Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

Ο Τσέχος ποιητής Γιάροσλαβ Σάιφρτ (1901-1986) είναι τόσο δημοφιλής στη χώρα του όσο άγνωστος είναι στην Ελλάδα. Έτσι, όταν το 1984 του απονεμήθηκε το βραβείο Νομπέλ για τη λογοτεχνία, πολλοί αναρωτήθηκαν αν το άξιζε πραγματικά. Ανεξάρτητα από την παραμόρφωση που υφίσταται το πνευματικό ανάστημα ενός καλλιτέχνη ανάλογα με το αν κρίνεται απ' το κοινό της δικής του ή κάποιας άλλης χώρας, στην Ελλάδα οι εικασίες για τον Σάιφρτ δεν μπορούσαν να τεκμηριωθούν λόγω έλλειψης στοιχείων. Απ' ότι ξέρω, τα μόνα δείγματα της ποιητικής του δημιουργίας ήταν τα δώδεκα ποιήματα που είχε παρο...

Η ελληνική βιβλιογραφία εξετάζει τον κυπριακό αγώνα (1954-1959) ως τμήμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων με κύριο αντικείμενό της τη στάση των Ελλήνων πολιτικών της περιόδου στο πλαίσιο των σχετικών συμμαχικών εξαρτήσεων. Για πρώτη φορά παρουσιάζεται στα ελληνικά μια εξαντλητικά τεκμηριωμένη μελέτη που προσεγγίζει τον Αγώνα και τις συνεπαγωγές του μέσα από το πρίσμα της αποδιάρθρωσης της βρετανικής αυτοκρατορίας και φωτίζει σημαντικότατους παράγοντες του Κυπριακού ζητήματος που εξακολουθούν να δρουν μέχρι σήμερα. Συγχρόνως αναδεικνύει τα μοναδικά χαρακτηριστικά του κυπριακού πρ...

"Άκου λοιπόν τι θα κάνεις: θα μεταμφιεστείς έτσι ώστε να γίνεις αγνώριστη και θα φύγεις όσο πιο μακριά μπορείς. Τούτο το απαίσιο γαϊδουροτόμαρο κάνει μια χαρά γι' αυτή τη δουλεία, γιατί κανείς δε θα μπορεί να φανταστεί ότι θα κρύβει την πιο όμορφη και την πιο ευγενική βασιλοπούλα. Σ' αυτό το σεντούκι θα βάλουμε τα φορέματα που σου χάρισε ο πατέρας σου μαζί με τον καθρέφτη, τα διαμάντια και τα ρουμπίνια σου. Όσο θα κρατάς τούτο το ραβδί που σου δίνω, το σεντούκι θα σε ακολουθεί όπου κι αν πηγαίνεις, κάτω από την γη. Κάθε φορά που θα θέλεις να το ανοίξεις, αρκεί να χτυπάς με...

Ο χρόνος τρέχει και καταπίνει τα πάντα στο πέρασμά του, μικρά ή μεγάλα, γράφει κανείς, παλεύοντας να γαντζωθεί σε κάποια χαραμάδα προτού τον συνθλίψει ο σισύφειος λίθος, ξανακοιτάζει κάθε τόσο τα γραφτά του, πάντα απαράλλαχτα, πάντα ίδια, στο βάθος, μονάχα οι λεπτομέρειες πάνω στα πρόσωπα δίνουν την αυταπάτη της αλλαγής -σκυμμένοι σε παλιές φωτογραφίες, ζούμε, πεθαίνουμε κάθε μέρα σε μια περίληψη ποηγουμένων. Μια τέτοια περίληψη είναι και αυτό το βιβλίο, από εφήμερα σχόλια που παλεύουν να γλιτώσουν από την αναπόδραστη μοίρα τους, ξαναδουλεμένα από την αρχική τους μορφή, όπ...

