Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Έχω δει εγκαταλελειμμένα σκυλάκια, αδελφάκια, να αγκαλιάζονται και να φιλιούνται σαν να κατανοούν την ορφάνια τους και τον ιδιαίτερο δεσμό που έχουν μεταξύ τους. Αναστενάζω... και το ελάχιστο που μπορώ να κάνω είναι να τους δείξω πως τα αγαπώ... Κάθε ζώο που φρόντισα με δίδαξε. Κάθε πλάσμα έχει τον δικό του μοναδικό χαρακτήρα, τις δικές του μοναδικές δεξιότητες. Κάποια ζώα δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς ανθρώπινη παρουσία και άλλα δεν αλλάζουν την ελευθερία τους για καμία από τις ανθρώπινες ανέσεις... "Άστεγοι μαχητές" για επιβίωση, με πρόσωπα και σώματα πολλές φορές καταχαρακ...

Τα "Ανθρωπίνως δυνατά" είναι μία συλλογή μικρών διηγημάτων που ως στόχο έχουν να αναδείξουν την ανθρώπινη ευαισθησία, δικαιοσύνη και ηθική. Διηγήματα που ως στόχο έχουν να αγγίξουν μικρούς και μεγάλους. Ευανάγνωστα, απλοϊκά, με ξεχωριστό νόημα το καθένα. Είναι μία συλλογή που ευελπιστώ ότι θα μπορέσει να διαβαστεί από όλεςτις μορφωτικές τάξεις εύκολα, αλλά και με μεγάλη σκέψη. Σκέψη για το παρόν και κυρίως για το μέλλον μας. Το ανθρώπινο παρόν και μέλλον που δε πρέπει να ξεχάσει το ιστορικό και πολιτικό παρελθόν. Το ανθρώπινο παρόν και μέλλον που δε πρέπει να ξεχάσει την κο...

ΝΙΟΤΗ Θέλω το χρόνο που περνά να γελάσω Να μείνει στάσιμος να μη γεράσω Να τον κλειδώσω σε μια ηλικία Η νιότη μη γίνεται παλιά ιστορία. Θέλω η νιότη να κρατάει για πάντα Κάποιες ρυτίδες να πηγαίνουν στη μπάντα Σκέψεις πικρές να κοπούνε μαχαίρι Τον άπιστο χρόνο να βάλω στο χέρι. Θέλω οι βάσεις της ζωής μου να ανέβουν Κάποιες αχτίνες του ήλιου να κλέβουν Να τις σκορπούν μέσα στο βράδυ Να σκίζουν το μαύρο βαθύ σκοτάδι. Θέλω να ζω σε γλυκό παραμύθι Να μη πλευρίζω της νιότης τη λήθη Σε κάποιο σημείο του κόσμου να λέει Υπάρχουνε άνθρωποι που μένουνε νέοι.

Μια συγκλονιστική ομολογία του Κολοκοτρώνη του θρυλικού "Γέρου του Μωριά" που μέσα από την ομολογία του παρελαύνει κινηματογραφικά χωρίς να κουράζει όχι μόνο ο κατατρεγμός του και η εις θάνατον καταδίκη του αλλά και όλη η αληθινή ιστορία του αγώνα του 1821 χωρίς κανένα χρονολογικό κενό. Μια ακριβοδίκαιη απονομή αλήθειας αγωνιστών και εχθρών του ’21... Κολοκοτρώνης, Πετρόμπεης, θάνατος Καραϊσκάκη, δολοφονία Ανδρούτσου, Παπαφλέσσας και οι κατάρες του ’21 Κωλέτης και Μαυροκορδάτος. Δολοφονία Καποδίστρια, αντιλαϊκή Βαυαρία, Όθωνας, ηρωικοί δικαστές Πολυζωίδης και Τερτσέτης... Τ...

'Μήτε ο θάνατος μπορεί να μπει ανάμεσά μας αγάπη που ορκίστηκε χρυσό... στα όνειρά μας... Έλα απόψε στ' όνειρο κι όρκο θα κάμω πάλι μη δείς στα μάθια δάκρυα αγάπη μου μεγάλη... Δεν είναι που χωρίσαμε ...έτσι θελε η Μοίρα μα είναι που παράταση του χρόνου δεν επήρα... Τί ζήτησα...;Του φεγγαριού κοντά μου να σε φέρει μ'αλλάργεψε και χάθηκε αγαπημένο ταίρι... Ορκίστηκα να σ' αγαπώ σ'όποια ζωή κι αν πάω με όποια μορφή κι ανε βρεθώ...θα σε α ν α ζ η τ ά ω .''

Ο μεγάλος Λευκάδιος Ραψωδός Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, στα περίφημα επικολυρικά του ξεσπάσματα, αποκαλύπτει με ρωμαλέο λόγο και ασυγκράτητα δυνατό συναισθηματισμό, τις συγκλονιστικά υψηλοθώρητες εθνικές ώρες, όπου τούτος ο φτωχός και μαρτυρικός λαός έστηνε οδοφράγματα αντίστασης και ζούσε σε χαρακώματα αγώνων. Εμβιώνοντας, σαν πολυσύνθετα μαρτυρική και μαρτυρικά Ρωμαίικη ύπαρξη τις πολλές και μεγάλες τραγωδίες, που μέσα στο ασυγκράτητο κύλισμα του χρόνου και της ιστορίας, έφερνε στις πονεμένες του ράχες ο λαός μας, τις μεταποιούσε σε λόγο, τις στέλνει σαν ύμνο, τις αποθέτει σα...

Θα είμαι εδώ Δεν θα μιλήσω άλλο, απλά θα γράφω. Θα ανασαίνω μέσα από το γράψιμο. Θα ονειρεύομαι μέσα από το γράψιμο. Θα αισιοδοξώ μέσα από το γράψιμο. Θα χαμογελώ μέσα από το γράψιμο. Θα τραγουδώ μέσα από το γράψιμο. Θα ζωγραφίζω μέσα από το γράψιμο. Θα παίζω μέσα από το γράψιμο. Όσο ζω, σε καλώ, κάθισε πλάι μου, Δεν έχω τίποτα να σου δώσω, μονάχα ένα χαρτί κι ένα μολύβι, μ΄ αυτά μπορείς ν΄ αλλάξεις τον κόσμο! Α! και μια χαραμάδα στα μπλε παραθυρόφυλλα, ανοικτή για να φέγγει μέσα στην καρδιά σου το φως της σελήνης. Σςςς.... Η σιωπή μας χαμογελάει μες στο σκ...