Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι πρωτοπόροι συγγραφείς σπανίως αναγνωρίζονται άμα τη εμφανίσει. Ο γιατρός Άντον Τσέχωφ, ταπεινής καταγωγής, φυματικός από φοιτητής, με μεγάλη ευαισθησία για τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής του, πεζογράφος και κωμωδιογράφος με ανθρωπιστική κατεύθυνση, συνάντησε μεγάλη ψυχρότητα με το πρώτο πολύπρακτο θεατρικό του έργο, τον Πλατόνωφ που γράφτηκε το 1881 αλλά παίχτηκε το 1920, αφού κανένας δεν δέχτηκε να το ανεβάσει κι ο εύθικτος συγγραφέας το έκρυψε στα συρτάρια του. Αυτή η πικρία αντανακλάται στον ήρωα του "Γλάρου" που γράφτηκε 14 χρόνια μετά, το 1895, και γνώρισε θριαμ...

Ευρύχωρο και νόστιμο σαλόνι, με γούστο βαλμένο και ταπετσαρισμένο με σκούρα χρώματα. Ένα γύρω μέσα στο σαλόνι πλήθος μπουκέτα σε βάζα και γυάλες. Πρωινός φωτισμός. Ο ήλιος φαίνεται μεσ' από την μπαλκονόπορτα. Η Γιουλιάνε Τέσμαν, με καπέλο και ομπρέλα του ήλιου, μπαίνει από το χολ και πίσω της η Μπέρτα. Η δεσποινίς Τέσμαν είναι γυναίκα εξήντα πέντε χρονών πάνω κάτω μ' ευχάριστη και καλόκαρδη όψη. Η Μπέρτα είναι μια μεσόκοπη υπηρέτρια με παρουσιαστικό απλοΐκό και κάπως χωριάτικο. [...] Ο Τέσμαν μπαίνει σιγοτραγουδώντας. Είναι ένας άντρας τριάντα τριών χρονών μετρίου αναστή...

Ο παρών τόμος περιλαμβάνει όλα τα αποσπάσματα που διασώθηκαν από τα δύο ποιητικά έργα του Εμπεδοκλή ("Περί φύσεως" και "Καθαρμοί"), όπως ταξινομήθηκαν από τους φιλολόγους Diels - Kranz. Εκτίθενται, επίσης, τα αποσπάσματα που αποκρυπτογραφήθηκαν και εκδόθηκαν πρόσφατα με την επωνυμία "Ο πάπυρος του Στρασβούργου". Τα κείμενα είναι εμπλουτισμένα με νεοελληνική μετάφραση, εκτενή φιλολογικά και φιλοσοφικά σχόλια, επιλογή αρχαίων μαρτυριών και concordance.

Αυτός ο τόμος παρουσιάζει την γνώση στο γίγνεσθαί της. Η Φαινομενολογία του πνεύματος πρόκειται να αντικαταστήσει τις ψυχολογικές εξηγήσεις ή ακόμη τις αφηρημένες έρευνες για την θεμελίωση της γνώσης. Αυτή εξετάζει την προκαταρκτική διαδικασία που οδηγεί στην επιστήμη από μια άποψη, η οποία την καθιστά μια νέα, ενδιαφέρουσα επιστήμη, την πρώτη επιστήμη της Φιλοσοφίας. Εμπεριέχει τις διάφορες μορφές του πνεύματος ως εσωτερικούς σταθμούς της πορείας, μέσω της οποίας αυτό γίνεται καθαρή γνώση ή απόλυτο πνεύμα. Ο πλούτος των εμφανίσεων του πνεύματος, που εκ πρώτης όψεως παρουσι...

Ο Μουλινώ, επιφανής γιατρός και -κατόπιν παρεξηγήσεων- ράφτης κυριών, είναι παντρεμένος με την Υβόν. Διατηρεί όμως σχέση με τη Σουζάν, σύζυγο του Ωμπέν. Ο Ωμπέν απατά τη γυναίκα του με τη Ρόζα, σύζυγο του Μπασινέ. Ο Μουλινώ, προκειμένου να ζήσει ανενόχλητος τον έρωτά του, νοικιάζει από τον Μπασινέ ένα διαμέρισμα που μέχρι πρότινος λειτουργούσε ως ραφτάδικο. Από το διαμέρισμα περνούν όλοι: νόμιμοι σύζυγοι, παράνομοι εραστές, η υποψιασμένη πεθερά, πελάτισσες της ράφτρας, που εγκατέλειψε τον χώρο, προκαλώντας με την παρουσία τους συνεχείς παρεξηγήσεις και κωμικά απρόοπτα. Η...

