Κοινότητα Αναγνωστών Βιβλίων - readers.gr

O Bελισσάριος είναι ένας ασυνήθιστος τίγρης-φούρναρης με το μοναδικό χάρισμα του παραμυθά. Mια φορά τη βδομάδα, μάλιστα, φοράει ανθρώπινα ρούχα και εμφανίζεται στο θέατρο όπου αφηγείται ιστορίες στα παιδιά. Όταν όμως μια νύχτα βγαίνει στη σκηνή δίχως κουστούμι και αποκαλύπτεται η πραγματική του ταυτότητα του τίγρη, οι χωρικοί σταματούν ν' αγοράζουν το ψωμί του και αρχίζουν να συνωμοτούν εναντίον του. Oύτε λίγο ούτε πολύ, ο καημένος ο Bελισσάριος καταλήγει πίσω από τα σίδερα της φυλακής. Θα χρειαστεί η δημιουργική παρέμβαση των παιδιών για να απελευθερωθεί ο συμπαθητικός τίγ...

Τα "Βιβλιοπωλεία" είναι το άθροισμα της ιστορίας των βιβλιοπωλείων, οι σχέσεις τους με τους συγγραφείς και το πώς έγιναν κεντρικά σημεία κουλτούρας και πολιτικής αντίστασης. Όλα καταλήγουν σ' ένα ταξίδι από το εμπόριο βιβλίων της αρχαίας Ρώμης ως τον 21ο αιώνα. Νοσταλγικό αλλά και απομυθοποιητικό το βιβλίο είναι κριτική του πολιτισμού και μαζί ταξιδιωτικό χρονικό.

H Eva Menasse εντυπωσιάζει με το σύνολο των χαρισματικών και μοναδικών χαρακτήρων της και την πληθώρα των αναπάντεχων γεγονότων που τους συμβαίνουν, καταθέτοντας ένα μυθιστόρημα για την αναζήτηση και την αμφισβήτηση της ταυτότητας, τη δημιουργία και την κατάρριψη των μύθων, τη συνοχή, τους κλυδωνισμούς και την οριστική διάλυση των οικογενειακών δεσμών. Το παρελθόν ζει μόνο μέσα από τις αφηγήσεις. Η Eva Menasse κάνει την ανάμνηση αφετηρία της αφήγησης και με τις ιστορίες του θυελλώδους βίου μιας βιεννέζικης οικογένειας με εβραϊκές ρίζες συνθέτει την καλειδοσκοπική εικόνα...

Σ' αυτή τη νέα βιογραφία η Φιόνα Μακάρθι πιάνει το νήμα από την αρχή, από το Αμπερτήν της Σκωτίας, και το ξετυλίγει μέχρι τις τελευταίες ώρες του λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι. Οι δύο διαμονές του στην Ελλάδα, 1809-1811 και 1823-1824, εξιστορούνται λεπτομερώς. Παράλληλα, αποκαλύπτονται κάποιες πτυχές του πολυτάραχου βίου του που μέχρι πριν λίγες δεκαετίες αποσιωπούνταν. Σήμερα πια η βιογράφηση γνωρίζει λιγότερες αναστολές.

Ίσως δεν υπάρχει άλλη γυναίκα που να αφοσιώθηκε με τόση θέρμη στη υπόθεση της επανάστασης και της κοινωνικής δικαιοσύνης όσο η Έμμα Γκόλντμαν. Η φωνή της έρχεται από μακριά, πολύ μακριά -απ' όταν οι άνθρωποι είχαν ακόμα όραμα και ελπίδες, έβλεπαν όλον τον κόσμο σαν λίκνο της αλλαγής και ονειρεύονταν την οικουμενική αδελφοσύνη. (Κατερίνα Σχινά, από τον πρόλογο)

Ο αρχιτέκτονας Γιάννης Κούκης (γεν. 1941, Αθήνα) δραστηριοποιείται στην Ελλάδα μετά τα μέσα της δεκαετίας του 1970, συνεργαζόμενος για ένα μεγάλο διάστημα, με τον φίλο και νεότερο συμφοιτητή του στο Πολυτεχνείο της Καρλσρούης Άγγελο Αλτσιτζόγλου (1945-2005), αλλά κατά καιρούς και με άλλους αρχιτέκτονες. Με το έργο του διαφοροποιείται με σαφήνεια τόσο από τον διεθνή φονξιοναλισμό και τον υστερομοντέρνο φορμαλισμό όσο και από τη μεταμοντέρνα εικονογραφία, ακολουθώντας από την αρχή μια έρευνα πάνω στις ανθρωπολογικές, χωρικές και γεωμετρικές συνιστώσες του αρχιτεκτονικού έργου...

