Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η παρούσα μελέτη στην ερμηνευτική της πορεία προσπερνά, αφήνοντας έτσι οριστικά πίσω της, τις Συμπληγάδες που αναμφίβολα συνιστούσαν (και ακόμη συνιστούν) για τη στοχαστική ανάγνωση της πλατωνικής φιλοσοφίας, αφενός η Σκύλλα των τετριμμένων πια πλατωνισμών και αφετέρου η Χάρυβδη των ανιαρών σήμερα αντιπλατωνισμών. Μοναδικός προορισμός της μελέτης αυτής είναι να επισκεφθεί και να ομολογήσει σχετικά με έναν απολύτως υπαρκτό μα παντελώς ξένο φιλοσοφικό τόπο για όλους όσοι είναι -λίγο ή πολύ- εξοικειωμένοι με τη φιλοσοφία του πλατωνικού Σωκράτη και τις αναρίθμητες προσεγγίσεις...

[...] Το θεατρικό αυτό χρωστά την ύπαρξή του στον Αλ Πατσίνο και το "Αναζητώντας τον Ρίτσαρντ". Και πριν είχα διαβάσει Σαίξπηρ αλλά δε μου άρεσε. Με το που είδα αυτή την ταινία και την τιτάνια ερμηνεία του κάτι άλλαξε. Άρχισα να ξαναδιαβάζω Σαίξπηρ και τότε κατάλαβα. Ο Πατσίνο μου έδωσε το φως και μου έδωσε το φως και μου έβαλε τον Σαίξπηρ στη ζωή και αυτός μου έδωσε πνευματική θωράκιση. [...] Γιώργος Κατσούλας

Δοκιμάζεται των τεράτων η υπομονή Όταν απ' τη βροχή περιμένεις Να στρώσει ό,τι το χιόνι

Στο πρώτο εξάμηνο του Πανεπιστημίου διδάχτηκα το μάθημα "Αρχιτεκτονική του Νεοελληνικού Θεάτρου". Κατά τη διάρκεια της διδασκαλίας ήρθα σε επαφή με τα θεατρικά κτίσματα της Ελλάδας και του εξωτερικού, τις τάσεις της αρχιτεκτονικής, τις επιρροές και φυσικά τη δράση των θεάτρων αυτών. Όλοι οι φοιτητές κληθήκαμε να παρουσιάσουμε μία εργασία για θέατρα της χώρας μας. Τότε γεννήθηκε η ιδέα να μιλήσω για τα θέατρα της Λέσβου και να ασχοληθώ με ένα θέμα πρωτόγνωρο για μένα, αλλά και για τους υπόλοιπους. Άρχισα λοιπόν να ψάχνω. Βρήκα αρκετές πληροφορίες για το αρχαίο θέατρο, το Δη...

Έχει γίνει περιγραφή 54 παιχνιδιών απ' αυτά που παίζουν τα παιδιά στο χωριό. Βέβαια, παίζονται και άλλα παιχνίδια, αλλ' αυτά είναι μικρότερης σημασίας και θεώρησα περιττό να τα περιλάβω και αυτά, γιατί θα τραβούσε σε πολύ μεγάλο μάκρος η εργασία αυτή. Τέτοια είναι: "Οι κλέφτες", "Τα άλογα", "Τα γομαρούτσια", "Το σουγιαδάκι", "Η γουρούνα" ή "γκούσια" κ.ά. Καθώς βλέπει ο αναγνώστης, τα παιχνίδια που περιγράφηκαν παίζονται με απλά και πρόχειρα μέσα απ' εκείνα πούναι στο χωριό, όπως ξύλα και πέτρες κατά κύριο λόγο. Παρουσιάζουν πάντως αρκετή εφευρετικότητα και απαιτούν μεγά...

Αρχή-αρχή οφείλω να σαφηνίσω μια σύγχυση, που επικράτησε μεταξύ των παλαιότερων μελετητών και βιογράφων (Βρεττού, Ζαβίρα, Σάθα, Αραβαντινού κ.ά.), αναφορικά προς το πρόσωπο του Μελετίου, απ' αφορμή την κάποια πολυωνυμία του, για την οποία δεν ευθύνεται βέβαια ο ίδιος. Συχνά, δηλαδή με τα ονόματα Μιχαήλ Μήτρος ή Μήτρου, Μελέτιος Αθηνών και Μελέτιος Γεωγράφος, δηλώνονται τρία διαφορετικά και άσχετα μεταξύ τους πρόσωπα -οι παραπάνω μάλιστα τα βιογραφούν χωριστά- ενώ δεν πρόκειται, κατά τα τρία τουλάχιστον παραπάνω ονόματα, παρά για ένα και το αυτό. Συγκεκριμένο ο Μελέτιος και...

Οι Μαχαλιώτες έφυγαν από το χωριό τους την Μεγάλη Παρασκευή του 1732. Το Πάσχα το πέρασαν στο μοναστήρι της Παναγιάς, στη Ρίπεση. Εκεί οι γυναίκες, υποσχέθηκαν στην Παναγιά της Ρίπεσης, ότι εάν πάει καλά το ταξίδι τους, θα έρχονταν κάθε χρόνο να την προσκυνούν ξυπόλητες. Το έθιμο αυτό τηρήθηκε, όπως αναφέρει η παράδοση, μέχρι τα πρώτα χρόνια του προηγούμενου αιώνα. Φεύγοντας οι Μαχαλιώτες άφησαν τα χωράφια τους σπαρμένα. Σε δύο-τρεις μήνες, που ήλθε η εποχή του θερισμού, ξεκίνησαν από τον Λια να πάνε στο χωριό τους, τον Μαχαλά, να θερίσουν τα χωράφια τους. Τους αντιλήφθηκα...

