Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Στηριγμένο σ' ένα εξαιρετικά σημαντικό φωτογραφικό αρχείο από την Ανάφη, το βιβλίο αυτό ασχολείται με τη ζωή των κομμουνιστών, των συνδικαλιστών και άλλων προσώπων που εξορίστηκαν εκεί από τη δικτατορία του Μεταξά, με την αιτιολογία ότι συνιστούν "δημόσιο κίνδυνο". Αντλώντας από δημοσιευμένα και αδημοσίευτα απομνημονεύματα και από προσωπικές αφηγήσεις πρώην εξόριστων, η Μάργκαρετ Κέννα δίνει μια ολοζώντανη εικόνα αυτής της ετερόκλητης συνάθροισης ανθρώπων που βρέθηκαν μπροστά σ' ένα δυσβάσταχτο κοινό πεπρωμένο. Ως άτομα και ως "ομάδα συμβίωσης" χρειάστηκε να αντιμετωπίσουν...

Η Έρση συναντούσε τον εραστή της σ' ένα μικρό ξενοδοχείο λίγο έξω από την πόλη. Κι ήταν ένας καλοφτιαγμένος εντυπωσιακός άντρας: αδρά χαρακτηριστικά, γοητευτικό χαμόγελο ψηλός, γεροδεμένος, με βαρύ κορμί και δυνατά χέρια πληθωρικός· δέρμα σκούρο μελαμψό, στρογγυλά κατάμαυρα μάτια ζωηρά και παιχνιδιάρικα. Πολλά κυματιστά μαλλιά, μαύρα, απεριποίητα και μοναδικά. Χαριτωμένος και λογάς. Σαράντα χρονών μα έδειχνε νεώτερος. Γραφίστας, έφταχνε διαφημιστικές ταμπέλες, καλλιτεχνικά γράμματα σε μαγαζιά. Δούλευε με χρώματα και μπογιές. Υπόγραφε ζωγράφος... Τα γλυκόλογα, οι παντοτιν...

Όταν μετά από δέκα χρόνια γάμου η Λουθία χάνει ανεξήγητα τον άντρα της στις τουαλέτες του αεροδομίου, ο κόσμος της ανατρέπεται. Δύο αναπάντεχοι σύντροφοι τη βοηθούν να εξιχνιάσει το μυστήριο: ένας ογδοντάρης αναρχικός, πρώην ταυρομάχος και πιστολέρο, που ενσαρκώνει τη σύγχρονη ιστορία της Ισπανίας, κι ένας άπειρος νέος, που ξυπνά μέσα της ξεχασμένα πάθη. Στο δρόμο, τα ερωτήματα πυκνώνουν: πόσα δεν ξέρει, αλήθεια, η Λουθία γι' αυτόν το σύζυγο, που οι τρομοκράτες ζητούν υπέρογκα λύτρα για να τον απελευθερώσουν, η αστυνομία του καταλογίζει ύποπτες δοσοληψίες κι ως και η κινέζι...

Ο Περσέας αποκεφαλίζει τη Μέδουσα αποστρέφοντας το πρόσωπο του απ' αυτήν. Έτσι αντιμετωπίζει ο μυθικός ήρωας τη θηλυκή μορφή που τρομοκρατεί με το βλέμμα της τον ανδρικό πληθυσμό, βλέμμα που, απ' ό,τι φαίνεται, δείχνει στον άνθρωπο το τέλος του. Αν όμως αυτή είναι η ετυμηγορία του μυθικού λόγου σχετικά με την αποκρουστική, τερατόμορφη ή κατ' άλλους γοητευτική εταίρα Μέδουσα, τότε γιατί η αποκομμένη κεφαλή της αποβαίνει εν συνεχεία όπλο του ήρωα; Και γιατί η άγρια κραυγή της, όπως και των αδελφών της Γοργόνων, αποτελεί κληρονομιά του πολιτισμού; Στο βιβλίο αυτό ο αναγνώστης...

Ο τέταρτος αυτός τόμος κειμένων θεατρικής κριτικής περιέχει επιλογή από τη σχετική εργασία του Γιάννη Βαρβέρη κατά το διάστημα 1994-2003.