Όταν τελείωσε αυτή η ανάκατη διαδρομή, σε δρόμους, πεζοδρόμια, καλλιστεία, μπουντρούμια, διασκεδάσεις, γέλια, χαρές, αυτόφωρα, γιαουρτώματα, επεμβάσεις λυτρωτικές, κόκκινα φώτα, έφτασα στο σήμερα. Και για το σήμερα δεν μπορούσα να γράψω πολλά, γιατί βρισκόμουν ήδη στον πάτο. [...] Όποιος αδαής πιστεύει πως το να είσαι στο πεζοδρόμιο είναι η εύκολη λύση, είναι απλά η εύκολη σκέψη. Για να το πω και πιο χοντρά και ας παρεξηγηθώ, θέλει αρχίδια να κόψεις τα αρχίδια σου. Δεν είναι εγχείριση αμυγδαλών. "Γεννήθηκα καλοκαίρι. Γράφτηκα στο μητρώο αρρένων, αλλά το Άννα μου πήγαι...

Το "Γράμμα στη Ντ." είναι μια δημόσια επανόρθωση, μια ερωτική εξομολόγηση και μια προαναγγελία θανάτου. Ο Αντρέ Γκορζ (1923-2007), το πιο κοφτερό, κατά τον Σαρτρ, μυαλό της Ευρώπης, που πέρασε τη ζωή του ανάμεσα στη δημοσιογραφία και τον πολιτικό στοχασμό, συνιδρυτής του "Νουβέλ Ομπσερβατέρ", θεωρητικός της πολιτικής οικολογίας, έγραψε αυτό το γράμμα στην επί 58 χρόνια σύντροφό του Ντορίν και μερικούς μήνες αργότερα, τον Σεπτέμβριο του 2007, έκαναν μαζί την έξοδό τους από τη ζωή.

1912-2012 - 100 χρόνια από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου Οι εκδόσεις "Ποταμός" παρουσιάζουν, σε μια σειρά μικρών βιβλίων με το γενικό τίτλο "Γράμματα", εξομολογητικά κείμενα του ποιητή γραμμένα υπό μορφή επιστολών και προσωπικών σημειώσεων. "Η παρουσία ενός ανθρώπου μέσα σ' ένα κλειστό δωμάτιο δεν είναι τόσο απλή όσο φαίνεται. Είναι η παρουσία του σύμπαντος. Υπάρχει μέσα μας μια αρμονία καταπληχτική σε τάξη, σ' εναλλασσόμενο έγχρωμο φωτισμό και σιωπή". (Νικηφόρος Βρεττάκος, "Γράμματα εις εαυτόν")

Όταν ο Αντονίν Καρέμ έβαζε τις βάσεις της σύγχρονης ζαχαροπλαστικής στην ταραγμένη μεταεπαναστατική Παρισινή κοινωνία, δεν φανταζόταν ότι 250 χρόνια μετά, ελάχιστα θα άλλαζαν στις σημερινές κουζίνες. Δέκα ιστορίες βασισμένες σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα και πλαισιωμένες από δέκα συνταγές των πιο κλασικών γλυκών ενώνονται σε ένα βιβλίο που υμνεί το μεγαλείο της απλότητας και περιγράφει το βάσανο της επίτευξής της.

Σαν άσκηση "προφορικής ιστορίας", με μια σειρά έντεκα συνεντεύξεων ο Βύρων Θεοδωρόπουλος αφηγείται στην Ινώ Αφεντούλη τις πολλαπλές διαδρομές του σε τριάντα πέντε χρόνια διπλωματικής υπηρεσίας· ταυτόχρονα, διαλέγεται μαζί της για τα μεγάλα θέματα της σημερινής διεθνούς ζωής. Ποικίλες ήταν οι διαδρομές στη μακρόχρονη διπλωματική ζωή του Β.Θ. Έζησε τα πρώτα βήματα του ΟΗΕ όπως και την αρχή της συμμετοχής μας στο ΝΑΤΟ. Χειρίσθηκε υπεύθυνα τα ευρωπαϊκά θέματα τόσο την εποχή της σύνδεσης με την ΕΟΚ όσο και τη μεγάλη διαπραγμάτευση για την ένταξή μας. Πέρασε χρόνια υπηρετώντας...