Είναι διάχυτη η εντύπωση ότι, ενώ κατά την περίοδο της μεταπολίτευσης, η ελληνική κοινωνία ήταν "κομματοκρατούμενη" και πολιτικά φορτισμένη, σήμερα είναι πολιτικά απαθής. Διαχρονικά και συγκριτικά με τις περιπτώσεις άλλων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ελληνική κοινωνία πολιτών, αποτελούμενη από ομάδες συμφερόντων, μη κυβερνητικές οργανώσεις και σωματεία κάθε είδους, θεωρείται ότι είναι ισχνή και ότι έχει συνθλιβεί ανάμεσα στον λεγόμενο ατομικισμό του Έλληνα και τη μεταπολιτευτική "κομματοκρατία". Είναι κυρίαρχη η άποψη ότι οι Έλληνες δεν κινητοποιούνται πλέον από τα...

Η Ζιζί ήταν μια ζέμπρα πολύ αγενής.

Ο Ιωσήφ Ρεμούνδος, συνταξιούχος κατασκευαστής κουμπιών, σκέφτεται να αφήσει την τελευταία του πνοή κάνοντας αχαλίνωτο σεξ. Μόνο μια τέτοια έξοδος θα ήταν αντάξια της ζωής του, μιας ζωής πλήρους γυναικών, τις οποίες αγάπησες όλες, για πολύ ή για λίγο, αλλά τις αγάπησε. Γεννημένος σε ένα μέρος το λένε Αγάπι έζησε την ανάπτυξη και την πτώση της Ελλάδας, οικότροφος στο Λεόντειο, φοιτητής στη Ρώμη, βιοτέχνης και έμπορος, οικογενειάρχης, από το διαμέρισμα στην Κυψέλη των σέβεντις στη μονοκατοικία της Φιλοθέης και ανάθεμα τους πέντε πρωθυπουργούς που τον κατάντησαν να μην μπορ...

Υπάρχει αντίδοτο στην ελληνική απατεωνιά; Μονάχα ένας υπερήρωας μπορεί να βάλει -προσωρινά- τα πράγματα στη θέση τους, μοιράζοντας τις απαιτούμενες σφαλιάρες. Ο Ζαχαρίας Σκριπ με το λεπτό μουστάκι ζεν πρεμιέ, το λευκό φράκο και τη μάσκα του Φαντομά, την απαραίτητη μπέρτα και τις ανάλογες υπερδυνάμεις, αποκαθιστά την τάξη στον Βόλο των αδιάλλακτων δημάρχων, δημοσιογράφων, παραεμπόρων και των ζάμπλουτων ξενόφερτων κροίσων εν έτει 1914. Μια σπιρτόζικη, παιχνιδιάρικη, γλυκά απολαυστική νουβέλα άλλης εποχής, διασταύρωση περιπέτειας της Μάρβελ με το ρομαντικό κλίμα της Μπελ Επό...

Στα δεκαενιά του χρόνια ο Λέον ετοιμάζεται να κατακτήσει τον κόσμο. Η ελευθερία απεριόριστη, οι δυνατότητες άπειρες κι ο ίδιος στην καλύτερή του φάση: αρκετά μεγάλος για να ορίσει τη ζωή του αλλά και πολύ νέος για να την πάρει απολύτως στα σοβαρά. Μοναδικό εμπόδιο στο δρόμο για αυτή την ξέφρενη ζωή είναι η πολιτική θητεία που πρέπει να κάνει ως αντιρρησίας συνείδησης. Στο άδυτο των αδύτων του νοσοκομείου Μαγκναλένεν του Μόιντς, την Κεντρική Μονάδα Αποστείρωσης, ο Λέον καλείται να διπλώνει πράσινα πανιά μεγέθους 1 έως 7 και να καθαρίζει λαβίδες, σπάτουλες και σωληνάκια από α...

