Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στην έκδοση αυτή παρουσιάζεται η συλλογή 23 πρωτοτύπων προσωπείων και των αντιγράφων τους. Ανήκουν σε επιφανείς Έλληνες οι οποίοι έζησαν το 19ο και το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Από τα πρωτότυπα τα 20 είναι γύψινα νεκρικά εκμαγεία και το ένα ορειχάλκινο· τα δύο άλλα είναι προσωπεία ζώντων, ένα πήλινο και ένα από υαλοβάμβακα. Πρόκειται για αντικείμενα που ενδιαφέρουν τον ιστορικό, τον καλλιτέχνη, το φυσιογνωμιστή αλλά και κλάδους της επιστήμης που ασχολούνται με την ανθρώπινη κεφαλή. Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται στην ιστορική θεώρηση των εκμαγείων. Εισαγωγικά γίνετα...

Ένα έργο για την αγάπη και το μίσος, για τα τηλεφωνήματα σε αγνώστους μέσα στη νύχτα, για την ανυπακοή στη συμβουλή της γιαγιάς να μην εμπιστευόμαστε ποτέ τους αγνώστους. Μια "παράσταση" γι' αυτούς που αγαπάνε μέχρι θανάτου, για τους παθιασμένους και για τους άπιστους, για τα χλιδάτα night clubs και τα ακριβά penthouses, για τα σκηνικά ζήλειας. Ένα σκηνικό στημένο στην εντέλεια για να αποτελέσει παγίδα.... έρωτα και εκδίκησης.

Προσπάθησα κάποια μέρα πριν μερικά χρόνια, να θυμηθώ τα τραγούδια που λέγαμε στα κάλαντα το Σάββατο του Λαζάρου. Μεγάλη ήταν η στεναχώρια μου όταν διαπίσωσα ότι δεν τα θυμόμουν όλα και σε διάφορα σημεία και των έξι τραγουδιών η μνήμη μου κολλούσε. Έτσι έβαλα σκοπό να τα βρω και να τα γράψω. Και ένα βράδυ στο χωριό την Αράχωβα, με κάποιους άλλους χωριανούς, κατορθώσαμε βοηθώντας ο ένάς τον άλλον όπου ξέχναγε, να καταγράψουμε σωστά τα κάλαντα του Λαζάρου. Αυτό ήταν και η αρχή μιας γενικότερης λαογραφικής καταγραφής που τόλμησα να ξεκινήσω να γράφω, χωρίς καμιά δοκιμασμένη...

Η δεκαετία αυτή είναι η αρχή, το ξεκίνημα: Είναι η δεκαετία των: πάρτυ, των μουσικών πρωινών, των μικρών δίσκων, των πρώτων (Ελληνικών) συγκροτημάτων.... Είναι - για όσους την έζησαν - μια δεκαετία θρυλική! Δεν υπήρχαν τα σύγχρονα μηχανήματα, τα - άριστα - εξοπλισμένα studios, οι καλές κιθάρες και τα ντραμς. Υπήρχε όμως αγάπη, μεράκι και "ψυχή". Τα γκρουπς αυτής της δεκαετίας, δεν θα μπορούσαμε να τα πούμε "ροκ". Η μουσική τους ήταν - κυρίως - ποπ η (όπως συνήθιζαν εκείνη την εποχή να την αποκαλούν) απλά: "μοντέρνο Ελληνικό τραγούδι". Ήταν η δεκαετία του "Jeronim...

Το φιλελληνικό κίνημα στη Δανία δεν παρουσιάζει το μέγεθος και τη δύναμη των αντίστοιχων κινημάτων κυρίως της Ευρώπης και της Αμερικής. Λαμβάνοντας όμως υπ' όψιν τα γεωγραφικά όρια της Δανίας, μιας χώρας μακριά από τις δραματικές εξελίξεις των πολιτικών γεγονότων και των καθεστωτικών ανατροπών στην κεντρική και νότια Ευρώπη του 19ου αιώνα καθώς και την σοβαρότητα των εσωτερικών προβλημάτων της Δανίας είναι αξιέπαινη η έμπρακτη συμπαράσταση του δανικού λαού στη σκληρή δοκιμασία των Ελλήνων. Ο απόηχος του αγώνα για την ανάκτηση της ελευθερίας του, ενός μικρού λαού, χριστιανικ...

