Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Η ευθύνη, είναι η οπτική της αληθείας... Είθισται, άλλωστε, το μηδέν, να αποκαλύπτεται ως σπουδαίον ενέχυρον απείρου, είθισται, οι παράλληλες γραμμές της ισοδυναμίας, να επιτρέπουν την επένδυση στο Εν.

Ξέφτια σπαραγμών Όταν ο έρωτας ψυχορραγεί η αγάπη θρηνεί πάνω στα ξέφτια των σπαραγμών του. Άραγε οι άγγελοι κλαίνε;

Μια γυναίκα που τη βασανίζει το παρελθόν... Ένα αθώο παιδί.... Ένας νέος άνθρωπος που αναζητά την αγάπη και την αποδοχή... Η διαδρομή μιας ζωής.... Ένα άνοιγμα ψυχής....μια εξομολόγηση....την ώρα που ο ουρανός γεμίζει κόκκινα χρώματα....την ώρα του δειλινού.... πριν ο ήλιος δύσει

Όταν η ώρα του μπάνιου δε θυμίζει παιχνίδι πια και η μπουρμπουλήθρα σταματάει να ελπίζει... ... ένας καταπράσινος βατραχάκος έρχεται να δώσει τη λύση.

Είναι κορίτσι κι αγαπάει σα γυναίκα. Περιμένει, υπομένει, ελπίζει. Μεγαλώνει. Γίνεται γυναίκα στην αγκαλιά του Στέφανου κι αγγίζει το όνειρο. Για λίγο. Μέχρι ν' ανοιγοκλείσει τα βλέφαρά της αρχίζει ο εφιάλτης. Ο εφιάλτης της Νάγιας... Όνειρα, έρωτας, επιθυμίες, αγάπη, πόνος, ευθύνες, απώλεια, οδύνη, απόγνωση, παράπονο, κατανόηση, συγχώρεση, χαρά... Όλα χωράνε μέσα σε μια καρδιά. Στην καρδιά της Αντιγόνης.

Αυτά που διεκδικώ στην Ζωή... κανείς δεν έχει την δύναμη... να μου στερήσει τις επιθυμίες... το σώμα μου είναι "Αθάνατο"... στα γυάλινα θολά μάτια σας... η Ψυχή μου ένα τεράστιο δίχτυ... απλώνεται στον αχανές πλανήτη... ο λογισμός μου αν-ύπαρκτος... οι πτήσεις μου αλλόφρονες... καλπάζω άτρωτος στην γέφυρα της Γης... αγκαλιάζω ερωτοτροπώντας την Ανατολή... δεν με σφυρηλατούν οι ανίκανες εξουσίες σας... δεν χαρίζω συγχωρο-χάρτια στις σκευωρίες σας... ούτε ισόβιες γαμήλιες υπό-σχέσεις... σε συντρόφισσες και φιλίες... Γεννήθηκα για να μην υπάρχω στα τεφτέρια σας... Γεννήθηκα γι...

"Η διάθεσή μας, ακολουθώντας τον Γιούνγκ και συμφωνώντας με τον Λακάν, είναι να δείξουμε ότι ο ψυχισμός έξω από το συνειδητό Λόγο (με τη μέθοδο του Καντ) κρύβει κι έναν ασυνείδητο Εαυτό (όπως δίδαξε ο Φρόυντ), μία "σκιά" που πλέον δύναται να προσεγγιστεί ως Λόγος, άρα και ως Υποκείμενο που επιθυμεί, που επιτάσσει, αλλά και που ουδέποτε αυτό- παρατηρείται. Ξεκινώντας από την φιλοσοφική, ψυχική θεώρηση του Πλάτωνα για το άλογο μέρος της ψυχής, και φτάνοντας μέχρι τη σύγχρονη ψυχαναλυτική προσέγγιση αυτού του "άλογου" από τους Λακάν, Νάσιο και Μπαντιού δια μέσου των Φρόυντ και...

Τις βούλιαξα στα βάθη, της ψυχής μου τα άνθη. Τις πάλεψα με το κύμα να γίνουνε ποίημα. Είμαι πεζό στο βήμα. Και βύθισα την ψυχή μου στην θάλασσά μου. Τον ουρανό είχα για φύλακά μου και έτρεξα την κούρσα σε μίλι παραδείσου και πέταξα στην πύλη αβύσσου. Πνίγηκα στο μαύρο,ντύθηκα λευκό. Τα φτερά μου χτύπησα για να σωθώ. Και να μαι πεζή βουτάω στο κύμα. Την ψυχή μου βρέχω, με αυτό το ρήμα. Στο είναι βουτάω γοργόνα που τσαλαβουτάω και βρέχω τις λέξεις αρμύρες γεμάτες, ποτέ ίδιες μα πάντοτε σταράτες. Είμαι γοργόνα που αναζητάει τα βάθη που όλο φυλάει, ψάρι που σπαρταράει. Αέρας,ξ...

