Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Το βιβλίο αυτό, σε αντίθεση με κάποιους ερευνητές που αναπαράγουν τον "πρωτογονισμό" της αρχαιοελληνικής οικονομίας των κλασσικών χρόνων, έχει δύο βασικούς σκοπούς: Να δείξει ότι η οικονομία των αρχαίων ελληνικών πόλεων (κυρίως η Αθηναϊκή) είχε πάρα πολλά λειτουργικά στοιχεία και μηχανισμούς όμοια με των συγχρόνων, και να δικαιολογήσει γιατί η διερεύνηση της ιστορίας των οικονομικών πρέπει να έχει αυτή την εποχή ως βάση. Με αυτές τις θέσεις δεν υποστηρίζεται πως οτιδήποτε ανακαλύφθηκε αργότερα στην οικονομική επιστήμη είχε τις ρίζες του στους αρχαίους Έλληνες, αλλά επιδιώκε...

Η πρωτότυπη αρχαιοελληνική σκέψη έθεσε ισχυρά θεμέλια σε όλους τους τομείς γνώσης, αξιολόγησης και ρύθμισης του κόσμου της νεότερης ευρωπαϊκής ιστορίας. Είναι αναγκαίο, ιδιαίτερα στην πατρίδα μας με τις μεγάλες εθνικές ευαισθησίες, να μελετήσουμε με βάση τη σύγχρονη επιστημονική γνώση την πραγματική προσφορά της αρχαιοελληνικής φιλοσοφίας, αποφεύγοντας άκριτους δογματισμούς και άγονη αρχαιολατρία που μόνο ζημιά κάνουν στο μεγάλο έργο των προγόνων μας. Στη μελέτη αυτή αναλύονται και αξιολογούνται οι συμβολές της αρχαιοελληνικής κοινωνικής σκέψης, με βάση αρχές της σύγχρον...

Το παρόν συλλογικό πόνημα, επιμέλειας των Ι. Λυριτζή και Ν. Ζαχαριά, αναφέρεται στις επιστήμες της αρχαιομετρίας και της αρχαιολογικής έρευνας, και γενικότερα στο ευρύτατο πεδίο της αρχαιογνωσίας, και απευθύνεται σε φοιτητές, μεταπτυχιακούς και νέους ερευνητές, τμημάτων αρχαιολογίας καθώς και σε αυτούς των τμημάτων επιστήμης των υλικών. "Σε μια "αρχαιολογική εποχή" η οποία συχνά δίκαια θεωρεί ότι τα υλικά κατάλοιπα μέσα από τους περιορισμούς που σημαδεύουν την ανεύρεσή τους, το πολύπλευρο αποδεικτικό φορτίο που επωμίζονται αλλά και τις ερμηνευτικές ιδεολογικές δεσμεύσεις...

[...] Η ανά χείρας εργασία της κας Χαράς Κοσεγιάν αξιοποιεί στο έπακρο την εξαίρετη καταγραφή και τα σχετικά σχόλια του Μανώλη Μακρή στο βιβλίο του "Τα παραδοσιακά τραγούδια της Ολύμπου Καρπάθου" (2007) για να προχωρήσει σε ένα δεύτερο, τρίτο και τέταρτο βαθμό ανάλυσης των πλέον χαρακτηριστικών τραγουδιών που περιλαμβάνονται στη συλλογή αυτή. Σε δεύτερο βαθμό, διότι εξετάζει ως πιθανά δεδομένα βάσης τις αρχαϊκές καταβολές τόσο από στιχουργική άποψη, όσο και από πλευράς περιεχομένου, κυρίως μυθοπλαστικού. Σε τρίτο βαθμό, διότι η ανάλυση ακολουθεί τις εξελικτικές μεταλλάξει...

[...] Το βιβλίο μας αυτό στηρίζεται μεθοδολογικά στα προηγούμενα, προϋποθέτει τις θεωρητικοποιήσεις τους και προσπαθεί ν' αποτελέσει ένα βήμα παραπέρα στην όλη διερεύνηση των σύγχρονων συνθηκών, που, πλην όμως, είναι αρκετά διαφορετικές απ' αυτές που επικρατούσαν μέχρι εδώ και λίγα χρόνια. Φαινόμενα όπως ο κοινωνικός ρατσισμός, η απόρριψη, ο εθνικισμός, ο γλωσσικός και πολιτισμικός πουρισμός είναι πρωτόγνωρα για την Ευρώπη, για τις κοινωνικές επιστήμες, για την κουλτούρα. Τριάντα έως σαράντα χρόνια ανεξέλεκτης υλικής ανάπτυξης ήταν αρκετά για να διαλύσουν κάθε υπόσταση π...

Έχει γίνει πολλή και από πολλούς προσπάθεια να διαπιστωθεί η πραγματική πολιτική - ιδεολογική ταυτότητα του ποιητή. Άλλοι τον φέρουν ως "προοδευτικό", άλλοι "συντηρητικό", άλλοι "ά-πολιτικό". Η σύγχρονη έρευνα (Victor Ehrenberg, A.W. Gomme, K.J. Dover, H.-J. Newiger κ.ά.) τείνει να συγκλίνει ότι δεν ήταν τίποτε από αυτά τα τρία αμιγώς. Ότι αυτό που κυρίως τον ενδιέφερε ήταν "να βγάλει γέλιο" και αυτό το πέτυχε τέλεια. Διασκέδασε όχι μόνο η Αθήνα εκείνη την εποχή, αλλά γέλασε με την ψυχή της η Ελλάδα και ο κόσμος ολόκληρος και τώρα ακόμη γελάει (στα Φεστιβάλ αρχαίου δράματος...

