Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Τα παιδικά χρόνια δεν ήταν καθόλου εύκολα στα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι κακουχίες και το αποτέλεσμα μετά τον πόλεμο, η φυγή από την Πατρίδα, ο ξενιτεμός και η απουσία του πατέρα, άφησαν ανεξίτηλα σημάδια. Η ιστορία επαναλαμβάνεται μετά από χρόνια με την προσφυγιά και τον ξεριζωμό του ’74 στην Κύπρο. Η ιστορία της ζωής σε πρώτο πλάνο χωρίς περιστροφές. Η αλήθεια δεν κρύβεται όσο και να προσπαθεί κανείς να ξεχάσει. Ακόμα ζω... Η μνήμη μέχρι πότε θα είναι ζωντανή;

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Δίας γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κρήτη, κρυμμένος σε δύο σπήλαια ύστερα από προσπάθεια της μητέρας του Ρέας να τον προστατέψει από το μένος του Κρόνου. Η ιστορία μας είναι μια χιουμοριστική παραλλαγή της εφηβικής ζωής του θεού, ο οποίος ζει με τα αδέρφια του σε ένα παλάτι στην κορυφή του βουνού στις Ελεύθερνες. Μια μέρα ξυπνάει με θολωμένο μυαλό, ξεχνώντας την ηλικία του. Ο Ερμής, προσπαθεί να τον ενημερώσει για ό,τι συμβαίνει, αλλά αντιμετωπίζει την οργή του. Την ίδια μέρα όμως κάτι σοβαρό συμβαίνει στο παλάτι του, γιατί όπως φαίνεται, η...

Το βιβλίο αυτό είναι μια πυξίδα στη δίνη της ζωής και του Χρηματιστηρίου. Ο Ετέο, ο Ελληνοκαναδός πρωταγωνιστής, άλλοτε μας παρασύρει στα ωκεάνια βάθη του Χρηματιστηρίου και αλιεύει τα άβατα μυστικά του και άλλοτε μας επιστρέφει σαν μυστηριώδες ποτάμι, που τα νερά του γυρίζουν πίσω, στις μνήμες της γενέτειράς του ως παιδί στην Κρήτη. Ένα βιβλίο που ταλαντεύεται ανάμεσα στο χθες και το σήμερα, στη φτώχια και τον πλούτο αλλά μένει σταθερό στις πανανθρώπινες αξίες βλέποντάς τες μέσα από το δίοπτρο ενός τίμιου χρηματιστή που αγγίζει την κορυφή του Βανκούβερ μένοντας ακέραιος. Λ...

Το δικό μου κεφαλοχώρι, η Καρυά, είναι στην ορεινή Λευκάδα. Εκτός από το καλό κρασί που παράγει -μαύρο και κεροπάτι από βαρτζαμί και μοσχάτο σταφύλι- που η γεύση του είναι ανεπανάληπτη, βγάζει και χρυσοχέρες γυναίκες, που φτιάχνουν τα πιο ωραία εργόχειρα, όπως τα υφαντά του αργαλειού και τα μοναδικά κεντήματα με τη σταυροβελονιά και το ψαθάκι. Επίσης η Καρυά βγάζει πολλούς και καλούς γλωσσοπλάστες, που διηγούνται ωραίες και νόστιμες ιστορίες που κάνουν τον ακροατή να ξεχνάει όλες τις τυχόν αγκούσες του. Το Θείο αυτό δώρο που έδωσε η φύση στο ως άνω χωριό είναι ανεξήγητο. Κά...

ΟΣΟ ΖΩ ΘΑ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΙ Όσο ζω θα ονειρεύομαι πως την τελευταία μέρα Τον Νυμφίο θα Παντρεύομαι! Κι άμα τύχει κι αρρωστήσω, δεν πειράζει θα γυρίσω! Σα λουλούδι θα ανθίσω, τον ντουνιά θα χαιρετήσω και αιώνια θα ζήσω!!!.... Όσο ζω θα ονειρεύομαι, πως για πάντα θα νυμφεύομαι Τον Ουρανό!...

Ο ζωγράφος κι ο ποιητής εισέρχονται ταυτόχρονα σε δύο πύλες δημιουργικής σύλληψης, σ’ αυτήν που εκφράζει την πραγματικότητα και στην ονειρική. Παρόν και παρελθόν συλλαμβάνονται κι απ’ τους δυο με την ίδια ακρίβεια παρ’ όλο που η ανυπαρξία του πραγματικού παρόντος συνεπάγεται την ύπαρξη του δυνητικού που εμφανίζεται στο προσκήνιο. Όπως ο θάνατος αναιρείται μέσω της δημιουργικής διαδικασίας, αναιρείται και η ζωή όταν εισέρχεται στο πλάνο του δυνητικού κι όταν ένα κι ένα κάνουν δύο προσθέτοντας δύο μονάδες δημιουργείται μια μεγαλύτερου μεγέθους μονάδα. Μίλησέ μου για τον ηττημ...