Σαν επίλογος: Τα κείμενα είναι προορισμένα να τέρπουν καταφάσκοντας, να εξεγείρουν ανατρέποντας, να προβληματίζουν θέτοντας ερωτήματα ή απλώς να διδάσκουν με την αρετή τους. Ο κύριος, όμως, προορισμός τους είναι να δημιουργούν συνθήκες για μια καλύτερη, ιδανικότερη και πνευματικότερη ζωή. Για να επιτύχουν, λοιπόν, το σκοπό τους πολλές φορές συγκρούονται με άλλα κείμενα, με πρόσωπα ή καταστάσεις του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Καμιά φορά συγκρούονται και με τον ίδιο τον εαυτό τους όπως αυτός εξελίσσεται μέσα στο χρόνο υπακούοντας στο νόμο του Ηράκλειτου....

Αυτό το βιβλίο είναι το τελευταίο της σειράς "Τα τρία βήματα του διαβόλου". Στα δύο βιβλία που ήδη κυκλοφόρησαν όπως και σε αυτό που διαβάζετε τώρα, παρουσιάζονται τρεις διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων με ανόμοια ο καθένας πνευματική κατάρτιση και κοινωνική ένταξη. Και στους τρεις, κάτω από ειδικές συνθήκες που θα βρεθούν, αλλοιώνεται ο έντιμος και καλοπροαίρετος χαρακτήρας τους και εμπλέκονται σε δραματικές εξελίξεις, που ξαφνιάζουν.

Σήμερα εποχή κρίσης και απαξίας των ουμανιστικών ιδανικών και αξιών, σε μια εποχή όπου για ακόμα μια φορά ζει και βασιλεύει η παρακμιακή Pax Romana "ντυμένη" απλά ένα διαφορετικό όνομα, "δεδομένης" της αήθους αυτοκρατορικής κυριαρχίας των ΗΠΑ και του μεγάλου κεφαλαίου κάτι που εκφράζεται και γίνεται αισθητό καθημερινά σε όλα τα επίπεδα με το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης και της ιμπεριαλιστικής πολιτικής, οικονομικής μα και πολιτισμικής διείσδυσης του πνεύματος, αλλά και της νοοτροπίας του αμερικάνικου "ονείρου". Ενός "ονείρου" νεκρού και απάνθρωπου, όπου προβάλλεται ο...

Στο βιβλίο αυτό συνεχίζεται ο "Διάλογος με τη μητέρα" που ξεκίνησε με το "Άρωμα Κρήτης" όπου παρουσιάζεται ο πολιτισμός της, η πίστις της, η καρδιά της! Αυτονομούμενη εδώ της απαντώ δείχνοντας το συχνά δύσκολο μεγάλωμά μου, την εσωτερική μου περιπέτεια, που τόσο μπολιάστηκε, από εκείνην! Και τώρα ακόμα η μάνα μου αποπνέει για μένα το άρωμα της ψυχής του νησιού της. Έτσι και ο απόηχος των μηνυμάτων αυτού του βιβλίου σίγουρα προέρχεται από εκείνην. Βικτωρία Παπαδάτου

Το βιβλίο αυτό, που προϋποθέτει κάποιες στοιχειώδεις γνώσεις από το γυμνάσιο και που απευθύνεται σε μαθητές λυκείων, φοιτητές φιλοσοφικών σχολών και εκπαιδευτικούς, αλλά και σε κάθε φιλομαθή αναγνώστη, είναι το αποτέλεσμα μιας πολύχρονης προσπάθειας που είχε και έχει ως σκοπό τη συγκριτική διδασκαλία, "ως ζωντανών γλωσσών", των κλασσικών γλωσσών, δηλαδή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας και της λατινικής γλώσσας, με βάση τη νεοελληνική δημοτική και "έμφαση σε καθημερινούς διαλόγους". [...] Η επιλεγμένη ύλη έχει χωρισθεί σε 50 μαθήματα με σύγχρονη διδασκαλία σε κάθε ενότητα κ...

Στα 1915 παίχτηκε η "Σκιά", το σπαραχτικό αυτό δράμα μιας δυστυχισμένης γυναίκας, που ανεβαίνει με μαρτυρική αυταπάρνηση το Γολγοθά της, αληθινή του πόνου ιέρεια. Η "Σκιά" θα μείνει πάντα ένας θρίαμβος της ιταλικής σκηνής.

Περιλαμβάνονται τα μονόπρακτα: - Νίκος Περέλης: "Ο πλασιέ", "Ανασφάλεια", "Τιμή ευκαιρείας", "Ληστείες", "Ο Καραγκιόζης και ο Πασάς", "Φως ιλαρόν επί πάτου" - Δημήτρης Κεχαΐδης: "Κατάσταση μη αναστρέψιμος" - Κώστας Μουρσελάς: "Χαλί Μπουχάρα"