Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Οι Ποταμοί Κάτω απ' τον Κόσμο οδηγούν, μέσα από τα χάσματα που σκίζουν το υφάδι του σύμπαντος, σε τόπους όπου η πραγματικότητα και ο εφιάλτης, η ζωή και ο θάνατος, το παρελθόν και το μέλλον δεν μπορούν να διαχωριστούν. Από τη θάλασσα του Ιονίου σ' έναν χαμένο πολιτισμό του Ειρηνικού, από το λιμάνι του Πειραιά σ' ένα ταξίδι ανάμεσα σε βυθισμένα καράβια, πνιγμένους ναύτες και ψυχές που δεν βρίσκουν ανάπαυση, οι πρωταγωνιστές αυτής της απρόβλεπτης περιπέτειας αναζητούν την πιο μεγάλη δύναμη στον κόσμο: εκείνη που κάνει τα όνειρα αληθινά.

Στη μελέτη αυτή εξετάζεται το θεσμικό και ιδεολογικό καθεστώς σχετικά με τον θεοπρόβλητο χριστιανικό ηγεμόνα στη συμμετρική του αντίθεση με τα περιθωριοποιημένα άτομα: τον κατάδικο, τον παρία, τον τύραννο Αντίχριστο. Ερευνώνται οι μηχανισμοί κοινωνικού αποκλεισμού και απόρριψης, τους οποίους θεμελιώνουν και ενεργοποιούν οι περί εξουσίας θεωρήσεις της μεσαιωνικής πολιτικής θεολογίας. Μέσα από αυτή την προοπτική προβάλλεται η κατοπτρική σχέση μεταξύ απόλυτου σεβασμού προς τον χαρισματικό ηγέτη και θανάσιμου μίσους προς εκείνον ο οποίος λόγω της έλλειψης ισχύος επωμίζεται το ρ...

Πάει καιρός που κυκλοφορώ γυμνός Δεν ήμουν πια κατηγορούμενος ούτε ένοχος Ποιος αθώωσε την αθωότητά μου Πού πάει η ενοχή μου σε διακοπές; Μια ατέρμονη εξορία ή μια ατέρμονη ενοχή μένει η ζωή μου Ένας ματαιωμένος επαναστάτης συνταξιοδοτούμενος δια την εκποίησή μου Ο άγιος Βαλεντίνος αναρτήθηκε στο εικονοστάσι των γυναικών με τα χαρακτηριστικά μου. Εισαγόμενα ευτελή σύμβολα αναιρούν καταθέσεις ζωής Πάλι αναβλήθηκε η τελευταία Κρίση.

Πώς είναι έτσι σκληρός ο χρόνος; Γιατί σκοτώνοντας τα μέλη της, μαραίνοντας την επιδερμίδα της, εξουδετερώνοντας το σωματικό της σφρίγος, άφησε ακέραιη την αφή και την όρασή της που γνώριζαν τόσο απόλυτα την ομορφιά; Μα ο φόβος της δε γεννήθηκε από το χρόνο, αλλά από τους άντρες κι από την καταδίκη τους για τη γυναικεία της υπόσταση. Κι αυτό το φόβο μισούσε. Και λάτρευε στη φοράδα της την απουσία του. Μα το άλογο ήταν δικό της. Η μοναξιά του ήταν η δική της μοναξιά. Τώρα πια αποκλειόταν να παραιτηθεί.

Όσοι τρέφονται με πλάνες γαμήλιας ευτυχίας, ουρανοκατέβατα βασιλόπουλα κι αγνές ελληνοπούλες, καλό είναι να μη διαβάσουν τούτο το βιβλίο, που εισβάλλει στα σπίτια σαν καβαλάρης ληστής και σαρώνει όλη την ψευδολογία της κοινωνικής αρετολογίας και ευτυχιολογίας, καρατομώντας μύθους, βασιλόπουλα και σταχτοπούτες. Μέσα στις τρεις νουβέλες του βιβλίου η συγγραφέας μας παρασύρει με το σπαρταριστό της χιούμορ να βιώσουμε τρεις ολότελα διαφορετικούς κόσμους, όπου οι ήρωές τους κυνηγούν με τον τρόπο τους την ευτυχία. Ένα κουβάρι άνθρωποι χάλια, άθλιοι πελάτες του παζαριού της κα...

Η Μεσόγειος είναι ο χώρος στον οποίο ήρθαν σε επαφή η μυστικιστική Ανατολή, η Δύση της δράσης και της προόδου και η κλασική Ελλάδα του λόγου και του μέτρου. Στις "Μεσογειακές εμπνεύσεις" του ο Ζαν Γκρενιέ στοχάζεται πάνω στη διαμετρικά αντίθετη στάση που υιοθετούν οι λαοί της Βόρειας Αφρικής και εκείνοι της Νότιας Ευρώπης απέναντι στη ζωή και το θάνατο, όπως αυτή αναδύεται μέσα από την ιστορία και τις παραδόσεις τους. "Μέχρι το θάνατο ο Μουσουλμάνος ζει εξοικειωμένος με τη Φύση, και η ιδιότητά του ως ανθρώπινου όντος μετρά απέναντι στο Απόλυτο μόνον όσο ζει". Αντίθετα, για...

Ανάμεσα στην ιλαροτραγωδία και το πολιτικό θρίλερ, ο συγγραφέας αποδίδει ανάλαφρα το τέλος μιας εποχής που σφράγισε μια ολόκληρη γενιά. Ανήμποροι και μοιραίοι, οι πρωταγωνιστές μπλέκονται σε μια χίμαιρα που τελειώνει όπως τα όνειρα: με το ξύπνημα στη μέση μιας δραματικής όσο και αστείας περιπέτειας που θα μπορούσε να είχε αλλάξει τον κόσμο.

"Ξοδεύτηκαν στοίβες από χρόνια, χιλιόμετρα από ανάσες, τόνοι από ψιθύρους και πάντα στους μεγάλους μου πυρετούς έβλεπα το πρόσωπό μου στριμωγμένο σε μια γωνιά πέτρινου τοίχου και να μην μπορώ να δω δεξιά αριστερά ούτε πάνω κάτω· μόνο στο βάθος, μέσα στο πηχτό σκοτάδι, διέκρινα μια λουρίδα χωράφι, κατηφορικό χωράφι, κι ένα μικρό τεσσάρων-πέντε χρόνων να σέρνει μια σκουριασμένη αλυσίδα ανάμεσα σε χωμάτινες κόκκινες πέτρες, λεκιασμένες ελπίδες και λιγδερές επιθυμίες, κι ακόμα στο πάνω μέρος του χωραφιού οι μεγάλοι να συνεχίζουν σκυφτοί τη δουλειά. "Ολεμάν", φώναζα και πεταγόμο...

"Για να μπορέσω όμως ως γυναίκα να παρουσιάσω στην κοινωνία μια εναλλακτική λύση στην πατριαρχία (και τι απομένει από το γυναικείο κίνημα αν δεν μπορεί να το κάνει αυτό;) πρέπει πρώτα να μάθω ποια ήμουν πριν η πατριαρχία με υποβιβάσει σ' αυτό που είμαι σήμερα." Εύα (σύζυγος του Ernest Borneman) "Γιατί από τη Μήδεια στη Σταχτοπούτα; Μα η Μήδεια διέθετε την επίγνωση του σώματός της και το πάθος του σε αντίθεση με τη Σταχτοπούτα που καθόταν άβουλη δίπλα στο τζάκι μη περιμένοντας και μη διεκδικώντας τίποτα. Τα παραμύθια είναι οι καθρέφτες κάθε εποχής. Το τέλος της μητρι...