Στο ανά χείρας βιβλίο επιχειρούμε να επανεξετάσουμε τις κρατούσες αντιλήψεις, τις σχετικές με την πρόσληψη των σοφιστικών επιρροών στο αριστοφανικό κείμενο, ειότι κατά την άποψή μας, έχουν συντελεστεί σημαντικές αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται πλέον και η σοφιστική κίνηση και η προσφορά της στον ανθρώπινο πολιτισμό. Οι νέες αυτές προσεγγίσεις στη σοφιστική δράση δεν στηρίζονται πια στο αναχρονιστικό στερεότυπο ότι οι σοφιστές υπήρξαν αμοραλιστές και πολέμιοι της αλήθειας. Τουναντίον, η σύγχρονη οπτική λαμβάνει σοβαρά υπόψη της την πολυεπίπεδη προσφορά το...

Το παρόν πόνημα συνιστά μια προσπάθεια συμπαραθέσεως της κορυφώσεως και των αρχών της θεωρίας για την Αττική Ρητορεία. Προς τούτο, κατά πρώτον δίδονται το αρχαίο κείμενο και η μετάφραση εκάστου βιβλίου, Α και Β, της κυρίως 'Ρητορικής του Αριστοτέλους· στην συνέχεια, εν είδει παραρτήματος προς το αριστοτελικό έργο, δίδονται αφ' ενός το αρχαίο κείμενο και η μετάφραση εκάστου εκ των δυο σωζόμενων λόγων του Γοργίου, "Ελένης εγκώμιον" και "Υπέρ Παλαμήδους απολογία", αφ' ετέρου το χαρακτηριστικό για την διορατικότητά του άρθρο του Charles P. Segal, "Gorgias and the Psychology of...

[...] Ένας από τους λόγους που η ενθύμηση της μάχης είναι διαφορετική για τον καθένα είναι ότι καμμιά μάχη δεν εξελίσσεται ποτέ σύμφωνα με το σχέδιο της. Καθένας, επομένως, πρέπει να είναι έτοιμος να αυτοσχεδιάσει όταν συμβεί το απροσδόκητο. Αναμφισβήτητα αυτή ήταν η περίπτωση στη γέφυρα του Γοργοποτάμου. Και η απροσδόκητη τύχη παίζει επίσης ένα ρόλο: καμμιά ανταρτική επιχείρηση δεν πέτυχε ποτέ χωρίς τύχη. Κανείς από όσους αναμίχθηκαν στο σχεδιασμό της επιχειρήσεως δε μπορούσε να είχε προβλέψει ότι η επίθεση στο βόρειο άκρο της γέφυρας θα αποδεικνυόταν πολύ πιο δύσκολη από...

Τα "Απομνημονεύματα" του Ισμαήλ Κεμάλ Μπέη Βλόρα, "Πατέρα της Αλβανικής Ανεξαρτησίας", τα οποία θα μπορούσαν να είναι και μία ιστορία της ύστερης περιόδου της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1860-1919), παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες για την κατάσταση των πραγμάτων σε διάφορες βαλκανικές, ασιατικές και αφρικανικές επαρχίες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, καθώς και πλήθος στοιχείων για την κοινωνική συγκρότηση, την οικονομική κατάσταση, τα ήθη και τα έθιμα των οθωμανικών αλβανικών επαρχιών. Περαιτέρω, τα "Απομνημονεύματα" καταγράφουν και ερμηνε...

Στη σύγχρονη εμπειρική κοινωνική έρευνα η μέτρηση και επομένως οι αριθμοί συναρτώνται όχι μόνο με την παρατήρηση αλλά, προ παντός, με την επεξεργασία και ανάλυση των στοιχείων και γι' αυτό με την επαλήθευση των θεωρητικών υποθέσεων μιας έρευνας. Είναι με άλλα λόγια στοιχείο της επιστημονικής οργάνωσης και διεξαγωγής της έρευνας, δηλ. της μεθοδολογίας (της). Πράγματι, οι αριθμοί για τον κοινωνικό επιστήμονα είναι ό,τι το νυστέρι για τον χειρούργο ιατρό. Με τους αριθμούς ο κοινωνικός ερευνητής ανιχνεύει τα κοινωνικά φαινόμενα και μπορεί να δείξει πειστικά τις πιθανές σχέσεις...

Η εξαιρετικά "δημοφιλής", τα τελευταία χρόνια, συζήτηση περί παγκοσμιοποίησης δεν θα μπορούσε να μην επεκταθεί και σε ζητήματα που υπερβαίνουν το σενό πεδίο της λειτουργίας των οικονομιών, τη στιγμή μάλιστα που ήδη σε αυτήν περιλαμβάνονται αναφορές και για τις επιπτώσεις της παγκοσμιοποίησης σε άλλα πεδία. Υπό το πρίσμα αυτό, η αναζήτηση των επιπτώσεων του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης στη διαμόρφωση και άσκηση κοινωνικής πολιτικής αποτελεί το βασικό αντικείμενο του παρόντος βιβλίου. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)