Το οδοιπορικό ενός εσωτερικού μετανάστη: Από τη φλεγόμενη και σπαρασσόμενη Μάνη του Εμφυλίου, πρώτη, αναγκαστική, μετανάστευση στην Καλαμάτα και μετά από δύο χρόνια στην Αττική. Στον Κορυδαλλό. Εκεί τέλειωσα το Δημοτικό σχολείο. Γυμνάσιο στην Κοκκινιά και Νομική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Ταυτόχρονα με τη φοίτηση, δουλειά επτά ημέρες την εβδομάδα. Αθλητικός συντάκτης τα πρώτα χρόνια και Γενικός Γραμματέας του Συνδέσμου Αθλητικού Τύπου. Ρεπορτάζ των υπουργείων Γεωργίας, Δικαιοσύνης, Εθνικής Άμυνας και πολιτικό ρεπορτάζ στη συνέχεια σε ημερήσιες εφημερίδες, περιοδικά και...

Η ιστορία ενός χωρισμού, μια νύχτα στο Τόκιο. Κάναμε έρωτα όπως και την πρώτη μας νύχτα στο Παρίσι, τότε για πρώτη φορά -και την τελευταία φορά, για τελευταία φορά. Αλλά πόσες φορές δεν κάναμε έρωτα μαζί για τελευταία φορά; Δεν ξέρω, συχνά.

Ένα μεγάλο ταξίδι στην Ευρώπη και την Ασία, με επίκεντρο την Ελλάδα του 1917 και την Ινδοκίνα του 1925, μας προτείνει το λεύκωμα αυτό, μέσα από τη φωτογραφική ματιά του Ερνέστ Εμπράρ, ενός από τους πλέον σημαντικούς πρωταγωνιστές της αρχιτεκτονικής και πολεοδομικής έρευνας του εικοστού αιώνα. Μετά από σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι και τη Villa Medicis στη Ρώμη, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα τον φέρει με τη Στρατιά της Ανατολής στη Θεσσαλονίκη. Η μεγάλη πυρκαγιά του 1917, που θα καταστρέψει ένα μεγάλο μέρος της πόλης, γίνεται η αιτία που θα τον κρατήσει εκεί...

Ο Πρέσβυς ε.τ. Νικόλαος Κουνινιώτης ανακαλεί το επτάμηνο που προηγήθηκε του πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974 και παρουσιάζει "εκ των ένδον" την αγωνιώδη προσπάθεια του Υπουργείου Εξωτερικών να σώσει την Κυπριακή Πολιτεία από τα σχέδια της στρατιωτικής Χούντας των Αθηνών. Άγνωστα στοιχεία, τα οποία αποτελούσαν την καθημερινή ύλη του Τμήματος Κύπρου, στο οποίο υπηρετούσε -νέος τότε διπλωμάτης- ο συγγραφέας, αλλά και η όλη ατμόσφαιρα στα διπλωματικά γραφεία, συνθέτουν μια τεκμηριωμένη αφήγηση όσων οδήγησαν την Κύπρο και την Ελλάδα στα δραματικά γεγονότα του Ιουλίου του 19...

Οι γυναίκες που διαβάζουν είναι επικίνδυνες, επειδή διαβάζοντας απέκτησαν (και ίσως εξακολουθούν να αποκτούν) γνώσεις και εμπειρίες που δεν προορίζονταν για εκείνες. Η ιστορία των γυναικών αναγνωστριών αντικατοπτρίζεται στη ζωγραφική και τη φωτογραφία. Το μοτίβο της γυναίκας που διαβάζει ανέκαθεν γοήτευε τους καλλιτέχνες κάθε εποχής. Ωστόσο, χρειάστηκαν πολλοί αιώνες για να επιτραπεί στις γυναίκες να διαβάζουν ό,τι θέλουν. Στην αρχή τους επιτρέπεται μόνο να κεντάνε, να προσεύχονται, να φροντίζουν τα παιδιά και να μαγειρεύουν. Από τη στιγμή, όμως, που ανακαλύπτουν στο δι...

