Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το σκηνικό παρουσιάζει ένα τοπίο στα σύννεφα. Μοιάζουν με απόγκρεμνα βράχια που κρατάν στην κορφή τους ερειπωμένα κάστρα. Διακρίνονται οι αστερισμοί του Λέοντος, της Παρθένου και του Ζυγού. Στο κέντρο ο πλανήτης Ζευς λαμποκοπάει. Η Αγνή, η κόρη του Θεού Ίντρα, στέκεται στο πιο ψηλό σύννεφο.

Το "Θάψτε τους νεκρούς" που παίχτηκε πρώτη φορά στη Νέα Υόρκη την περίοδο 1936-1937 από το Actor’s Repertory Company. Παρόλο που γράφτηκε την περίοδο του Μεσοπολέμου, δεν πρόκειται για ένα ακόμη θεατρικό έργο που αφορά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Σόου ορίζει τον χρόνο τού έργου του "σαν το δεύτερο έτος του πολέμου που πρόκειται να ξεκινήσει αύριο βράδυ". Έξι νεκροί στρατιώτες -που πέθαναν κατά τη διάρκεια ενός απροσδιόριστου πολέμου- αρνούνται να θαφτούν εκφράζοντας την απελπισία τους. "Ήμουνα δεν ήμουνα είκοσι χρονών. Τίποτα δεν είχα κάνει. Είκοσι χρόνια μαθήτευα να γίνω ά...

Το έργο πραγματεύεται την πάλη του δυνατού, τίμιου αστού εναντίον του καπιταλισμού. Ο καπιταλισμός προβάλλει με ένα καθορισμένο ψέμα. Ένα δημοτικό ίδρυμα λουτρών όχι μόνο δεν προσφέρει καμία θεραπεία αλλά είναι και τέλεια βλαβερό. Κι όμως το ίδρυμα προσπορίζει πολλά κέρδη στην πόλη. Αν αποκαλύψει κανένας την πραγματική του κατάσταση, την ανθυγιεινή, θα ρίξει πλήθος κόσμου στην ανέχεια. Η αλήθεια όμως πρέπει να ειπωθεί και εδώ βρίσκεται η σύγκρουση. Μπορεί ο γιατρός Στόκμαν να σωπάσει; Όχι, πρέπει να μιλήσει. Μπορεί όμως να περιμένει και νίκη; Όχι, είναι αδύνατον. Έτσι, η ε...

Το λεύκωμα "Αθήνα. Η πόλη - οι άνθρωποι - τα γεγονότα", μια επιλογή φωτογραφιών της Αθήνας από το Φωτογραφικό Αρχείο του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου που καλύπτουν χρονικά την περίοδο από τα τέλη της δεκαετίας του 1850 μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα. Πρόκειται για 649 φωτογραφίες ποικίλων τεχνικών από πρωτοπόρους επαγγελματίες, (αδελφοί Ρωμαϊδη, Π. Μωραϊτης, C. Boehringer κ.ά.), ξένους φωτογράφους που απαθανάτισαν την πόλη στη διάρκεια των ταξιδιών τους (P. Sebah, F. Bonfils, Fr. Boissonnas κ.ά.), φωτορεπόρτερ του 20ού αι. (Κ. Μεγαλοκονόμος, Π. Πουλίδης κ.ά.) αλλά και ερασιτ...

Το έργο του Πούσκιν "Μότσαρτ και Σαλιέρι" είναι η δεύτερη από τις "μικρές τραγωδίες" του ποιητή. Πρωτοσυνέλαβε τη σκέψη να τη γράψει το 1826, αλλά την τέλειωσε τον Οχτώβρη του 1830 στο Μπόλντινο. Η εκδοχή ότι ο Μότσαρτ δηλητηριάστηκε είχε πλατιά διάδοση στον Τύπο μετά το θάνατο του Σαλιέρι (1825). Ο αρχικός τίτλος που είχε δώσει ο Πούσκιν στην τραγωδία ήταν "Φθόνος". Παίχτηκε για πρώτη φορά στο θέατρο "Μπολσόϊ" της Πετρούπολης το 1832.

Μετά το φαγητό, στη ρεσεψιόν του ξενοδοχείου, σημειώνω τις εντυπώσεις της ημέρας ενώ συγχρόνως σχεδιάζω μερικές μορφές, αλλά κυρίως καταγράφω διάφορα χρώματα, μερικές περίεργες λάμψεις και ορισμένα ερεθίσματα, που θα προσπαθήσω να τα ενσωματώσω στον δικό μου τρόπο και στη δική μου αντίληψη ζωγραφικής. Σπάνια εμπνέομαι από τις ρεαλιστικές δυνατότητες ενός τόπου, αλλά από οτιδήποτε δημιουργείται μέσα μου συνειρμικά και επιλεκτικά. Από οτιδήποτε με συγκινεί και με συναρπάζει, ακόμα κι από ήχους, από υφάσματα που ανεμίζουν, από πουλιά που πετούν ή που κουρνιάζουν σε κόγχες των...