Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Συναντιόμαστε μια φορά τη βδομάδα και τα λέμε. Αφήνουμε τα παιδιά, όσες έχουμε, στη γιαγιά και στις θείες. Άσε που αφήνουμε και τον άντρα της Βερόνικας στην ησυχία του! Φτιάχνουμε λαζάνια, κις λωραίν, το αγαπημένο μας ρολό της θείας Μαργαρίτας και αρχίζουμε! Τι λέμε τόσες ώρες; Για δουλειές, δίαιτες, ταξίδια, ψώνια. . . Δήθεν! Τελικά, για άντρες λέμε! Τη μία, την παράτησε ο φίλος της και είναι στις μαύρες της, αλλά μάλλον όχι για πολύ! Η άλλη, μόλις τον σχόλασε, άνθισε. Κι αυτή όχι για πολύ! Εγώ είμαι ερωτευμένη με τον ίδιο άντρα τα τελευταία δεκαέξι χρόνια, αλλά αυτός είνα...

Είναι φωτογράφος. Παρατηρεί τους ανθρώπους γύρω της και φυλακίζει τις δυνατές στιγμές τους. Μη βγάλετε βιαστικά συμπεράσματα. Μια φωτογραφία ξεγελά. Μια στάση ποτέ δεν είναι αρκετή... Μια στάση μια ιστορία... Οκτώ ιστορίες, οκτώ στάσεις ζωής. Όμως στο τέλος του βιβλίου ξεκαθαρίζει το τοπίο. Ο αριθμός οκτώ που σχηματίζουν δυο κουλουριασμένα ενωμένα φιδάκια, κάτω από μια ξερολιθιά καταμεσήμερο γίνεται η αρχή του νήματος για μια κατάδυση ψυχής. "Το οκτώ για να γίνει προϋποθέτει δυο κύκλους. Οι κύκλοι προϋποθέτουν ένωση. Η ένωση προϋποθέτει έλξη. Η έλξη προϋποθέτει έρωτα... Αν...