Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

ΩΔΙΝΕΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ Παλεύω για την αξιοπρέπεια που ζητά να εγκαταλείψει, που αντίκειται στις δονήσεις της φτήνιας. Παλεύω για σένα που πίστεψα αποφόρι τα μόρια των λέξεών σου μιας θεμελιώδους ιδέας. Παλεύω για τ’ άδεια βράδια που λιμάνι δε θα βρουν στ’ ασάλευτα νερά σου. Αφείδωλα τα λόγια μυρμηγκιάζουν επιδράμουν στον εγκέφαλο, εύστοχα εισβάλλουν αδελφώνοντας τις μύχιες σκέψεις σου που παλινδρομούν με τις δικές μου τις πυρωμένες. Παλεύω τα ιδανικά μου μην προδώσω και τη φαύλη ευκολία που διαιωνίζεται. Άτεγκτη αντιστέκομαι... όσο κι αν σπρώχ...

Ο Διονύσης μιλούσε με ένταση και διαφωνούσε με τη Σαζιέ. Σε κάποια στιγμή ήρθε σε μένα θυμωμένος, φωνάζοντας: - "Πού ξανακούστηκε η γοργόνα να φοράει παπιγιόν!" Η Σαζιέ όμως ατάραχη συνέχισε τη δουλειά της και ζωγράφισε ένα πολύχρωμο παπιγιόν. - "Εμένα μ’ αρέσει η γοργόνα μου έτσι!" του είπε. Τότε του εξήγησα ότι στη ζωγραφική μπορούμε να κάνουμε ό,τι θέλουμε, ακόμα και να ταιριάξουμε πράγματα που στη ζωή μας δεν τα βλέπουμε να πηγαίνουν παρέα. Είναι κάτι σαν να απεικονίζουμε τα όνειρα και τους εφιάλτες μας...

Το τελευταίο μείζον έργο που δημοσίευσε ο Μάρεϋ Μπούκτσιν -κορυφαίος στοχαστής αλλά και ακτιβιστής του αναρχισμού, του κομμουναλισμού και της κοινωνικής οικολογίας- είναι η τετράτομη αυτή ιστορία των επαναστατικών κινημάτων που εκδηλώθηκαν στην Ευρώπη και την Αμερική κατά τους νεότερους χρόνους, ιδωμένη μέσα από το πρίσμα της ελευθεριακής δυναμικής τους. Η πρωτότυπη αυτή προσέγγιση φέρνει στην επιφάνεια ένα ευρύτατο φάσμα νέων ή παραγνωρισμένων υλικών σχετικά με το κοινωνικό υπόβαθρο και τη λαοκρατική προοπτική των μεγάλων επαναστάσεων. Διασώζει έτσι από την ιστορική αμνησί...

Πρώτα η Χιονάτη συναντά έναν από τους Μικρούς Ανθρώπους, μετά έναν από τους Ακόμη Πιο Μικρούς Ανθρώπους και τέλος έναν από τους Πραγματικά Απειροελάχιστους Ανθρώπους. Κι όσο επιμελώς κι αν ψάχνει, οι μοναδικοί νάνοι που βρίσκει είναι αστέρια υπό κατάρρευση! Προφανώς δεν βρίσκεται στο οικείο περιβάλλον του πασίγνωστου παραμυθιού των αδελφών Γκριμ, αλλά σε ένα παράξενο νέο τοπίο όπου βασιλεύουν οι κβαντικές συμπεριφορές, οι κυματοειδείς ιδιότητες των σωματιδίων και η αρχή της αβεβαιότητας. Κοντολογίς, έχει εισέλθει (κι εμείς μαζί της) σ’ έναν από τους κόσμους που δημιούργησε...

Οι τάξεις, υποστηρίζει ο Στάνλεϋ Αρόνοβττς, χρειάζεται να κατανοηθούν με όρους όχι μόνο κοινωνικής διαστρωμάτωσης και υλικής παραγωγής, αλλά και εξουσίας των κοινωνικών ομάδων που επιδιώκουν να ορίσουν την ίδια τους τη ζωή και να αλλάξουν το ρου της ιστορίας. Τα εργατικά κινήματα, οι φεμινίστριες ή οι οικολόγοι ακτιβιστές, όπως και τα αναδυόμενα κινήματα παγκόσμιας δικαιοσύνης, εμπλέκονται σε ταξικούς αγώνες καθώς οι διεκδικήσεις εξουσίας τους αμφισβητούν και αναδιαμορφώνουν την κρατούσα τάξη πραγμάτων.