Ο ποιητής Γιάννης Βαρβέρης συγκεντρώνει στον πέμπτο αυτό τόμο θεατρικής κριτικής, Η κρίση του θεάτρου, Ε΄, κείμενά του των ετών 2003-2010. Θεατρικός κριτικός από το 1976 (περ. Η Λέξη, εφ. Η Καθημερινή) αντιμετωπίζει το θεατρικό γεγονός στην ολότητά του, τόσο ως προς την αρχαία και νέα ελληνική παράδοση, όσο και ως προς το ξένο δραματολόγιο. Λόγος αντικειμενικότητας και διεισδυτικότητας εκφράζεται μέσα από μια γλώσσα πλούσια, ευθύβολη και συνάμα ποιητική.

Αυτός είναι ο έκτος και τελευταίος τόμος κειμένων θεατρικής κριτικής, που εκδίδεται μετά την απουσία του συγγραφέα. Όλα τα κείμενα έχουν δημοσιευθεί στην εφημερίδα "Η Καθημερινή" από το τέλος του 2010 έως το καλοκαίρι του 2011. Ας σημειωθεί εδώ ότι οι τρεις τελευταίες κριτικές δημοσιεύθηκαν μετά το θάνατο του συγγραφέα, ύστερα από συνεννόησή μας με τον κύριο Νίκο Ξυδάκη, τον οποίο και ευχαριστούμε. (από τον πρόλογο της Αλίκης και του Νίκου Βαρβέρη)

Η κριτική του Λόγου και της μεταφυσικής αποτελεί το κύριο πυλώνα του φιλοσοφικού στοχασμού του Αντόρνο και του Νίτσε. Η ριζοσπαστική κριτική που ασκεί ο Αντόρνο στην "Διαλεκτική του Διαφωτισμού" εδράζεται στην αντιπαράθεση με την κυρίαρχη εργαλειακή ορθολογικότητα, η οποία μετατρέποντας τον Λόγο σε απλό υποχείριο της αυτοσυντήρησης, οδηγεί εαυτόν στην αυτοαναίρεση και τον πολιτισμό στη βαρβαρότητα. Εξίσου ριζικά επιτίθεται ο Νίτσε στον νεωτερικό Λόγο, ο οποίος φενακίζει τη σύγχρονη συνείδηση προσφέροντας της ακράδαντες "αλήθειες", αδιαφιλονίκητες κανονιστικές αρχές και πλασ...

Πώς είναι η ζωή όταν η καθημερινότητα είναι συνώνυμη με το φόβο; Τι σημαίνει να μένεις ζωντανός ανάμεσα στους νεκρούς και τι ενοχές κουβαλούν οι επιζήσαντες των εξαφανίσεων; Πώς να φανταστεί κανείς το μέλλον σε μια πατρίδα στείρα; Μυθιστόρημα φιλοσοφικό και πολιτικό, "Η κριτική των όπλων" πραγματεύεται το τερατώδες ως μία από τις πιο βαθιές πτυχές της ανθρώπινης συνθήκης. 21 Οκτωβρίου 2002

Ένα ταξίδι της Ψυχής και του Νου, στο χώρο και το χρόνο της Μήθυμνας του καθενός μας. Ένα ταξίδι στη μαγεία του Μυστικού, που επωάζεται μέσα στον ερωτισμό του Φανερού. "Ένας πίνακας πολυμεγέθης, πολύχρωμος, ζωγραφισμένος πινελιά-πινελιά. Η πατρίδα αναπλάθεται μέσα σε φως..." (Θεοδόσης Δασκαλόπουλος, Περιοδικό Έρευνα) "...Αφετηρία, στην πορεία τον ποιητή, η πέτρα κι ο άνεμος. Τέρμα, η άπλα και το βύθος της θάλασσας, η εσωτερικότητα της ενιαίας πατρίδας." (Γιάννης Καραβίδας, Ριζοσπάστης) "Ταξίδι στη Μήθυμνα, μέσα στο ελληνικό φως. Στις λέξεις ανιχνεύει κανείς τ...

Σε ένα μεγάλο σπίτι γεμάτο από τις ηχομονώσεις του ιδιόρρυθμου πατέρα, οι φωνές χάνουν την δύναμή τους και οι ανθρώπινες σχέσεις αποδυναμώνονται. Ο καθένας ζει πια στον δικό του ρυθμό, όμως όλοι μαζί χορεύουν τον χόρο που σέρνει η γιαγιά. Τα ενενηκοστά όγδοα γενέθλιά της γίνονται η αφορμή που θα ωθήσει την μίκρη εγγονή να διηγηθεί όσα η ίδια γνωρίζει για την περίεργη αυτή οικογένεια.