Η προσπάθεια διάσωσης της πολυειδίας και πολλαπλότητας του εμπειρικού οδήγησαν την αριστοτελική θεωρία σε αναλύσεις οι οποίες, παρότι δεν μπορούν να ιδωθούν υπό το πρίσμα του σχετικισμού, ωστόσο χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό απροσδιοριστίας, ο οποίος όμως παρέχει τη δυνατότητα στις ιδιαίτερες σκοπιές να περιέχονται σε μια ενότητα εντός της πόλεως. Στο ζήτημα της επιείκειας, ο Αριστοτέλης προκαταλαμβάνει σύγχρονες αναλύσεις της φιλοσοφίας του δικαίου. Η επιείκεια αναγνωρίζεται ως επανόρθωμα της φορμαλιστικής ιδιότητας του δικαίου, που προκύπτει από την ανάγκη για την πραγμ...

Γύρω από τον Nietzsche και το έργο του σωρεύεται βαθμιαία ανά τον κόσμο ένα μη εποπτεύσιμο πλήθος δημοσιεύσεων, διατριβών, μονογραφιών, βιογραφιών, οι οποίες πάνω απ' όλα δείχνουν πως το νιτσεϊκό corpus ανθίσταται σθεναρά σε μια συνεκτική και ολιστική ερμηνεία. Αν ο πληθωριστικός σχολιασμός του έργου του ερμηνευτεί, όπως έχει ήδη προτείνει ο Foucault, μέσα από την "αναλυτική του λόγου", δηλαδή τη γενεαλογική του προοπτική ως θέλησης για δύναμη, μας δίνεται τότε η δυνατότητα να αντικρίσουμε στη χειρονομία του σχολίου τη συγκαλυμμένη αλλά βίαιη προσπάθεια που καταβάλλεται για...

Πριν από πενήντα σχεδόν χρόνια έφτασε λαθραία στα χέρια του Ιταλού εκδότη Φελτρινέλλι το σημαντικότερο ρώσικο μυθιστόρημα του εικοστού αιώνα. Το βιβλίο Δόκτωρ Ζιβάγκο παραμένει μια μοναδική αφήγηση των γεγονότων της ρώσικης ιστορίας των πρώτων δεκαετιών του εικοστού αιώνα, μια μεγάλη ερωτική ιστορία και ένα χρονικό εντάσεων, απογοητεύσεων, αλλά και ελπίδας, που μόνο η οξυδερκής συνείδηση ενός μεγάλου συγγραφέα μπορεί να συλλάβει. Ο Μπορίς Παστερνάκ, το μεγαλύτερο παιδί μιας οικογένειας καλλιτεχνών, γεννήθηκε στη Μόσχα το 1890 και γνώρισε από νωρίς το πνευματικό κλίμα τ...

1912-2012 - 100 χρόνια από τη γέννηση του Νικηφόρου Βρεττάκου Οι εκδόσεις "Ποταμός" παρουσιάζουν, σε μια σειρά μικρών βιβλίων με το γενικό τίτλο "Γράμματα", εξομολογητικά κείμενα του ποιητή γραμμένα υπό μορφή επιστολών και προσωπικών σημειώσεων. "Ευχαριστώ τη ζωή για την καλή μας αντάμωση. Εύχομαι για την καλήν αντάμωση όλου του κόσμου". (Νικηφόρος Βρεττάκος, "Δυο άνθρωποι μιλούν για την ειρήνη του κόσμου")

Είτε το θέλουμε είτε όχι, όσοι ζούμε στην Ευρώπη ή σε μέρη επηρεασμένα από ευρωπαϊκές αξίες, παραμένουμε παιδιά της Λωζάννης, της συνθήκης δηλαδή που υπογράφηκε στην όχθη μιας ελβετικής λίμνης μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου, όπου αποφασίστηκε μια μαζική, αναγκαστική μετανάστευση κατοίκων μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας. Ως μάχιμος δημοσιογράφος με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη νοτιοανατολική Ευρώπη, βρίσκω συνεχώς μπροστά μου αναμνηστικά της κληρονομιάς που άφησε αυτή η μοιραία συνθήκη. Bruce Clark

Η δεκαετία 1939-1949, η δεκαετία του πολέμου, αποτελεί τον ιδανικό χρόνο και η Πόλη τον ιδανικότερο τόπο των εγκλημάτων. Το αστυνομικό δελτίο της εποχής γίνεται εφαλτήριο για να δημιουργηθούν τα πρόσωπα, η ζωή τους, τα συναισθήματα, τα πάθη και τα παθήματά τους. Θύτες και θύματα ζουν τη δική τους ιστορία μέσα στην ιστορία των γειτονιών της Πόλης. Κανείς δεν ξεφεύγει από τον κίνδυνο να εγκληματήσει. Το θυμικό των κατοίκων βράζει στο ίδιο καζάνι και στους ίδιους βαθμούς. Τούρκοι, Ρωμιοί, Αρμένιοι, Εβραίοι, άντρες και γυναίκες βρίσκονται όλοι μια ανάσα μακριά από το θυμό, τη...