Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Βρισκόμαστε στη σημαδιακή χρονιά του 1989, ο σοσιαλισμός έχει καταρρεύσει και στο Ντάντσιχ συναντιούνται μια Πολωνέζα και ένας Γερμανός που έχουν και οι δύο χηρέψει. Τα κοινά στοιχεία μεταξύ τους είναι πολλά: είναι πρόσφυγες, με έντονη πολιτική δράση στο παρελθόν και με παραπλήσια επαγγέλματα. Σε μια επίσκεψη στο παλιό νεκροταφείο τους έρχεται μια ιδέα: δεν θα ήταν πράξη ανθρωπισμού και συμβολή στη συμφιλίωση των λαών να δώσουν την ευκαιρία στους πρόσφυγες αυτού του κόσμου να επιστρέψουν, έστω και νεκροί, στην άλλοτε πατρίδα τους; Αποφασίζουν να υλοποιήσουν την ιδέα τους αρ...

Η καταφυγή στη δύναμη της φαντασίας, σαν αντιστάθμισμα της πραγματικότητας αλλά και σαν τρόπος εξαγνισμού της, μοιάζει να είναι το κοινό θέμα στις δύο νουβέλες του Ουίλιαμ Τρέβορ. Η πρώτη, "Διαβάζοντας Τουργκένιεφ", είναι το χρονικό του αποτυχημένου γάμου της Μαίρης Λουίζας με τον Έλμερ Κουόρυ και ενός σύντομου ανεκπλήρωτου έρωτά της που τη σημαδεύει και τελικά την καταστρέφει. "Το σπίτι μου στην Ούμπρια" έχει ως ηρωίδα την κυρία Ντελαχάντυ, συγγραφέα ρομάντσων, που σώζεται τυχαία από μια τρομοκρατική επίθεση: φιλοξενώντας τους λιγοστούς επιζώντες αυτής της επίθεσης,...

Εδώ και λίγο καιρό υπάρχουν πράγματα που μου ξεφεύγουν, μπερδεύομαι, ξεχνάω. Πάντα υπάρχει αυτό το καταραμένο σπίτι που πρέπει να φέρνω βόλτα και που μου ροκανίζει τη ζωή μου. Σέρνεται στα πόδια μου... μου τα ναρκώνει. Νιώθω πάντα ένα βάρος στις γάμπες. Σέρνεται στα μπράτσα μου, στα κόκαλα, στα δάχτυλα. Μου τα τρώει τα δάχτυλά μου: κοίτα εδώ χέρια! Τι όμορφα χέρια που 'χα! Άσπρα και απαλά: δυο φτερά. Και τώρα είναι χαρακωμένα, κοίτα τα δάχτυλά μου πόσες χαρακιές, μοιάζουν με ρυτίδες, ρυτίδες του σπιτιού και το δέρμα, δε, είναι σκασμένο και κόκκινο. Εγώ τα 'χω με τους ανθ...

Η Τζαστίν και η Ντόροθι είναι δυο γυναίκες που δε φαίνεται να έχουν τίποτα κοινό. Η πρώτη είναι αδύνατη και η δεύτερη χοντρή. Κι όμως η διαφορά τους δεν είναι μόνο αυτή. Αυτό που τις συνδέει και τις κατατρέχει είναι τα φαντάσματα και οι πληγές της παιδικής τους ηλικίας, τραυματικές καταστάσεις που κουβαλάνε μέσα τους, ανίκανες να τις ελέγξουν και να τις ξεπεράσουν. Μέχρι που συναντιούνται και αρχίζουν δειλά δειλά να επικοινωνούν μέσα από θραύσματα μιας εφιαλτικής μνήμης και ενός ζοφερού παρόντος. Πρόκειται για ένα φεμινιστικό θρίλερ, ένα μυθιστόρημα κατάδυσης στο κέντρο...

Το βιβλίο περιλαμβάνει μια συλλογή άρθρων στα οποία διαφαίνεται η νέα αντίληψη που τείνει να κυριαρχήσει στο θεωρητικό στερέωμα των κοινωνικών αναπαραστάσεων, δηλαδή αυτές μετασχηματίζονται, αλλάζουν και διαφοροποιούνται σύμφωνα με κάποιους παράγοντες. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την παλιότερη αντίληψη των άκαμπτων, διαχρονικών και αμετάβλητων κοινωνικών αναπαραστάσεων που είχε ως άρρητο -πλην όμως σαφή- στόχο την εύρεση στοιχείων από το παρελθόν που, αναλλοίωτα, επηρεάζουν τις σημερινές συμπεριφορές. Ένα ιδιαίτερο κομμάτι του βιβλίου αφορά τη μεθοδολογία των κοινωνικών ανα...