Τα ποιήματα αυτά τα έγραψα σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου... στις στεναχώριες λένε γράφεις περισσότερο! Και κάπου είχα διαβάσει ότι όταν παράγεις έργο δεν έχεις τίποτα σοβαρό! Είναι γεμάτα βροχερές μέρες κυρίως, αλλά και καλοκαιρινές στιγμές.. Έχουν την απαισιοδοξία αλλά ύστερα έρχεται και η ανάσταση, η αλλαγή, η χαρά! Ορισμένοι τίτλοι είναι παρμένοι από αγαπημένα μου τραγούδια, από Καζαντζίδη, από Βρώμικο Νότο, από τον Βλάσση ή Viral και τους Νεκρούς από κούνια, από Ξύλινα Σπαθιά, από τον Μόνιμο Κάτοικο... Τα ποιήματά μου είμαι εγώ! Υπάρχει επίσης ένα τραγούδι που λέε...

Πάμε λοιπόν σαν οικογένεια Μαζί στις λύπες, μαζί και στις χαρές Μα οι χαρές τελειώσανε Μείναμε μόνο λύπες Λύπες βαριές, οδυνηρές Σκληρές απάλευτες φωνές Στοιχειώνουν τα όνειρά μας Μα δεν θα φύγουμε ποτέ Απ’ τ' άγια χώματά μας Εδώ, για πάντα εδώ, και μόνο εδώ Θα μείνουμε κολώνες Σε φλογισμένο σανατόριο θαμώνες Μες του καπνού την ασφυξία Στων σαλονάτων την αδιαλλαξία Την κακία μα και τη μαλακία. Θα το παλέψω όσο μπορώ Δεν θα λυγίσω, θα προχωρώ Ώσπου να βρω Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα Αλλά και τη δική μου Τη χαμένη την οντότητα Κάπου θα βρω μια όαση Κι ένα φεγγάρι Κάπου και...

Ανάμεσα στην πραγματικότητα και στο όνειρο, υπάρχει ένας τοίχος ψηλός που είναι δύσκολο να τον διασκελίσεις. Ένα σύννεφο-εμπόδιο τριγύριζε τον Λύκο από όλες τις πλευρές. Ήδη είχε κάνει ένα βήμα. Ήταν διατεθειμένος να κάνει δύο, αλλά καταλάβαινε ότι τα δύο δεν έφταναν. Έπρεπε να κάνει πολλά. Κι αυτό τον φόβιζε. Όμως κάτι είδε που τον έκανε να αναθαρρήσει. Είδε ένα μισάνοιχτο παράθυρο του ονείρου προς την πραγματικότητα και αποφάσισε να το δρασκελίσει και όπου τον βγάλει.

Ξαναζωντανεύει η παλιά Σμύρνη, η κοσμοπολίτισσα, η αρχόντισσα, η γοητευτική. Οι όμορφες συνοικίες της, τα έθιμά της, οι ωραίοι της άνθρωποι. Ξαναζούμε τα δραματικά γεγονότα που οδήγησαν στην Έξοδο του μικρασιατικού Ελληνισμού. Δενόμαστε με τους πρωταγωνιστές των ποιημάτων, νιώθουμε τους έρωτές τους, τα δεινά και τα πάθη τους, τις συγκινήσεις τους, τα αδιέξοδά τους. Σαν μικρά μυθιστορήματα μοιάζουν τα ποιήματα, αφού μέσα σε λίγους στίχους ανακαλύπτουμε κόσμους και ζωές ανθρώπων πλασμένων από τα ίδια υλικά που είμαστε πλασμένοι κι εμείς, μέσα από έναν καμβά πλουσίων συναισθημ...

Η πόλη είχε αλλάξει πολύ τα τελευταία χρόνια. Είχαν ήδη περάσει πάνω από τριάντα χρόνια από τότε που απαγορεύτηκε στους Ανθρώπους να εισέρχονται στην πόλη τους. Τότε το είχε αποδεχτεί με μία κάποια ανακούφιση. Όμως σήμερα δεν ήταν και τόσο σίγουρος ότι αυτή η απόφαση κινούταν προς τη σωστή κατεύθυνση. Όχι ότι είχε πάψει να τους σιχαίνεται ή να τους φοβάται. Στο κάτω κάτω, αυτά τα βρωμερά και κατώτερης νοημοσύνης πλάσματα, ήταν ο λόγος για πολλές από τις συμφορές τους. Όμως πλέον αντιλαμβανόταν ότι ένας... κίνδυνος που δε φαίνεται, μπορεί να γιγαντωθεί από τους Επιτρόπους κα...