Η ζωή Και ξαφνικά η ηρεμία η γαλήνη ο παράδεισος που ζεις σκοτεινιάζει συννεφιάζει και βρέχει μόνο αν έχεις πράγματι απολαύσει αυτό που ζούσες μέχρι εκείνη την στιγμή πριν την συννεφιά απολαμβάνεις και την βροχή Μόνο τότε δροσίζεται μαζί με το σώμα και η ψυχή και μόνο τότε χαμογελάς ειρωνικά την ζωή ξέροντας ότι μπόρα είναι και θα περάσει.

'Μήτε ο θάνατος μπορεί να μπει ανάμεσά μας αγάπη που ορκίστηκε χρυσό... στα όνειρά μας... Έλα απόψε στ' όνειρο κι όρκο θα κάμω πάλι μη δείς στα μάθια δάκρυα αγάπη μου μεγάλη... Δεν είναι που χωρίσαμε ...έτσι θελε η Μοίρα μα είναι που παράταση του χρόνου δεν επήρα... Τί ζήτησα...;Του φεγγαριού κοντά μου να σε φέρει μ'αλλάργεψε και χάθηκε αγαπημένο ταίρι... Ορκίστηκα να σ' αγαπώ σ'όποια ζωή κι αν πάω με όποια μορφή κι ανε βρεθώ...θα σε α ν α ζ η τ ά ω .''

Ο Πυθέας είναι μια μεγάλη μορφή της ωκεανογραφίας, εξερευνητής και γεωγράφος, πρότυπο σπάνιο και πολύτιμο για τους μετέπειτα φιλόδοξους θαλασσοπόρους. Αυτή η μικρή χώρα που ζούμε έχει μία τεράστια πορεία μέσα στην ιστορία της γης, ιστορία όπου ο αδυσώπητος και παμφάγος χρόνος δεν μπορεί να σβήσει. Τα ευρήματα του σπηλαίου Φράχθη στην Αργολίδα, μας πληροφορούν ότι ανακαλύφθηκε πολιτισμός άνω των 25.000 ετών. Ενώ στο ασπροχάλικο της Ηπείρου σημερινός Λούρος, όπως και στα Πετράλωνα Χαλκιδικής βρέθηκαν σκελετοί όπου αποδεικνύεται από τις αρχαιολογικές έρευνες ότι είναι 800.000...

Σε μια σύγχρονη κοινωνία του 20ού αιώνα, η Σιμών, μια ανυπότακτη νεαρά, με το ασυμβίβαστο της πρώτης νιότης να τη χαρακτηρίζει, με αφορμή μια ακαδημαϊκή εργασία, ξεδιπλώνει την οικογενειακή ιστορία των προγόνων της. Ξετυλίγοντας το νήμα της οικογενειακής της ιστορίας, έρχεται αντιμέτωπη μ’ ένα περίεργο γεγονός. Μία γυναίκα, δύο άντρες, κι ένα μεγάλο μυστικό... Τι θα συμβεί όταν το μυστικό πέσει σε λάθος χέρια; Θα προκαλέσει το ολέθριο τέλος στην ισορροπία της οικογένειας και θα διαταράξει μια για πάντα τις σχέσεις τους ή θα γίνει η αιτία για να βρουν την απόλυτη οικογενειακ...

Η Ελπίδα ξάπλωσε πλάι στο ποτάμι, για να ξεκουραστεί. Έκλεισε τα μάτια της και πίσω από τα κλειστά βλέφαρα, τρύπωσε το φως, του ήλιου, ένα πορτοκαλί αστραφτερό, χωρίς σκιές. Όταν τα άνοιγε ο ήλιος έμοιαζε με καυτή μπάλα, που δεν μπορούσες να κοιτάξεις κατάματα, γιατί έχανες για λίγο το φως σου. "Μετά το απόλυτο φως, το απόλυτο σκοτάδι η μάλλον το πορτοκαλί σκοτάδι", γέλασε η Σοφία, όταν η αδερφή της, της μίλησε γι΄αυτό. "Υπάρχει πορτοκαλί σκοτάδι;", την ρωτούσε η Ελπίδα. "Υπάρχει πορτοκαλί σκοτάδι, όταν δεν βλέπεις τίποτα άλλο", απαντούσε η Σοφία, που εκείνη τη στιγμή μάζευ...

Το διήγημα "Μια ωραία πεταλούδα" είναι μια αλληγορική ιστοριούλα, ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά που καμιά φορά χάνουν το πραγματικό νόημα της ζωής και που άθελά τους ξεχνούν τα πράγματα που έχουν αληθινή αξία ή ακόμα μπορεί και να προδίδουν αυτούς που τους αγαπούν πραγματικά και όταν το αντιλαμβάνονται είναι ήδη πολύ αργά.

Ο Βολτέρος απάντησε στην ερώτηση τι είναι η ποίηση: - Η ποίηση, η μουσική της ψυχής και προπάντων ψυχών μεγάλων και αισθαντικών.