Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Λίγο πριν από το τέλος της χούντας και οι ήρωες προσπαθούν να προλάβουν την καταστροφή. Η Ελλάδα κινδυνεύει να υποταχθεί στους "εχθρούς" της. Την τελευταία στιγμή όλα ανατρέπονται. Άλλοι θυσιάζονται, άλλοι εξορίζονται, άλλοι λιγοψυχούν. Μπορεί οι συνθήκες να είναι αρκετά δυσμενείς, αλλά κανείς δεν τα παρατάει. Αγωνίζεται μέχρι τέλους. Αρκετοί έχουν διαφύγει στο εξωτερικό, αλλά από εκεί βοηθούν όσο μπορούν. Πολλές φορές ξεπερνούν τον εαυτό τους. Δεν τους ενδιαφέρει η ζωή τους. Είναι διατεθειμένοι να τη θυσιάσουν για το κοινό καλό. Αυτό που τους νοιάζει είναι να επανέλθει η Δ...

Περιπλανιόμαστε κουβαλώντας την προίκα μας όπως το σαλιγκάρι το σπίτι του. Η φύση που αποστρεφόμαστε, οι ανεπανάληπτες στιγμές που λησμονούμε. Οι συγκάτοικοί μας σε στεριά, ουρανό και θάλασσα που υφίστανται τη βαναυσότητά μας. Αυτά είναι τα τιμαλφή μας που ευτελίζουμε. Ο ήλιος γελάει γιατί τον χρειαζόμαστε, η σελήνη κλαίει γιατί μας έχει ανάγκη. Ξέρουμε τις συνέπειες αλλά δεν μας νοιάζει. Θα κληρονομήσουν οι επόμενοι ένοικοι. Έχουν αποστηθίσει το μάθημά τους, αν όχι θα αντιγράψουν. Η λύρα του Ορφέα που θρυμματίζει τον βράχο του Σίσυφου προσπαθεί να μας συνετίσει. Κάπου κάπο...

Όθρυς: η ακίνητη ορχήστρα του σύμπαντος, απόκρημνα ορθωμένη και τρομακτικά επιτακτική. Λες κι ο Θεός μοίρανε τούτο το βουνό μ’ όλες τις ευλογίες. Σε μια απόμερη γωνιά της θηλυκής ψυχής της, όπου ανεμίζεται σαν χάδι η ευωδιά η άχραντη, ελαφριά σαν πούπουλο αγγέλου, σε μια βουνίσια αγκαλιά με έλατο πηχτό, τρέχει κατάσαρκα της γης κρυστάλλινο νερό. Τόπος σπηλαιογέννητων νυμφών, ριζωμένων σταλακτιτών, θαύμα γεωφυσικό, είναι η Νεροσπηλιά. Η βαθυπράσινη τριγύρω λαγκαδιά, θέλει να την σφίξει στον κόρφο της, ή να την κρύψει άραγε; Εκεί, κοντά στο στόμιο της Νεροσπηλιάς, μια κοπέλ...

Έρως και Ψυχή Απίστευτο κάλος, ομορφιά θεϊκή, τούτη η καλλονή που την λένε Ψυχή. Ολάκερος ο κόσμος τη θαυμάζει η γοητεία της τους μνηστήρες τρομάζει. Οι άνθρωποι την αγαπούν, μέχρι και την Αφροδίτη λησμονούν. Η Θεά αποφασίζει την Ψυχή να τιμωρήσει γιατί τα ιερά της κανείς δεν θέλει να τιμήσει. Την Ψυχή όλοι θέλουν να λατρέψουν και την καρδιά της να μαγέψουν. Στέλνει λοιπόν η Θεά το γιο της τον Έρωτα τα βέλη του στην Ψυχή να ρίξει, ώστε ο πιο άσχημος άντρας του κόσμου να την αγαπήσει!

Από τη ζωή μου δεν ζητάω και πολλά πράγματα. Έξυπνος είμαι, κούκλος είμαι, πολυτάλαντος είμαι, έχω όλο το πακέτο. Γουστάρω πολύ τα μπιφτέκια, τις πατάτες τηγανητές, τα λαϊκά τραγούδια και τα ταξίδια. Επίσης και τη μικρή από το δίπλα διαμέρισμα θέλω αλλά δεν μου κάθεται. Κάτσε να γίνω διάσημος και θα σου πω εγώ. Μπορώ να σου μιλάω με τις ώρες για μένα. Που γεννήθηκα, πως βρέθηκα στην Αθήνα, σε πόσα μέρη έχω πάει. Προτίμησα όμως να γράψω την ιστορία της ζωής μου η οποία είναι γεμάτη εικόνες. Μια γλυκιά περιπέτεια που δεν έχει τέλος. Αυτά για την ώρα. Τα υπόλοιπα υπάρχουν μέσα...

Πολυτελές επετειακό λεύκωμα για την συμπλήρωση 7 δημιουργικών ετών των Εκδόσεων Όστρια. Συλλογικό έργο που περιλαμβάνει έργα ζωγράφων και ποιητών. ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΙ Dorothy Paszynska Karailia Λιλίκα Αρνάκη Ελένη Βασιλείου-Αστερόσκονη Μαίρη Βασιλοπούλου Ελένη Βούβαρη Μανώλης Γιακουμάκης Ναταλία Γρηγοριάδου Μαρία Δεμσερή- Σιδέρη Ιωάννης Κανελλόπουλος Κυριακή Καρποδίνη Αλεξάνδρα Κάρτα Δήμητρα Κόκκινου Ήλια Λιακάκου-Θεοφιλίδου Χρύσα Λουλοπούλου Ιουλία Μανούση Ολυμπία Μπέη Χρυσούλα Ξυνέλη Θεοφάνης Λ. Παναγιωτόπουλος Σπύρος Πανουργιάς Δέσποινα Παπαδοπούλου-Σαργιαννίδου Μαρι...

Πόση λαχτάρα μπορεί να έχει ένα παιδί για τον πατέρα που το απορρίπτει; Πόσο ζωτική είναι η ανάγκη να μείνει αναμμένο ένα καντήλι; Πόσο κενό μπορεί να απορρέει από μια άδεια καρέκλα; Πόσο βαρύ είναι το τίμημα για ένα άπιαστο όνειρο; Πώς παρακάμπτεις μία στιγμή της ζωής που δεν αντέχεις να ζήσεις; Μια συλλογή 30 διηγημάτων της Ελένης Χριστοφοράτου

Όσα πνίγεις στην σιωπή, σε πνίγουν κι αδύναμο σε προσπερνούν, σε ληστεύουν. Ψυχή, ζωή, ανάσα χάνονται και εκεί το κύμα έρχεται και παίρνει όσα βαραίνουν το νου, η θάλασσα σαν καθαρτήριο, ξεθωριάζει τα κρίματα. Ελαφραίνει η σκέψη και τα βήματα ανάλαφρα, στον αφρό της αναγεννούν την ύπαρξη και φέρνουν πίσω τα όνειρα, την ελπίδα. Κι αν πάλι κουραστείς κι αν πάλι μαζευτούνε, είναι εκεί να βγάλεις από μέσα σου ότι δυσκολεύει την πορεία σου και ξανά αν χρειαστεί όσα ποτέ κανείς δεν μπορεί να ακούσει και να καταλάβει, είναι εκεί το κύμα να εξομολογηθείς τα ανείπωτα.