Ένας διάλογος δύο κοινωνικών επιστημόνων με διαφορετικό προσανατολισμό αλλά κοινά ενδιαφέροντα προκειμένου να εντοπιστεί το άπιαστο αντικείμενο που ονομάζεται "ιδεολογία". Οι συγγραφείς εντοπίζουν τα ίχνη που δείχνουν πως η "ιδεολογία" βρίσκεται στο κομβικό σημείο ανάμεσα στο Κοινωνικό και το Ψυχικό, στη Δομή και στην Ιστορία, στο Λόγο και το Φαντασιακό. Η γνώση αυτή δεν πρόκειται φυσικά να "καταργήσει" τις ιδεολογίες, που ασυνείδητα εκπληρούν τη λειτουργία της συγκάλυψης της Έλλειψης στο πολιτισμικό πεδίο. Θα τις κάνει όμως ίσως πιο τρωτές τώρα που επανέρχονται δριμύτερες...

Το αισθητικό κριτήριο δεν πρέπει να θεωρείται a priori κανόνας που μετράει με ακρίβεια οργάνου τους όρους της αισθητικής απόλαυσης, αλλά μια ζωντανή δύναμη που με την πολυμορφία της οργανώνει το πεδίο των αισθητικών φαινομένων και καθορίζει τις τάσεις της ανάπτυξής τους. Κάθε συστατικό του έργου τέχνης περιέχει πραγματικά μια δική του αξία ως προς την πληροφορία την οποία μεταδίδει, αξία ανεξάρτητη από το θέμα. Τι είναι, όμως, η αόριστη αισθητική πραγματικότητα η οποία υποδεικνύεται από ένα έργο τέχνης; Και κατά πόσο αυτή διέπεται ή προκύπτει από τη φύση του ανθρώπινου είδ...

Ο τόμος αυτός, δεύτερος της τριλογίας "Σύγχρονες έρευνες στην κοινωνική ψυχολογία", περιλαμβάνει μια σειρά από κείμενα τα οποία αναπαράγουν θεωρητικές αναπτύξεις και πειραματικά ευρήματα της Κοινωνικής Ψυχολογίας γύρω από τα φαινόμενα των διομαδικών σχέσεων. Τι είναι τα στερεότυπα; Πώς λειτουργούν οι προκαταλήψεις; Ποιος είναι ο ρόλος και ο στόχος των φυλετικών διακρίσεων; Στα βασικά αυτά ερωτήματα έρχονται να απαντήσουν γνωστοί κοινωνικοί ψυχολόγοι, οι οποίοι επιχείρησαν να ξεπεράσουν το απλό στάδιο της διαπίστωσης και της γενικής κατακραυγής, αναλύοντας τους λεπτούς μηχαν...

Σύμφωνα με τον Απόστολο Σαχίνη, "ο Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής είναι ιστορικά και χρονολογικά, ο πρώτος διηγηματογράφος της νεοελληνικής πεζογραφίας, ο πρώτος που ασχολήθηκε συστηματικά με το λογοτεχνικό αυτό είδος κι έγραψε εικοσιένα πρωτότυπα διηγήματα, κυρίως στα χρόνια ανάμεσα 1847 και 1853". Για τα διηγήματά του, που χαρακτηρίστηκαν περίεργα (βλ. Δημ. Μάργαρης, "Τα παλιά περιοδικά: η ιστορία τους και η εποχή τους"), -περίεργα γιατί "... αντί να στρέψει την προσοχή του στον ελληνικό κόσμο, έγραψε... διηγήματα εντελώς ξένης πνοής, με τους πιο παράξενους τίτλους, όπως "Γλου...

Πολλοί πιστεύουν ότι η καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη έχει φτάσει σε σημείο σχεδόν χωρίς επιστροφή. Ανεξάρτητα με την ένταση του προβλήματος εμείς οφείλουμε με συνεχώς αυξανόμενη προσπάθεια να προστατεύσουμε και να διαφυλάξουμε το φυσικό μας περιβάλλον. Σ' αυτή την κατεύθυνση το βιβλίο του Richard Primack αποτελεί έναν απαραίτητο οδηγό βασισμένο στην επιστήμη της διαφύλαξης, προστασίας διαχείρισης των ειδών και των ενδιαιτημάτων. Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Βοστόνης, Richard Primack προσεγγίζει το θέμα του, τόσο ως προς τις δ...

