Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Κρυσταλλία την βάφτισαν και την φωνάζαμε, μέχρι που έφτασε στα 12 της. Κρυσταλλία, σαν να λέμε καταγγελία ή κάτι σαν απαγγελία. Κρουστάλλω ή Λιολιώ την έλεγα μόνο εγώ, κι αυτό σαν ήθελα να της τσιγκλήσω τα νεύρα. Λιολιώ το πειραχτήρι κι εγώ ο Βίκτωρ ο επονομαζόμενος από εκείνη και ως σπασίκλας ή σούργελο. Με τη Λία είχαμε σχεδόν την ίδια ηλικία, άντε να με περνούσε κάτι μήνες. Δυο αδελφάδων παιδιά ήμασταν. Μαζί μεγαλώσαμε. Στον πάνω όροφο εγώ και στον κάτω εκείνη. Η μάνα μου η Θεώνη, μας έλεγε πως μοιραστήκαμε σαν βρέφη το ίδιο γάλα. Από το ένα βυζί της κρεμόμουν εγώ κι από...

Η Άνοιξη του ονείρου Έβρισκε πάντα χώρο, στα όνειρα μου η Άνοιξη. Λικνιστικά ερχότανε, άνοιγε τις αυλόπορτες του νου και χτύπαγε με μίσχους λουλουδιών τα παραθύρια. Και την καλοδεχόμουν και την έβαζα στα τρίσβαθα της ψυχής να ξαποστάσει. Αλίμονo! Ένα μονάχα πέρασμα κι ύστερα στου αποχαιρετισμού το κατευόδιο, χανότανε μαζί με τ’ όνειρο. Κι εγώ την κοίταζα να φεύγει και αναρωτιόμουνα, αν θα θυμότανε, το παραθύρι του ονείρου μου να το ξαναχτυπήσει...

Μια μηλιά φουντωτή, με μήλα κατακόκκινα και ρίζες βαθιά κρυμμένες στα βάθη της γης, μεγαλώνει στην αυλή ενός μικρού σπιτιού, πάνω σε ένα λόφο, κάποιου καταπράσινου χωριού. Όλοι φροντίζουν και αγαπούν τη μηλιά, άνθρωποι και ζώα κι αυτή με τη δική της σειρά ανταποδίδει την αγάπη τους με τους κατακόκκινους καρπούς της. Κάποια στιγμή όμως η μηλιά θα κινδυνέψει. Θα μπορέσουν άραγε οι φίλοι της να τη βοηθήσουν; Μία ιστορία για την αγάπη στο δέντρο, οι ρίζες του οποίου αντιπροσωπεύουν τις δικές μας ρίζες, όπου χρέος όλων μας είναι να τις αγαπάμε και να τις προστατεύουμε. Άλλωστε κ...

Για πολλά χρόνια η προσωπικότητα, με τη μορφή κινήτρων και συναισθημάτων, και η νοημοσύνη, με τη μορφή νοητικών ικανοτήτων, θεωρήθηκαν δύο ανεξάρτητες έννοιες. Στις μέρες μας η διάκριση αυτή ατονεί. Έρευνες δείχνουν ότι άτομα με το ίδιο νοητικό πηλίκο, τα οποία, όμως, διαφέρουν ως προς τα κίνητρα και τα συναισθήματα, δηλαδή ως προς την προσωπικότητα, δεν χρησιμοποιούν τις νοητικές τους ικανότητες με τον ίδιο τρόπο. Παράλληλα, το πολιτισμικό περιβάλλον με τις αξίες του υπαγορεύει διαφορετικά συναισθήματα, σκέψεις και συμπεριφορές, όπως συνεργατικότητα ή ανταγωνισμό, συναισθη...

Η δεκαεννιάχρονη Κλαίρη και ο εικοσιτριάχρονος Έντυ γνωρίζονται σε ένα χορό της Σχολής Ευελπίδων. Αλληλοερωτεύονται με πάθος και η σχέση τους θα μπορούσε να ευοδωθεί εάν δεν προσέκρουε στη σκληρή αντίδραση των γονιών της. Έτσι, μετά από εντάσεις και τσακωμούς επέρχεται ο χωρισμός τους. Ο Έντυ, εκνευρισμένος από την εξέλιξη αυτή, πάνω σε καβγά στη Σχολή, δέρνει τον συμφοιτητή και γιο του Διοικητή, με αποτέλεσμα να αποβληθεί από αυτή. Ο πατέρας του, απόστρατος αξιωματικός, τον αποκηρύσσει από παιδί του. Ο Έντυ εγκαταλείπει την Ελλάδα. Κατατάσσεται στη Λεγεώνα των Ξένων και εξ...

