Δωδώνη

Δωδώνη

Θεμιστοκλέους & Γραβιάς 15 106 78 Αθήνα

213 0232404

Είναι και χρόνος

Δωδώνη (2017)

Στο δεύτερο μέρος του "Είναι και χρόνος" (...) ο Martin Heidegger εμπλουτίζει και προεκτείνει την ανακάλυψη η οποία υπήρξε το κορυφαίο επίτευγμα του πρώτου μέρους: ότι το "Είναι" του ανθρώπου είναι η μέριμνα. Κατά πόσο χαρακτηρίζει αυτή η έννοια ολόκληρο τον άνθρωπο, από την αρχή έως το τέλος του; Για να απαντήσει σ’ αυτή την ερώτηση ο Χάιντεγκερ καταπιάνεται με το "τέλος" του ανθρώπου, που είναι ο θάνατος. Μέσα στον καθημερινό τρόπο διαβίωσης οι άνθρωποι ζουν κατά το πλείστο αναυθεντικά. Ξεχνούν τον επικείμενο θάνατό τους και αδιαφορούν για μια βαθύτερη γνωριμία με τον εαυ...

Εις κεκοιμημένους

Δωδώνη (1991)

Είσαι ό,τι δηλώσεις

Δωδώνη (2009)

Η κωμωδία στην ελληνική θεατρογραφία δεν άφησε απ' έξω ούτε την πολιτική σάτιρα. Το έργο "...Είσαι ό,τι δηλώσεις!" ανήκει κι αυτό στα θεατρικά έργα που διακωμωδούν και καυτηριάζουν, με τα βέλη της σάτιρας, το τέρας του παλαιοκομματισμού και στιγματίζει τα πολιτικά και κοινωνικά ήθη από την ίδρυση του ελεύθερου ελληνικού κράτους μέχρι σήμερα. Τα κόμματα, μικρά ή μεγάλα, ήταν κατά βάθος αρχηγικά, χωρίς αρχές, ιδεολογία και προγράμματα. Ήταν τα κόμματα των κομματαρχών, και η βασική φροντίδα του κάθε κομματάρχη ήταν πρώτιστα το προσωπικό συμφέρον. Πάντα η προεκλογική περί...

Εκ του συστάδην

Δωδώνη (2007)

Σαν επίλογος: Τα κείμενα είναι προορισμένα να τέρπουν καταφάσκοντας, να εξεγείρουν ανατρέποντας, να προβληματίζουν θέτοντας ερωτήματα ή απλώς να διδάσκουν με την αρετή τους. Ο κύριος, όμως, προορισμός τους είναι να δημιουργούν συνθήκες για μια καλύτερη, ιδανικότερη και πνευματικότερη ζωή. Για να επιτύχουν, λοιπόν, το σκοπό τους πολλές φορές συγκρούονται με άλλα κείμενα, με πρόσωπα ή καταστάσεις του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Καμιά φορά συγκρούονται και με τον ίδιο τον εαυτό τους όπως αυτός εξελίσσεται μέσα στο χρόνο υπακούοντας στο νόμο του Ηράκλειτου....

Εκατό χρόνια θέατρο

Δωδώνη (2009)

[...] Μετά τις αμέτρητες περιηγήσεις και έρευνές μου, γύρω από την ιστορία και την πορεία του ελληνικού θεάτρου, τολμώ να πω ότι αισθάνομαι περήφανος, που κατάφερα να καταγράψω τους συγγραφείς της περιόδου αυτής, σε ένα μεγάλο ποσοστό. Ξεφυλλίζοντας την ιστορία, με πολύχρονο και πολύμοχθο διάβασμα, τα διάφορα περιοδικά, κείμενα θεατρανθρώπων, προγράμματα από τα αρχεία του Θεατρικού Μουσείου, τυπωμένα κείμενα παλαιά από το Κέντρο Μελέτης Νεοελληνικού Θεάτρου, αναγνώσματα διάφορα και σχετικά, έκανα μια καταχώρηση με αλφαβητική σειρά των συγγραφέων. Οι συγγραφείς αυτοί α...