Το 1945, μόλις έληξε επίσημα ο Πόλεμος, ο χειρότερος στην παγκόσμια ιστορία, οι άνθρωποι ανάσαναν. Άρχισε να κυριαρχεί η πεποίθηση πως τα δεινά είχαν τελειώσει. Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν είχε τελειώσει· το παρελθόν αρνιόταν επίμονα να παρέλθει. Σε όλες τις χώρες, αυτοί οι διάδοχοι "πόλεμοι της μνήμης" διαμόρφωναν ταυτότητες και γίνονταν αντικείμενο δημόσιων αντιπαραθέσεων, τόσο σε εθνικό, όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο. Η διαχείριση του ναζιστικού παρελθόντος, οι πανταχόθεν αποσιωπήσεις, η μνήμη του Ολοκαυτώματος, η υποβάθμιση του δωσιλογισμού, οι συνεχιζόμενες ιστορι...

Το βιβλίο αυτό έχει να κάνει με την αλλαγή. Αυτό που ονομάζεται Μεσαίωνας ή Μέσοι Χρόνοι διήρκησε μια χιλιετία, από το 500 μέχρι το 1500 και η Ευρώπη, που αποτελεί το θέμα αυτού του βιβλίου, ήταν ένα πολύ διαφορετικό μέρος στα τέλη αυτής της περιόδου απ’ ό,τι στις αρχές της. Η διάλυση της δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, οι μεταρρυθμίσεις του Καρλομάγνου, η φεουδαρχική επανάσταση, η πρόκληση των αιρέσεων, η καταστροφή της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η ανοικοδόμηση των ύστερων μεσαιωνικών κρατών, ο όλεθρος του Μαύρου Θανάτου - χωρίς αμφιβολία, ο ευρωπαϊκός Μεσαίωνας υπήρξε...

Σ' αυτό το βιβλίο τα καράβια αρμενίζουν· τα κύματα επαναλαμβάνουν το τραγούδι τους· οι αμπελουργοί κατηφορίζουν από τους λόφους των Cinque Terre στη γενοβέζικη Ριβιέρα· στην Προβηγκία και στην Ελλάδα τινάζουν τα δέντρα για να πέσουν οι ελιές· στην ήρεμη λιμνοθάλασσα της Βενετίας ή στα κανάλια της Τζέρμπα οι ψαράδες τραβούν τα δίχτυα τους· οι ξυλουργοί κατασκευάζουν βάρκες ίδιες με κείνες του χθες... Και για μια ακόμη φορά κοιτάζοντάς τους βρισκόμαστε εκτός χρόνου. Το ταξίδι στη Μεσόγειο είναι μια συνάντηση με πράγματα πολύ παλιά, που είναι όμως ακόμη ζωντανά και συνυπάρχ...

Η πηγή είναι εδώ, στον μεσογειακό χώρο, η βαθιά πηγή του ανώτερου πνεύματος στο οποίο αναφέρεται ο πολιτισμός μας. Εννοώ αυτό το άθρησκο τμήμα του πνεύματος που δέχθηκε την εισβολή διαφόρων πίστεων, κατακτήθηκε και, τώρα που αυτές οι πίστεις υποχωρούν, παραμένει το αντικείμενο μιας ευλάβειας της οποίας ναοί είναι τα μουσεία και οι βιβλιοθήκες και την οποία προσπαθούν να ζωογονήσουν το σχολείο, το πανεπιστήμιο, οι πολύμορφοι μηχανισμοί της ιδεολογίας που μας κυβερνά. «Στο Κλήβελαντ ή στην Στοκχόλμη, στην Κρακοβία ή στο Κίεβο, όταν σκέπτονται την Βενετία, την Κωνσταντινού...

Μητρότητα; Ξανά; Το κοινό νήμα που συνδέει τις έρευνες που παρουσιάζονται εδώ αναπτύσσεται στο επίπεδο του αναλυτικού ενδιαφέροντος για τη μητρότητα στην Ελλάδα στα τέλη του 20ού και τις αρχές του 21ου αιώνα. Αντλώντας από τη σύγχρονη εθνογραφική παραγωγή, οι μελέτες του τόμου αναρωτιούνται για την αναλυτική σημασία της μητρότητας στη μελέτη της ελληνικής κοινωνίας, ενώ αποσκοπούν, ταυτόχρονα, να συνομιλήσουν με πρόσφατες θεωρητικές και εθνογραφικές μετατοπίσεις που οδήγησαν στην ανάδυση των "νέων" ανθρωπολογικών μελετών για τη συγγένεια. Οργανωμένες σε τέσσερεις διακρι...