Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Όπως συμβαίνει με όλες σχεδόν τις προηγούμενες συγκεντρωτικές εκδόσεις μελετημάτων του συγγραφέα, η σύμμεικτη θεματική και του τόμου αυτού ορίζεται από το τρίπτυχο των γενικών κατηγοριών: Λογοτεχνία - Κριτική - Φιλολογία, και αναφέρεται σε διαστάσεις και "στιγμές" της νεοελληνικής παρουσίας στις περιοχές αυτές της δημιουργικής γραμματείας και της αξιολογικής και επιστημονικής σπουδής της. Είναι γνωστό ότι στη βιβλιογραφία των ανάλογων συναγωγών εμφανίζεται διάχυτη η αναφορά στην αυτονόητη πρακτική χρησιμότητα της συγκέντρωσης διάσπαρτων συμβολών, ώστε να μην χρειάζεται εδώ...

[...]Η πρώτη συνολική έκδοση του Παπαδιαμάντη έγινε μετά τον πόλεμο από τον Βαλέτα (1954). Τώρα που γράφεται ο πρόλογος αυτός, χωρίς να έχουμε ακόμα πατήσει τα κατώφλια του εικοστού πρώτου αιώνα, οι εκδόσεις του Παπαδιαμάντη είναι δυσαρίθμητες -εδώ αλήθεψε η πρόβλεψη του Νιρβάνα. Δεν έχουμε όμως ακόμα τη "μνημειώδη εθνική" ή "κλασική", και μια προσεχτική μελέτη των κριτικών υπομνημάτων αυτής εδώ της έκδοσης θα δείξει πως ο λόγος τούτος δεν είναι υπερβολικός ή άδικος. Πρέπει να δηλωθεί από την αρχή και με έμφαση πώς ποτέ δε θα είμαστε σε θέση να έχουμε μια πλήρη και ακριβή...

[...] Η πρώτη συνολική έκδοση του Παπαδιαμάντη έγινε μετά τον πόλεμο από τον Βαλέτα (1954). Τώρα που γράφεται ο πρόλογος αυτός, χωρίς να έχουμε ακόμα πατήσει τα κατώφλια του εικοστού πρώτου αιώνα, οι εκδόσεις του Παπαδιαμάντη είναι δυσαρίθμητες -εδώ αλήθεψε η πρόβλεψη του Νιρβάνα. Δεν έχουμε όμως ακόμα τη "μνημειώδη εθνική" ή "κλασική", και μια προσεχτική μελέτη των κριτικών υπομνημάτων αυτής εδώ της έκδοσης θα δείξει πως ο λόγος τούτος δεν είναι υπερβολικός ή άδικος. Πρέπει να δηλωθεί από την αρχή και με έμφαση πώς ποτέ δε θα είμαστε σε θέση να έχουμε μια πλήρη και ακριβή...

[...]Η πρώτη συνολική έκδοση του Παπαδιαμάντη έγινε μετά τον πόλεμο από τον Βαλέτα (1954). Τώρα που γράφεται ο πρόλογος αυτός, χωρίς να έχουμε ακόμα πατήσει τα κατώφλια του εικοστού πρώτου αιώνα, οι εκδόσεις του Παπαδιαμάντη είναι δυσαρίθμητες -εδώ αλήθεψε η πρόβλεψη του Νιρβάνα. Δεν έχουμε όμως ακόμα τη "μνημειώδη εθνική" ή "κλασική", και μια προσεχτική μελέτη των κριτικών υπομνημάτων αυτής εδώ της έκδοσης θα δείξει πως ο λόγος τούτος δεν είναι υπερβολικός ή άδικος. Πρέπει να δηλωθεί από την αρχή και με έμφαση πώς ποτέ δε θα είμαστε σε θέση να έχουμε μια πλήρη και ακριβή...

[...]Η πρώτη συνολική έκδοση του Παπαδιαμάντη έγινε μετά τον πόλεμο από τον Βαλέτα (1954). Τώρα που γράφεται ο πρόλογος αυτός, χωρίς να έχουμε ακόμα πατήσει τα κατώφλια του εικοστού πρώτου αιώνα, οι εκδόσεις του Παπαδιαμάντη είναι δυσαρίθμητες -εδώ αλήθεψε η πρόβλεψη του Νιρβάνα. Δεν έχουμε όμως ακόμα τη "μνημειώδη εθνική" ή "κλασική", και μια προσεχτική μελέτη των κριτικών υπομνημάτων αυτής εδώ της έκδοσης θα δείξει πως ο λόγος τούτος δεν είναι υπερβολικός ή άδικος. Πρέπει να δηλωθεί από την αρχή και με έμφαση πώς ποτέ δε θα είμαστε σε θέση να έχουμε μια πλήρη και ακριβή...