70.000 ένοπλοι, 5.000 νεκροί, 25.000 εκτοπισμένοι, σ’ ένα μόλις μήνα, είναι ο σύντομος απολογισμός της σφοδρότερης μάχης που έγινε ποτέ στην Αθήνα. Τα Δεκεμβριανά υπήρξαν η μοναδική περίπτωση κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όπου συμμαχικές δυνάμεις συγκρούστηκαν ένοπλα και μάλιστα στην πρωτεύουσα ενός κράτους που μόλις είχε απελευθερωθεί από τη ναζιστική κατοχή. Στον πυκνό χρόνο των 33 ημερών, εκδηλώθηκαν αντιθέσεις, διχασμοί και προσδοκίες, που είχαν τις ρίζες τους στο πρόσφατο παρελθόν. Στις μάχες στους δρόμους της Αθήνας διακρίνουμε τα ίχνη του Εθ...

ΦΟΒΑΜΑΙ Φοβάμαι. Το ύψος του ακατοίκητου θαυμαστικού όπως επαναλαμβάνεται τρεις φορές μετά την προδομένη λέξη. Το ξαφνικό τηλεφώνημα μιας υπεραστικής απώλειας, τις ανοιξιάτικες μέρες των παιδιών και των πορνείων, τα περιστέρια που κοιμούνται στις ηρωικές σκιές των αγαλμάτων. Το δεύτερο ζευγάρι κλειδιών που δε χρειάστηκε ποτέ, όσες φωτογραφίες δεν είσαι, τις τελείες πριν γίνουν αποσιωπητικά. Ψέματα. Φοβάμαι μόνο την μετά θάνατον, πιθανή, αθανασία. Γι’ αυτό και μαζεύω από τώρα εμφιαλωμένα αποθέματα τέλους. Ποτέ δεν ξέρεις...

"Η φωτογραφία συνδέεται με τη μορφή της σχέσης που είχα διαρκώς με το αντικείμενό μου, που δεν ξέχασα ποτέ ότι ήταν άνθρωποι· τους ανθρώπους αυτούς κοίταζα με ένα βλέμμα που, αν δεν φοβόμουν μην ακουστεί γελοίο, θα το περιέγραφα ως στοργικό και, συχνά, συγκινημένο. [...] Ήμουν πολύ συγκινημένος, πολύ ευαίσθητος απέναντι στον πόνο όλων αυτών των ανθρώπων και συγχρόνως ένιωθα την αποστασιοποίηση του παρατηρητή, η οποία εκδηλωνόταν με το γεγονός ότι τραβούσα φωτογραφίες". Pierre Bourdieu Οι φωτογραφίες που τράβηξε ο Pierre Bourdieu κατά τη διάρκεια των εθνολογικών και...

Ο έρωτας είναι ένα πανέμορφο λουλούδι, πρέπει όμως να έχει κανείς την τόλμη να πάει να το κόψει από το τρομακτικό χείλος ενός γκρεμού. Σταντάλ Όσο για την Τράπεζα, πετάει από το ύψος των ταμείων της αυτή την πολύ λογική κουβέντα στον οφειλέτη: - Γιατί δεν είστε εις θέσιν; στην οποία δυστυχώς δεν μπορεί κανείς ν’ απαντήσει τίποτα. Μπαλζάκ Το γέλιο είναι σπουδαίο πράγμα: είναι περιφρόνηση και κατανόηση μαζί, εν ολίγοις ο καλύτερος τρόπος θεώρησης της ζωής. Φλωμπέρ Σταχυολογημένες από μυθιστορήματα, ημερολόγια ή γράμματα του Μπαλζάκ, του Σταντάλ και του Φλωμπέρ...

"Είχα συνειδητά αποφασίσει να παραμείνω αμετανόητος αριστερός στη στρατιωτική μου θητεία. Όχι από κανέναν φανατισμό και προσήλωση στις απόψεις του ΚΚΕ ή για να γίνω μάρτυρας και ήρωας κάποιου κόμματος, ήμουν πλέον πολύ κατασταλαγμένος σχετικά με αυτά... Κράτησα αυτή την ακραία στάση από δημοκρατική υπερηφάνεια απέναντι στη χούντα. Ορισμένα επώνυμα στελέχη του 114, του φοιτητικού και δημοκρατικού κινήματος, έπρεπε, απέναντι στο θερμοκήπιο της χούντας που ήταν ο στρατός, να ξεδιπλώσουμε τη σημαία της ανυποχώρητης δημοκρατικής συνείδησης και πεποίθησης. Και αυτό έκανα. Είχα όμ...