Στο έργο "Πρόκειται περί λάθους" έχουμε την περίπτωση ενός αυθαίρετου σπιτιού κάπου έξω από το Κερατσίνι που, μετά από αγώνες, έχτισαν στη δεκαετία του 1980 ο Αριστοφάνης και η Σαμαρίνα για να ζήσουν εκεί με τα τρία παιδιά τους και την υπερήλικη μητέρα της Σαμαρίνας. Μέσα σε αυτό το σπίτι ξετυλίγεται ο μύθος καταγράφοντας τη ζωή των ανθρώπων αυτών, με τα όνειρά τους, τις αγωνίες τους, τις ταλαιπωρίες τους, τα βάσανά τους, μα και τη γεμάτη κέφι καρδιά τους. Καταγράφει το όνειρο της ευτυχίας που ήρθε να ταράξει την απλή ζωή τους, ξαφνικά, απρόσμενα, μ' ένα χαμόγελο που...

Κινούμενη ως το ακραίο διαβάθμιση ο βίος! Κλίμακα από το μηδέν ως το άπαν. Οι κορυφές δυσπρόσιτες. Ολίγοι οι ορειβάτες. Ο ολιγομαθής αρκείται στο ολίγο, ο ευρυμαθής στο πολύ. Τον βαθύνοο ελαύνει το βαθύ, τον σοφό το Όλον. Το Όλον δεν έχει όρια. Τα διευρύνει συνεχώς ο αγώνας της υπέρβασης. Ενίοτε η αγωνία της αυτοϋπέρβασης. Σταδιοδρόμοι είναι οι άνθρωποι. Σταδιοδρόμοι οι ποιητές, οι φιλόσοφοι, οι καλλιτέχνες, οι σοφοί. Οι πάντες. Μόνο το παν εξαντλεί τις οριακές εφέσεις. Προσδίδει γαλήνη και όλβο. Κομίζει δικαίωση. Υψώνει τον άνθρωπο στο ακραίο όριο της ευθύνης του. Τον αληθ...

Ο Νίκος Χριστοφορίδης έχει μοναδικό ταλέντο στο ξεδίπλωμα των πτυχών των χαρακτήρων των ηρώων του που "κατασκευάζει" στα διηγήματά του. Ορθά, κοφτά, δωρικά και μεστά, είναι σα να περνά τους πρωταγωνιστές του από ακτινογραφία, εγκεφαλογράφημα, ψυχογράφημα. Απ' όλα τα διηγήματα ο αναγνώστης έχει να εισπράξει - πέρα από τη χάρη του λόγου με τις άπειρες εξάρσεις των σχημάτων της μεταφοράς, της παρομοίωσης και της ζωντανής εικόνας - το μήνυμα. Ένα μήνυμα για αισιόδοξο αντίκρισμα της ζωής... Γ. Ράπτης, φιλόλογος, συγγραφέας

Ερωτήματα, άλλοτε απαντητά [δυνάμενα να απαντηθούν], άλλοτε δυσαπάντητα [δυσκόλως να απαντηθούν] και ενίοτε αναπάντητα προβάλλουν τη διαδρομή μας. Παραθέτονται τα τελευταία. Τα αναπάντητα, στα εννέα διηγήματα του παρόντος βιβλίου. Η έλευση και η απέλευση του ανθρώπου. Η έντονη σωματική δυσπλασία, ατέλεια. Η αρρώστια είτε εκ γενετής είτε εκδηλούμενη αργότερα. Η φθορά η οποία θεωρείται "φυσιολογική" επακολουθούμενη από την εσπερία της ζωής, το γήρας. Ο θάνατος. Όλα εκφάνσεις της ζωής. Όσον αφορά στην προέλευση τους δεν υφίσταται σχετική γνώση, Άγνοια υπάρχει. Στα αναπάντητα α...