[...]Η πρώτη συνολική έκδοση του Παπαδιαμάντη έγινε μετά τον πόλεμο από τον Βαλέτα (1954). Τώρα που γράφεται ο πρόλογος αυτός, χωρίς να έχουμε ακόμα πατήσει τα κατώφλια του εικοστού πρώτου αιώνα, οι εκδόσεις του Παπαδιαμάντη είναι δυσαρίθμητες -εδώ αλήθεψε η πρόβλεψη του Νιρβάνα. Δεν έχουμε όμως ακόμα τη "μνημειώδη εθνική" ή "κλασική", και μια προσεχτική μελέτη των κριτικών υπομνημάτων αυτής εδώ της έκδοσης θα δείξει πως ο λόγος τούτος δεν είναι υπερβολικός ή άδικος. Πρέπει να δηλωθεί από την αρχή και με έμφαση πώς ποτέ δε θα είμαστε σε θέση να έχουμε μια πλήρη και ακριβή...

Στα τρία χρόνια από την εκδημία του φίλου μας, του αδελφού μας καλύτερα, του ποιητή που μας φίλευε κάθε τόσο με το απόσταγμα της πιστής του καρδίας, προβαίνουμε σ' αυτή την έκδοση, ως απαρχή των όσων πρόκειται ν' ακολουθήσουν. Μέσα στην πληθώρα των ποιημάτων που άφησε φεύγοντας -άλλα συντεταγμένα από τον ίδιο σε συλλογές, άλλα χωρίς συγκεκριμένη διάταξη, χωρίς κάποια μαρτυρία για τις προθέσεις του- το ξεκίνημα να βγει όλο αυτό το ποιητικό θησαύρισμα στο φως απαιτούσε και τόλμη και απόφαση. Καταλήξαμε σ' αυτό το απάνθισμα από δύο ποιητικά του σύνολα, ώστε ν' ακολουθήσουν, στ...

Το βιβλίο αυτό δεν ζητάει να πείσει για τις θέσεις του, ούτε να μεταπείσει υποθετικούς αντιπάλους. Δεν είναι μια "απολογητική" της χριστιανικής πίστης και δεν επιδιώκει να προσηλυτίσει στις απόψεις του τον αναγνώστη. Έχει μια και μόνη φιλοδοξία: Να ξεχωρίσει αυτό που είναι η χριστιανική πίστη, απ' ό,τι δεν είναι χριστιανική πίστη. Να αναιρέσει, όσο το μπορεί, τη σύγχυση που μοιάζει να υπάρχει σήμερα στις συνειδήσεις σε σχέση με την αλήθεια της χριστιανικής εκκλησίας. Να ξεκαθαρίσει αυτή την αλήθεια από αλλότριες και ξένες προσμείξεις που τείνουν να την υποκαταστήσουν. Κι ό...

Ο Οκτάβιος Μερλιέ, στον οποίο οφείλουν πολλά οι παπαδιαμαντικές σπουδές, εξέδωσε το 1934 το βιβλίο "Α. Παπαδιαμάντη Γράμματα" και κατέστησε γνωστό τον κύριο όγκο της αλληλογραφίας του διηγηματογράφου μας. Πρόκειται για έκδοση που δίκαιο είναι, έστω και κάπως καταχρηστικά, να θεωρηθεί ως η πρώτη ερμηνευτική έκδοση παπαδιαμαντικού κειμένου. Στο επίμετρο ο Μερλιέ καταχωρίζει γράμματα οικείων και φίλων του Παπαδιαμάντη, των οποίων όμως δεν είναι παραλήπτης ο Παπαδιαμάντης. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1947, ο Κώστας Α. Παπαχρίστος, που είχε την καλή τύχη να ερευνήσει πρώτο...

Πρόκειται για την ιστορία του Αλεξίου, του ανθρώπου του Θεού, ο οποίος γεννήθηκε στη Ρώμη, το 357 μ.Χ. περίπου, από γονείς πλουσίους και επιφανείς. Ασκήτεψε στην Έδεσσα της Συρίας για δεκαεπτά χρόνια, στον Ναό-Μαρτύριο του Αγίου Αποστόλου Θωμά. Επιστρέφει στη Ρώμη, στο πατρικό του σπίτι, ζώντας ως δούλος στο αίθριο της οικίας των γονέων του, αγνοούμενος υπό πάντων, για άλλα δεκαεπτά χρόνια. Η κοίμησή του, περίπου το 407 μ.Χ., στην οικία των γονέων του, αποκάλυψε ποιος ήταν· είχε γράψει την ιστορία του σε ένα φύλλο χαρτιού, κρατώντας το σφιχτά στην παλάμη του, κείμενος νεκρό...