Όλα είναι έτοιμα στο μεγάλο κάστρο του ουρανού για τη σπουδαία γιορτή της Άνοιξης. Γέλια, χρώματα και μουσικές κυριαρχούν παντού και ο κόσμος ανυπομονεί για τον ερχομό της ομορφότερης εποχής του χρόνου. Κανείς δεν περιμένει όμως αυτό που θα συμβεί όταν ένας ξένος θα κλέψει το λαμπερό αηδόνι μέσα απ’ το μαργαριταρένιο παλάτι. Φθινοπωρινά σύννεφα θα σκεπάσουν τον κόσμο και μια συναρπαστική περιπέτεια θα ξεκινήσει για την πριγκίπισσα Αλλέστια και τους φίλους της. Θα καταφέρουν άραγε να φέρουν την Άνοιξη στη Χώρα;

Κουρήτες... Τα δαιμόνια του Διός, που έδωσαν τα φώτα τους στους πρώτους Κρητικούς. Κνωσός και οι εκατό πόλεις της Κρήτης... Συνεργασίες, μάχες για κυριαρχία και η θέση τους στην κοινή θάλασσα, τη Μεσόγειο. Ο Αδάμαντας είναι απόγονος των κουρητών. Βοηθά παντού, μέχρι που θα κληθεί να υπηρετήσει τον Μίνωα. Τα σχέδια του Μίνωα φτάνουν μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και τις αμαζόνες. Παρά τις αρχικές δυσκολίες θα ανθίσει ένας μεγάλος έρωτας. Η καταστροφή της Σαντορίνης με την έκρηξη του ηφαιστείου και της Κνωσού από το τεράστιο κύμα που σηκώθηκε, ακολουθείται από τις προσπάθειες ανάκαμ...

Μια σειρά από λέξεις για τον έρωτα, που δεν εκπίπτει, που δεν μετριάζεται, που δεν τιθασεύεται. που τον κοιτάς τις σκοτεινές νύχτες, με τη σίγουρη γνώση πως θα ξημερώσει. Σαν ένα κερί τρεμάμενο από τον αγέρα, που όμως δεν σβήνει. Μια σειρά από λέξεις, για τον πιο αιώνιο, από τους αιώνιους έρωτες, που βίωσαν και δεν βίωσαν ποτέ, οι άνθρωποι. Αυτόν που δεν εκπληρώθηκε ακόμα. Μια σειρά από λέξεις, για τη νοσταλγία του άναρχου φωτός, που στο βάθος του κρύβεται, ο έρωτας. Που όλα, σαν εκ του φυσικού, τα γεννά και τα σκορπίζει στην πλάση, από την αρχή. Χωρίς αρχή, μέση και τέλος,...

Ένα παιδί της ορεινής Ελλάδας, ξυπόλυτο, χτυπημένο από τη φτώχεια και την ορφάνια, προσπαθεί να αλλάξει τη ζωή του στηριζόμενο στη σωματική υπεροχή του αδελφού του και στην αγκαλιά και τη σοφή ματιά της γιαγιάς του, που ήταν η πρώτη που διέκρινε πως η ζωή του δεν μπορούσε παρά μόνον από την μόρφωση να κερδηθεί, μιας και το σώμα του ήταν αδύναμο. Έτσι, με ξένη βοήθεια έγινε γιατρός, για να δοκιμάσει, σε κάποια φάση της ιατρικής του διαδρομής ένα τραγικό δίλημμα. Να διαλέξει μεταξύ της κόρης του και ενός ξένου παιδιού που κινδύνευε εξίσου και των δύο η ζωή. Σε ποιο να γύρει τ...

Μια αντρική ερωτική ενηλικίωση, ιπτάμενα ρολόγια, ένα ζευγάρι αιώνια ερωτευμένο, δυο ασυνήθιστοι πότες, φανταστικά όνειρα, σπίτια που αρθρώνουν λόγο, μνήμες από το παρελθόν, η αναζήτηση της έμπνευσης, η απώλεια, η εκδίκηση είναι κάποιες από τις θεματικές που διαπραγματεύεται το παρόν βιβλίο με κεντρικό άξονα τον χρόνο. Τον βιολογικό, τον ιστορικό, τον άμετρο, τον άχρονο. Τριάντα δύο συμπυκνωμένα στιγμιότυπα ζωής, όπου το φανταστικό, το ασυνήθιστο και το τυχαίο συνδιαλέγεται με το ρεαλιστικό, το λογικό και το προμελετημένο της καθημερινότητας. Τριάντα δύο σύντομες ιστορίες,...

Η πρώτη ποιητική συλλογή του Δημήτρη Παναγοδήμου που αποτελείται από παλιά και νέα ποιήματα. Το πρώτο ποίημα γράφτηκε το 1995 και το τελευταίο το 2018. Έμειναν πολύ καιρό ξεχασμένα στο χρονοντούλαπο αλλά η επιθυμία για έκδοσή τους μεγάλωσε και έτσι εμφανίζονται εδώ ανανεωμένα να πουν τις ιστορίες τους. Ιστορίες για τον έρωτα, το σκοτάδι της ψυχής, την απογοήτευση, την αγάπη, την επιθυμία για ζωή.