Όλοι κρυβόμαστε από κάτι, το θέμα είναι να μη μένεις κρυμμένος, αλλά να ψάχνεις αυτό το μικρό φως που θα σε οδηγήσει στα όνειρά σου". Αυτές οι λέξεις είναι το θέμα του "Φάρου" που αγγίζει έννοιες όπως φιλία, έρωτας, αγάπη, απώλεια και απουσία. Η Μαρία, ο Γιάννης, η Χαρά, ο Γιώργος, ο Κώστας, ο Τάσος, ο Κυριάκος, ο Λίο και η Φωτεινή, είναι νέοι που σε διαφορετικές στιγμές, γίνονται ο ένας ο "Φάρος" του άλλου, μέσα από διαφορετικά είδη σχέσεων. Μια σύντομη ιστορία που γεννήθηκε μέσα από στιγμές με αγαπημένους φίλους και στοχεύει να δώσει έναν μήνυμα δύναμης σε όλους που κά...

Πήγα στη Βραζιλία! Ο ξεναγός Φορτουνάτου στον Αμαζόνιο μας μιλούσε για τις ρίζες. Σιπό τουίρε: έχει δηλητήριο για ψάρεμα. Σιπό ντε φόγκου: μ' αυτήν ανάβεις φωτιά. Σιπό ντε άγκουα: απ' αυτήν πίνεις νερό. Αν πηγαίνεις με τη φορά του ανέμου (αφαβόρ ντε βέντου) βγαίνεις στο ποτάμι και σώζεσαι. Κόντρα βέντου, είσαι χαμένος. Στο Ρίο πάλι καμάρωνα σιωπηλά τα παιδιά να παίζουν μπάλα στην Κοπακαμπάνα, πράγμα που η παγκοσμιοποίηση σύντομα θα απαγορεύσει, κι έβλεπα με σφίξιμο τον οδηγό του επιβατητου "βαν" να ξελαρυγγιάζεται λέγοντας τις στάσεις: "Μποταφόγκο, σόπινγκ πράια, Ρίο Σουλ,...

[...] Λαογραφικό και ηθογραφικό το πρόσφατο έργο της είναι, προ παντός ανθρώπινο. Όπως ακριβώς ξεχειλίζει από ανθρωπιά κι η ηρωΐδα του "Αργυρώ". Αναπλάθοντας τη ζωή της, όπως εκείνη της την διηγήθηκε, απλά, χωρίς περιττολογίες, ωραιοποιήσεις και υπονοούμενα, έτσι ακριβώς ξετυλίχθηκε στην ορεινή Αχαΐα, η Διώνη Ντόντη ξαναζωντανεύει ένα όχι και τόσο μακρινό παρελθόν ξεχασμένο σήμερα στις πολύβουες πολιτείες και καταχωνιασμένο βαθειά στο ελλαδικό υποσυνείδητο, που ο επίπλαστος πολιτισμός μας απώθησε στο συλλογικό μας ασυνείδητο. [...] (Ελένη Κυπραίου, από τον πρόλογο)

Η εθνική οδός μπορεί να αποδειχτεί ένα ενδιαφέρον, όσο και επικίνδυνο όμως μέρος να οδηγεί κανείς, ιδιαίτερα όταν κάποιες φορές οι διαχωριστικές γραμμές απουσιάζουν, είναι νύχτα, οι καιρικές συνθήκες δεν είναι καλές, οι άλλοι οδηγοί δεν τηρούν τους κανόνες ούτε και έχει σημασία γι' αυτούς η δική σου ζωή. Όταν διασχίζεις την εθνική οδό με ένα ποδήλατο τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο επικίνδυνα, ακόμη πιο ενδιαφέροντα. Ο ποδηλάτης είναι ένας αγωνιστής της ζωής αυτής, η ζωή ολόκληρη μια εθνική οδός. Ο ποδηλάτης αγκομαχά, κάποιες φορές βαριέται, απογοητεύεται, πέφτει κάτω, σηκών...

Όταν πριν χρόνια, η επιμελήτρια αποφάσισε να φτιάξει ένα ημερολόγιο για το θέατρο, δεν φανταζόταν πως θα δείχναν τόσο ενδιαφέρον κι άλλοι αναγνώστες που αγαπούσαν τη θεατρική τέχνη, σαν εραστές ή... σαν συγγενείς εξ αγχιστείας πάντως. Γιατί το λέω αυτό; Διαβάστε! Όταν σταμάτησε να βγαίνει, ήταν πολλοί που διαμαρτυρήθηκαν εντόνως πως τους έλειψε. [...] Ο δούλος στο προσκήνιο λοιπόν, φιλόκαλοι αναγνώστες. Τουτέστιν: Ο δούλος πρωταγωνιστής κι όχι σε δεύτερο ή τρίτο ρόλο ή στο χορό (κοντάρι που λέγαμε παλιά). Τώρα, γιατί επέλεξε αυτό το θέμα κι όχι άλλο, δεν αντιλαμβάνομα...

[...] Το βιβλίο με επιλογή κειμένων ξένων περιηγητών, στην ελληνική και την αγγλική του μορφή, εμπλουτισμένο με εικόνες και σχεδιάσματα από αυτούς τούτους τους περιηγητές παρουσιάζει την Κόρινθο με τα μάτια των ταξιδιωτών από το 12ο έως τον 19ο αιώνα. Η Κόρινθος στο σταυροδρόμι Στερεάς και Πελοποννήσου, Κορινθιακού και Σαρωνικού ήταν σχεδόν υποχρεωτική διάβαση κάθε περιηγητή προς την Κωνσταντινούπολη ή προσκυνητή των Αγίων Τόπων. Με τις περιηγήσεις τους συγκεντρωμένες εδώ έχουμε μια γενικότερη εικόνα της Κορίνθου στο διάστημα των αιώνων. Οι εικόνες των ταξιδιωτών διαδέχον...

Τον βλέπω... χωρίς να ψάξω, να παλεύει πάνω στη σκηνή, μέσα στο πέλαγος της μοίρας ο Μανώλης Δεστούνης. Στο πρώτο μονόπρακτο, "Τα ρολόγια της ζωής μου", να κολυμπάει μέσα στο κενό του χρόνου, όπου, όταν σ' αγκαλιάσει η ψύχρα του από παντού -και προσμετράται μόνο με το εφιαλτικό τικ-τακ του ρολογιού- τότε, μπερδεύεται το χθες με το θολό το σήμερα και γίνεται ένα· χωρίς αύριο. Στο δεύτερο μονόπρακτο, "Το όνειρο του κλόουν", να αφήνεται!... όπου τον παρασύρει η ψυχή του... ένας κλόουν... ένας Δον Κιχώτης που κονταροχτυπιέται στο απέραντο πέλαγος το κοινωνικό, το ματωμένο, το α...

Το Φωτογραφικό Αρχείο της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας της Ελλάδος - Εθνικού Ιστορικού Μουσείου που συστήθηκε αμέσως μετά την ίδρυση της (1882) αναγνωρίζοντας την αξία της φωτογραφικής τεκμηρίωσης άρχισε έγκαιρα, να αποθησαυρίζει φωτογραφικό υλικό. Ένα από τα παλαιότερα λευκώματα που βρίσκεται στις συλλογές της είναι το φωτογραφικό λεύκωμα με τίτλο "Album della Creta", του φωτογράφου Josef (Giuseppe) Berinda. Η αναπαραγωγή του κρίθηκε σκόπιμη γιατί εκτός από το καλλιτεχνικό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν οι φωτογραφίες σημαντικότατη είναι η αποτύπωση των πόλεων και των...