Μία ενδελεχής και αποκαλυπτική έρευνα τριάντα ετών, που φέρνει στο φως με συγκλονιστικές αποδείξεις την ανάμειξη του υπερβατικού όντος που λέγεται Εωσφόρος, διάβολος και σατανάς, στη γήινη πραγματικότητα. Έχοντας τον έλεγχο της πολιτικής, των κυβερνώντων και των κυβερνήσεων, όπως και της διαχείρισης του χρήματος στα κράτη, ώστε μέσω αυτής της "παγκόσμιας" ανίερης μέγγενης, να εγκλωβίσει τον κόσμο και να τον κατευθύνει προς τον τελικό του προορισμό. Αυτός είναι η εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας δικτατορίας, ενός "παγκόσμιου" κυβερνήτη, αντί του Χριστού, όπως κατονομάζεται από το...

Η ΖΩΗ Είναι η ζωή σας προσφορά και γνώση, λόγος που φέρνει μόνο την ελπίδα, για τους χιλιάδες κουρασμένους άλλους. Είσαστε όλοι μέρος του αγώνα, στάλα του τελευταίου ιδρώτα, τίμιος άρτος στους φτωχούς, αίμα, νερό και φως στο περιβάλλον, τιμή στην άγνωστη πατρίδα... Είσαστε η απεραντοσύνη των λαών, μια ιστορία ανεξερεύνητων πραγμάτων γεμάτη με το φως των ουρανίων προσταγμάτων. Είσαστε όλοι ζωντανοί μέχρι που η ζωή σας να καταλυθεί, να σβήσει, ν’αφιερωθεί στους άλλους. Είναι η ζωή σας δώρα αιώνων που τα προσφέρετε σ’όλους τους άλλους.

Τα φιλήσυχα ζώα ενός υπέροχου δάσους έχουν μία αρμονική και ευτυχισμένη ζωή για πολλά χρόνια, ώσπου μια μέρα κάποια πονηρή αλεπού θέλει να το κάνει δικό της και να χρησιμοποιεί τα ζώα σαν σκλάβους της. Να δουλεύουν γι’ αυτήν και να τους παίρνει τον κόπο τους, αφήνοντάς τους πολύ λίγα τρόφιμα, τόσα ώστε να μην πεθάνουν, για να συνεχίσουν να την υπηρετούν. Με τη βοήθεια όμως κάποιων άλλων δυνατών ζώων, από άλλο μακρινό μέρος, τα ζώα του δάσους ελευθερώνονται από την πονηρή αλεπού και τον κακό το λύκο που είχε με το μέρος της. Έτσι ξαναβρίσκουν την ηρεμία, τη χαρά και τη χαμέν...

Το παρόν κείμενο-χειρόγραφο του Πατέρα μου-αποτελεί ένα ντοκουμέντο για την περίοδο εκείνη του Εμφυλίου πολέμου στην οποία αναφέρεται. Θεώρησα ότι η δεύτερη έκδοση του βιβλίου που κρατάει ο αναγνώστης στα χέρια του, θα έπρεπε να αποτελεί συνάμα και μια ιστορικά τεκμηριωμένη πηγή, πέρα από τη στενή αναφορά των όσων συγκλονιστικών γεγονότων περιγράφει ο Πατέρας μου. Εμπλουτίζοντάς το με ιστορικά αρχεία από πηγές, αφηγήσεις, ντοκουμέντα και αναφορές, απώτερος σκοπός είναι ο αναγνώστης να μπορεί να εισέλθει στο κλίμα της εποχής εκείνης, και να συναισθανθεί την τραγικότητα του Ε...

Της φύσης αγρύπνια, άηχοι δείχτες χειμώνες αθλεύεις, στο έαρ ενδίδεις Σε μια εκδοχή αποπνέεις χρυσάνθεμα Οιοσδήποτε κύκλος Οπωσδήποτε φως

Πόσο όμορφη γίνεσαι αγάπη μου όταν αναπνέεις την αιωνιότητα τυλιγμένη στα ρόδινα υφαντά της σιωπής...

ΕΧΩ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΟΥ Έχω τις λέξεις μου εγώ, την ασχήμια του κόσμου να σβήσω. Πέπλο φτιάχνω χρυσό, την ψυχή μου απαλά να την ντύσω. Αραδιάζω τις λέξεις και εκείνες το χορό θα στήσουν. Κάνουν συντροφιά στη μοναξιά, τη θλίψη στην άκρη θα αφήσουν. Έχω τις λέξεις μου εγώ, τις στιγμές ευτυχίας να σφραγίσω. Στο χρόνο ανεξίτηλο σημάδι για πάντα να αφήσω. Με της φαντασίας τα φτερά, πέρα απ' τον ορίζοντα θα ταξιδέψω. Μέσα από τις λέξεις μου θα λυτρωθώ, όπου θέλω θα αλητέψω. Έχω τις λέξεις να στροβιλίζονται μες στα σοκάκια του μυαλού. Ύστερα αποτυπώνω στο χαρτί τα π...