Το 1927, μετά την έκδοση του βιβλίου, κυκλοφόρησε η ταινία Metropolis σε σκηνοθεσία του τελειομανούς Φριτς Λανγκ, μια πανάκριβη υπερπαραγωγή, κατά τα χολυγουντιανά πρότυπα. Χρειάστηκαν 16 μήνες γυρισμάτων, 37.000 κομπάρσοι και 200 εκατομμύρια δολάρια. Η ταινία αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του γερμανικού εξπρεσιονισμού, κυρίαρχου αισθητικού ρεύματος της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. Ενσωματώνει επίσης στοιχεία από τον ρομαντισμό, τον φουτουρισμό, το μελόδραμα και την αρ νουβό, αλλά και από τη γοτθική τέχνη και αρχιτεκτονική. Πολύ σύντομα η ταινία υπέστη αλλεπάλληλες περικοπές,...

Στα χρόνια που ακολούθησαν την πρώτη μου ναυτολόγηση είχα γίνει κοινωνός άπειρων ανθρώπινων ιστοριών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, το αλμυρό στοιχείο λειτουργούσε εξαγνιστικά, σαν την κολυμπήθρα του Σιλωάμ, για να ξεπλύνει ανομήματα και να γιατρέψει κουσούρια τα οποία, κακά τα ψέματα, όλους μάς ακολουθούνε σαν βαριές και σκοτεινές σκιές, που καταντούν εφιάλτες τα μοναχικά και στείρα νυχτέρια στη στενή κουκέτα. Είχα την εντύπωση ότι μετά από μια τέτοια εξομολόγηση οι σχέσεις γίνονταν πιο απλές και συνάμα πιο ζεστές, πιο ανθρώπιν...

Καθώς ο υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας ετοιμάζεται να καταθέσει προς ψήφιση ένα νομοσχέδιο που καθιστά ευκολότερη την απέλαση και έκδοση αλλοδαπών, δέχεται μια επιστολή που μεταξύ άλλων γράφει: Εξοχότατε, Το νομοσχέδιο που προτίθεστε να καταθέσετε στη Βουλή είναι άδικο. Έχει σχεδιαστεί ώστε να παραδώσει σε μια διεφθαρμένη και εκδικητική κυβέρνηση άτομα που αυτή τη στιγμή βρίσκουν στην Αγγλία άσυλο από τις διώξεις των δικτατόρων και των τυράννων . . . Συνεπώς, βρισκόμαστε στη θλιβερή θέση να σας προειδοποιήσουμε πως, εκτός και αν η κυβέρνησή σας αποσύρε...

Σμύρνη, αρχές 20ού αιώνα. Ο Σωκράτης Ελισαίος είναι ιδιωτικός ντετέκτιβ. Η δουλειά του είναι να ξετρυπώνει κακοπληρωτές και πλαστογράφους για λογαριασμό λεβαντίνων και ελλήνων έμπορων. Η φιλία του με τον επιθεωρητή Τζεβντέτ Σαμί τού εξασφαλίζει πληροφορίες, κι εκείνος για αντάλλαγμα βοηθάει την αστυνομία στις υποθέσεις της. Τίποτα πολύ δύσκολο, ποτέ ανθρωποκτονία. Αυτή τη φορά όμως, ο Ελισαίος θα βρεθεί μπροστά σε δύο πτώματα. Η έρευνά του θα τον οδηγήσει στα δρομάκια του Τουρκομαχαλά, της Αρμενοσυνοικίας και της εβραϊκής συνοικίας, στις αριστοκρατικές συνοικίες των Ελλήνων...

Η βαθύτερη κατανόηση της διαλεκτικής μεθόδου προϋποθέτει την αντιπαράθεση με την ιστορία της γένεσής της. Αντικείμενο του βιβλίου είναι η ανάλυση και διερεύνηση της σχέσης ανάμεσα αφενός στην έννοια της διαλεκτικής, όπως αυτή διαμορφώνεται κυρίως στο ώριμο έργο του Πλάτωνα, και αφετέρου στον σχηματισμό της εγελιανής διαλεκτικής, κυρίως κατά την περίοδο της Ιένας, όπου ο Χέγκελ συγκροτεί τα μεθοδολογικά εργαλεία που θα χρησιμοποιήσει στη συνέχεια στο σύστημά του. Μέσω της αποσαφήνισης του ρόλου που αποδίδει ο Χέγκελ στη διαλεκτική ως λογική μέθοδο, η μελέτη αυτή εντάσσεται...