Η Ντόροθυ, ένα κορίτσι δεκατριών χρονών γεννημένο στην Αθήνα το 2005, πίστευε πως ο κόσμος δεν πηγαίνει καθόλου καλά. Θα μου πεις κι άλλοι πολλοί το πιστεύουν αυτό. Η Ντόροθυ όμως βασανιζόταν από αυτή τη σκέψη. Η εκπαίδευση διαλυμένη. Η οικονομία κατά διαβόλου. Η εγκληματικότητα στα ύψη. Και οι απλοί πολίτες να πορεύονται χωρίς αξίες και σκοπό. Και το facebook να στήνει μια εικονική πραγματικότητα.

Σ' αυτή την ιστορία παιδιά, θα γνωρίσουμε τον Ασκληπιό, της Ιατρικής και της Υγείας τον Αρχαίο Έλληνα Θεό, τον μυθικό, γιο του Απόλλωνα, Ασκληπιό

Την Ιππολύτη, την γνωρίζετε παιδιά, Βασίλισσα των Αμαζόνων, η γυναικεία μυθική και πολεμοχαρή φυλή, που κοντά στου Εύξεινου Πόντου ζούσαν την περιοχή

Σελήνη και Πάνας Κάποτε, στα Αρκαδικά βουνά, ζούσε του Ερμή ο γιος, ο Πάνας, ο προστάτης των βοσκών και σύντροφος των ζώων και των πουλιών. Μέσα στη φύση τριγυρνούσε, χόρευε και τραγουδούσε. Έπαιζε ωραία μουσική, όμως, όψη είχε αποκρουστική... Κερατάκια στο κεφάλι, πόδια στραβά, και δύο μυτερά αυτιά!

Ωρίωνας Έτσι και ο Ωρίωνας, της Γης και του Ποσειδώνα γιος, για την ομορφιά του ήταν ξακουστός, ασύγκριτος και άξιος κυνηγός, σκότωνε με ρόπαλο αγρίμια στα βουνά, είχε το χάρισμα πάνω στα κύματα να περπατά

Στιγμές πόνου, χαράς, στιγμές ζωής σ’ αυτές τις σελίδες. Στιγμές όχι μόνο δικές μου, πάντα ένοιωθα να με αγγίζει αυτό που γινόταν δίπλα μου. Στη ζωή δεν είμαστε μόνοι. Μη μου ζητάς να ζήσω με κανόνες μην βάζεις όρια στης καρδιάς μου την τροχιά Εγώ γεννήθηκα στου γλάρου τις φτερούγες εμένα η αγάπη μου δεν μπαίνει σε κλουβιά

Απόσταγμα ζωής ντυμένο με λέξεις γλάρους. Φτεροκοπάνε πάνω απ’ τις θάλασσες των ψυχών. Γυρεύουν την αγκαλιά των εραστών του χάους. Αλήθειες στολισμένες με λόγια μαχαίρια. Κόβουν τις πλάνες με μια μαχαιριά. Φιλιά των αγγέλων σε παραδείσιες φλόγες. Χτίζουν θεμέλια για τις νέες στιγμές.

Αυτό το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας είναι βγαλμένο από τη ζωή και είναι αφιερωμένο στους κατοίκους του μαρτυρικού Δίστομου, στους γενναίους αγωνιστές, στους ζωντανούς και στους πεσόντες για την ελευθερία της πατρίδας μας. Η ζωή είναι πόλεμος. Ένας πόλεμος με νικητές και ηττημένους. Για να βγεις νικητής πρέπει να γίνεις δυνατός. Δυνατός όμως δεν γεννιέσαι αλλά γίνεσαι μόνο μέσα από τον πόνο, την απώλεια, την αδικία. Σ’ αυτόν τον άνισο κι άδικο πόλεμο έζησε η Κατερίνα. Μια γυναίκα που πάλεψε στα σκοτεινά χρόνια της ντροπής κι έγινε φωτεινό παράδειγμα για όσους έζησ...

Έρως και Ψυχή Απίστευτο κάλος, ομορφιά θεϊκή, τούτη η καλλονή που την λένε Ψυχή. Ολάκερος ο κόσμος τη θαυμάζει η γοητεία της τους μνηστήρες τρομάζει. Οι άνθρωποι την αγαπούν, μέχρι και την Αφροδίτη λησμονούν. Η Θεά αποφασίζει την Ψυχή να τιμωρήσει γιατί τα ιερά της κανείς δεν θέλει να τιμήσει. Την Ψυχή όλοι θέλουν να λατρέψουν και την καρδιά της να μαγέψουν. Στέλνει λοιπόν η Θεά το γιο της τον Έρωτα τα βέλη του στην Ψυχή να ρίξει, ώστε ο πιο άσχημος άντρας του κόσμου να την αγαπήσει!