Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

"Απαραίτητη διευκρίνηση": "Ο αθεόφοβος μπατζανάκης", ένα παλαιότερο χορόδραμα του ιδίου συγγραφέα, αναφερόμενο στον πονεμένο έρωτα μιας παχουλής κοπέλλας για μία άλλη κοπέλλα -επίσης παχουλή- δεν έχει καμμία σχέση με το παρόν βιβλίο, το οποίον αποτελείται από τις εμπεριστατωμένες ιστορίες δύο αλυσιτελών διανοουμένων της σύγχρονης Αθήνας (ο ένας τόσκασε, ο άλλος πέθανε).

Το παρόν κείμενο-χειρόγραφο του Πατέρα μου-αποτελεί ένα ντοκουμέντο για την περίοδο εκείνη του Εμφυλίου πολέμου στην οποία αναφέρεται. Θεώρησα ότι η δεύτερη έκδοση του βιβλίου που κρατάει ο αναγνώστης στα χέρια του, θα έπρεπε να αποτελεί συνάμα και μια ιστορικά τεκμηριωμένη πηγή, πέρα από τη στενή αναφορά των όσων συγκλονιστικών γεγονότων περιγράφει ο Πατέρας μου. Εμπλουτίζοντάς το με ιστορικά αρχεία από πηγές, αφηγήσεις, ντοκουμέντα και αναφορές, απώτερος σκοπός είναι ο αναγνώστης να μπορεί να εισέλθει στο κλίμα της εποχής εκείνης, και να συναισθανθεί την τραγικότητα του Ε...

Τρεις διαφορετικές ιστορίες, τρεις ανατροπές. Γιατί ανατροπές πάντα εμφανίζονται στη ζωή των ανθρώπων. Η δύναμη της πίστης και της θέλησης. Η περηφάνια μπροστά στο θάνατο. Τέλος, μια περιπλάνηση στις γειτονιές των Εξαρχείων.

Προσπαθώ σε όσα καταπιάνομαι να μιλώ για την ομορφιά, το χάδι, τη μνήμη της πατρίδας μου, την αγάπη, τον αδιάκοπο αγώνα για τη ζωή. Πιστεύω ότι η τέχνη πρέπει να είναι λαϊκή και συνάμα αριστοκρατική· δεν θα πάθει τίποτα γιατί θα υπάρχουν πάντα ζωγράφοι. Τα αρχαία μας δεν τα είδαμε ακόμα ούτε και τη ζωγραφική που ’ναι θαμμένη, άγνωστη, ξεχασμένη. Δία, θεέ βοήθα... Αν καταπιαστείτε μόνοι σας να με κατατάξετε κάπου, είναι μάταιος κόπος· δεν υπάρχουν πληροφορίες για τους πολλαπλασιαστές ιδανικών στιγμών, ούτε για τους γλεντιστές με κοπίδια και χρωστήρες, ίσως.... για καλλιτέχν...

Η εσώτερη φωνή, όταν ομιλεί ποιητικά, αποτυπώνει ολάκερη την διαδρομή του ανθρώπου. Μεταφέρει μέσα της από τις ανησυχίες των πρωτόγονων, έως τους εφιάλτες των σημερινών ψυχών. Ο λόγος, συμπυκνωμένος ή αφαιρετικός, σύνθετος ή απλός, αποτελεί την σοφία αιώνων. Είθισται τα ανθολόγια να θεωρούνται σαν παιχνιδίσματα, σαν διακοσμητικά στοιχεία, σαν ομαδική εργασία ονειροπαρμένων πλασμάτων. Είναι, όμως, σαν να συλλέγεις μαργαρίτες από ένα ολάνθιστο περιβόλι που δεν θα μαραθούν ποτέ. Το δικαίωμα του "εκφράζεσθαι" ανήκει σε όλους. Καθένας είναι μοναδικός κι αφήνει το δικό του στίγμα...