Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η γνωστή άποψη ότι η συγγραφή της ιστορίας, χωρίς την παράθεση στοιχείων των μυστικών υπηρεσιών, μοιάζει με την όψη του χαλιού από την ανάποδη, επαληθεύεται με το βιβλίο αυτό. Το περιεχόμενό του, οι απόρρητες εκθέσεις της ΚΥΠ για το Κυπριακό, αποτελείται από πληροφορίες και άγνωστα στοιχεία, με τη βοήθεια των οποίων η "καλή όψη" του χαλιού, υπό τη μορφή μίας ολοκληρωμένης εικόνας, αναδεικνύεται πλήρως και με κάθε λεπτομέρεια. Μία εικόνα που παρείχετο σε καθημερινή βάση στην τότε πολιτική ηγεσία της χώρας, με σκοπό την υποβοήθηση της στον χειρισμό το Κυπριακού. Τα στοιχεία...

Το βυζαντινό ναυτικό παραμένει εν πολλοίς terra incognita για το ευρύ κοινό. Στόχος του βιβλίου αυτού δεν είναι να δειχθή απλώς μια εν πολλοίς άγνωστη πτυχή της πολύπτυχης βυζαντινής ιστορίας, όσο το να τονιστή τούτο το συγκλονιστικά απλό: μπορεί η άνοδος και η ακμή της αυτοκρατορίας να οφείλονταν σε πλήθος παραγόντων -φυσικά και στο ναυτικό-, ωστόσο η βαθμιαία παρακμή, η πρώτη πτώση (1204) και κυρίως η δεύτερη, η γνωστή ως άλωση (1453), οφείλεται αποκλειστικά στην παραμέληση και σχεδόν διάλυση του βυζαντινού ναυτικού. Τέλος, αφού εξ αιτίας πολλαπλών γεγονότων, από γεωπολι...

Ποιος είναι ο Xρόνος των θεσμών που ορίζει τελικά τη ζωή μας; Με τι τρόπο εισχωρεί στις συναλλαγές μας με τους άλλους, ιδίως σε όσες έχουν να κάνουν με το κράτος, διαμορφώνοντας συμπεριφορές και σχέσεις; Το Γραφειοκρατικό Σκότος αποκαλύπτει πως όχημα για τις κοινωνικές διεισδύσεις του θεσμικού χρόνου είναι ο Nόμος, ενώ το περιούσιο πεδίο για τον εγχρονισμό του Νόμου και την εκνομίκευση του Χρόνου είναι η Γραφειοκρατία. Όσοι δεν πειθάρχησαν στις απαιτήσεις της, όπως η ελληνική δημόσια διοίκηση, παρέμειναν στα περιθώρια των κοινωνικών συστημάτων που ανέδειξε η νεωτερικότητα,...

Αποτελεί αυθεντική έκφραση ή βίαιη ποδηγέτηση της λαϊκής κυριαρχίας το Δημοψήφισμα; Συμβάλλει στην υπέρβαση κρίσεων και την ανεύρεση πολιτικών λύσεων ή προσθέτει προβλήματα συχνά ανεπίλυτα; Ενδυναμώνει ή αποδυναμώνει το πολιτικό σύστημα; Και κυρίως: υπό ποιες προϋποθέσεις και σε ποιες συγκυρίες η άμεση αυτή λαϊκή έκφραση μπορεί να λειτουργεί λυτρωτικά ή, αντίθετα, να έχει καταστροφικές επιπτώσεις για το πολιτικό σύστημα και την κοινωνία; Αυτά είναι τα θέματα που προσεγγίζει, διερευνά και στα οποία προσπαθεί να δώσει απάντηση το βιβλίο αυτό του καθηγητή Θανάση Διαμαντόπουλου...

Το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας, όπως άρχισε να διαμορφώνεται μετά από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, αποτελεί ένα έξοχο "σχολικό" παράδειγμα για όσους θέλουν να μελετήσουν την αλληλόδραση της πολιτικής με τους νομικούς κανόνες, για όσους θέλουν να δουν, με έναν τρόπο απογυμνωμένο από οποιαδήποτε προσχήματα, την επίδραση των συμφερόντων των κρατών στη δημιουργία ή την αλλαγή των διεθνών θεσμών, τους αναγκαίους συμβιβασμούς που τελικά επιτυγχάνονται για να εξυπηρετήσουν αρχικά συγκρουόμενες προθέσεις, και τους συσχετισμούς δύναμης που προκαλούνται ανάμεσα σε ορθόδο...

