτη και η δεύτερη δεκαετία του 20ου αιώνα, παρουσιάζει την ιδιαίτερη επίδοση στα γράμματα, στις τέχνες και στις επιστήμες των κατοίκων του επαρχιακού ηπειρωτικού χώρου. Το ελληνικό σχολείο που λειτουργούσε με νόμους του κράτους στη παλιά Ελλάδα (Δ/γμ Ναυπλίου 21 Νοεμβρίου - 3 Δεκεμβρίου 1833), εδώ στα οθωμανοκρατούμενα ακόμη εδάφη, ο λαός το έλεγε σχολαρχείο. Το Σχολαρχείο Δερβιζιάνων (ελληνικό σχολείο) λειτουργούσε πριν από το 1914. Όμως για τα προηγούμενα έτη δεν υπάρχει αρχείο να αναγνωρίσουμε και να ακροασ...

Δείγμα γραφής: Το πρόσωπό σου Μου φέρνει κάτι από τη χαραυγή Καθώς σβήνεται στις στέρνες των συννέφων Στους λιμιώνες μετρούσες τις σκιές στη θάλασσα Μια λάμπα γυάλιζε στο απόβροχο Μάθαμε στις μέρες μας να κυλάνε σιωπηλά Αναγνωρίζοντας πελάγη σε γαλάζιους τοίχους Ξεφυλλίζοντας ημερωμένα στήθη Με τα πλαταγίσματα της σελήνης Στα βουνά με τις πρασινωπές επωμίδες Στέκουν δέντρα πελεκημένα Οι άνθρωποι που νικήθηκαν Ο καθένας βάζει τα όρια του θράσους και της ενοχής Στις δικές του κορυφές