Τα ποιήματα του Μάριου έρχονται σαν ψηφίδες από το παντοτινό νησί του Έρωτα - το πολύπαθο. Έρχονται να μπουν στις χαραμάδες που αφήνουν τα χιλιάδες μικρά καθημερινά μας ανεκπλήρωτα. αυτό που είδαμε όλοι και κανείς δεν πρόλαβε να πει... Σταμάτης Κραουνάκης

"Η Αντωνία Θεοχαρίδου στο έργο της "Πορτοκάλι γλυκό" σκιαγραφεί εκείνες τις απρόσμενες καταστάσεις που καλούνται να βιώσουν τόσο οι νοσούντες από απώλεια μνήμης όσο και τα αγαπημένα τους πρόσωπα. Θα πίστευε κανείς πως οι τρομακτικές αλλαγές και η περιθωριοποίηση την οποία βιώνουν οι χαρακτήρες θα τους οδηγούσε στην απομόνωση, εγκλωβίζοντάς τους όλο και περισσότερο στον εαυτό τους. Η συγγραφέας όμως επιλέγει μια εντελών διαφορετική προσέγγιση της καθημερινής τους εξέλιξης. Η σταδιακή αποστασιοποίηση από το παρελθόν τους οδηγεί στην άμεση διαχείριση του νέου τους εαυτού μέσα...

Ο "Κωνσταντίνος Παλαιολόγος" του Κωνσταντίνου Μούσσα αποτελεί ένα πρωτότυπο πολύστιχο έμμετρο ποίημα, εμπνευσμένο από την ομώνυμη καζαντζακική τραγωδία. Το έργο ακολουθεί την πλοκή του δράματος του Καζαντζάκη, όμως παρουσιάζεται διά του στόματος του αφηγητή-Ποιητή, ο οποίος αποτελεί και το νέο πρόσωπο της ιστορίας, που βοηθά καταλυτικά στην εξέλιξη του ποιητικού δράματος. Περί γλώσσας. Η δημοτική κοινή αναμειγνύεται με την κρητική διάλεκτο, πλάθοντας ένα γλωσσικό υπόστρωμα με δυναμική σύνταξη λόγου που εξυπηρετεί την ομοιοκαταληξία και τη δραματικότητα και λεξιλογικές ε...

[...] Ο συγγραφέας στο έργο του "Όλα ξεκίνησαν στο κοιμητήριο" πραγματεύεται την πορεία του μοναχικού ανθρώπου μέσα σ’ έναν κόσμο που ο καθένας είναι ξένος προς τον σύντροφό του και που όλοι έχουν την αίσθηση του πνευματικού και ψυχικού κενού. Εξερευνά την περιοχή και τις αιτίες της θλίψης και της μοναξιάς. Φέρνει στο φως τα βαθύτερα της ψυχής προβλήματα, που είναι ουσίες ζωής. Παρουσιάζει τον άνθρωπο που ασφυκτιά μέσα στην κοινωνική συμβατικότητα και αποζητά με πάθος την απελευθέρωση. Έργο συμβολικό. Εκτείνεται μέσα στον χώρο του ψυχολογικού αστικού θεάτρου, αλλά και μέ...

Σε μια πλακιώτικη αυλή, λίγον καιρό πριν από τη μικρασιατική καταστροφή, θα γνωρίσει τον έρωτα η Τούλα, η φτωχή μοδιστρούλα, κόρη του ταχυδρομικού διανομέα κυρ-Αντώνη. Μόνο που ο αγαπημένος της, ο Γιάγκος, ένας άνεργος νεαρός κουτσαβάκης, θα την προδώσει για χάρη της προκλητικής Εύας, που εκτός από τα θέλγητρά της, διαθέτει χρήσιμες γνωριμίες, με τις οποίες θα εξασφαλίσει ίσως στον Γιάγκο κάποια δουλειά. Όμως η Τούλα περιμένει παιδί. Μπροστά στο οικονομικό αδιέξοδο και με την προτροπή της κυρα-Κατίνας που το επιτείνει, γιατί, προαγωγός καθώς είναι, βλέπει στο πρόσωπο της μι...

Ο Κάρλο Γκολντόνι (1707-1793), ιταλός κωμωδιογράφος, δημιούργησε την "κωμωδία χαρακτήρων". Χρησιμοποιώντας τη δυναμική της Commedia dell' arte καλλιέργησε ένα ιδιαίτερο στιλ γραφής και ενδιαφέρθηκε για τις σχέσεις των ανθρώπων και τα χαρακτηριστικά τους. Στα έργα του κυριαρχεί το έντονο αντιεκκλησιαστικό πνεύμα, η σατιρική διάθεση και η άσκηση κριτικής στην αλαζονεία, την υπεροψία, την κατάχρηση εξουσίας και την έλλειψη τιμιότητας και αξιοπρέπειας. Ο Τρουφαλδίνος είναι υπηρέτης δύο αφεντάδων· πονηρός και πολυμήχανος αποδεικνύεται αυτός αφέντης των αφεντάδων μέσα από μια σει...