Εκεί ψηλά στο Περτούλι

Δωδώνη (2008)

"Το θεόρατο νερό την άρπαξε τη νυφούλα, που ήταν τρεις μέρες μαναχά στεφανωμένη, που φόραγε τ' άσπρο το νυφικό της το φουστάνι, φκιασμένο με πολλές πήχες από κατάσπρο ατλάζι, και με τα μεσοφόρια της τα χασεδένια να πάρουν να φουσκώνουν μες στο νερό, κι έμοιαζε η έρμη σα να 'ταν καθισμένη σε θρόνο. Και πάαινε και πάαινε κι ήταν κρίμα κι άδικο να γλέπεις μες στη θολούρα, μες στην κοσμοχαλασιά, έναν ασπροντυμένο άγγελο να τον σέρνουν τα σωματένια τα φίδια, μέρα μεσημέρι..." Θρύλοι και αναμνήσεις πλέκονται με τέχνη σε έναν αφηγηματικό λόγο, που αναδεικνύει τη χάρη της ντοπιο...

Εκείθεν της αφής

Δωδώνη (1994)

Εκείνη

Δωδώνη (2006)

Στεκόταν μπροστά σε ένα έκθεμα που τη μαγνήτισε ασκώντας πάνω της μια ακατανίκητη έλξη. Η ψυχή αναζωογονημένη από το φίλημα του Έρωτα του Antonio Canova. Της μίλησε. Δεν τον άκουσε καθώς ήταν απορροφημένη να κοιτά τα γαλακτερά χέρια της ψυχής που αγκάλιαζαν το κεφάλι του έρωτα. Ο έρωτα είχε σκύψει πάνω από την ψυχή ως ο απόλυτος κατακτητής, ο υπέρτατος κυρίαρχος της ύπαρξής της. Με το ένα χέρι ακουμπούσε τον αυχένα της, με το άλλο το στήθος της. Και αυτή παραδομένη ολότελα στο αφοπλιστικό του αγκάλιασμα τον κοιτούσε αχνογελώντας. Εκείνη δε σάλευε. Το βλέμμα του έρωτα προς...

Εκλείψεις

Δωδώνη (1994)

Εκλογή από τα άπαντα

Δωδώνη (2000)

Εκμαγείο

Δωδώνη (2003)

Λύρα κρυφή/ της μοναξιάς οδύνη/ σαν προσευχή/ αγγίζεις κάτι από γαλήνη./ Ελεγείο απουσίας/ ζωή μου!/ Εκμαγείο τρέλας.../ οικείο πεπρωμένο.../ έκπτωτη ωραιότης/ ...μοναξιά μου!

Εκπαίδευση και κοινωνικές ανισότητες

Δωδώνη (2000)

Απ΄ την εφαρμογή της μεταρρύθμισης του 1929, οπότε καθιερώθηκε το εξατάξιο Γυμνάσιο, έως και την ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης του 1976, υπήρξαν αρκετές αλλαγές ή μεταρρυθμίσεις στην Εκπαίδευση. Αποτελεσματικότερη, κατά τη γνώμη μας, ήταν αυτή του 1964. Βασικό αίτημα όλων των μεταρρυθμίσεων υπήρξε η ανάγκη για την καθιέρωση μιας πιο δημοκρατικής Εκπαίδευσης. Έγινε η Εκπαίδευση πιο δημοκρατική; Περιορίστηκαν οι ανισότητες; Καταργήθηκε η αναπαραγωγή λειτουργία της Εκπαίδευσης ή προσέλαβε άλλες μορφές; Στα ερωτήματα αυτά προσπαθεί να απαντήσει το παρόν βιβλίο.

Ελεγεία

Δωδώνη (2005)

Έλενα

Δωδώνη (1983)
Συνολικά Βιβλία 1655
243.186 Βιβλία
122.585 Συντελεστές
4.631 Εκδότες
Με την υποστήριξη του ΒιβλιοNet και του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου