Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"... τρία άλογα ένας άνθρωπος", λέει ένα τραγούδι των Απεννίνων. Αν αυτή είναι η διάρκεια που αναλογεί στον άνθρωπο, ο Μίμο έχει περάσει τα δύο πρώτα "άλογα" της ζωής του στην άλλη άκρη του κόσμου. Νέος και ερωτευμένος, ακολούθησε την αγαπημένη του Ντβόρα στην Αργεντινή, κι όταν τη δολοφόνησαν ρίχτηκε στον ένοπλο αγώνα ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς. Κυνηγημένος, κατέβηκε ώς τα βάθη της Λατινικής Αμερικής, γνωρίζοντας τη γεωγραφία απ' την ανάποδη, για να συμπεράνει ότι ο Νότος είναι το καπέλο και όχι τα παπούτσια του κόσμου. Τώρα, πίσω στην Ιταλία, κι ενώ καβαλάει το "τρ...

Ένα παράδοξο θρίλερ, όπου ο μοναχικός, αντικοινωνικός πρωταγωνιστής αναγκάζεται να υποκαταστήσει τον ηγέτη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να υποστεί φοβερές περιπέτειες για να ρίξει το ολοκληρωτικό καθεστώς μιας λατινοαμερικάνικης χώρας ονόματι Μιράντα. Μαζί του ένας ιδεαλιστής σωματοφύλακας εθισμένος στην αδρεναλίνη και μια ντροπαλή νοσοκόμα που θα γίνει ερωμένη και σωτήρας του. Μόνοι ενάντια στον κόσμο, ακατάπαυστα κυνηγημένοι από το καθεστώς τρόμου που ελέγχει τα πάντα και από τους αχρείους πολιτικούς της δικής τους παράταξης, οι τρεις θα γνωρίσουν την ήττα, πριν από...

ΦΟΒΑΜΑΙ Φοβάμαι. Το ύψος του ακατοίκητου θαυμαστικού όπως επαναλαμβάνεται τρεις φορές μετά την προδομένη λέξη. Το ξαφνικό τηλεφώνημα μιας υπεραστικής απώλειας, τις ανοιξιάτικες μέρες των παιδιών και των πορνείων, τα περιστέρια που κοιμούνται στις ηρωικές σκιές των αγαλμάτων. Το δεύτερο ζευγάρι κλειδιών που δε χρειάστηκε ποτέ, όσες φωτογραφίες δεν είσαι, τις τελείες πριν γίνουν αποσιωπητικά. Ψέματα. Φοβάμαι μόνο την μετά θάνατον, πιθανή, αθανασία. Γι’ αυτό και μαζεύω από τώρα εμφιαλωμένα αποθέματα τέλους. Ποτέ δεν ξέρεις...

Η τέχνη μιμείται τη ζωή ή η ζωή την τέχνη; Το τσάι τριφυλλιού, η μαγική ουσία που επιτρέπει στους ανθρώπoυς να βιώσουν τον κόσμο με τη λάμψη του οράματος, μπορεί να βρεθεί μόνο περνώντας μέσα από τον μεγάλο πίνακα του Βαν Άικ σ' έναν άλλο κόσμο... Καθετί σχετίζεται με όλα τ' άλλα: ένα από τα πνεύματα που στοιχειώνουν το βιβλίο είναι ο Άρθουρ Κόναν Ντόυλ, που πίστευε ότι μπορείς να διαβάσεις τον κόσμο σε μια σταγόνα νερό. Το "Τσάι του τριφυλλιού" είναι αφιερωμένο σ' αυτή την ιδέα, σε μια σχεδόν μεσαιωνική αντίληψη της ενότητας του κόσμου -αυτό που με άλλα λόγια το λέμε μαγεί...