Τα περισσότερα από τα "ερωτικά ποιήματα" του Μπρεχτ είναι "ποιήματα για τον έρωτα", όπως δηλώνει ο τίτλος της πολύ επιτυχημένης ανθολόγησής τους στην έκδοση του Β. Χεχτ (Gedichte uber die Liebe, α' εκδ. 1982). Η βασική στάση του ποιητή Μπρεχτ και στην ερωτική αυτή ποίηση, όπως και στην πολιτική του ποίηση και, προπαντός, στο τεράστιο θεατρικό και γενικότερα, σ' ολόκληρο το λογοτεχνικό του έργο, δεν είναι η - ρομαντική, ατομική - "έκφραση", η "υποβολή", αλλά η "χειρονομία" (Geste), όπως έλεγε ο ίδιος, ή, όπως θα μπορούσαμε να την αποδώσουμε: η "δείξη". Όπως η "πολιτική" ποί...

"Η προέλευση του έργου τέχνης" ("Der Ursprung des Kunstwerkes", 1950) είναι το κείμενο που περιέχει τις κύριες αντιλήψεις του Martin Heidegger σχετικά με τη φιλοσοφία της τέχνης. Εδώ διατυπώνεται η άποψη ότι μέσα στο καλλιτέχνημα αποκαλύπτεται η αλήθεια, και άρα η τέχνη δεν έχει να κάνει κυρίως με το ωραίο και την ομορφιά. Διατυπώνεται επίσης η πεποίθηση ότι «κάθε τέχνη είναι κατ' ουσίαν ποίηση»· αυτό δεν μειώνει τα άλλα είδη τέχνης, π.χ. τη μουσική, την αρχιτεκτονική ή τη γλυπτική, αλλά αντίθετα αναδείχνει το βαθύτερο νόημά τους. Συνάμα ο Χάιντεγγερ βρίσκει ευκαιρία να κρι...

Τρεις άνθρωποι εγκλωβισμένοι σε ένα σκοτεινό παρόν, μαύρο παρελθόν και ένα μέλλον που δεν ξέρουν αν θα υπάρξει και πώς θα είναι. Ο μικρός σταθμός στην Ανατολία φιλοξενεί έναν ολόκληρο κόσμο και η ελπίδα με το άλογο όντως κάποτε θα έρθει. Ο Ναζίμ Χικμέτ αναρωτήθηκε πολλές φορές αν θα καταφέρει να φτάσει ανάμεσα στους κορυφαίους δραματουργούς του κόσμου. Πριν το αποψινό βράδυ ούτε εγώ ήξερα πότε θα το κατάφερνε. Πριν το αποψινό βράδυ ούτε εγώ ήξερα πότε θα το κατάφερνε. Νομίζω όμως ότι "Ο Ταξιδιώτης" τοποθετεί τον Χικμέτ στο πάνθεον των δραματουργών, όπου του αξίζει άλλωστ...

Τι γίνεται ότα 7 πρόσωπα από την ελληνική μυθολογία και τα έργα των 3 τραγικών ποιητών ζητούν αλλαγές στη ζωή του και στην ιστορία τους. Επικρατεί το χάος; Βγαίνουν μαχαίρια; Δημιουργούνται κρυφές συμμαχίες; Το θεατρικό αυτό -ίσως λίγο πιραντελικό, ίσως και όχι- είναι μια σάριτα της σύγχρονης κοινωνίας, ίως και όχι μόνο. Αν πρόσωπα και καταστάσεις, συνειρμικά, σας φέρνουν στο μυαλό γεγονότα από τη ζωή σας -σας διαβεβαιώνω πως- ήταν τυχαίο, εντελώς τυχαίο. Ίσως το βρείτε λίγο παράλογο, ίσως και πολύ, μα κατά τη γνώμη μου, μάλλον ταιριάζει με την εποχή μας.

"Συνόδεψε την Έλσα μέχρι το σπίτι-της· έμενε στο κέντρο. Έπειτα πήρε ένα ταξί. Ο δρόμος είχε κίνηση· άνθρωποι που κινούνταν προς τη μία και την άλλη κατεύθυνση, μια συνεχής ροή, καθημερινή, συνηθισμένη. Ο νους-του γύρισε στην ορχήστρα, μια ορχήστρα κι ο κόσμος, με πρώτα βιολιά, μαέστρους και σολίστες που υπάρχουν επειδή υπάρχουν τα ανώνυμα έγχορδα, τα ανώνυμα κρουστά και πνευστά, τα ανώνυμα φαγκότα, που κάνουν τον κόσμο να προχωρεί και τα κουδουνάκια του Θωμά που τον ξυπνούν θυμίζοντάς-του να ζει". (από το διήγημα: Το φαγκότο) Περιλαμβάνονται τα διηγήματα: - Η επέτ...