Οι ισχύοντες διεθνείς θεσμοί, τόσο σε επίπεδο κανόνων του διεθνούς δικαίου της θάλασσας και του περιβάλλοντος όσο και σε επίπεδο διεθνών οργανισμών, μέσω των οποίων γίνεται προσπάθεια ουσιαστικής τιθάσευσης της κρατικής αλλά και της ανθρώπινης παρέμβασης, αρκούν σε ποσότητα και ποιότητα, ώστε το ποθητό αποτέλεσμα που θα μπορούσε να προέλθει από την ορθολογική χρήση αλλά και διαχείριση των πόρων του θαλάσσιου περιβάλλοντος να μη θεωρείται ουτοπικό. Εν τούτοις, τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα θεωρούνται αριθμητικώς πενιχρά λόγω της παράλληλης και ταυτόχρονης γεωμετρικής, ξέφρεν...

Το 2001 υπήρξε μια γόνιμη χρονιά για το διεθνές δίκαιο. Ύστερα από εργασίες μισού περίπου αιώνα, η Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου υιοθέτησε το τελικό Σχέδιο άρθρων για την ευθύνη του Κράτους που γεννάται από την τέλεση διεθνούς αδικοπραξίας. Η κρατική ευθύνη αποτελεί έναν ιδιαιτέρως σημαντικό θεσμό του διεθνούς δικαίου που συνδέεται άμεσα με την αναζήτηση τρόπων θεραπείας από την παραβίαση διεθνών υποχρεώσεων. Η σημασία του μπορεί να γίνει αντιληπτή εάν αναλογιστούμε ότι, στη σημερινή εποχή, διακόσια περίπου Κράτη πρωταγωνιστούν στη διεθνή σκηνή και ότι πλήθος κανόνων επιχειρεί...

Το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να κατανοηθεί, πολύ λιγότερο να διδαχτεί, εάν δεν αναλυθεί μέσα από το πρίσμα της νομολογίας, μέσα από το πρίσμα της σταδιακής οικοδόμησής του, μέσα από το πρίσμα των σχέσεών του με τις εθνικές έννομες τάξεις. Το ίδιο ισχύει και ως προς το ρόλο των Κρατών ως μέλη της Ένωσης, ρόλος που κατέληξε να προσεγγίζεται ως ρόλος συμπληρωματικός, ως ρόλος λειτουργικά εντασσόμενος σε ευρωπαϊκές επιδιώξεις. Το παρόν βιβλίο περιλαμβάνει σχόλια, αναλύσεις και συμβολές που πραγματοποιήθηκαν κατά την τελευταία εικοσαετία υπό διάφορες μορφές και σε...

Το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί να κατανοηθεί, πολύ λιγότερο να διδαχτεί, εάν δεν αναλυθεί μέσα από το πρίσμα της νομολογίας, μέσα από το πρίσμα της σταδιακής οικοδόμησής του, μέσα από το πρίσμα των σχέσεών του με τις εθνικές έννομες τάξεις. Το ίδιο ισχύει και ως προς το ρόλο των Κρατών ως μέλη της Ένωσης, ρόλος που κατέληξε να προσεγγίζεται ως ρόλος συμπληρωματικός, ως ρόλος λειτουργικά εντασσόμενος σε ευρωπαϊκές επιδιώξεις. Το παρόν βιβλίο περιλαμβάνει σχόλια, αναλύσεις και συμβολές που πραγματοποιήθηκαν κατά την τελευταία εικοσαετία υπό διάφορες μορφές και σε...

Στην παρούσα μελέτη παρουσιάζεται το δικαίωμα στην αλήθεια, ένα σύγχρονο και υπό διαμόρφωση δικαίωμα, ιδιαίτερης σπουδαιότητας, καθώς σχετίζεται με σοβαρές παραβιάσεις του Διεθνούς Δικαίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου και του Διεθνούς Ποινικού Δικαίου. Πρόκειται για το δικαίωμα των θυμάτων και των οικείων τους να γνωρίζουν την πλήρη αλήθεια για τα γεγονότα που συνέβησαν, τους αυτουργούς, την τύχη και τον τόπο όπου βρίσκονται τα θύματα, τους λόγους που οδήγησαν στη θυματοποίηση του ατόμου. Επιχειρείται η σύνθεση ενός επαρκούς και συμπαγούς...