Σε αυτό το βιβλίο εξετάζονται μερικά καίρια θέματα που αφορούν τις διακρίσεις που υφίστανται οι γυναίκες στην εργασία, τα αίτια της διατήρησής τους, καθώς και μέτρα για την πρόληψη και την εξάλειψή τους. Καταγράφονται όλες οι σχετικές θέσεις και οι προτάσεις της Ε.Ε. αλλά και φορέων της Ελλάδας (ΣΕΒ, ΓΣΕΕ). Πανεπιστημιακοί, ειδικοί επιστήμονες, εμπειρογνώμονες από την Ελλάδα και την Ευρώπη, ερευνούν εκτός από τη σεξουαλική παρενόχληση και διάφορες μορφές των διακρίσεων όπως, το μισθολογικό χάσμα γυναικών και ανδρών, τα εμπόδια στην επαγγελματική εξέλιξη των γυναικών κ.α...

[...] Με άλλους όρους: το πρόβλημα της κοινωνικοποίησης των παραγωγικών σχέσεων γεννιέται στη βάση της ακατάπαυστης ανάπτυξης και της προοδευτικής κοινωνικοποίησης των παραγωγικών δυνάμεων, που προωθούνται συνεχώς από την ίδια την καπιταλιστική κοινωνία. Κοινωνικοποίηση των παραγωγικών δυνάμεων και των διαδικασιών σημαίνει κυρίως ανάπτυξη του προλεταριάτου όχι μόνο σαν αριθμητικού δεδομένου, ποσοτικά, αλλά σαν συστήματος αναγκών, σαν συνείδησης, σαν επαναστατικής κοινωνικής και πολιτικής δύναμης, ικανής να προωθήσει την κοινωνία με τη λαχτάρα της για πρόοδο και να αναπτύξει...

"Η Διαθήκη του Μελιέ έπρεπε να βρίσκεται στην τσέπη κάθε έντιμου ανθρώπου· ένας έντιμος παπάς, γεμάτος ειλικρίνεια, που ζητάει συγγνώμη από το Θεό επειδή είχε αυταπατηθεί, πρέπει να φωτίσει εκείνους που αυταπατώνται." (Βολταίρος) Πολλά βιβλία έχουν εκδοθεί γύρω από το θέμα της μη ύπαρξης του Θεού. Αλλά το βιβλίο αυτό είναι γραμμένο από έναν παπά που πραγματεύεται το θέμα απλά και πειστικά όσο κανένας. Και μάλιστα σε μια εποχή (δεύτερο μισό του 17ου αιώνα) που κάτι τέτοιο ήταν άκρως επικίνδυνο. Λίγοι φιλόσοφοι πριν από τον εκπληκτικό παπα-Ζαν Μελιέ ασχολήθηκαν με το...

Ένα μυθιστόρημα που ψάχνει το τέλος του. Μια ζωή που γυρεύει την αρχή της σε κάποιο τέλος. Πισωγύρισμα; Βάλτωμα; Ενα ζουζούνι που αρμενίζει στον κόσμο ενώ το παρασέρνουν οι άνεμοι; Η χούντα, το φοιτηταριό, η κατάληψη της Νομικής, έρωτες κι απογοητεύσεις, ο Ανέστης με τα πορτουγκέζικα και «νάδα μας». Θρυμματισμένες εικόνες της παιδικής ηλικίας, η μάνα, ο πατέρας, τ' αδέλφια κι ο μικρός «μελανοφάγος» να συνθλίβεται στις συμπληγάδες της οικογενειακής αδιαφορίας. Κι ύστερα οι γάμοι, οι χωρισμοί, δυο παιδιά τόσο απόμακρα, οι αποτυχίες κι οι πίκρες, η απεγνωσμένη προσπάθεια να σ...

Το πρόβλημα της ανεξέλεγκτης πολυφαγίας δεν αντιμετωπίζεται με ινστιτούτα αδυνατίσματος και δίαιτες. Η εξάρτηση από το φαγητό δεν αφορά αποκλειστικά το σώμα. Είναι ένας τρόπος αρνητικής έκφρασης εσωτερικών προβλημάτων και συγκρούσεων.