... Συγγραφείς όπως ο Κίρκεγκωρ, ο Νίτσε, ο Μπωντλαίρ, ο Προυστ, ο Χάιντεγκερ ή ο Ναμπόκοφ μας χρησιμεύουν ως υποδείγματα, ως εκφράσεις αυτού που μπορεί να είναι η ατομική τελείωση - μια αυτοδημιούργητη, αυτόνομη, ανθρώπινη ζωή. Συγγραφείς όπως ο Μαρξ, ο Μιλ, ο Ντιούι, ο Χάμπερμας ή ο Ρωλς εμφανίζονται περισσότερο ως συμπολίτες μας παρά ως υποδείγματα. Έχουν στρατευθεί σε μια κοινή κοινωνική προσπάθεια - την προσπάθεια να κάνουν τους θεσμούς και τις πρακτικές μας πιο δίκαιες και λιγότερο σκληρές... Αν μπορούσαμε να αποδεχθούμε το γεγονός ότι καμιά θεωρία για τη φύση του Ανθ...

Παρά το γεγονός ότι κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει σημειωθεί διεθνώς σημαντική βελτίωση στο επίπεδο υγείας και στην κάλυψη του πληθυσμού από τις υπηρεσίες φροντίδας υγείας, οι ανισοτιμίες τόσο μεταξύ των χωρών όσο και ανάμεσα στις κοινωνικοοικονομικές ομάδες αλλά και τις γεωγραφικές περιφέρειες εξακολουθούν να υφίστανται και σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν διευρυνθεί. Τα άτομα που ανήκουν σε χαμηλότερες κοινωνικοοικονομικές ομάδες εμφανίζουν υψηλότερους δείκτες νοσηρότητας, θνησιμότητας και αναπηρίας, χρησιμοποιούν σε μικρότερο βαθμό τις υπηρεσίες υγείας από ότι θα ήταν...

Η βόμβα σκάει παραμονές του πολέμου στον Κόλπο: ο διαβόητος μεγαλοφυής νομπελίστας λογοτεχνίας, που η μισανθρωπία του τον κρατάει έγκλειστο εδώ και χρόνια, είναι ετοιμοθάνατος. Δημοσιογράφοι απ' όλο τον κόσμο παρακαλούν για μια συνέντευξη μαζί του κι όσοι το πετυχαίνουν παίρνουν μέρος σαν απρόθυμα πιόνια σ' έναν αμείλικτο αγώνα λογικής και κακοπιστίας, απ' όπου βγαίνουν σύντομα εκτός μάχης. Ωστόσο μία δημοσιογράφος στέκεται στο ύψος αυτού του δεινού χειριστή του λόγου και κατορθώνει να τον παρασύρει στο δικό της παιχνίδι -ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου, όπου η σαγήνη αναμετρ...

Είναι ο υλικός κόσμος "επιφανειακός", "εφήμερος", και ως εκ τούτου καταδικασμένος να συγκαλύπτει και να συσκοτίζει ό,τι θεωρείται "ουσιαστικό", "αληθινό" και "αιώνιο"; Είναι άψυχος" και "παθητικός", στον αντίποδα της οντότητας του "ανθρώπου", που είναι "ζωντανός" και "ενεργητικός"; Τότε, πώς μπορεί ένα έργο τέχνης να "δρα": να καθηλώνει, να συγκινεί, να προκαλεί συναισθήματα στο θεατή του; Και γιατί απευθυνόμαστε σε μια μηχανή ή σε ένα αυτοκίνητο δίνοντας του συχνά όνομα και παρακαλώντας το να μη χαλάσει όταν βρισκόμαστε στη μέση του πουθενά; Πώς γίνεται να υπάρχουν "έξυπνα...

Για πολλούς σχολιαστές, η 11η Σεπτεμβρίου εγκαινίασε μια νέα εποχή φόβου. Αλλά όπως δείχνει ο Κόρεϋ Ρόμπιν σ' αυτή την ανησυχητική περιήγηση της δυτικής φαντασίας -την πρώτη πνευματική ιστορία του είδους- από τον Χομπς, τον Μοντεσκιέ και τον Τοκβίλ μέχρι τη Χάννα Άρεντ, ο φόβος διαμορφώνει την πολιτική και την κουλτούρα μας από αμνημονεύτων χρόνων. Από τον Κήπο της Εδέμ μέχρι το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ και ώς τους σημερινούς τίτλους ειδήσεων, το βιβλίο ανιχνεύει την ολοένα και μεγαλύτερη σαγήνη που μας ασκούν οι κίνδυνοι και οι καταστροφές της πολιτικής. Καθώς η πίστη μας...

