Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το τραγούδι της Εντίθ Πιαφ λικνίζει πολλά πεπρωμένα, ως λάιτ μοτίβ στις διασταυρούμενες ζωές του πατέρα και της μητέρας της Anne Wiazemsky, της εγγονής του Φρανσουά Μωριάκ, αλλά και της δικής της. Αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα. Ο τίτλος "Ύμνοι στον έρωτα" είναι σκόπιμα στον πληθυντικό, στον πληθυντικό του πάθους: παρεκτροπές, συμπτώσεις και ακραίες παρεξηγήσεις. Οι αναμνήσεις εισρέουν, αναμνήσεις από στιγμές τρυφερές, από την εποχή της αθωότητας και των ανακαλύψεων: οι γονείς που δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν μεταξύ τους· η Μαντλέν, η τόσο εύθυμη και αισθησιακή γυναίκα...

Η ανάγκη πληροφόρησης ενός πλατύτερου κοινού σκεπτόμενων και προβληματισμένων ανθρώπων, οδήγησε στην έκδοση του βιβλίου αυτού, όπου φιλοξενούνται μελέτες για κρίσιμα και νευραλγικής σημασίας θέματα όπως, Ιστορία και Ορθόδοξη πνευματικότητα, Προληπτική αντεγκληματική πολιτική, Εφηβεία και σύγχρονη κοινωνία. Η γλώσσα ως θεσμός, Τέλος των ιδεολογιών ή ένα νέο ιστορικό ρήγμα; Παραδοσιακές μορφές οργάνωσης γυναικών, Οργάνωση και λειτουργία των Δερβενίων, Οικονομική ανάπτυξη και ιστορία των νοοτροπιών, Ο θεσμός της συνεκπαίδευσης στην Ελλάδα, Βιομηχανική πολιτική - αποβιομηχάνιση...

Δίστασα, ομολογώ, πολύ να γράψω τούτες τις σελίδες. Και ακόμα πιο πολύ να τις δημοσιεύσω. Δεν είμαι φιλόλογος και γι' αυτό δεν έχω τίποτα να προσθέσω στα όσα έχουν γράψει οι ειδικοί για το ύφος του Θουκυδίδη, για τη γλώσσα του, για τη δομή της αφήγησής του. Ούτε ιστορικός για να μπορώ να έχω γνώμη, αν η εξιστόρηση των γεγονότων ανταποκρίνεται στην ιστορικά εξακριβωμένη πραγματικότητα. Τότε όμως γιατί να τολμήσω να γράψω έστω και αυτές τις λίγες σελίδες; Η μόνη μου δικαιολογία είναι ότι τις έγραψα σαν παλιός διπλωμάτης που ασχολήθηκε σε όλη του τη ζωή με τις διεθνείς σχέσει...