Όσο κι αν παραφθείρουμε εξωραϊστικά την εικόνα του, αυτός που μας κοιτάζει με μεγάλα πράσινα μάτια πίσω απ' τα κοκάλινα γυαλιά του μόνο με τη γοητεία του Ιανού προσφέρει -όσο προσφέρει- τα μυστικά του. Αν πιστέψουμε τον Άγιο Αυγουστίνο ότι ο χρόνος είναι το ίχνος της αιωνιότητας κι ότι οι νεκροί δεν είναι απόντες αλλά αόρατοι, δουλειά μας είναι να τους βγάζουμε στο φως.

Στις "Επανακατοικήσεις" 18 αρχιτέκτονες, αρχιτέκτονες τοπίου, καλλιτέχνες και ανθρωπολόγοι παρουσιάζουν τις μελέτες αναδιαμόρφωσης εννέα χαρακτηριστικών κατοικημένων διαμερισμάτων του κέντρου της Αθήνας. Αφορμή για σκέψη και δημιουργία, οι "Επανακατοικήσεις" μπορεί να ενδιαφέρουν όλους εκείνους που θα ήθελαν να ζήσουν το σπίτι και την πόλη τους αλλιώς, ακόμα και διαθέτοντας τα ελάχιστα. Διαπλέκοντας τα πεδία της αρχιτεκτονικής, των τεχνών και της ανθρωπολογίας με άξονα το πολιτισμικό φαινόμενο της κατοίκησης το βιβλίο μπορεί να φανεί επίσης χρήσιμο σε αρχιτέκτονες και ερευν...

Αφετηρία της ανά χείρας μελέτης αποτελεί η διαπίστωση στην οποία έχουν καταλήξει νεώτερες έρευνες ότι η δημιουργία μιας εύρωστης κοινωνίας πολιτών απαιτεί μια σειρά από προϋποθέσεις ικανές να εγγυηθούν την αυτοτέλειά της από το κράτος καθώς και τη δυνατότητά της να επιτελέσει έναν εποικοδομητικό ρόλο στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής. Τα τελευταία χρόνια, έχει σημειωθεί μια μεταβολή προς την κατεύθυνση της ανάδειξης της καταστατικής συνάφειας ανάμεσα στη διαμόρφωση μιας σύγχρονης εξωτερικής πολιτικής και τη συγκρότηση μιας εύρωστης κοινωνίας πολιτών. Πάνω σε αυτή τη β...

1912-2012 - 100 χρόνια από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου. Οι εκδόσεις "Ποταμός" παρουσιάζουν, σε μια σειρά μικρών βιβλίων με το γενικό τίτλο "Γράμματα", εξομολογητικά κείμενα του ποιητή γραμμένα υπό μορφή επιστολών και προσωπικών σημειώσεων. "Στην ποίηση αυτή, λοιπόν, από σιγά σιγά, και χωρίς να το καταλάβω, έδωσα την ψυχή μου. Και χωρίς να είμαι βέβαιος ότι είμαι ποιητής, ξέρω τώρα πως δεν είμαι τίποτε άλλο". (Νικηφόρος Βρεττάκος, "Εξομολόγηση στον αναγνώστη")

"Γεννήθηκα σε καφενείο. Ίσως αυτό να εξηγεί τα περισσότερα. Στα μαιευτήρια τα σεντόνια μυρίζουν κλάμα. Στα καφενεία ακόμη και οι τοίχοι έχουν ποτιστεί από εξομολογήσεις. Γι' αυτό ίσως έγινα δημοσιογράφος. Για τις ιστορίες των ανθρώπων. Σ' αυτό το βιβλίο έχουν συμπεριληφθεί 29 ιστορίες πρωταγωνιστών. Γραμμένες όπως εγώ τις άκουσα."

Σπαράγματα από στίχους που γράφτηκαν κατά τη συνήθεια του Νικηφόρου πάνω σε πακέτα τσιγάρων.