Παρά τις καλές προθέσεις της, η Αμελί-σαν, μια Ευρωπαία στο Τόκιο, δεν προσαρμόζεται εύκολα στους αυστηρούς κανόνες της ιαπωνικής εταιρείας Γιουμιμότο. Τραβάει υπέρ το δέον την προσοχή των ανωτέρων της και δυσκολεύεται να τους προσεγγίσει όπως πρέπει - "με φόβο και τρόμο", κατά το αρχαίο αυτοκρατορικό ιαπωνικό πρωτόκολλο. Η τιμωρία της θα είναι σκληρή και ο καταποντισμός της ραγδαίος, μέχρι το πιο ταπεινό σκαλοπάτι της ιεραρχίας... Η Νοτόμπ εστιάζει όπως πάντα στην εξωφρενική δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων, αλλά οι ματιές της ηρωίδας της έξω από το παράθυρο του ουρανοξύστ...

Η φεμινιστική σκέψη δεν περιορίζεται στην κριτική για την υποτελή θέση των γυναικών στις σύγχρονες κοινωνίες και την ιδεολογική της νομιμοποίηση. Εκτείνεται στους τρόπους με τους οποίους γνωρίζουμε συστηματικά τους κόσμους που μας περιβάλλουν. Με λίγα λόγια, ακουμπά τον πυρήνα των επιστημών του ανθρώπου και της κοινωνίας. Ο συλλογικός αυτός τόμος συνιστά έναν απολογισμό της επίδρασης της φεμινιστικής σκέψης στις ελληνικές κοινωνικές επιστήμες τη μεταπολιτευτική περίοδο. Γνωστές ερευνήτριες, οι οποίες έχουν συμβάλει συστηματικά στην ανάδειξη της έμφυλης διάστασης των κοινων...

Ιούλιος - Τι έγινε; - Τι θες να γίνει; - Πήγες απέναντι; ... Για δε μιλάς; Πήγες στην αντίπερα όχθη; - Πήγα. - Λοιπόν; - Μην πας. Δύσκολο πράγμα. - Ποιο; - Η επιστροφή. Μην πας!

Γέρασε η ξηρασία, αργοπεθαίνει. Είναι ζωή. Δεν είναι θάνατος. Ό,τι γεννιέται είναι ζωή. Ό,τι πεθαίνει δεν είναι θάνατος. Όχι, δε θα πάρω άλλη αγορά. Μου φτάνουν τόσοι αιώνες. Έρχομαι από δρόμο μακρύ. Θα πάω πίσω, ίσαμε την πηγή. Εκεί απ' όπου ξεκίνησα για να ξανάρθω. Εγώ το σύννεφο, εγώ και η βροχή. Εγώ το χώμα, το νερό. "Περπατώ αργά, διστακτικά. Κεφάλι σκυφτό, ώμοι κατεβασμένοι. Φτάνω στη στροφή του δρόμου. Η πινακίδα του δείχνει σταθερά την επικίνδυνη ζώνη. Το βήμα μου γίνεται ακόμα πιο αργό, ακόμα πιο διστακτικό. Βρέχει πάλι απόψε, όπως κάθε φορά. Με...

Ο Εβραίος Θεσσαλονικιός Μαρσέλ Νατζαρή υπήρξε ένας από τους ελάχιστους επιζώντες του Ζόντερκομάντο, της "ειδικής ομάδας" των θαλάμων αερίων και των κρεματορίων του Άουσβιτς-Μπίρκεναου. Έγραψε ένα από τα 9 χειρόγραφα που βρέθηκαν θαμμένα στον περίβολο των κρεματορίων του στρατοπέδου, γνωστά ως "κύλινδροι του Άουσβιτς". Με τη μορφή επιστολής και με σπαρακτική αμεσότητα, ο Νατζαρή καταγγέλλει, υπό την απειλή του θανάτου, το έγκλημα των ναζί, προσπαθώντας να εκφράσει με λέξεις το "αδιανόητο". Το κείμενο αυτό που βρέθηκε εξαιρετικά δυσανάγνωστο, δημοσιεύεται εδώ σχεδόν πλήρες κα...