Αγκαλιάζοντας το έρεβος
Δημητριάδης Μάριος
Το Ανώνυμο Βιβλίο (2017)
Όλοι έχουμε τους φόβους μας. Τις περισσότερες φορές για παράλογα πράγματα. Τι γίνεται όμως όταν η σκυτάλη κινείται ανάμεσα στο πραγματικό και το μεταφυσικό και τα παράλογα γίνονται πραγματικότητα; Αυτές οι μικρές εκπλήξεις είναι που εμφανίζονται μερικές φορές, κάνοντάς μας να αναρωτιόμαστε τι είναι τελικά λογικό και τι όχι. Εννέα καθημερινές ιστορίες μυστηρίου και απόλυτου παραλογισμού θα σας πείσουν ότι οι φόβοι σας πολλές φορές ίσως και να μην είναι τυχαίοι... Αντέχετε να ακολουθήσετε σε ένα ταξίδι στο έρεβος;
Το Σενάριο και άλλα διηγήματα
Κατεινάς Μανόλης
Το Ανώνυμο Βιβλίο (2017)
Ένα αποτυχημένο σενάριο, ένας έρωτας που δοκιμάζεται στα συντρίμμια μιας ληστείας, κάποια Χριστούγεννα σε ένα ορεινό στρατόπεδο της Σάμου, δύο εκπαιδευτικοί που σκέφτονται να παντρευτούν, ένας επαρχιώτης ποδοσφαιριστής που προσπαθεί να πετύχει στην πρωτεύουσα, ένας Αρχάγγελος που αποφεύγει να κατεβαίνει στη Γη, ένας ντετέκτιβ που προσπαθεί να εξιχνιάσει έναν φόνο που συνέβη σε μια κινηματογραφική αίθουσα, και οι σκιές του Φώτη και της Μαίρης. Οχτώ ανατρεπτικά, ευτελή, μεταμοντέρνα, και ενίοτε περιθωριακά διηγήματα, βγαλμένα θαρρείς από εικόνες της ίδιας της ζωής· τίποτα περ...
Μια χούφτα χώμα
Χαιρέτη Στέλλα
Το Ανώνυμο Βιβλίο (2017)
ΕΔΩ, ΣΤΟΝ ΑΗ ΣΤΡΑΤΗ Ανάμεσα στη σιωπή όλων μας των καταφάσεων άκουσα εδώ, στον Άη Στράτη, τον αέρα να φυσάει Νύχτα νομίζω ήταν, μα μπορεί και μέρα ο θρήνος του τοπίου που σάπισε μετρά αλλιώς τον χρόνο Μία γυναίκα με μάτια μαύρα προσπέρασε Έδειξε κατά τον ήλιο Σεβόμαστε τον θάνατο μα σηκώνουμε ανάστημα στη ζωή Το φως μάς περιβάλλει ακόμα σηκώστε το χέρι σας προς τη μεριά του Λύπη στο βλέμμα της κι απέχθεια Γροθιά το χέρι
Εσύ, κι εγώ μαζί με σένα
Χαιρέτη Στέλλα
Το Ανώνυμο Βιβλίο (2020)
Το έργο "Εσύ, κι εγώ μαζί με σένα" είναι ένα ενιαίο ποίημα ερωτικής διάθεσης. Ένα ποιητικό εγώ αναφέρεται σε ένα υποκείμενο εσύ που θεάται από χαμηλά, σαν να είναι την ίδια στιγμή αυτοσκοπός και αντικείμενο μελέτης. Ωστόσο, η ποίηση στο βάθος της είναι πολιτική. Ένα εσύ κι ένα εγώ που πορεύονται μαζί, όπως ο άνθρωπος με τον συνάνθρωπό του. Η κρίση αξιών της εποχής μας καθιστά αναγκαία την εξύμνηση του έρωτα και της συντροφικότητας ως πράξη βαθιά πολιτική που στοχεύει στη συνένωση και όχι στην απάρνηση.