Μερικές φορές χρειάζονται περισσότερες από μία ζωές για να διηγηθείς μια ιστορία. Ό,τι κι αν κάνει, ό,τι αποφάσεις κι αν πάρει, κάθε φορά που πεθαίνει ο Χάρι, επιστρέφει στο μέρος απ’ όπου ξεκίνησε, ένα παιδί με όλη τη γνώση μιας ζωής που έχει βιωθεί κιόλας δεκαπέντε φορές. Τίποτα δεν αλλάζει ποτέ μέχρι τώρα... Βραβείο John W. Campbell για το καλύτερο βιβλίο επιστημονικής φαντασίας Υποψήφιο για το βραβείο Arthur C. Clarke επιστημονικής φαντασίας Ο Χάρι Όγκοστ είναι ένας Καλατσάκρα, ένας Ουροβόρος, προορισμένος να ζει, να πεθαίνει και να ξαναγεννιέται μέσα στο ίδ...

Ο Μαξ Νεττλάου υπήρξε ο πρώτος και σημαντικότερος ιστορικός του αναρχικού κινήματος, γνωστός ως "ο Ηρόδοτος της Αναρχίας". Η "Ιστορία της αναρχίας" θεωρείται η κλασική επιτομή του πολυσχιδούς έργου του και αποτελεί, μέχρι και σήμερα, το βασικό βιβλίο αναφοράς κάθε μεταγενέστερου έργου.

Ο τουρισμός, το νέο "αντικείμενο των αναπτυξιακών μας ερώτων", όπως το χαρακτήριζε ένας σχολιαστής κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας, νοείται σήμερα ως μια φυσική επιλογή σε κάθε συζήτηση για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Η συνθήκη αυτή, ωστόσο, κατασκευάζεται ιστορικά μέσα στο ταραγμένο πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό τοπίο των πρώτων τριών μεταπολεμικών δεκαετιών. Ποια συγκυρία καθιστούσε την επιλογή αυτή επίκαιρη; Ποιες αντιλήψεις σχετικά με την ανάπτυξη του εν λόγω κλάδου ήταν κυρίαρχες από τις οικονομικές και πολιτικές ελίτ της χώρας τις πρώτες μετ...

Το βιβλίο περιέχει συνεντεύξεις και άρθρα μουσικών, κείμενα φίλων, ποιήματα, εικαστικά έργα, μουσικά κομμάτια, ανθρώπων που εμπνεύστηκαν απ’ αυτόν και τα αφιερώνουν σ’ αυτόν. Οι φωτογραφίες που περιέχονται στο βιβλίο σηματοδοτούν τις περιόδους της ζωής του, σε σχέση πάντα με τη μουσική. Την παιδική του ηλικία, την προεφηβική και εφηβική, πού ήδη είχε ανέβει στην επαγγελματική μουσική σκηνή, την περίοδο των σπουδών του (1996-2001), με υποτροφία στο Berklee College of Music της Βοστόνης, και την περίοδο της επιστροφής του στην Ελλάδα, την οποία μοίρασε μισή στη Θεσσαλονίκη, τ...

Ένας από τους λαμπρότερους Ευρωπαίους ιστορικούς σε μια συζήτηση χωρίς προηγούμενο για το παρελθόν αλλά και το μέλλον που αξίζει να διεκδικηθούν, για τη ζωή της σκέψης αλλά και τη σκεπτόμενη ζωή. Αρθρωμένο σαν μια σειρά από προσωπικές συζητήσεις ανάμεσα στον Τόνυ Τζαντ και τον φίλο, συνάδελφο και μαθητή του Τίμοθυ Σνάυντερ, το βιβλίο παρουσιάζει τους θριάμβους και τις αποτυχίες των πιο επιφανών διανοουμένων του εικοστού αιώνα και τις διαμάχες που σημάδεψαν τον κόσμο μας. Συνυφαίνοντας αυτοβιογραφικά σκαριφήματα με ελεύθερες, ρέουσες συζητήσεις γύρω από την ιστορία, την...