Ο κύριος σκοπός του βιβλίου αυτού δεν είναι η εξιστόρηση των γεγονότων που συνδέονται με τη δημιουργία και την ιστορία του ελληνικού κράτους, αλλά κυρίως η συγκέντρωση και παράθεση των επίσημων εκείνων κειμένων που αναφέρονται στο εδαφικό καθεστώς του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Με τον τρόπο αυτό παρουσιάζεται ολόκληρη η εξέλιξη του εδαφικού καθεστώτος της Ελλάδας από το 1830 -έτος δημιουργίας του νεώτερου ανεξάρτητου ελληνικού κράτους- έως το 2009, χρονολογία υπογραφής της ελληνοαλβανικής συμφωνίας για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας των δυο κρατών στην Νότιο Αδριατική κ...

Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται μία νέα προσέγγιση του ελληνισμού και μαζί της η ανασυγκρότηση του γνωσιολογικού και μεθοδολογικού υπόβαθρου των κοινωνικών επιστημών. Η θεμελιώδης υπόθεση ότι ο ελληνισμός αποτελεί, καταρχήν, το ταυτολογικό ισοδύναμο του ανθρωποκεντρικού κοσμοσυστήματος μικρής κλίμακας (της πόλης) ανοίγει διάπλατα το δρόμο σε απαντήσεις σχετικά με τη φύση του, τις τυπολογικές σταθερές και μεταβλητές της ιστορικής του διαδρομής. Το ελληνικό κοσμοσύστημα δεσπόζει, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έως τις παρυφές του 20ού αιώνα. Η κοσμοσυστημική ανάγνωση του ελληνισ...

Η περίοδος της οικουμενικής οικοδόμησης, που διαπραγματεύεται ο παρών τόμος, περιλαμβάνει την φάση του ελληνικού ή ανθρωποκεντρικού κοσμοσυστήματος μικρής κλίμακας, που περικλείει τους ελληνιστικούς και τους ρωμαϊκούς χρόνους. Η περίοδος αυτή, από μόνη της, έχει να επιδείξει κεφαλαιώδεις μεταβολές, οι οποίες συνεχίζουν και, ως προς πολλά, ξεπερνούν εκείνες της κρατοκεντρικής περιόδου.

Από τον Α΄ τόμο του παρόντος έργου, στον οποίο διεξήλθαμε την κρατοκεντρική περίοδο του ελληνικού/ανθρωποκεντρικού κοσμοσυστήματος, έως τον Β΄ τόμο, στον οποίο διερευνήσαμε τη φύση της μετα-κρατοκεντρικής οικουμένης, σκιαγραφήσαμε το εξελικτικό γίγνεσθαι του κοινωνικού φαινομένου που προκρίνει η κοσμοσυστημική γνωσιολογία. Στον παρόντα Γ΄ τόμο και στους δύο που ακολουθούν εξετάζουμε την οικουμενική φάση υπό το πρίσμα της εσωτερικής ή, ορθότερα, της ανθρωποκεντρικής της ολοκλήρωσης, από την οποία θα προκύψει η εκκόλαψη των θεμέλιων προϋποθέσεων για την υπέρβαση της μικρής...

Πρόκειται για μία τεκμηριωμένη μελέτη που εξετάζει μία πολύ σημαντική πλευρά των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, τις οικονομικές διαφορές μεταξύ των δύο κρατών, τη διαμόρφωσή τους μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης, καθώς και τον τρόπο διευθέτησής τους μετά τη σύναψη του Οικονομικού Συμφώνου το 1930. Αν η σημασία των ιστορικών γεγονότων υπολογίζεται με βάση τις αντιδράσεις, το ελληνοτουρκικό Οικονομικό Σύμφωνο της 10ης Ιουνίου 1930 δικαίως κατέχει ξεχωριστή θέση στην ελληνική διπλωματική ιστορία του Μεσοπολέμου, μνημονευόμενο ως σημείο καμπής στις σχέσεις μεταξύ Αθήνας κα...